Het Grote Lucht Je Hart Topic #124

Niemand die weten kan
hoeveel ik van je hou.
Niemand die mij troosten kan
in mijn verdriet om jou.
Niemand die begrijpen zal
hoe vreselijk ik je mis.
Niemand die beseffen zal
hoe erg de pijn wel is.

Dat noemen ze dus een gebroken hart. Eerder vanavond heb ik gigantisch zitten huilen. En nu voel ik me zo verdoofd.

[metallica]

@ Lentekriebel: Goed zo meissie. Ik ben blij voor je

Bleh, ik wil bij hem zijn het gaat gewoon niet goed... Maar ik hou het vol, het moet maar...

Met het hele huis samen eten is leuk! Alleen jammer dat de mannen allemaal weg zijn om het voetbal op groot scherm te kijken. Ahwell, nog één dagje en dan is het alweer weekend.

[moon]

@sjanne067: *knuff*


ot: Wat ik al eerder gister zei, als je denkt dat het niet erger kan...dan kan dat dus nog wel. Vandaag was wel het absolute toppunt en ergens denk ik dat het nu alleen nog maar kan gaan zakken, erger dan het vandaag is geweest kan het bijna echt niet meer worden.

Vandaag zou ik een gesprek moeten heben met de clustermanager die terug kwam van vakantie. Mij werd van te voren verteld dat ze bijgepraat wilde worden over dat ongeval.
Ze heeft er alleen de vraag: 'hoe gaat het nu?' aan besteed. Toen ik zei dat het nog steeds niet goed ging kreeg ik de reactie dat ik er nu toch eigenlijk wel overheen moest zijn. Het begon dus al lekker. Vervolgens heeft ze geen wood meer gesproken over dat ongeval maar heeft ze me samen met een collega volledig de grond in gestampt. Dat ik het niet snel genoeg oppakte en dat ik dat echt niet allemaal terug kon gooien op dat ongeval, maar dat dat voor die tijd al zo was. En dat ze graag wilde investeren in leerlingen, maar dat ze in mij niet langer kon investeren want het ging bij mij helemaal niet goed. Er zat een collega naast die heftig ja aan het knikken was, een collega waarmee ze al een voorgesprek had gehad. Ik werd echt volledig afgemaakt daar en ik was ontzettend aan het huilen. In staat van verwarring heb ik ze volledig gelijk gegeven, ik was zo overdonderd.

Na het gesprek heb ik mijn mobiel gepakt, ben naar buiten gelopen en heb mijn vader huilend gebeld dat ik naar huis zou komen. Ben weer terug naar mijn werk gegaan en heb dat ook gezegd.
Voor ik de trein in stapte heb ik een fles drank (14,5%) gekocht,om het huilen te stoppen, en daar heb ik de helft van in de trein opgedronken. Zwalkend liep ik over het station, kon geen stap meer normaal zetten. Het was 2 uur 's middags en ik had de hele dag nog niks gegeten ook, echt helemaal niks. Het enige dat er op de drank na in mijn maag zat, waren 2 oxazepammetjes die ik eerder geslikt had om mezelf rustig te houden.

De dochter van K. zat ook in de bus die ik nam vanaf het station. Ze zag dat er iets niet klopte, helamaal toen ik half vallend de bus weer uitstapte, struikelend liep , alle kanten op zwalkte en mijn uiterste best moest doen om op mijn benen te blijven staan. Ik heb een straatje omgelopen (gewaggeld) en toen heb ik K. zelf gebeld of ik langs kon komen.

Bij K. heb ik weer keihard gehuild, en gestamdeld dat ik te veel drank op had en me doodziek voelde. Ze ging me meteen naar huis brengen en ik moest meteen op bed gaan liggen van haar, dan zou zij wel met mijn ouders praten. Ik heb haar verboden wat te zeggen over het drank gebruik. Terwijl zij beneden met mijn ouders sprak ben ik boven 2 keer over mijn nek gegaan. Ik was zo ziek.
5 uur later ben ik wakker geworden, met een lege maag en alcohol in mijn bloed....wankelend ben ik aan het eten verschenen, deed alsof het te maken had met mijn vermoeidheid.

Na het eten kwam ik tot leven en toen werd ik ineens zo enorm kwaad. Ik voelde me zo belazerd door die clustermanager en door (een deel) van mijn collega's. Ik weet helemaal niet met welke collega's ze gesproken heeft, dus ik weet nu ook helemaal niet meer welke collega's ik nog kan vertrouwen of niet. Ik ben echt zo ontzettend boos, ze hebben me wel zoiets ongeloofelijk lulligs geflikt! Ze hebben gebruik gemaakt van mijn zwakte, van mijn verdriet, want van wat ze zeiden kloptte nauwelijks wat.
K. en mijn ouders vermoeden dat het een hele smerige truck is geweest van ze omdat ze zelf hun handen niet vuil willen maken aan wat er gebeurt is, ze proberen het te verdoezelen. In godsnaam waarom moet ik daar nou weer het slachtoffer van zijn?
Het staat nu dus vast dat ik ga stoppen, voormezelf althans, voor anderen nog niet. Ik ga ze daar eerst nog eens flink de waarheid vertellen in ieder geval.

Dit was weliswaar de slechtste dag tot nog toe, maar ook de eerste dag waarop er iets van me afvalt en ik mijn kracht terug heb gevonden, voornamelijk doordat ik zo verschrikkelijk boos ben.

En blegh nu ben ik weer kotsmisselijk

[Gaara]

Haha mijn schatje is geniaal want ze heeft -alweer- het dictee gewonnen Maar dit keer geen iPod Morgen lekker weer naar haar toe<3

[Nijn*]

Hahaha, wat een koningdag Vanochtend weer veel te vroeg opgestaan, nutteloze dag op school gehad. Daarna met aardrijkskunde naar Artis, het practicum was echt lame maar daarna was het echt supergezellig! Met 6 vriendinnen nog in Artis rondgelopen, daarna gaan borrelen en daarna eten in Amsterdam. Geweldige avond, ontzettend gelachen, ben helemaal blut nu en behoorlijk dronken.
Vandaag was geweldig, ben echt even helemaal gelukkig nu. En morgen is een hoer.

Ze zeggen dat ik alles moet vergeten en verder moet gaan. Niet mag blijven hangen in dat veilige rotgevoel. En dat probeer ik ook echt niet. Maar het is niet zo makkelijk gezegd. Zoals een vriendinnetje het al zei, ik denk dat het zo is: ik ben bang om mijn leven aan de andere kant van de wereld te vergeten. En alle personen en dingen daarbij. Het doet pijn om om iemand te geven waar je niet om mág geven. Het doet pijn naar iets te verlangen waar ik voorlopig niet zal komen en het doet pijn als dit elke avond door mijn overzeese vrienden weer bevestigd word. Wist ik maar niet wat liefde was. Dan was het allemaal een stuk makkelijker.

Aaah, ik wil niet en ik durf niet en ik ben zo gespannen.
Terwijl ik naar morgen uit zou moeten kijken.
En ik denk het het heel erg op zou luchten om nu even keihard te janken, maar het komt niet.

Waarom kan ik niet gewoon van dingen genieten?

En een knuffel voor moon ({)

[Nienna*]

Pff, dat waren zware dagen.
En wat is dat toch met jongens? Of nee, ik moet het anders stellen: wat is dat toch met hem? Hij is zo bijzonder voor me, maar waarom in Godsnaam? Oh en waarom ben ik zo stom geweest?
Maar ach, het gaat wel weer over, zoals altijd. Ik moet hem zien als een goede vriend.
Ja verdomme, (sorry) het is niet dat ik hem als mijn vriendje wil, ik bedoel hij moet maar eens weten wat hij wíl, wat ik waard ben, hoe hij zich wil opstellen, maar waarom, waarom voel ik me zo verdomd goed en veilig en vertrouwd bij hem? Alsof we al eeuwen samen zijn?

Pff, ik wil dit niet meer, steeds om het half jaar ondersteboven zijn. Dus ik laat het niet toe.
Gelukkig ben ik (inmiddels) ook sterk zónder jongens.
Kom op *spreekt zichzelf moed in* ik ben leuk en bijzonder. Hij moest eens weten!

(dat is even positieve feedback op mezelf, zodat als ik dit later teruglees, ik me niet rot ga voelen. Om die zak! Die zo leuk is!)

Sidhe schreef:

Sinds wanneer vallen er veel mensen op me Maar dankje <3 Komt ook wel goed, ik kan gewoon niet tegen het feit dat we stééds weer dezelfde conversatie hebben die mij de grond in boort. Middelvinger! Maar nu gaat het wel weer hoor ^^

Al mag die vent van me wel eens laten weten dat ie nog leeft. (a) Ik mis m. Hmmm.

Hahah nou ik ben er natuurlijk meestal niet bij maar ik heb het idee dat je over het algemeen genoeg potentieel vriend(innet)jesaanbod hebt Zijn genoeg mensen die eigenlijk nooit aandacht krijgen. Waarmee ik niet wil zeggen dat die dan níet mooi zijn (serieus hè, hoe vaak ik tegen knappe mensen aanloop die toch godvergeten verlegen zijn en dan vervolgens denken dat ze 'niemand kunnen krijgen' omdat ze niet mooi genoeg zijn, i.p.v. dat ze doorhebben dat hun uitstraling gewoon vrij gesloten is en mensen hen dus moeilijker benaderen *headdesk*), maar wel dat er duidelijk genoeg mensen zijn die zich aangetrokken voelen tot jouw uiterlijk/uitstraling (en natuurlijk de rest, la, dat spreekt voor zich), of je nu een 'moeilijke huid' hebt of niet...

Maar ja, idioot als ze erover blijven zeuren. Nja bij sommige mensen moet je gewoon ook maar een knop omzetten, want het dringt toch nooit tot hen door dat ze je misschien wel kwetsen. Een vriend van me is echt een schat, maar die kan echt dingen zeggen als "Zo, wat heb jij een wallen onder je ogen," of "nee, jouw borsten, dat vind ik echt niks". Ja leuk, dat wou ik echt weten, nu voel ik me goed over mezelf. Maar bij hem trek ik me er dus ook maar niks van aan

[Redhair]

Nattigheid schreef:

Ze zeggen dat ik alles moet vergeten en verder moet gaan. Niet mag blijven hangen in dat veilige rotgevoel. En dat probeer ik ook echt niet. Maar het is niet zo makkelijk gezegd. Zoals een vriendinnetje het al zei, ik denk dat het zo is: ik ben bang om mijn leven aan de andere kant van de wereld te vergeten. En alle personen en dingen daarbij. Het doet pijn om om iemand te geven waar je niet om mág geven. Het doet pijn naar iets te verlangen waar ik voorlopig niet zal komen en het doet pijn als dit elke avond door mijn overzeese vrienden weer bevestigd word. Wist ik maar niet wat liefde was. Dan was het allemaal een stuk makkelijker.

Je moet het ook niet vergeten, maar verwerken. Dit is levenservaring, hoe bitter het ook is afgelopen. Je hebt een leven aan de andere kant van de wereld gehad en dat is geweldig en moet je nooit en nooit vergeten. Ook je liefde en het einde met die jongen moet je nooit vergeten. Je hebt ervan genoten, je hebt erom gehuild, je hebt ervaren. En langzaam zal die pijn afnemen, langzaam zal je verdriet afnemen, dat verzeker ik je. Maar vergeet niets, want het is een deel van je leven, dit is een deel van je ontwikkeling, van je ik. Jij hebt in een stad aan de andere kant van de wereld gewoond en dat is geweldig. Je hebt liefde gevoeld en dat is geweldig. Ontzettend bitter hoe het uiteindelijk verlopen is, maar pijn voelen is ook belangrijk om te leren, te ervaren, te groeien. Ik heb zo veel respect voor jou.

Mijn dag is echt goed geweest. Vanmiddag had ik al gepost, net nog met mijn lieve huisgenootje en nog een huisgenoot kroeg ingedoken, gedronken en gelachen. In een snackbar een hapje gehaald, kattenkwaad uitgehaald onderweg naar huis mijn mijn huisgenootje, ze is zo'n goede vriendin ondertussen. Met dat kattenkwaad waren we weer de pubers van veertien in plaats van jonge vrouwen van negentien. En nu lekker in mijn heerlijke bedje liggen, tussen de hond en kat in. Leven is geweldig. Al twee dagen zonder C., het gaat vrij gemakkelijk. Even afstand is fijn.

[Pruts0r]

E. is jarig. Die krijgt dus dadelijk, tegen een uur of 8 een smsje. ^^ En dan om ongeveer 10 over 1 ben ik bij haar, mits ik de aansluiting op Gouda niet mis. Nu moet ik dus nog eerst eventjes voor 2 uurtjes naar school, maar dat is niet erg. Ik had helaas geen geld voor een cadeautje, maar dat vond ze helemaal niet erg, want ze vond het veel belangrijker dat ik kwam.

Nouja, eventjes nog mijn pyjamashirt verwisselen voor een trui (ik heb al een lange broek aan, maar toen werd ik onderbroken omdat ik mijn mail wilde checken xD) en dan eventjes boterhammen smeren, voor het ontbijt en de lunch en dan wegg *stuiterstuiter*

Mam heeft een nieuwe baan.

[Rob]

Secret Agent schreef:

Mam heeft een nieuwe baan.

Gefeliciteerd! *nog meer arretjescake gooit*

Rob schreef:

Gefeliciteerd! *nog meer arretjescake gooit*

*mep* je moet niet met arretjescake gooien, dat is zonde.

[Dott]

Gothic schreef:

je hebt geen jongen nodig om je goed te voelen... is de pijn die hij je geeft het waard? weegt dat nu op tegen de leuke momenten die je kort geleden met hem had?

Ik weet het niet, ik weet het echt niet meer..

HELP!!!

Secret Agent schreef:

Mam heeft een nieuwe baan.

Gefeliciteerd *taart geeft*


ot: hele grote zucht..
Ik ben verlamd, verdoofd, weet het allemaal ook niet meer
Gelukkig wel van mn mentrix te horen gekregen dat ik donderdags voorlopig ff mag laten voor wat ze zijn en thuis mag blijven om 'aan mezelf' te werken..

[metallica]

Joepie, prakticum spss! *ahum* hoe saai kan je iets maken zeg, ik moet nog een uur zien vol te maken tot mijn onderwijsgroep, bleh... Ik mis m'n vriendje en wil knuffelen. Mja, het zal wel zo zijn dat ie pas het weekend iets laat horen en dan geen tijd heeft tot volgende week ofzo Bleh, waarom ben ik nou ook zo koppig, hij zei dat ik gewoon kon bellen, maar ik wil dat hij het nu eens een keer doet. Hoe kut het ook met me gaat ik ga niet, niet, niet bellen. Zal het de eerst volgende keer dat we elkaar zien wel weer gezellig zijn, omdat ik mezelf open heb gehaald mja... Hoe krijg ik het toch steeds weer voor elkaar vraag ik me af... we zijn nu 3.5 weken verder en ik klamp me alweer aan hem vast. Ik probeer het zo weinig mogelijk te laten merken en zal doen alsof er helemaal niets aan de hand is, maar het is wel gewoon zo en ik word daar zo ziek van...

[metallica]

*knuft Dott*

@Dott: Goedzo meis, tis goed om even rust te nemen. Misschien wel van alles. Van alles een beetje afstand nemen en dan alleen nog maar leuke dingen doen. En dan geen dingen die je op dat moment goed laten voelen en maar dat je je daarna alsnog klote voelt. Dus met vriendinnen leuke dingen doen, wat boeken lezen, met je poezels knuffelen. Neem even de tijd voor jezelf!

Ik word soms echt even moe van al die 'vrienden' die zoveel van me willen. Ja, ik weet dat ik de laatste tijd amper tijd voor je had. Ja, ik weet dat ik vaak de telefoon niet opnam omdat je nou eenmaal op onmogelijke tijdstippen belt. Maar ik heb mn best gedaan je wel te smsen, om je te steunen als het nodig was. En ik heb je gister gebeld, een half uur met je aan de telefoon gezeten. Je wil me zien, I get it, maar ik zie je volgende week toch. En niet zo zeiken als ik abrupt ophang, ik kan er niets aan doen als ik aan het oppassen ben en één van de kinderen me nodig heeft. ik heb fucking al een half uur geluisterd naar hoe zwaar je het hebt, ja? zeik niet.

En ik heb net zowaar nog ontbeten ook, dus iedereen die nu nog iets te zeuren heeft, kan echt een flink eind oprotten, want ik ben aangekomen, maar ik heb wel ontbeten en mijn lunch wordt hoogstwaarschijnlijk veel te ongezond (leuk vriendinnetjes die terug zijn uit ecuador) en ik zal ook moeten avondeten. en ik ga mijn huis verder opruimen, nog wat studeren. en iedereen die vandaag iets te zeuren heeft, of me nodig heeft om iets stoms, mag iemand anders zoeken. en als je me écht nodig hebt, dan mag je op zn minst eens iets terugs doen. (en dan doel ik dus niet op mensen voor wie ik er wil zijn, die er ook voor mij zijn, die behalve me leegzuigen ook iets teruggeven. en die mensen weten zelf wel wie ze zijn)

ik ben chagrijnig ja

En bwugh, ik wil van t weekend ontzettend graag mee maar niemand kan/wil mee.

[Dott]

metallica schreef:

*knuft Dott*

knuf

Secret Agent schreef:

@Dott: Goedzo meis, tis goed om even rust te nemen. Misschien wel van alles. Van alles een beetje afstand nemen en dan alleen nog maar leuke dingen doen. En dan geen dingen die je op dat moment goed laten voelen en maar dat je je daarna alsnog klote voelt. Dus met vriendinnen leuke dingen doen, wat boeken lezen, met je poezels knuffelen. Neem even de tijd voor jezelf!

Mn poezels willen de laatste tijd overdag alleen maar slapen
Maar krijg wel in Mei een kitten, dus dat zal wat leven in de brouwerij geven denk ik.
Boeken lezen is geen slecht idee, denk ik.. en ik heb niet echt veel vriendinnen, en die die ik heb hebben bijna nooit tijd.
Ik ga denk ik maar eens een goed gesprek houden met mn moeder straks.
En ergens wil ik naar de kapper, maar ik heb geen geld..

[Vogelvrij]

Concentratie zal wel altijd een probleem blijven, maar ik ben wel blij dat we Edward Said moeten lezen want ik snap er echt dingen van Nu voel ik me weer een klein beetje slim en dat had ik wel even nodig, al hielp het gisteren ook al dat ik halverwege 'Lewis' al wist wie het gedaan had

Dott schreef:

knuf




Mn poezels willen de laatste tijd overdag alleen maar slapen
Maar krijg wel in Mei een kitten, dus dat zal wat leven in de brouwerij geven denk ik.
Boeken lezen is geen slecht idee, denk ik.. en ik heb niet echt veel vriendinnen, en die die ik heb hebben bijna nooit tijd.
Ik ga denk ik maar eens een goed gesprek houden met mn moeder straks.
En ergens wil ik naar de kapper, maar ik heb geen geld..

Mijn moeder heeft laatst mijn haar bewerkt met een scheermesje, ging best goed. Het resultaat is best te doen.

En verder krijg ik gvd niks terug van Freundje dus ik erger me dood. Hij zegt 'ja verandering blah hier en daar' maar werkelijk iets doen, ho maar. Lul.

Het gaat echt zóveel beter dan een jaar geleden, niet normaal meer Ik voel me heel goed op de universiteit, niet meer zo opgelaten en ongemakkelijk; ik ga zelfs regelmatig een half uur eerder, of blijf een tijdje hangen na college. Dat kon ik eerst niet, ik moest meteen naar huis van mezelf. In de trein kruip ik makkelijk ik (studie)boeken en voel ik me ook prima. Sommige dingen zijn nog wat engig, maar vermijden doe ik eigenlijk nauwelijks nog. Ik ben echt trots Nu moet het gewoon even zo door gaan, dan kan ik daarna misschien over op nooit meer vermijden en bang zijn

Ons huis voelt fantastisch, ik voel me er echt heel prettig, het is echt al m'n thuis.

Internet krijgen we ook als het goed is nog deze week, dat zou echt helemaal fantastisch zijn Nu moet ik telkens naar de bieb met m'n laptopje, ook wel fijn, maar thuis internet is toch fijner; hier lopen ze nu telkens te boren

De socio heeft me net best wel erg geconfronteerd met mezelf. Pffft ik ben even helemaal op. En dan is het pas half 1 en moet ik vanmiddag ook nog naar de psych.
Vandaag is het precies één jaar geleden dat ik in de deeltijd begon en dus ben ik nu precies één jaar eetbuivrij. Ik had nooit voormogelijk gehouden dat het kon, maar blijkbaar is het mogelijk niet meer van die bizar grote hoeveelheden in één keer naar binnen te werken. Ik ben nog steeds eetgestoord, ik ben niet happy vandaag maar ik ben blij dat ik die eetbuien iig niet meer heb.

[Dott]

Secret Agent schreef:

Mijn moeder heeft laatst mijn haar bewerkt met een scheermesje, ging best goed. Het resultaat is best te doen.

En verder krijg ik gvd niks terug van Freundje dus ik erger me dood. Hij zegt 'ja verandering blah hier en daar' maar werkelijk iets doen, ho maar. Lul.

haha, ik vertrouw mijn moeder mijn haar alleen toe als er verf in moet
Aangezien ze net zo recht knipt als ik (lees: Onwijs scheef)
Maar goed.. ik ben moe.. zo maar weer ff een beetje een slaapje doen denk ik..
Ik pieker te veel

^Hmmm... Ja, jij hebt van dat hele steile haar, toch? Dat is dan wel weer mijn voordeel. Mijn haar springt altijd alle kanten op, dus je kunt het zo scheef knippen als je wil, niemand die het ziet.
Mja. Truste meis, zorg goed voor jezelf!

[Dott]

Ja mijn haar is idd redelijk stijl
Dank.. hoop dat ik een beetje in slaap kan vallen..

[Neko*]

Toen ik vanochtend op stond wist ik al dat het een kutdag werd. Moest mezelf letterlijk het bed uit slepen. 1e uur geskipt omdat. Na 2 uur me ziek gemeld. Kon niet meer. Tijdens het scooteren naar school vielen m'n ogen al half dicht bij de stoplichten. 't is werkelijk een wonder dat ik niet aangereden werd. Op school bijna in slaap gevallen boven m'n wiskunde. Was maar goed dat iemand me aanstootte en dat ik daar echt van 'wakker schrok'. Blijkbaar hing ik tussen slapen en waken in ofzo. Naja, natuurkunde nog gevolgd omdat 't belangrijk is. Maar daarna naar huis gegaan. Ookal mis ik (alweeeer) schiekunde en maatschappijleer blokuren, die ik beide eigenlijk wel zou moeten volgen. Ik kon gewoon niet meer..

Gelukkig ging presenteren van profielwerkstuk gisteren wel redelijk. Ik vond 't zelf zwaar klote gaan, want ik kan niet presenteren voor mensen die ik niet 'ken'. Maar vriendje vond dat 't goed ging, zelfs m'n leraar scheikunde vond het boeiend! Dus, naja, het zal dan wel. Profielwerkstuk is goedgekeurd als we de punten die hij noemde nog even verbeteren. Fijn, dan hoeft dat volgend jaar iig niet...

En verder ben ik op. Echt helemaal op. Ga nu nog maar even lekker in bed kruipen met een kruik, want ik krijg het niet warm. Gewoon niet. Hopen dat het helpt. En dat vriendje nog komt vanavond...

[coopergirl]

Secret Agent schreef:

^Hmmm... Ja, jij hebt van dat hele steile haar, toch? Dat is dan wel weer mijn voordeel. Mijn haar springt altijd alle kanten op, dus je kunt het zo scheef knippen als je wil, niemand die het ziet.
Mja. Truste meis, zorg goed voor jezelf!

offtopic: steil haar is lastig, elke misknip zié je ook

Straks werken.. ik ga toch nog maar eerst kattenbakspul halen, dan rijd ik straks op de snelweg maar wat harder om op tijd te komen. Met mijn samenvatting over "management van mogelijkheden" ben ik niet echt ver gekomen.. En dat druk ik dan nog genuanceerd uit (drie pagina's samengevat of zo).

Op zich kan ik ook gewoon *nu* zonder treuzelen naar de supermarkt gaan opdat ik straks niet harder hoef te rijden .

[Neko*]

"Ben je boos?" JA, WELKE IDIOOT GAAT ER DAN OOK PIANOSPELEN ALS IK LIG TE SLAPEN?????!! Godverdomme. En dan het ook nog raar vinden dat ik chagerijnig ben. Vind je het heel raar? Eerst wordt ik wakker van je omdat je thuis komt van werken en dan nog heel hard muziek gaat draaien (om f.cking 12 uur), daarna staat je tv zo hard terwijl je ligt te slapen dat IK er last van heb (2 deuren verderop), en dan ga je piano lopen spelen. Er zijn ook mensen die hun slaap nodig hebben hoor!

[Rob]

Secret Agent schreef:

*mep* je moet niet met arretjescake gooien, dat is zonde.

Ik mag alles!

Dott schreef:

Ik weet het niet, ik weet het echt niet meer..

HELP!!!

Je hoeft alleen maar te bellen en dan sta ik zo weer voor de deur, dat weet je. *knuffel* Gaan we gezellig gamen en ijs eten, enzo.

Secret Agent schreef:

En bwugh, ik wil van t weekend ontzettend graag mee maar niemand kan/wil mee.

Wat ga je doen? Ik wil wel mee als het interessant genoeg is en het niet overlapt met mijn... uh... afspraak.

edit: *knuffel voor Rianne* Gelukkig is het weekend?

[duivelaartje]

Zo, ik ging vroeg naar bed, stond nog steeds met hoofdpijn op, ging naar werkcollege, weer naar huis en kom nu net m'n bed weer uit. Voel me een beetje versufd, maar m'n hoofdpijn is geloof ik wel weg.

Vanavond party.

[Neko*]

Rob schreef:

edit: *knuffel voor Rianne* Gelukkig is het weekend?

dankje voor de knuffel, maar dat weekend mag wel wegblijven.

[LEUGEN]

aaah!! ik ga vanavond met HEM naar de bios!! aaah!!
jeej tussendoor
aaah!! paniek!!
wel leuke paniek

*deelt een heleboel knuffels uit*

Ik ben net gaan kennismaken met de mensen van het folkbandje. En tja, wat zal ik zeggen? Het waren echt toffe mensen en ze konden heel goed en mooi muziek maken. Op zich klikte het goed en mijn niveau is ook wel goed, alleen niet op het gebied van volksmuziek . En dan is de vraag natuurlijk: hoe snel leer ik dat? Ze vonden dat ik mooi speelde en een goed gehoor had voor improvisatie. Het was duidelijk te horen dat ik een klassieke achtergrond had en dat was op zich goed, ze vonden het zelfs mooi, maar de vraag is of ik die hele snelle deuntjes wel kan spelen. Dat waren hun twijfels dus ik ga nog even hard studeren en kijken of het me lukt om wél die snelle noten te spelen. Maar ik ben zelf ook nog in twijfel of ik dit wil. Ze zijn echt heel goed en ik ben bang dat ik zelf heel erg gefrustreerd raak als het me niet gaat lukken om fatsoenlijk mee te spelen. Bovendien zijn ze erg ambitieus en dat is natuurlijk heel leuk en natuurlijk zou het gaaf zijn als we het ver weten te schoppen, maar ik denk dat dat voor mij wel veel stress oplevert en ik weet niet of ik dat wel aan kan. Ze hebben ook een ander bandje (gehad?) waarmee ze door heel Europa tourden. Ze leven van het muziek maken! Nou zag het er niet uit alsof ze een riant inkomen hadden ofzo en wie weet hebben ze daarnaast nog een uitkering maar pfoe. Dat is nogal wat. Dus nouja, ik vind het allemaal ontzettend gaaf en het zou echt vet zijn als het zou lukken allemaal, maar ik ben bang dat het te stresserend is voor mij...

[Nijn*]

@ Lentekriebel: probeer het eventjes? Ik snap wel dat je er niet meer zomaar uit kan stappen als je er eenmaal in zit, maar spreek nog een keer met ze af (nadat je de muziek hebt bekeken) en kijk gewoon hoe dat dan gaat? Het klinkt wel heel erg leuk, maar ook alsof je er nu al enorme twijfels over hebt.. Als het niet goed voelt moet je het niet doen

@ Sonho: een heel jaar! Jeetje meis, dat is echt ZO knap!

OT: Vandaag was gezellig! Beetje vroeg en zo maar ach. Heb lekker in mijn tussenuren met vriendinnen liggen lezen in de peuterhoek van de bieb En de CPE ging eigenlijk verassend snel voorbij en het ging opzich best goed, jammer dat ik nu pas inspiratie krijg als het al bijna afgelopen is.. Maar toch, het was fijn en gezellig en nu is het weekend!! Jammer dat ik echt het hele weekend moet leren, maar toch, wel lekker vrij. En vanavond feesten! (wat is dat echt met doordeweekse feestjes tegenwoordig?) Morgen vrij dus waarsch. gaan we naar de tivoli want J. is jarig en oehoehoe, ik heb er zin in!!!
Nu maar eventjes nog relaxen, beetje tv kijken en lezen enzo. En een strakke planning voor dit weekend maken, want er moet veel gebeuren! Maar het leven is wel tof vandaag <3

[rensd]

Vanavond een open feest in Rotterdam.. Wordt sowieso mooi
Moet me wel wat beter gaan voelen want ik ben nog best moe en brak maar dat komt hopelijk wel goed.

En ik ben er trouwens achter gekomen dat ik morgen een kaartje moet kopen omdat een weekov niet geldig is op goede vrijdag

[Heksjuh]

Morri schreef:

Bedankt voor de lieve woorden. Je mag je daar mest bemoeien. Ik moet inderdaad niet voor anderen denken. Ik heb het uiteindelijk niet gedaan, voel me nu al weer veel beter. Het punt is dat ik niet echt advies wil, maar gewoon bevestigd wil wat een deel van mij denkt. Ik raak teleurgesteld in iedereen die iets anders adviseert, wat zij misschien ook wel gedaan zou hebben. Ik heb binnenkort toch nog een keer een gesprek met haar, dus het komt allemaal wel.

Jij heel veel succes met school en je kamer! Je hoeft jezelf niet schuldig te voelen, je werkt er hard genoeg voor. Soms komen er gewoon net iets teveel dingen tegelijk. Ik probeer mezelf altijd voor te houden dat ik ieder moment opnieuw kan beginnen en dat in het verleden behaalde resultaten geen garantie vormen voor de toekomst: oké, misschien heb je de laatste dagen te weinig gedaan, dat wil niet zeggen dat je nu niet meer hard aan de slag kunt. Het verleden kun je niet veranderen, voor de toekomst kun je je best doen!

Dat heb ik ook wel eens, als mensen niet de dingen zeggen die ik wil horen. Dan weet ik voor mezelf wel wat ik wil, maar ik wil het graag bevestigd horen.
Gelukkig voel je je al beter
En wijze woorden Jij ook nog succes met school!

Knuffels, en hele dikke knuffel voor moon (})

Duivelaartje: veel plezier vanavond! Maar dat zal vast wel lukken

Straks naar mijn oude middelbare school. Ik heb me zo slecht voobereid. Maar ik heb wel belangrijkere dingen te doen. Nu vind ik het stom dat ik niet heb voorbereid, want ik moet wel een praatje van een kwartier houden. Maarja, komt wel goed.
Mijn planning schiet niet op. Maar het is heel onduidelijk wat we nou moeten leren en in samenvatten zit zoveel tijd. Ik heb ook alles drie keer samengevat ofzo: eerst de hele tekst die we moesten lezen, daarna een samenvatting van de belangrijke dingen daarvan en een samenvatting van de tekst aan de hand van het hoorcollege. Logisch dat het niet opschiet Maar dan hoef ik straks voor mijn tentamen alleen maar te herhalen, als ik tenminste nu wel weer eens op tijd klaar ben met de stof anders is het straks stressen. Ach, ik heb in ieder geval de eerste drie hoorcolleges (van de heleboel) goed samengevat. Als ze daar niks uit vragen, word ik boos

Naar school. Ik keek er naar uit maar nu zie ik er tegenop. Drie rondes, had ik nooit verwacht. Ik ben verlegen en ik hou niet van praten, dus gelukkig niet alle zeventien mensen in 1 keer. Maar god, ik weet niks te vertellen.
En ik ga in mijn eentje heen en niet veel vriendinnen van mij komen. Ik zou met mijn zus gaan, maar die gaat nu met een vriendin. Ik vind in mijn eentje binnenkomen naar. Hopelijk kom ik snel iemand tegen. En daar eten, daar hou ik helemaal niet van.
Maar komt wel goed en het is leuk om mensen weer te zien en de leerlingen die naar mijn rondes komen zijn vast wel geinteresseerd.

Ik neem mijn snijset mee, dus als ze vervelend zijn...

[duivelaartje]

Bah, ik wilde vandaag 2 hoorcolleges uitwerken, maar het is er maar een halve worden omdat ik de halve middag in bed heb gelegen en we nu alles klaarmaken voor de housewarming. Grr, nou moet ik dit paasweekend nog meer gaan doen. Gelukkig zijn ze allebei niet veel en was ik met die halve maar twintig minuten bezig. Maar toch, ik moet nog ook 7 zelfstudies ofzo.

[metallica]

@Lentekriebel: Bekijk het positief meis; ondanks dat je al tijden niet meer gespeeld hebt kom je toch redelijk goed mee. Dat is toch een compliment ansich, niet? Ik ben echt heel erg trots op je dat je gegaan bent, echt waar. En tja, kijk er nu even naar en oefen een beetje. Als het je binnen korte tijd niet lukt, is dat wel jammer, maar dan heb je nog tijd genoeg om te oefenen. En je hebt het gewoon in je zitten. Gun jezelf de tijd, maar ga er niet teveel druk achter zetten, want dan weet je hoe het gaat... Ik ben echt oprecht heel erg trots op je

Pff, vanmiddag op mn donder gekregen van de psych. Ik maakte het mezelf veel te moeilijk. Ik had me afgelopen weekend voorgenomen niets te laten horen en hem maar eens initiatief te laten nemen. Wat er wel voor zorgde dat ik me heel erg rot voelde omdat ik hem heel graag wilde spreken maar hem niet mocht bellen van mezelf. Zij vond dat onzin, als ik hem wilde bellen of zien moest dat gewoon kunnnen en het was onzin om me zulke dingen voor te nemen. Ik bleef erbij dat ik hem niet zou bellen, omdat het voor mij gewoon als falen zou voelen als ik dat wel zou doen. Heel gedoe, mja... Het ironische aan de hele situatie was dat ik er na mn therapie achter kwam dat hij me net op dat moment had geprobeerd te bellen. Ik zou er bijna om kunnen lachen als ik me de afgelopen dagen niet zo rot had gevoeld. Mja, het ging vanavond dus met zijn ex en haar vriend wat drinken en vroeg of ik meeging. Enja, ik ga gewoon mee, omdat ik haar toch niet kan blijven ontwijken maar heel veel zin heb ik er niet in. We zien wel, misschien valt het deze keer wel reuze mee en anders ga ik gewoon naar huis en dat doe ik echt, echt, echt waar

@ metallica: dat is inderdaad heel ironisch. Ik hoop dat je je nu wat minder rot voelt. *knuft* En je hebt helemaal gelijk. Het was inderdaad een groot compliment dat ze vonden dat ik goed kon spelen en het leuk samen ging. Ik moet mezelf (en hen natuurlijk) inderdaad even de tijd gunnen. Ik ga het gewoon proberen en er nog goed over nadenken en met anderen over hebben en dan zie ik het wel. En als ik ermee door wil gaan, moet ik hen ook wel een beetje mijn situatie uitleggen. Bij zo'n eerste kennismaking doe ik dat niet, maar aan de andere kant moeten ze wel weten wat de "risico's" zijn. Ten minste, dat is wel zo eerlijk, maar ik zou het dood eng vinden om het daarover te hebben.. Maargoed, dat is van latere zorg. Argh, ik blijf steeds voordelen en nadelen tegen elkaar afwegen en ik kom er nog niet uit. Het is gewoon echt een te gekke kans. Dit is de muziek die ik wil spelen en de mensen zijn echt tof, maar het kan ook zomaar een groot fiasco worden.

[Neko*]

@lentekriebel; Ik vind het al heel knap dat je nog meekomt als je al zo lang niet meer gespeeld hebt. Ik heb al een jaar of anderhalf bijna geen pianogespeeld en toen ik dat toch weer moest om iemand te begeleiden en kijken of ik dat kon, viel het toch behoorlijk tegen. Ik moet er nog echt wel aan trekken om alles weer een beetje goed te krijgen. Dus ik vind het al heel knap dat je meekomt. Verder, kijk gewoon of je het kan en kijk dan verder. Niet van te voren al gaan stressen of het wel of niet kan en of je het dan wel volhoudt. Gewoon eerst kijken of het je lukt om het te spelen, spreek dan nog een keer af, en kijk dán hoe het gaat. Anders stress je onnodig, en dat voelt ook niet leuk. *knuf*

@metallica: Als je er bent zal het wel meevallen. En zo niet, dan kan je altijd nog naar huis. *knuf* En je moet je ietsje minder druk maken over dingen die die aandacht niet waard zijn. Probeer te doen wat goed voelt, en als jij je er goed bij voelt om hem te bellen, dan moet je dat doen. En niet het laten "omdat je vind dat hij contact moet zoeken". Daar heb je vooral je zelf mee.

ot; Ruzie gemaakt met mama, maar nu wel weer opgelucht. Ben een emotionele doos de laatste tijd. naja, komt vast wel weer goed. Nu eerst maar weekend. En goed voorbereiden op volgende week, want dat wordt druk druk druk en erg veel leren. Dus daar ga ik DIT WEEKEND al mee beginnen. Echt waar.

[metallica]

@lentekriebel: ik denk dat je eerst zelf even moet kijken of het je allemaal gaat lukken (qua spelen) zonder dat het je teveel stress bezorgt. Op het moment dat je denkt dat je het wel aankan en er voor wil gaan, is het idd wel heel verstandig om hun een beetje in te lichten. Je hoeft niet alles te vertellen, maar wel idd dat er een risico bestaat dat je een tijdje uit kan vallen (zeer dubbelzinnig woordgebruik gezien de situatie, maar je weet wel wat ik wil zeggen ) En dan ligt het aan hun wat ze daar mee doen. Maar stel dat het zo is dat ze er dan niet met jou voor willen gaan, moet je wel echt absoluut niet aan jezelf gaan twijfelen. Want je kan het, je kan het echt, maar dan zal je miss wat minder ambitieuze mensen zoeken. Maar dit is eigenlijk al teveel vooruit gedacht. Je moet nu weer aan de slag gaan, blaren op je vingers krijgen en het tevreden gevoel vasthouden als het je lukt. Daarna zie je wel verder

@Neko: Je bent een schat

[moon]

Ik wist niet dat het kon, maar het kan dus echt. Ik loop echt al 2 dagen te trillen, niet doorlopend, maar zo nu en dan. Echt hevige trillingen en niet omdat ik het koud heb, nee...omdat ik boos ben.
Wat mij gister is overkomen dat is zo onterecht, zo onwaar en zo gemeen! En de woede daarover kan ik nauwelijks hanteren. Ik kan het soms even aan de kant zetten, maar op de momenten dat ik er aan denk dan voel ik zooooveel woede dat ik bang begin te worden van mezelf. Het kost veel lichamelijke en psychische inspanning om mezelf te remmen in die woede, daarom heb ik die rillingen denk ik ook.
Die woede maakt me ook sterk, sterker dan ik de afgelopen 2 weken ben geweest. Ik laat me niet alles zeggen, ik heb ook ontzettend gevochten voor mijn gelijk vandaag...en zo het nu lijkt, met succes gelukkig!

[~~dolce~~]

Ik wil slapen.. ben zo moe.. echt moe..

Neko en metallica: Tnx voor het advies en de peptalk ik heb er echt wat aan .
En metallica: Ik wou dat ik je wat meer advies kon geven en je beter kon steunen in de situatie met je vriend. Ik ben alleen zo'n n00b op het gebied van liefde, dat ik niet goed weet hoe . Heb je misschien zin en tijd om van het weekend iets af te spreken?

[metallica]

@Lentekriebel: You've got pm En verder, geeft echt niet joh. Je weet hoe ik ben en realiveren kan iedereen wel voor me, als ik het even niet kan... Vanavond kies ik iig voor mezelf heb ik besloten