Anorexia en boulimia, hoe denken jullie erover?

oke oke, toet

[miss-suus]

inderdaad het kan ook gebeuren als e gewoon overgeeft. maar ik begrijp ook wel dat hij zeggen at het dus kan gebeuren, maar dat snap jij ook wel dus ik zeg dit eigenlik voor niks
nu wil ik het wel over iets fijners gaan hebben

(kan dadelijk weer naar de aldi )

[miss-suus]

nu wil ik het over iets fijners dan overgeven hebben bedoelde ik
hihi

(kben een beete vorlik vandaag)

[Orsino*]

miss-suus schreef op 20-12-2003 @ 11:14:
nu wil ik het over iets fijners dan overgeven hebben bedoelde ik
hihi

(kben een beete vorlik vandaag)

Er is (uiteindelijk) niks fijns aan anorexia/boulimia.
En als we het over wat fijns gaan hebben, raken we offtopic

Wat ik me nou altijd al heb afgevraagd, misschien kan iemand hier me dat vertellen, waarom ben je afgesloten van de wereld als je een eestoornis hebt? Waarom geloof je degenen niet, die zeggen dat je bv. niet dik bent. Want je bent dan toch onzeker over jezelf, waarom neem je dat hele gedachtenpatroon dan toch nog van jezelf aan, en handel je daarnaar?

Ergens snap ik het ook wel, maar het is vreemd, dat als je erg onzeker bent, je toch jezelf nog gelooft zeg maar..
Weet niet of het helemaal duidelijk is wat ik bedoel.

Voor mij is te dik zijn niet het enige, het is ook de controle hebben over jezelf. Als ik bepaal wat ik eet en niet eet heb ik daar controle over. Maar als ik niet eet voel ik me ook heel goed, heb ik veel energie (ja echt waar).

Je ziet jezelf voor de spiegel staan, je bent te dik..Zo zie je jezelf, anderen kunnen wel zeggen dat het niet zo is, maar het is gewoon wel zo. Een ES is een kronkel in je hoofd, een manier van leven. (voor mij, hoeft niet voor iedereen zo te zijn). Maar goed, heb nu even geen zin om aan dit of eten te denken eigenlijk.

Je hebt nu misschien nog genoeg energie...over een tijdje zal dat wel anders zijn, denk ik. Je lichaam heeft brandstof nodig, zonder brandstof stopt het op een gegeven moment, net als een auto.

De meeste mensen hebben controle over wat ze wel en niet eten, daar hoef je geen ES voor te hebben, dat lijkt me duidelijk.

[miss-suus]

[QUOTE]Orsino* schreef op 20-12-2003 @ 23:56:
[B]Er is (uiteindelijk) niks fijns aan anorexia/boulimia.

ik bedoelde dus dat ik naar een andere topic ging

[miss-suus]

Leonoor schreef op 21-12-2003 @ 10:14:
Je hebt nu misschien nog genoeg energie...over een tijdje zal dat wel anders zijn, denk ik. Je lichaam heeft brandstof nodig, zonder brandstof stopt het op een gegeven moment, net als een auto.

De meeste mensen hebben controle over wat ze wel en niet eten, daar hoef je geen ES voor te hebben, dat lijkt me duidelijk.

ik geloof dat las je een es hebt je een nog grotere controle hebt

miss-suus schreef op 21-12-2003 @ 12:01:
ik geloof dat las je een es hebt je een nog grotere controle hebt

't is maar net wat je onder controle verstaat.

En ik denk ook niet dat het per se zo hoeft te zijn dat je dan meer controle hebt. Het verschil is alleen hoe je die controle toepast (iemand die geen anorexia heeft denkt bv na twee boterhammen 'ik heb genoeg', terwijl iemand met anorexia dat bv al na twee happen denkt, ze hebben dus allebei de controle). Denk ik.

[miss-suus]

ja oke snap ik, maar voor mij gevoel heb ik de controle meer dan iemand die geen es heeft

miss-suus schreef op 21-12-2003 @ 12:52:
ja oke snap ik, maar voor mij gevoel heb ik de controle meer dan iemand die geen es heeft

precies. Tuurlijk heeft iemand zonder een ES ook controle, maar (en dan spreek ik alleen voor mezelf natuurlijk), voor mij is de controle die ik heb heel belangrijk. Dat ik controle over mezelf heb om bijvoorbeeld twee dagen niet te eten. Ik denk dat als je geen ES hebt, je het niet goed zal snappen. (nu is mijn standpunt ook niet echt duidelijk geloof ik, maar goed).

[miss-suus]

Cassiopeia schreef op 21-12-2003 @ 14:21:
precies. Tuurlijk heeft iemand zonder een ES ook controle, maar (en dan spreek ik alleen voor mezelf natuurlijk), voor mij is de controle die ik heb heel belangrijk. Dat ik controle over mezelf heb om bijvoorbeeld twee dagen niet te eten. Ik denk dat als je geen ES hebt, je het niet goed zal snappen. (nu is mijn standpunt ook niet echt duidelijk geloof ik, maar goed).

ik snap je standpunt

Cassiopeia schreef op 21-12-2003 @ 14:21:
precies. Tuurlijk heeft iemand zonder een ES ook controle, maar (en dan spreek ik alleen voor mezelf natuurlijk), voor mij is de controle die ik heb heel belangrijk. Dat ik controle over mezelf heb om bijvoorbeeld twee dagen niet te eten. Ik denk dat als je geen ES hebt, je het niet goed zal snappen. (nu is mijn standpunt ook niet echt duidelijk geloof ik, maar goed).

Niemand kan precies snappen hoe het voelt voor jou, iemand met een es net zo min als iemand zonder es, simpelweg omdat iedereen alles voelt en ervaart.

Ik blijf het zien zoals ik in mijn vorige posts zei.

Mensen met anorexia hebben niet eens echt controle, alleen over het niet eten. Want je gaat mij niet vertellen dat iemand met anorexia een week (of langer) echt normaal kan eten. Die controle mist.

[miss-suus]

Leonoor schreef op 21-12-2003 @ 14:32:
Niemand kan precies snappen hoe het voelt voor jou, iemand met een es net zo min als iemand zonder es, simpelweg omdat iedereen alles voelt en ervaart.

Ik blijf het zien zoals ik in mijn vorige posts zei.

Mensen met anorexia hebben niet eens echt controle, alleen over het niet eten. Want je gaat mij niet vertellen dat iemand met anorexia een week (of langer) echt normaal kan eten. Die controle mist.

normaal eten doe je ook niet, idd

miss-suus schreef op 21-12-2003 @ 14:35:
normaal eten doe je ook niet, idd

Dat snap ik, anders had iemand geen es. En dus mis je op een bepaalde manier toch de controle. En dat is wat ik duidelijk wilde maken.

Leonoor schreef op 21-12-2003 @ 14:37:
Dat snap ik, anders had iemand geen es. En dus mis je op een bepaalde manier toch de controle. En dat is wat ik duidelijk wilde maken.

Ja, maar dat alles bij elkaar geeft mij weer controle. Als ik niet of niet normaal eet heb ik dus controle over mijn voedselinname. Maar zoals jij al zei, voor iedereen is het anders. Het is gewoon moeilijk uit te leggen omdat het een gevoel is dat je hebt.

Cassiopeia schreef op 21-12-2003 @ 14:43:
Ja, maar dat alles bij elkaar geeft mij weer controle. Als ik niet of niet normaal eet heb ik dus controle over mijn voedselinname. Maar zoals jij al zei, voor iedereen is het anders. Het is gewoon moeilijk uit te leggen omdat het een gevoel is dat je hebt.

In zekere zin heb je controle over je voedselinname, maar aan de andere kant ook juist weer niet, 't ligt er maar net aan hoe je het bekijkt.

Ik snap het wel ongeveer, precies zal nooit lukken, niemand...maar waarom zou dat moeten?

[miss-suus]

Leonoor schreef op 21-12-2003 @ 14:45:
In zekere zin heb je controle over je voedselinname, maar aan de andere kant ook juist weer niet, 't ligt er maar net aan hoe je het bekijkt.

Ik snap het wel ongeveer, precies zal nooit lukken, niemand...maar waarom zou dat moeten?

gelukkig dat dus niks moet

miss-suus schreef op 21-12-2003 @ 15:10:
gelukkig dat dus niks moet

Ik volg je even niet...?

[Quiana]

Leonoor schreef op 21-12-2003 @ 15:56:
Ik volg je even niet...?

Volgens mij bedoelt ze dat niets moet, dus dat het precies snappen ook niet moet.

[miss-suus]

Quiana schreef op 21-12-2003 @ 16:00:
Volgens mij bedoelt ze dat niets moet, dus dat het precies snappen ook niet moet.

soms is het inderdaad ook niet fijn om alles te snappen en precies te weten hoe iets in elkaar zit, en anorexia of bolumia is ook niet fijn om precies te snappen wat iemand doormaakt.

miss-suus schreef op 21-12-2003 @ 16:16:
soms is het inderdaad ook niet fijn om alles te snappen en precies te weten hoe iets in elkaar zit, en anorexia of bolumia is ook niet fijn om precies te snappen wat iemand doormaakt.

Ik denk ook hierbij weer dat niemand dat precies kan weten, zelfs niet iemand die zelf ook anorexia heeft (gehad), die weet het misschien voor zichzelf, maar een ander ervaart het misschien toch weer net iets anders. Ongeveer kun je het weten, precies nooit, omdat iedereen het anders ervaart.

Orsino* schreef op 20-12-2003 @ 23:56:
Er is (uiteindelijk) niks fijns aan anorexia/boulimia.
En als we het over wat fijns gaan hebben, raken we offtopic

Wat ik me nou altijd al heb afgevraagd, misschien kan iemand hier me dat vertellen, waarom ben je afgesloten van de wereld als je een eestoornis hebt? Waarom geloof je degenen niet, die zeggen dat je bv. niet dik bent. Want je bent dan toch onzeker over jezelf, waarom neem je dat hele gedachtenpatroon dan toch nog van jezelf aan, en handel je daarnaar?

Ergens snap ik het ook wel, maar het is vreemd, dat als je erg onzeker bent, je toch jezelf nog gelooft zeg maar..
Weet niet of het helemaal duidelijk is wat ik bedoel.

Voor mij is het zo, ik geloof anderen zoiezo qua dit soort dingen niet, wat dat betrefd ben ik onzeker. En mezelf geloven is nou ook weer niet zo makkelijk... maar het is altijd makkelijker om aan je eigen 'ideeën' vast te houden, dan aan die van anderen.
Zo van 'je weet maar nooit of ze het wel menen'.

(Klinkt dit enigzins duidelijk?)

[miss-suus]

duidelijk hoor

[miss-suus]

Leonoor schreef op 21-12-2003 @ 16:26:
Ik denk ook hierbij weer dat niemand dat precies kan weten, zelfs niet iemand die zelf ook anorexia heeft (gehad), die weet het misschien voor zichzelf, maar een ander ervaart het misschien toch weer net iets anders. Ongeveer kun je het weten, precies nooit, omdat iedereen het anders ervaart.

dus iemand met anorexia/bolumia kan het ook niet goed weten, maar weet het voor zichzelf wel? ksnap het niet, maar wat ik toenstraks dus bedoelde is, dat het niet fijn is om te weten hoe het nou precies in elkaar zit( anorexia/bolumia) als je het zelf niet hebt.

als ik het niet gehad had, dan hoefde ik het ook niet precies te weten hoe het zou zijn. kzou me er wel voor willen ireseren als me vriend(in) het zou hebben, om toch een beete te kunnen weten hoe die zich voelt en wat degene meemaakt. maar kdenk dat ik het niet fijn zou vinden als ik dus precies wist hoe zo iemand zich voelt etc

miss-suus schreef op 21-12-2003 @ 19:03:
dus iemand met anorexia/bolumia kan het ook niet goed weten, maar weet het voor zichzelf wel? ksnap het niet, maar wat ik toenstraks dus bedoelde is, dat het niet fijn is om te weten hoe het nou precies in elkaar zit( anorexia/bolumia) als je het zelf niet hebt.

Wat ik bedoel is...ik ken drie meisjes die anorexia (gehad) hebben, maar ze zijn alle drie totaal verschillend...en als ik ze hoor praten, dan ervaren ze hun es ook niet precies hetzelfde. Ze hebben dus alle drie dezelfde es, maar ze ervaren het niet precies hetzelfde.

als ik het niet gehad had, dan hoefde ik het ook niet precies te weten hoe het zou zijn. kzou me er wel voor willen ireseren als me vriend(in) het zou hebben, om toch een beete te kunnen weten hoe die zich voelt en wat degene meemaakt. maar kdenk dat ik het niet fijn zou vinden als ik dus precies wist hoe zo iemand zich voelt etc

Ik weet niet of ik precies weet hoe het voelt, een idee heb ik iig...

[Quiana]

miss-suus schreef op 21-12-2003 @ 19:03:
maar wat ik toenstraks dus bedoelde is, dat het niet fijn is om te weten hoe het nou precies in elkaar zit( anorexia/bolumia) als je het zelf niet hebt.

Of juist wel. Niet hoe het voelt om een es te hebben, maar wel het waarom ed. Eetstoornissen zijn soms zo onbegrijpelijk voor een 'buitenstaander'. En dat is hartstikke moeilijk, zeker als het een geliefde is ed...

En als je dan een beetje begrijpt waarom iemand doet zoals hij/zij doet, kan je er ook rekening mee houden ed.

[Quiana]

Op naar de heropening.

Praten over eetstoornissen en alles wat daarbij hoort moet kunnen, en als mensen uit zo'n topic herkenning, steun enz willen/kunnen halen, is dat helemaal fijn.

Maar bedenk je dan wel dat er ook mensen zijn die op het randje balanceren, en/of (erg) gevoelig zijn voor dit onderwerp (en de aanverwante onderwerpen), en dus getriggerd kunnen worden door dingen die hier gepost worden... En dat is niet de bedoeling, lmd.

Hierbij is dan ook het vriendelijke verzoek daar rekening mee te houden als je post, en de (erg) triggerende dingen achterwege te laten.

Als je zelf merkt dat bepaalde posts je niet lekker zitten, ze triggeren, of wat dan ook, voel je dan vrij om een pm te sturen naar een fb psych, of het aan te geven in de topic. Dan weten we het iig, en kan er ook iets aan gedaan worden.

Postze!

[miss-suus]

kwou ten eerste ff bedanken dat hij weer open is en dat er weer gepost mag worden!!!

[Femme-Fatale]

miss-suus schreef op 21-12-2003 @ 12:01:
ik geloof dat las je een es hebt je een nog grotere controle hebt

Je denkt dat je een grotere controle hebt. Maar op een gegeven moment heb je het niet meer in de hand. Dus je hebt zeker geen grotere controle lijkt mij.

miss-suus schreef op 22-12-2003 @ 16:19:
kwou ten eerste ff bedanken dat hij weer open is en dat er weer gepost mag worden!!!

Jaa hier ben ik het helemaal mee eens!!

[miss-suus]

ik vraag me weleens af hoe het voor vrienden van e moet zijn als ze weten dat e anorexia/bolumia hebt

[Anne]

miss-suus schreef op 23-12-2003 @ 14:54:
ik vraag me weleens af hoe het voor vrienden van e moet zijn als ze weten dat e anorexia/bolumia hebt

Doet jouw 'j' het niet meer?

[miss-suus]

Anneee schreef op 23-12-2003 @ 16:30:
Doet jouw 'j' het niet meer?

niet goed meer nee

miss-suus schreef op 23-12-2003 @ 14:54:
ik vraag me weleens af hoe het voor vrienden van e moet zijn als ze weten dat e anorexia/bolumia hebt

als je dat graag wilt weten vraag je het aan ze?

[miss-suus]

poorleno schreef op 23-12-2003 @ 17:05:
als je dat graag wilt weten vraag je het aan ze?

kbedoelde het eigenlijk in het algemeen en het sloeg niet op mij neer. zullen vast wel eens mensen hier komen kijken die een vriend/in hebben die anorexia/bolumia heeft, dus ik d8 misschien dat huun het dan konden zeggen hoe hun erbij boelen

miss-suus schreef op 23-12-2003 @ 17:30:
kbedoelde het eigenlijk in het algemeen en het sloeg niet op mij neer. zullen vast wel eens mensen hier komen kijken die een vriend/in hebben die anorexia/bolumia heeft, dus ik d8 misschien dat huun het dan konden zeggen hoe hun erbij boelen

ah, op die manier, oke dan heb ik niets gezegt

[miss-suus]

poorleno schreef op 23-12-2003 @ 17:52:
ah, op die manier, oke dan heb ik niets gezegt

nee joh maakt nix, kan beter de dingen uitleggen dan dat de dingen verkeerd overkomen

[SuperSanne]

Heb het zelf niet gehad, en ken ook geen mensen die het gehad hebben maar als ik alle posts hier zo eens lees weet ik wel bijna zeker dat het leven te mooi is om jezelf uit te hongeren. Iedereen die het heeft (gehad), sterkte!

[Orsino*]

miss-suus schreef op 23-12-2003 @ 14:54:
ik vraag me weleens af hoe het voor vrienden van e moet zijn als ze weten dat e anorexia/bolumia hebt

Het is hopeloos, en moeilijk.
Het maakt niet uit wat je zegt, dat doet ook iets bij jezelf, omdat de eetstoornis gewoon sterker is dan wat jij zegt.
En het is moeilijk, moeilijk om te zien hoe iemand er onder lijdt (en dat zelf misschien niet eens weet). Het is moeilijk om te zien hoe dun ze is.
Hoe dom het eigenlijk is.
Vernietigend.

Orsino* schreef op 24-12-2003 @ 00:47:
Het is hopeloos, en moeilijk.
Het maakt niet uit wat je zegt, dat doet ook iets bij jezelf, omdat de eetstoornis gewoon sterker is dan wat jij zegt.
En het is moeilijk, moeilijk om te zien hoe iemand er onder lijdt (en dat zelf misschien niet eens weet). Het is moeilijk om te zien hoe dun ze is.
Hoe dom het eigenlijk is.
Vernietigend.

Zo iets idd.

Ik word er, denk ik, grotendeels boos en verdrietig van...en misschien nog wel een heleboel dingen meer. Je voelt onmacht, je kunt niks doen, enz.

[miss-suus]

ik wil iedereen veel sterkte wensen met de kerstdagen!!! want ik weet zelf hoe moeilijk het kan worden. fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaaaaaaaar!!!

[miss-suus]

tis gewoon een obsessie met flinke gevolgen

[miss-suus]

Leonoor schreef op 24-12-2003 @ 09:17:


Ik word er, denk ik, grotendeels boos en verdrietig van...en misschien nog wel een heleboel dingen meer. Je voelt onmacht, je kunt niks doen, enz. [/B]

hoe bedoel je dat je er grotendeels boos van wordt? is dat omdat je dan degene niet kan helpen?

miss-suus schreef op 31-12-2003 @ 11:58:
hoe bedoel je dat je er grotendeels boos van wordt? is dat omdat je dan degene niet kan helpen?

Oa omdat je degene niet kan helpen. Je ziet hoe iemand zich kapot maakt en er zelf in zekere zin ook niks aan kan doen. Je kwaad maken op die persoon zelf werkt niet, want zoals ik al zei die kan er in zekere zin ook niks aan doen. Boos op de wereld, dat dit soort dingen gebeuren. Boos op mezelf, omdat ik niks kan doen, enz.

[Arashi]

Ik wil geen aparte topic... Dan maar hier.

Ik weet het niet meer. Het gaat gewoon slecht, ik kom aan, voel me slecht, val af, voel me (uiteindelijk) nog slechter. Veel misselijk, duizelig, moe en hoofdpijn, flauwvallen. Daarvan weet ik ook wel dat het niet goed is, dús probeer ik weer gezond te eten, kom razendsnel aan, waardoor ik me weer slecht voel (maar dan psychisch oid), en weer afval. (en me lichamelijk nòg slechter voel)

Nu ben ik dan in totaal vijf kilo aangekomen, en ik voel me iig een stuk gezonder dan eerst. (of wíl ik dat alleen maar?) Maar verder aankomen zie ik écht niet zitten, dus wil ik iig op hetzelfde gewicht blijven. Denk ik, een beetje. Maar hoe?

//

Ik voel me gewoon klote, ik weet niet wat ik moet doen. Niet alleen met dit, maar met álles. Zo ging het goed, zo draait alles zich weer om. Ik weet niet wat ik wil. Of ja, gezond & normaal zijn. Geen gezeur aan m'n kop, gewoon kunnen lopen zonder me te schamen.

Ik red het niet op school, ik heb de energie en concentratie niet eens om alle lessen te kunnen volgen, hoe moet ik het dan ivn thuis doen? Ik kán dit jaar gewoon niet missen, wat moet ik dan... Ik word doodziek van m'n broer, met z'n stomme opmerkingen en z'n stomme 'regeltjes', puur en alleen om te laten zien hoe sterk en walgelijk hij wel niet is. Ik mag de woonkamer niet in, de keuken niet, schept 's avonds een enorm bord vol met eten, en dwíngt me dat te eten. En als ik het dan niet kan, of wil, maakt hij zulke vernederende opmerkingen...

En, en, en. Er zijn nog zoveel meer kleine dingen en ik voel het tussen m'n vingers doorglippen. En dat kan, mág niet gebeuren.. Niet wéér. Ik spring omhoog en omlaag, maar dat stomme, zware gevoel is steeds vaker en meer aanwezig. Zonder reden. Wat moet ik daarmee?

...

Gezeur en een up. Sorry.

Het is geen gezeur en dat weet je zelf ook heel goed. Ik weet niet of je nog hulp hebt, maar misschien kun je weer hulp zoeken? Of anders andere hulp? En er iig met je vriend over praten. En eventueel proberen om ergens anders (met je vriend? bij je tante?) te gaan wonen? Ik denk dat je iig een rustige thuissituatie moet hebben, waar je je op je gemak voelt en waar je tot rust kunt komen. Ik denk dat oa dat iets is wat je heel hard nodig hebt. En misschien dat je dan bv. op school die concentratie en energie wel op kunt brengen.

(})

[Arashi]

Ik heb geen hulp meer, en eigenlijk wil ik dat ook absoluut niet meer. Ten eerste omdat ik bang ben voor oa de reactie van Randy, ten tweede omdat ik er gewoon geen vertrouwen in heb, en het toch weer zelf zou willen proberen. Al weet ik niet hóe.

Wat bedoel je met andere hulp?

Samenwonen met m'n vriend, ik denk dat het niet eerlijk zou zijn. Ik kan hem nu niet geven wat hij verdient (zekerheid. (genoeg) aandacht. ruimte), en ik ben er ook niet aan toe. Oa omdat ik me dan zeker weten afhankelijk van hem maak, iets wat ik nu al doe.. (dat is overigens ook de reden waarom we besloten hebben iig wat meer ademruimte te geven aan elkaar, maar goed, dat is weer een ander verhaal. :X)

Thuis, ik weet het niet. Ik ben bang dat als ik nu wegga, het helemaal niet goed valt bij m'n vader. Om dan nog maar te zwijgen over mijn broer... Plus dat er toch een bepaalde zekerheid aan vast zit. Niet alleen qua rekeningen ed (hypotheek, gas enz), maar ook doordat het toch een soort van 'bescherming' geeft, ik kan niet zomaar 'weggestreept' worden. Iets wat wel kon/gedaan werd toen ik niet meer thuis woonde.

...Misschien staat de angst om weer te veranderen en de onzekerheid die daarbij komt kijken me nog wel het meeste in de weg.

Dankjewel voor je reactie iig. (l)

Je weet niet hoe je het zelf moet proberen, daar zou je dus hulp bij moeten hebben, dingen zelf doen kun (of moet) je leren. Met andere hulp bedoelde ik een ander soort hulp. Maar ik begrijp ook wel dat je dat niet wilt... Laat het ajb niet te ver komen en als je het zelf niet redt, zoek dan ajb toch hulp. Al is het maar een familielid oid.

Aan school en een veilige omgeving zitten ook een bepaalde zekerheid... Hoe bedoel je dat 'weggestreept' worden?

[Arashi]

Hmm. Andere soort hulp in de zin van alternatieve hulp oid? (sorry )

Weggestreept worden... Het is een schande, als een kind van 13 jaar niet meer thuis kan wonen, zeker als het hele gezin al problematisch was, tov de familie. Ik was uit het gezin 'gestapt', en telde dus niet meer mee. Geen ruimte, geld, geen contact. Negeren als je contact zoekt, niet welkom zijn in het huis. (bepaalde geldzaken ed zijn later overigens wel geregeld door één of andere instantie (?), maar niet op een fijne manier oid.) Andere familieleden die je raar aankijken, enz. Geen zekerheid hebben of je terecht kan.

En mja. De verwijten van toen leven nog steeds.

Het klinkt een beetje dramatisch zo, ga nou niet denken dat ik een vreselijke familie heb oid... Uiteindelijk is het wel weer redelijk goedgekomen.