Een magisch omelet
Het is een vogel
Boven de bomen waar hij slaapt
Een vreemde vogel
dat wel.
En een vreemde manier
om een ei te leggen
Want het stort nu naar beneden
en het spat uit elkaar
tot een zooi van dode kuikens
‘Wauw,’ denkt de vogel,
‘is dat mijn werk?’
Naar aanleiding van een poëzieproject dat we deden bij Nederlands. Deel van de opdracht was dat je een nieuw gedicht schreef met hetzelfde thema als eentje die je hebt geanalyseerd. Ik analyseerde Uit aller naam door Anthonie Donker.
We moesten ook een parodie maken op een bestaand gedicht.
De straatprostituee (gebaseerd op Popokatepee van Cees Buddingh’)
Tippel-tappel door de straten,
Trippel-trappel voor d’entree,
gaan de rappe naaldhakschoenen
van de straatprostituee
Hoor het hijgen der zondaren!
Hoor het kreunen van de hoed,
waar de straatprostituee het
zeven malen daags mee doet.
Tippel-tappel door de lichten,
Rood van kleur als vuur en vlam,
en de straatprostituee is
de beste vriend van Amsterdam.
Oh en we moesten een limerick en een haiku schrijven.
Er was eens een meneer uit New York
die niet beschikte over een vork.
En lepel, dat rijmt niet
en was iets dat hem koud liet
En dus eet hij soep met een ork.
Haiku’s zijn best leuk
maar het probleem is alleen
gras vogel vijver.
__________________
It's easy, like getting your attention, we go "Sex! Sex! Sex! Sex! Sex!"
|