Advertentie | |
|
05-06-2003, 13:43 | ||
Citaat:
__________________
Dit is een coole sig.
|
06-06-2003, 18:17 | |
Ik ben eraan bezig...
Hier is weer een stukje Ze beginnen weer te lopen. Jelle denkt weer aan dat afgrijselijke verhaal over Emma's moeder. Maar er klopt iets niet. Wie was de man? Waarom kwam hij en waarom vond hij Emma's moeder een verrader? Emma denkt aan haar broertjes. Haar tante heeft ze verteld dat hun moeder ziek is, maar Emma weet wel beter. Haar moeder is afgeranseld, door een rare vent, waardoor ze nu in het ziekenhuis op de IC moet blijven. Na een paar minuten lopen ze hun dorp weer binnen. Jelle loop mee naar Emma's huis. Haar tante is aan het koken en haar broertjes zitten voor de tv. Emma loopt het tuinpad op en kijkt achterom. Jelle voelt vlinders in zijn buik. Emma kijkt zo lief, hij zal haar nooit vergeten. Ze is zo leuk. Hij heeft echt vette mazzel dat hij met haar gaat! "Tot morgen, Jel!" "Tot morgen, Em!" Hij zwaait nog een keer en loopt dan weg. Als hij thuiskomt ligt er een briefje op de aanrecht: Heey Jelle Ik kom rond half 10 thuis. Er staat in de koelkast een schaal macaroni. Warm dat maar op in de magnetron. Ongeveer 5 minuutjes. Ik kom nog even gedag zeggen als ik thuis ben. Kusjes Mamma. Jelle zucht. Hij vindt het maar niks dat zijn moeder zo vaak weg is. Dan is hij zo alleen. Maarja, het heeft wel weer zijn voordelen: Hij mag zelf weten hoelaat hij gaat slapen. Hij kan als hij wil patat halen. De tv, computer en stereo zijn nooit bezet. Hij kan gaan en staan waar hij wil. Hij kan iedereen die hij wil uitnodigen. Hij mag ook welles een feestje geven, maar dat moet van tevoren WEL even gemeld worden, zodat zijn moeder eventjes voor lekkere hapjes kan zorgen. Dat is natuurlijk niet mis! Jelle pakt de macaroni en zet het in de magnetron. Klokje even zetten, glas melk erbij en de tv aan. Er is niks leuks op tv. Alleen maar van die vrouwen-shows. Over hoe je met pubers moet omgaan enzo. Wat een gezeur!!! Kuzzzz...Later nog meer.. (K) LiNda
__________________
Always look at the bright side op Life!
|
10-06-2003, 16:16 | |
NOu... ik zal nog iets van het vervolg neerzetten. alleen hep ik het begin iets veranderd..het is de vader gewrode, die emmas moeder mishandeld...dus hij slaat zn vrouw, zegmaar......
Nou hopelijk hbbn jullie nog zin om het te leze..en ik hoop op reacties... Linda ------->
__________________
Always look at the bright side op Life!
|
10-06-2003, 16:17 | |
Het belletje gaat en Jelle haalt de macaroni uit de magnetron. Mmmm, dat ruikt lekker. Al is het niet echt origineel (hij eet bijna twee keer in de week macaroni) het smaakt hem nog best. Hij pakt een onderzetter en gaat voor de tv eten. Dan maar zo'n vrouwen-show. Kan hij es zien hoe wat die mensen zeggen van al die puber-acties. Misschien ziet hij nog iets waarvan hij iets kan leren. "Alles komt ooit van pas", zei zijn vader altijd. Er zijn vrouwen waarvan de kinderen joints roken. "Getver", denkt Jelle. Hij wordt al misselijk van een sigaretje. Sommige vrouwen klagen over het gedrag van hun kind. Dat het thuis tegen de ouders en op school tegen de leraren scheld. Dat durft Jelle niet eens. Hij zou het eens moeten proberen!! Zijn moeder zou verschrikkelijk boos worden als hij haar zou uitschelden! Hij kijkt verbaasd naar de tv. "Waar zouden die kinderen het lef vandaan halen om zich zo te gedragen???? Vinden ze het normaal om zo te doen? Waarom doen ze het eigenlijk? Er is toch niks mis mee, om je zo te gedragen als iedereen verder doet?" Jelle vind het maar raar. Hij zapt de tv. Hier wordt hij ook niet vrolijker van. Op 6 ziet hij een quiz;
Do You Love me. Het gaat over stelletjes. Er wordt getest of de partners elkaar alles vertellen en daar ook eerlijk in zijn. Hij ziet zichzelf daar later al zitten, met Emma. Hij zou haar alles vertellen, ook al zou verder niemand het mogen weten. Emma is echt alles voor hem en hij wil haar geen pijn doen. Nu niet, later niet……NOOIT niet. Als zij hem iets zou vertellen, zou hij het dan ook nooit doorvertellen. Het programma is allang afgelopen als Jelle wakker wordt door de telefoon die gaat. Hij neemt op; het is Emma. Jelle voelt dat hij rood wordt. Gelukkig kan zij hem niet zien, anders zou hij zich dood schamen. Jelle begint te stamelen: "Euhm…Hoe gaat ie?" zegt hij. Iets origineels kan hij op dit moment even niet bedenken. Emma klinkt heel opgewekt. "Goed hoor! Met jou?" "Ook wel owkeej." antwoord Jelle. Emma draait er niet omheen: "Heb jij vrijdag wat te doen, Jel?" Jelle wordt helemaal dizzy. Zou ze huiswerk met me willen maken? Hij antwoordt: "Ja, ik heb wel tijd. Hoezo?" "Nou", begint Emma, "Ik dacht dat je misschien wel zin hebt om met mij naar Snacky te gaan, om effies te eten en dan ergens naar een disco ofzo. Wil je dat?" Jelle weet niet wat hij moet zeggen. Huiswerk maken met Emma was al een droom van hem. Maar dit sloeg echt alles! "Jahoor, ik heb er wel zin in!" zegt Jelle stamelend. Ze spreken af dat Jelle om half zes naar Emma toe gaat.
__________________
Always look at the bright side op Life!
|
10-06-2003, 16:18 | |
Als Jelle in bed ligt, piekert hij over alles wat los en vast zit. Als zijn vader nog leefde, had hij dan mee gekomen naar zijn voetbalwedstrijden? En wat was eigenlijk zijn lievelingseten? Deze dingen zal hij nooit te weten komen…
En Emma’s moeder…. Hoelang was dit al aan de gang…Hoelang werd ze al geslagen… Dat hij nooit iets heeft gemerkt… Nu hij terug denkt aan de tijden dat hij bij haar thuis was… Hij mocht een keertje op Emma’s verjaardag komen… Jelle zet zijn fiets tegen het versierde tuinhek en gaat naar binnen. Emma komt meteen op hem af. Jelle omhelst haar en geeft drie zoenen: “Gefeliciteerd, he!”, en hij duwt een grote zak spekkies en een biosbon in haar handen. “Cool, Jelle! Bedankt hoor!”zegt Emma en ze zet de cadeautjes op de kast. Jelle gaat ondertussen naar de keuken om Emma’s moeder te feliciteren. Ze staat taart te snijden. “Mevrouw van Berkel” zegt Jelle beleefd, “gefeliciteerd met uw dochter.” “Dankje, Jelle”, en ze draait zich om. “Zoheej, zegt Jelle verschrikt, “wat heeft u gedaan?” Mevrouw van Berkel kijkt hem geschrokken aan. “Ohw..tja dat eh…. Ongelukje met de fiets…jah…dat was het”, en ze legt haar hand over haar blauwe, opgezwollen oog. Jelle schrikt er van. “Oh, beterschap dan maar he, mevrouw van Berkel”, zegt hij en hij loop weer weg. “Noem me maar Yvonne, dat staat wat leuker,” roept ze hem nog na. “Die verandert ook snel van stemming” denk Jelle, maar hij gaat er niet verder op in want Emma roept hem: “Jel!!! Kwark of appeltaart?” “Welk heb je zelf gemaakt?” “Die kwarktaart” antwoordt Emma. “Ohw”, zegt Jelle met een grijns op z’n gezicht, “Doe dan die appeltaart maar, lijkt me veiliger!”, en hij steekt z’n tong uit. En meer kan Jelle niet grappen, want Emma komt eraan gehold en gooit een kussen tegen hem aan....KUSSENGEVECHT...!!
__________________
Always look at the bright side op Life!
|
11-06-2003, 20:21 | ||
Citaat:
dankje..ik ga weer even verder met schrijven...thanx he.. Kuzz LInda
__________________
Always look at the bright side op Life!
|
12-06-2003, 09:34 | |
Stukke beter
Ja je had zelf gemerkt dat je het niet goed had aangegeven. Je kan altijd zeggen als je naar het verleden gaat "ze gedachten dwaalde af naar een paar weken geleden"ofzoiets! Veder is het steeds spannender ga zo door Ik heb 1 probleempje zou je me het gevold kunnen mailen naar de me email? Want kan het niet meer lezen anders me adres is "crimie@voila.fr zou je het heel dankbaar zijn kan ik het uitprinten als je het af hebt. Hoop dat je dat voor me wil doen. Veel groetjes
__________________
altijd feest
|
15-06-2003, 17:53 | |
cewl!!! dat verhaal... kging m ff uitprinten want t leest zo klote op de computer (krijg koppijn als k lang naar dat beeldscherm moet staren).. iets van 6 kantjes!! ik schreef vroeger ook wel eens verhalen (nu niet echt meer, geen tijd) dan was ik al helemaal trots bij 2 kantjes.... Ik heb wel eens wat geschreven van 12 kantjes, maar dat staat op een schijfje en dat kan ik niet meer openen....GVD! maarja.... weet wel dat het echt zo'n kinderverhaal was: en toen, en toen, en toen.... vond t heel leuk om te lezen hoop dat er snel weer een deel komt!!!!
xxx |
28-06-2003, 10:52 | |
“Ja…dat was echt een machtig mooi feest” denkt Jelle. Hij probeert te begrijpen waarom niemand het opgevallen is dat Yvonne geslagen werd. Als hij terug denkt, had ze eigenlijk altijd wel wat. Zere arm, gekneusde enkel, blauw oog…..Net als toen ze met school in groep 8 een fietstocht hadden…..
Iedereen zit al in de klas, als Emma een kwartier na de afgesproken tijd aan komt hollen. Haar ogen zijn doorlopen en er biggelt nog een traan over haar wang. Ze gaat naar de meester en hij neemt haar even mee naar de gang. Jelle moet naar de wc, maar die zit natuurlijk achteraan in de gang en daar staan de meester en Emma nu. Hij moet toch echt heel nodig en besluit zo snel mogelijk heen en terug te lopen. Als hij over de gang loopt vangt hij een paar steekwoorden op. “Moeder…Kan niet…Ongeluk…Zeer been…” Hij snapt hier wel uit dat Emma’s moeder een ongelukje heeft gehad en daardoor niet mee kan fietsen als begeleider omdat ze last heeft van haar been. Alleen snapt hij niet waarom Emma huilt. Als hij terug komt van de wc zit Emma al in de klas. Hij vraagt haar niks, dat zou alles natuurlijk alleen maar verdrietiger voor haar kunnen maken. Toch wel stom dat hij niks door heeft gehad. En het is nog vreemder, want nu weet hij het, maar staat hij alsnog machteloos. “Was pap hier nog maar”, denkt Jelle,”hij wist altijd wel iets op te bedenken.” Als zijn vader ’s avonds weg moest was Jelle altijd heel verdrietig. Toen kwam zijn vader met het idee om een beetje van zijn aftershave op Jelles knuffel te spuiten. Zo was hij toch nog een soort van bij hem. Die knuffel staat nog steeds op de plank boven Jelles bed. Jelle pakt ze beer en ruikt eraan. De geur is eraf. Hij voelt een brok in zijn keel komen en probeert zijn tranen in te houden. Alles wat hem aan zijn vader herinnert; Snoopy, z’n beer, z’n vaders lievelings pet, alles wat anders geworden. Snoopy was na de dood van zijn vader veel rustiger geworden. Je kan echt merken dat hij hem ook mist. Het geurtje op de beer is verdwenen. En de pet was twee dagen voor de dood van zijn vader gewassen en hij had hem daarna niet meer gedragen, dus ook dat was nu alleen nog maar een doodgewoon voorwerp, een normale pet. Jelle weet niet wat hij heeft, maar zijn hoofd knalt bijna uit elkaar van verdriet, woede en vragen. Alles wat hij drie jaar lang heeft opgekropt om zijn moeder niet verdrietig te maken en om zich groot te houden, moet er nu uit, hoe hard hij het ook probeert tegen te houden. Tranen blijven stromen en zijn kussen is doorlopen van verdriet. Zijn hart klopt door zijn hele lijf en alle vragen suizen door zijn hoofd. Hij wordt zo moe van al dat piekeren en al die vragen dat hij in slaap valt; met de hoop dat de vragen morgen weg zijn, zijn kussen gedroogd en zijn hart weer normaal klopt.
__________________
Always look at the bright side op Life!
|
28-06-2003, 10:53 | |
Jelle wordt wakker door ’n zonnestraal die precies onder zijn gordijn door schijnt. Hij staat nog niet op, hij ligt veel te lekker. Hij draait zich om op z’n andere zijtje. PIIIIEEP!!! Z’n wekker gaat. Hij tast met zijn ogen nog dicht over z’n nachtkastje, op zoek naar zijn wekker. Hij zet het alarm uit. Als hij weer bijna ingeslapen is springt hij uit bed. Het mag dan wel weekend wezen, maar hij moet voetballen!
Snel pakt Jelle zijn voetbalkleren en trekt ze aan. Vlug doet hij z’n haar en vult z’n bidon. Hij schrijft een briefje voor zijn moeder zodat zij weet waar hij is en hij smeert snel 2 boterhammen, voor op de fiets. Jelle geeft Snoopy een knuffel, pakt zijn jas, springt op z’n fiets en crosst weg. Als hij daar aankomt is iedereen uit zijn team er al. De jongens zijn al bezig met de warming-up. Jelle gooit zijn tas achter het doel en gaat met de jongens meedoen. Ondertussen schreeuwt de coach de opstelling over het veld. Jelle staat spits. Het is een zware wedstrijd. De jongens van de tegenpartij zijn minstens een kop groter en ze rennen echt super snel. Maar Jelles team speelt ook heel goed, mooie strakke passes en goed positiespel. Jelle is aan de bal en holt naar voren, zo hard als hij kan. Hij kijkt om zich heen, maar zijn teamgenoten zijn ver achter hem. Hij moet het alleen doen! Hij gaat rechtsom de laatste man, maar ziet te laat dat de jongen zijn been uitsteekt en Jelle valt……….. Bammmmm! Alles wordt zwart voor zijn ogen.
__________________
Always look at the bright side op Life!
|
Advertentie |
|
08-07-2003, 21:01 | |
Jelle opent zijn ogen. Hij ligt in het ziekenhuis. Zijn hoofd doet nog onwijs zeer. Hij kijkt om zich heen. Naast hem ligt Yvonne, Emma’s moeder. Als Yvonne ziet dat Jelle wakker is, drukt ze op een knopje. Jelles moeder komt de kamer binnen. Nou snapt Jelle het. Zijn moeder heeft gewoon dienst en heeft ervoor gezorgd dat hij bij Yvonne kwam te liggen. Dat vind Jelle wel lief van haar. Yvonne is tenslotte een heel aardige vrouw! Hij is blij dat het al wat beter met haar gaat.
’s Avonds mag Jelle mee naar huis. Hij is blij dat zijn moeder verpleegster is, anders had hij nog een dag in die akelige, saaie, kille kamer moeten blijven. Zijn moeder heeft 2 dagen vrij genomen zodat ze Jelle een beetje kan vertroetelen. Jelle ligt in bed met een beschuitje, maar zelfs daar heeft hij geen trek in. De bel gaat en hij hoort zijn moeder open doen. Wie zou dat zijn? Zou Jake komen kijken hoe het met hem ging? Dat zou wel gezellig zijn natuurlijk. De slaapkamer deur gaat open en Emma komt binnen lopen. Jelle schrikt… Hij is hun afspraakje vergeten!!! Emma ziet meteen waar hij aan denkt: “Jel, het is niet erg hoor. We spreken nog wel een andere keer af.” Jelle is egt onwijs opgelucht. Wel lief van Emma dat ze even langskomt. Ze geeft hem een tasje. Er zitten allemaal tijdschriften in. “Bedankt zeg, die had ik nog niet”,zegt Jelle en hij kijkt haar bedankend aan. Emma loop naar zijn stereo en zet zachtjes een cd’tje op. Hij had niet verwacht dat lang in bed liggen leuk kan zijn. Maar zo is het toch wel heel gezellig. Jelle voelt zich plotseling erg moe worden, doet even zijn ogen dicht en valt in slaap. Emma heeft het al snel door en gaat even op het randje van zijn bed zitten. Ze aait over zijn wang en geeft hem een kus op z’n voorhoofd. En dan gaat ze weer naar huis. Als Jelle wakker was geweest, had hij gebloosd, maar helaas heeft hij niets gemerkt.
__________________
Always look at the bright side op Life!
|
12-07-2003, 19:20 | |
Super goed verhaal!!!
Een beetje Carry Slee- achtige stijl, houd ik wel van leest lekker weg! Het eerste deel/hoofdstuk was niet echt heel goed, maar dat commentaar heb je van anderen ook al gehad. Naarmate het verhaal vorderde werd het steeds beter, Kewl!!! - I WANT MORE - I WANT MORE - I WANT MORE - I WANT MORE -
__________________
<3
|
12-07-2003, 19:39 | ||
Citaat:
Dankje wel hoor.... Ik ben druk bezig...!!! Maar ik werk ook nog van half 7 tot 5 dus... ben best moe en hep nu meestal even geen zin/tijd om te schrijven. Maar zodra ik weer kan komt er een nieuwe stuk.. groetjes Linda
__________________
Always look at the bright side op Life!
|
19-07-2003, 14:44 | |
Jelles moeder maakt hem wakker. Hij heeft de hele nacht goed geslapen en is daarna gaan ontbijten beneden. Maar zijn hoofdpijn is nog steeds niet weg. Het is wel gelukkig minder erg dan gister. Als hij ligt heeft hij niet zo veel last van zijn hoofd, dus hij gaat op de bank liggen. Op Kindernet is een tekenfilm bezig. Normaal had hij dit te kinderachtig gevonden, maar met zo’n zere kop is het wel goed om iets simpels te kijken. Het gebonk in zijn hoofd wordt al minder. Morgen moet moeder al weer werken. Dat is wel jammer, maar hij redt het wel alleen, want het enige wat hij doet is slapen, liggen en een beetje eten. Dat kan hij ook wel zonder zijn moeder.
Zijn moeder komt naast hem zitten en ze ziet dat hij over dingen ligt te piekeren. “Je hoofd herstelt minder snel als je zo nadenkt”, zegt ze,”je hersens hebben rust nodig en dat kan niet als je blijft piekeren. Probeer wat te slapen, of bel na school een vriend die even langs wil komen om wat te kletsen.” Dat laatste vind Jelle een goed plan. Hij wil Emma bellen. Hij voelt rare kriebels in zijn buik als hij aan haar denkt. Zoiets heeft hij nog nooit gevoeld. Zou dit betekenen dat hij verliefd is? Hij heef wel vaker gedacht dat hij verliefd was, maar dit keer is het heel anders. Hij denkt nog een tijdje aan Emma en hij heeft door dat wanneer hij over leuke dingen denkt, het gebonk in zijn hoofd minder wordt. Hij besluit een gedicht voor Emma te schrijven. De eerste regel is niet zo moeilijk. Iets van Lieve Schat, of Mijn Schat, Allerliefste. Of gewoon Voor Emma .Na lang twijfelen schrijft hij Lieve Emma op. Daarna begint hij met dichten. Dat kan hij best wel goed. Op de basisschool had hij meestal een G(goed) voor zijn stelppdrachten. De juffrouw vond vooral zijn verhalen mooi. Na lang denken, rijmen en heel veel kladpapiertjes gebruikt te hebben, staat dit op zijn papier: Lieve Emma, Als ik jou zie, kan m'n hele week niet stuk. Als ik jou zie kriebelen er vlinders in m'n buik. Als ik jou hoor, lijkt het alsof m'n oren fluiten. Als ik jou hoor, klinkt je stem nog uren na in mijn gedachte. Als ik dichtbij je sta, gaat er een rilling over m'n rug. Als ik dichtbij je sta, wil ik wat zeggen, maar zit m'n mond op slot. Als ik onder een proefwerk aan je denk, haal ik vast een onvoldoende. Als ik in m'n slaap aan je denk, heb ik vast een leuke droom. Ik heb nu de hele tijd aan je gedacht, ik voel me heel licht. Ik wou dat je altijd bij me was, dan zou ik me altijd heel goed voelen. Van Jelle Hij is er tevreden mee en stopt het in een envelop. Hij weet nog niet wanneer hij het gaat geven. Misschien durft hij het wel niet als het er op aan komt. Daar denkt hij even niet aan. Hij zet een kookwekkertje, zodat hij zich niet verslaapt. Hij wil namelijk Emma bellen zodra de school uit is. Als hij de tijd ingesteld heeft, gaat hij weer op de bank liggen. Het geluid van de tekenfilm gaat langs hem heen. Hij sluit zijn ogen en valt weer in slaap. Jelle wordt wakker door het piepen van het kookwekkertje. Het is 15:35 en de school is uit. Hij neemt zich voor om over een halfuurtje Emma te bellen. De televisie staat nog steeds aan. Jelle gaat naar de keuken, schenkt een glas vruchtensap in en neemt de koektrommel mee. Er zitten speculaasjes in. Die kan hij nu wel hebben, vindt hij zelf.
__________________
Always look at the bright side op Life!
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Verhalen & Gedichten |
Li Theriftir Aelandill | 47 | 06-01-2006 09:20 | |
Liefde & Relatie |
Zou jij een relatie beginnen met een gehandicapt iemand? Zwavelstokje | 143 | 08-06-2005 16:35 | |
De Kantine |
Wat is jouw voornaam? Nona | 335 | 07-12-2003 21:41 | |
Verhalen & Gedichten |
Nina & Sara Giles | 18 | 24-07-2003 22:37 | |
Psychologie |
ik zit precies tussen me vader en moeder in, ik ben hun 'schakel' Black Reina | 2 | 12-03-2002 20:30 | |
Huiswerkvragen: Exacte vakken |
Doping juutje_17 | 8 | 06-04-2001 13:37 |