Een afscheid
Wees maar stil,
er is al genoeg gezegd.
Alle mooie dingen eindigen,
al het goede is ook slecht.
Wees maar stil,
Er vallen woorden die niet mogen,
die niet gemeend of eerlijk zijn,
Maar ook niet echt zijn gelogen.
Wees maar stil.
Er is genoeg onrecht gebeurd,
wij zijn allang niet heilig meer,
maar wees daarom niet getreurd.
Wees maar stil,
ook voor jou zal een tijd komen,
dat alle dingen net zo zijn,
als dat we altijd dromen.
Wees maar stil.
Er zijn geen woorden meer,
die je kunnen zeggen wat ik voel,
nog steeds voor je voel, ied're keer...
Vragen aan de liefde...
Soms staar ik urenlang naar het plafon.
Maar het zwart ervan wordt witter,
en de dagen steeds maar langer.
Al met al maakt het me banger.
Dagenlang kan ik om je huilen,
en wekenlang depressief om je zijn.
Maar als je dalijk compleet bent vergeten,
Zal ik dan helemaal niets meer weten?
Zie je, jij was mijn bestaan.
Zelfs toen je er niet was,
ben ik blij je gebleven.
En heb mijn ziel aan je gegeven.
Als jij dalijk compleet uit mij bent,
ben ik dan wie ik denk dat ik ben.
Een grauwe massa, grijs.
Niet langer levendig en eigenwijs.
Wordt ik zonder jou net zo leeg als ik me voel,
of ben ik dat alleen maar met je?
En wanneer alle hart-stukjes weer zijn gelijmd,
Betekent dat dan, dat je voorgoed verdwijnt?
__________________
www.new-avalon.nl & http://forum.new-avalon.nl -> Schrijvers en dichters site
|