Psycholoog nodig?

[Spanish rose..*]

Ik weet niet precies hoe en waar te beginnen, maar dan maar waar ik meen dat het allemaal een beetje begon.

In juni van dit jaar was ik op een theaterles (1 x per week destijds, 2 uur theaterstukken oefenen, heel leuk) en mij lerares is naast lerares ook psychologe, of iets in die richting. Tijdens die les kon ik een oefening echt niet uitvoeren en uit pure frustratie ging ik heel erg hard huilen en rende ik de zaal uit. M'n lerares kwam me achterna en we praatten even. Toen vroeg ze of ik er wat in zag om in therapie te gaan bij haar. Dat heb ik toen afgeslagen, maar toen besefte ik min of meer dat er iets fout zat.

2 maanden later heb ik een heel vervelende ervaring gehad met een jongen. Dit heeft zowel mijn zelfvertrouwen als mijn zelfbeeld enorm omlaag geholpen. Vlak daarna had ik nog een paar vervelende ervaringen met jongens, en ik kreeg het steeds zwaarder. Nu, sinds een maand ongeveer voel ik me vreselijk. Mijn zelfbeeld is vreselijk, ik haat de manier hoe ik er uitzie en ben er ook niet vanaf te brengen. Ik ben extreem jaloers naar mooiere mensen toe, ik maak ontzettend veel ruzie met vrienden, zoek overal de confrontatie op (leraren, ouders), ik huil minstens 3 x per dag, voel me compleet lusteloos en nutteloos, denk bizar vaak aan van een dak afspringen. Niet dat ik het ook echt doe, maar het spookt voortdurend door mijn hoofd heen. De hele dag razen gedachten door m'n hoofd, ik hou het nauwelijks meer bij.
Ik ging toen wat op internet rondsurfen, deed wat testjes waar overal min of meer uitkwam dat ik depressief was. Nouja, ik ben niet iemand die dat gelijk gelooft, maar zo'n ''conclusie'' was voor mij wel rustgevend. Ik zat echt in een rustpunt, dat ik wist wat er aan de hand was. Maar daar ben ik nu wel over heen, ik wil er echt wat aan doen, want het kan niet verder zo. Ik stoot iedereen van me af op deze manier en voel me echt diepongelukkig..

Ik wil denk ik wel eens een bezoekje brengen aan een psycholoog, maar ik weet niet, misschien stel ik me aan? Komt iemand dit bekend voor? & als ik naar de psycholoog besluit te gaan, mijn ouders mogen er onder geen beding achterkomen (zeer slechte band, ik wil het niet eens meer verbeteren) hoe kan ik dat anoniem doen?

Alvast bedankt !

[Endomychus]

je stelt je aan

[Spanish rose..*]

Ik was er bij vergeten te vertellen dat ik níet zit te wachten op nutteloze reply's, dan antwoord je maar niet

[Balance]

Spanish rose..* schreef op 08-12-2004 @ 20:06 :
Ik was er bij vergeten te vertellen dat ik níet zit te wachten op nutteloze reply's, dan antwoord je maar niet

jij stelt je de vraag of je je aanstelt.
iemand anders zegt dat dit inderdaad zo is.
jij noemt het een nutteloze reply.

Oftewel: je bent er al lang achter dat je niet vindt dat je jezelf aanstelt. Anders had je de persoon van Endomychus wél serieus genomen.

[Fade of Light]

- Je maakt gewoon een afspraak bij de psycholoog. Dan merk je vanzelf wel of het nodig is of niet
- De testjes op internet moet je niet volgen. Psychologie is een deelgebied dat we nu nog onmogleijk kunnen automatiseren (lees: Dat we onmogelijk dingen kunnen vast stellen via de computer).
- Je stelt je niet aan, je voelt je niet goed, dus moet je het serieus nemen. In hoeverre het heel ernstig is, dat hoor je wel van de psycholoog (als die er uberhaupt zo'n uitspraak over doet).

Dus mijn advies is; maak die afspraak, maak je je er niet zo zenuwachtig over, en probeer zo open mogelijk te zijn en blijf onthouden, naar een psycholoog gaan is een vrijwel altijd een vooruitgang.

Volgens mij kan je daar direct betalen en komen je ouders er niet achter. De psycholoog wordt voor -+ 200 euro per jaar vergoedt door het ziekenfonds (ligt eraan wat je precies hebt natuurlijk, en ik weet ook niet of je ouders er dan achter komen)

Anderen kunnen jou niet vertellen om in therapie te gaan. Denk jij dat je er beter van wordt? Vind je het prettig om over je nare ervaringen te vertellen, het kwijt te kunnen aan een deskundige. Denk je dat je het nodig hebt om in therapie te gaan?

Jij moet zelf beslissen of je het doet of niet... succes in ieder geval!

[Spanish rose..*]

Balance schreef op 08-12-2004 @ 20:10 :
jij stelt je de vraag of je je aanstelt.
iemand anders zegt dat dit inderdaad zo is.
jij noemt het een nutteloze reply.

Oftewel: je bent er al lang achter dat je niet vindt dat je jezelf aanstelt. Anders had je de persoon van Endomychus wél serieus genomen.

Ik bedoel het in de zin van, waarom dan? En wat kan ik er aan doen? Kijk, ik vind het prima, dat zij dat zo ziet, en dat is dus misschien ook wel zo, maar ik heb niet zoveel aan 1 zinnetje. Ik zou graag weten waarom en wat ik er aan kan doen.

[marrel]

Spanish rose..* schreef op 08-12-2004 @ 20:11 :
Ik bedoel het in de zin van, waarom dan? En wat kan ik er aan doen? Kijk, ik vind het prima, dat zij dat zo ziet, en dat is dus misschien ook wel zo, maar ik heb niet zoveel aan 1 zinnetje. Ik zou graag weten waarom en wat ik er aan kan doen.

t komt zo als 1 zinnetje idd behoorlijk lullig over

ff ontopic
Als ik je verhaal lees denk ik idd wel dat het wat dieper zit dan iets wat wel weer ff over waait en dat het wel slim is er met iemand over te praten. Ik heb geen ervaring met psygologen ect. dus ik weet niet of het in zo verre nodig is, maar k weet niet of je er al ooit met vrienden ofzo over gepraat hebt?

[-Flip-]

misschien kun je een eerste stap nemen naar de vertrouwenspersoon van je school? of misschien toch naar die lerares... dat is een iets kleinere stap dan naar een psycholoog... en begrijpelijk ook wat gemakkelijker...

sterkte..

[coopergirl]

Fade of Light schreef op 08-12-2004 @ 20:10 :
Volgens mij kan je daar direct betalen en komen je ouders er niet achter. De psycholoog wordt voor -+ 200 euro per jaar vergoedt door het ziekenfonds (ligt eraan wat je precies hebt natuurlijk, en ik weet ook niet of je ouders er dan achter komen)

Heb je het over een particuliere psycholoog?
Psycholgen die namelijk werkzaam zijn binnen een RIAGG/ Jeugdzorg/ andere GGZ instelling worden door de AWBZ (algemene wet bijzondere ziektekosten) vergoed..

coopergirl schreef op 09-12-2004 @ 14:13 :
Psycholgen die namelijk werkzaam zijn binnen een RIAGG/ Jeugdzorg/ andere GGZ instelling worden door de AWBZ (algemene wet bijzondere ziektekosten) vergoed..

Niet allemaal volledig, dacht ik. (Dat is iig wat er op de site van het RIAGG staat, dacht ik...maar sommige dus wel, anderen niet, oid.)

[coopergirl]

Wat kost hulp bij de RIAGG Zwolle?
RIAGG-hulp er is voor iedereen. Wettelijk is vastgelegd dat iedereen recht heeft op de hulp die de RIAGG kan geven. Het maakt niet uit hoe oud u bent, hoe u verzekerd bent en of u uit een ander land afkomstig bent.

De hulpverlening voor degene die hulp krijgt is gratis. De kosten worden betaald uit de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ).

Alleen voor psychotherapie voor volwassenen betaalt u een bijdrage. Deze bijdrage is wettelijk vastgelegd en kent een maximum.

Voor de meeste activiteiten van RIAGG Preventie (met name cursussen) betaalt u een bijdrage van €25,-. Hiervoor ontvangt u koffie en thee tijdens de bijeenkomsten en materiaal voor bij de cursus.

http://www.riaggzwolle.nl/veelgesteldevragen.shtml

Heb het voor de zekerheid opgezocht... De RIAGG uit mijn woonplaats vergoed de hulp

coopergirl schreef op 09-12-2004 @ 14:33 :

Alleen voor psychotherapie voor volwassenen betaalt u een bijdrage. Deze bijdrage is wettelijk vastgelegd en kent een maximum.

Daar doelde ik op met "niet allemaal volledig"...misschien voor TS niet van toepassing (ik weet niet hoe oud ze is?).

[Endomychus]

Spanish rose..* schreef op 08-12-2004 @ 20:06 :
Ik was er bij vergeten te vertellen dat ik níet zit te wachten op nutteloze reply's, dan antwoord je maar niet

Endomychus schreef op 09-12-2004 @ 14:59 :

het zou wel helpen als je je mening beargumenteert

STUFF schreef op 09-12-2004 @ 15:04 :
het zou wel helpen als je je mening beargumenteert

idd

[Nona]

Als er meer van dat soort posts komen ga ik eens rustig aan verwijderen.

Nee, ik denk niet dat je je aanstelt. Als dat wel zo zou zijn zou je het zelf wel weten denk ik. Kijk, gedrag kan aanstellerig zijn als het niet in verhouding staat tot de gevoelens die je daarbij hebt. Maar gevoelens kunnen niet aanstellerig zijn aangezien je die zelf niet geheel onder controle hebt en voor een groot deel als signaal fungeren om jou te vertellen dat het niet goed met je gaat.
Als jij denkt dat een psychologe gaat helpen moet je vooral contact opnemen.

[Zut Alors!]

Wat ik eigenlijk heel erg mis is hoe het met je ging voordat je theaterlerares begon over therapie. Zoals het er nu staat wek je in mijn ogen heel erg het idee dat het sinds dat moment achteruit is gegaan, maar dat zal wel niet. Ik vind het lastig om zomaar een oordeel te vormen.
Aan de andere kant kun je het natuurlijk altijd een keertje proberen, een bezoekje. Het is duidelijk dat je een beetje in de knoop zit met je gedachten, en erger kan het niet worden, toch?

[Spanish rose..*]

Hallo allemaal!

Alvast bedankt voor de reacties.
Ik heb met een jongen gesproken die mijn verhaal heel erg herkende, hij gaf me een site met informatie over hooggevoeligheid. Alle informatie was ontzettend overeenkomend en heel erg treffend. Ik heb hier flink wat meer informatie over opgezocht en ik ben er wel vrijwel van overtuigd dat ik dit heb. Misschien dat ik nog eens een psycholoog zal bezoeken als ik een negatief humeur blijf hangen.

iig bedankt voor de reacties!

[D-But]

Endomychus schreef op 08-12-2004 @ 20:01 :
je stelt je aan

hoe weet jij dat nou??..

Spanish rose..* schreef op 09-12-2004 @ 18:46 :
Hallo allemaal!

Alvast bedankt voor de reacties.
Ik heb met een jongen gesproken die mijn verhaal heel erg herkende, hij gaf me een site met informatie over hooggevoeligheid. Alle informatie was ontzettend overeenkomend en heel erg treffend. Ik heb hier flink wat meer informatie over opgezocht en ik ben er wel vrijwel van overtuigd dat ik dit heb. Misschien dat ik nog eens een psycholoog zal bezoeken als ik een negatief humeur blijf hangen.

iig bedankt voor de reacties!

Nu heb je dus weer een zelfdiagnose gesteld waarvan je niet eens weet of het klopt. Internet testjes moet je niet geloven en als je alle symptonen herkend dan kan je net zo goed van iets anders last hebben. Het enige wat je nu moet doen is actie ondernemen om te kijken of wat jij denkt klopt of om te kijken hoe je jezelf weer beter kan voelen..

Maak een afspraak bij een psycholoog. Je kan naar jeugdzorg als je nog geen 18 bent. Je kan naar een eerstelijnspsycholoog (maar die zijn duur en worden niet vergoed, maar je kan wel zonder door verwijzing.. ca. 75 euro p/gesprek was het bij mij..)
Of gewoon naar de huisarts.

Zo'n bezoekje kan geen kwaad en dat zet je meestal weer op het juiste weg .

Maar alsjeblieft ga niet van die internettestjes doen of uit informatie je eigen conclusie trekken want dan wordt je juist meer gefrustreerd want zulke dingen kunnen met heeel veel dingen overeen komen..

Ik was namelijk eerst ook in een dipje, ik dacht dat ik depressief was door alles wat ik had gelezen enzo, maar ik ben naar een psycholoog geweest en die heeft gezegd dat ik niet depressief was maar een post-traumatische stress-stoornis had..
Zo zie je maar, er komt altijd iets anders uit.

[coopergirl]

Idd, nuttige post ^ Evatjuhh!

...Een reguliere psycholoog zal het hoogstwaarschijnlijk niet snel gooien op hooggevoeligheid omdat dit meer thuis hoort in de parapsychologie... Er zijn tamelijk veel tegenstanders van het begrip hooggevoeligheid omdat zoveel mensen zich er in kunnen herkennen, het zou een te vage term zijn... Ikzelf herken mij ook ontzettend in hooggevoeligheid maar volgens de reguliere staff komen er heel wat andere diagnoses uitrollen..

Want hoe dan ook, onder welke noemer je je klachten wilt stoppen, het blijft een probleem waar jijzelf hinder van ondervind...

Succes girl

[Xonzo]

Hallo, herken eigenlijk wel veel van je verhaal.
ja, kweet ni waar je woont. maar zoals je ziet zijn er in Nederland ook wel van die organisaties en zo, die pychologische bijstand kunnen verlenen. In belgie heb je dat ook, schoolbaanbegeleiders (kan je ook nog naartoe na je schoolloopbaan, heb ik gehoord) ze noemen dat hier het clb en daar zijn er ook psychologen. Das allemaal for free en je ouders hoeven er niets van te weten. Je moet het natuurlijk zelf uitmaken of je er wilt heen gaan of niet. Het kan wel opluchten eigenlijk, en je begrijpt veel meer van jezelf. je gaat oorzaken van gevolgen gaan scheiden, en dan de oorzaken aanpakken. Der zijn soms dingen van je zelf die je niet eens zelf weet. Ik wens je allezins al veel succes. Zou er gewoon eens goed over nadenken. en wat die testjes betreft, zou er niet veel belang aan hechten. Kan me wel voorstellen dat het geruststellend, en dat is bij een psych ook zo. Ik weet ook wel hoe vervelend vervelende gedachten zijn. Maar als je dat hebt, probeer zoveel mogelijk terug te keren naar iets bewust, blijf bezig. Als je bijvoorbeeld de gedachte hebt van 'ik wil van het dak springen', en dat houdt je echt bezig, probeer, ik zeg dan wel probeer, er dan direct bij te denken waarom je die gedachte nu hebt (beetje zelfanalyse dus). Probeer nuchter te blijven over jezelf, en probeer je gedachten te scheiden (bij psych word je dus dat in feite geleerd)
nuja, probeer maar een tip te geven
veel sterkte