goed, voor wie het boeit...
ik heb al jaren een hele goede vriend... deze vriendschap is ontstaan door een verliefdheid van beide kante maar dat is door mijn verlegenheid niks geworden en over gegaan.
We zijn altijd wat voor elkaar blijven voelen maar het is er nooti van gekomen.
Nu sinds ik weer vrijgezel ben (sinds oktober ofzo) Werd deze vriendschap nog hechter en zien elkaar echt elke dag.
Hij heeft al 10 maanden een vriendin, maar die woont ver weg is jonger en gaat ook niet altijd even goed tussen hun.
Die gevoelens die ik toen voor hem had, zijn weer op komen spelen. En bij hem ook, ik ga verder niet in details overhoe ik dat weet, maar d.m.v gesprekken, blikken, smsjes e.d. is dat erg duidelijk. Ook heeft ie gezegt dat hij mij heel graag wil maar dath ij ook veel om zijn vriendin geeft en dat dus moeilijk is. Hij is geen type jongen die vreemdgaat, en dat zou ik ook niet eens willen van hem.
hij heeft me heel erg laten merken dat hij wil dat ik het probeer, en ook gezegt dat de kans dan groot is dat ie er op ingaat. Nu heb ik al mijn moed bij elkaar geraapt en d8t ik bij me eigen van morgenavond als we uitgaan ik het zou doen of zoiets.
Maar nu zit hij net hier krijgt ie een smsjev an zijn vriendin dat ze morgen wél komt en dat dus betekend dat ze meegaat, wat hij niet echt super vind omdat zijn nogal wat jonger is en dat heeft zo zijn consequenties. Ik heb echt het idee dat ik een rotavond ga krijgen omdati k haar moet zien,
Dit is allemaal al zolang aan de gang, en ik ben nog steeds helemaal weg van hem, en het idee dat het ook echt wederzijds is maar het niet kan of in ieder geval nog niet en ik dus geduld moet hebben maakt het zo verrekte moeilijk.
Ik weet gewoon niet meer wat ik nu nog kan of moet doen..
die jongen is mijn beste vriend, ik zijn beste vriendin, wil ook niet dat dat kapot gaat. Ik had lang het idee van ik geef het opm aar toen kwam het toch ter sprake tussen ons, en toen liet hij me weer merken dat hij gewoon wél wil dat heeft ie letterlijk gezegt...
wat kan ik toch mauwen he...