01-03-2005, 22:23
|
|
|
ik was benieud of er hier ook andere mensen zijn met een dwangneurosie is was benieuwd hoe jullie hier over denken en hoe jullie er mee omgaan. zijn er mensen die het weten of houdt je het voor je zelf.
ik ben er zelf 2 jaar geleden toevallig ontdekt ik las een verhaal van een meisje met een ocs en ik herkende me daar erg in. toen heb ik wat informatie op gezocht en viel alles steeds meer op zijn plaats. ik heb een heel erge controle dwang ik moet alles meerdere malen controleren voordat ik verder kan met waar ik mee bezig was. erg vervelend. tot nu toe zijn er twee mensen die er van weten mijn vriend die het gelukkig erg goed op neemt en een andere goede vriend van mij hij heeft ook las van een neurosie. ik kan erg goed met hem praten. ik zelf ben er eigenlijk heel de dag mee bezig heel mijn leven draait om mijn dwangneurosie. ik ben een tijd bezig geweest met een speciaal programma wat de neurosie zou moeten verminderen. maar die helpt niet bij mij zo dra ik mij dwanggevoelens weg probeer te stoppen draai ik van binnen helemaal door wat eindicht in verselijke nachtmerries. dit is een beetje hoe het bij mij zit. ik hoop dat er andere zijn die er over zouden willen praten.
__________________
ally american girl
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
01-03-2005, 23:04
|
|
Verwijderd
|
volgens mij heb ik precies dezelfde neurose als degene die jij hier beschrijft. normaal sta ik er eigenlijk nooit zo bij stil, maar ik ben best ziekelijk. ik controleer sommige dingen echt 2 tot 10 keer, bijvoorbeeld of ik de deur op slot heb gedaan, het licht uit, ik mijn portemonnee nog bij me heb en of ik niets vergeten ben mee te nemen na trainen, dat soort dingen. vervelend maar ik doe het steeds weer.
het zou best prettig zijn als ik van die toch wel vervelende gewoonte af zou kunnen komen. maar zo te lezen weet je zelf ook niet wat kan helpen? ik probeer in ieder geval om dingen minder vaak na te kijken dan normaal, een beetje afbouwen zeg maar. gek genoeg kan ik echter geen rust hebben met dingen als ik ze maar 1x heb nagekeken. ik zou er graag met je over willen praten, mag me toevoegen op msn of in dit forum wat theeleuten erover 
|
|
01-03-2005, 23:08
|
|
|
Is het al "officeel" vastgesteld door een psychiater?
Want dan kun je misschien gebruik maken van de GGZ. Die kunnen je daarmee verder helpen. Succes.!.
|
|
02-03-2005, 01:39
|
|
|
|
ik had vroeger ook zo iets heel erg vervelend ,ik had het dan met me neus ophallen,sniffen,kuchen en ook de deur vaak willen controleren.
wat bij mij heeft geholpen was gewoon verder gaan met de gedachte fuck it allemaal en lekker naar rustige muziek luister niet te laat naar bed en gewoon rustig blijven ademen weet niet of je er wat aan hebt maar anders hoor ik het wel
|
|
02-03-2005, 08:39
|
|
Verwijderd
|
Ik had niet echt OCS, maar was wel ontzettend dwangmatig. Ik had dit ontwikkeld, doordat ik in vroegere situaties geen controle had en dit voor mij de enige manier was om nog ergens controle over te hebben. Alles moest altijd perfect recht staan, als ik op de stoep liep mocht ik bijv. niet de buitenste stoeptegels aanraken en zo had ik nog veel meer regeltjes en dingen. Als ik iets niet deed, raakte ik in paniek, want dan raakte ik de controle kwijt.
Ik heb hieraan gewerkt op de viersprong. Vooral door geconfronteerd te worden met mijn gedrag. Dit was af en toe ontzettend frustrerend en beangstigend, maar ik ben er langzaam naar toe gegroeid om de dwangmatigheden los te laten. Uiteindelijk heb ik een module gevolgd die hiervoor was(voor perfectionisme en controledwang etc) en ik kan er nou goed mee omgaan. Merk af en toe dat ik nog wel de neiging heb(een tijdje geleden bijvoorbeeld dat ik elke keer de batterij uit m'n telefoon moest halen), maar ik heb dit snel door en doorbreek het dan weer. Ik zou je adviseren om, als je er klaar voor bent om het te doorbreken(hiervoor moet je misschien eerst controle over iets anders hebben...) dit in kleine stapjes te doen. Misschien eerst hetgene wat je het minst beangstigd.
|
|
02-03-2005, 13:54
|
|
Verwijderd
|
Dit is wel toepasselijk denk ik... Het is een liedje van Kinderen voor Kinderen en het gaat (volgens mij) ook over Obsessive Compulsive Disorder / dwangneurose.
EÉN BEEN OP DE STOEP Ik loop met één been op de stoep En één been in de goot En als ik dat niet doe Dan ben ik morgen dood Ik kom er niet vanaf Ik baal er wel eens van Ik weet alleen maar dat ik het niet laten kan Met één been op de stoep En niemand die het weet Ik schaam me d'r een beetje voor Maar ik ga maar door 'k Ga d'r maar mee door Ik loop met één been op de stoep En één been in de goot En ook nog achteruit Is dat niet idioot? Dan moet ik op de hoek Nog even blijven staan Omdat er anders vast een hoop verkeerd zal gaan Met één been op de stoep Bezweer ik het gevaar Ik vind het zelf een raar verhaal Is dat nou normaal 't Is toch niet normaal Ik tel de tegels van de straat Maar een putje telt niet mee Het zijn er zeventig precies tot aan de brug En als ik me vergis moet ik helemaal terug Wat gek Wat maf Bekaf Loop ik met één been op de stoep En één been in de goot En als ik het vergeet Dan zit ik in de boot Want als ik zo niet loop Op weg van huis naar school Dan eten we de hele week savooienkool Met één been op de stoep En krampen in m'n kuit Wie legt er nou eens uit waarom Ben ik nou zo stom Ben ik nou zo stom? En met het lopen op de trap Heb ik ook nog een probleem Ik moet de vijfde trede altijd overslaan En als ik me vergis, weer van onderen af aan Wat gek Wat maf Bekaf Loop ik met één been op de stoep En één been in de goot En als ik dat niet doe Dan ben ik morgen dood Ik kom er niet vanaf Ik baal er wel 's van Ik weet alleen maar dat ik het niet laten kan Met één been op de stoep En niemand die het weet Ik schaam me d'r een beetje voor Maar ik ga maar door 'k Ga d'r maar mee door Altijd maar mee door En ik ga maar door 'k Ga d'r maar mee door / Met één been op de stoep Altijd maar mee door / En één been in de goot En ik ga maar door / En als ik dat niet doe Door en door en door / Dan ben ik morgen dood Maar ik ga maar door / Met één been op de stoep 'k Ga d'r maar mee door / En één been in de goot Altijd maar mee maar door / En als ik dat niet doe En ik ga maar door / Dan ben ik morgen dood 'k Ga d'r maar mee door / Met één been op de stoep Altijd maar mee door / En één been in de goot En ik ga maar door / En als ik dat niet doe Door en door en door / Dan ben ik morgen dood Maar ik ga maar door / Met één been op de stoep 'k Ga d'r maar mee door / En één been in de goot Altijd maar mee door... / En als ik dat niet doe...
|
|
02-03-2005, 16:03
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
02-03-2005, 18:23
|
|
|
Volgens mij raak je er maar vanaf als je dat echt zelf wilt en daar zal geen enkele neurist zin in hebben.
Is't niet OCD?
|
|
02-03-2005, 19:03
|
|
|
Ach herkenbaar dit..
Heb hier al last van zolang ik weet. Ik werd hier zo vreselijk moe van. Het moet het moet het moet. Want anders.. tsja dan gebeuren er enge dingen.  Ik heb het gelukkig niet meer zo erg als vroeger. Niemand weet dit van mij. Als je zin hebt om hier over te babbelen mag je me pm-en.
__________________
Laat de honden maar blaffen de karavaan trekt verder
|
|
02-03-2005, 19:42
|
|
|
Ik had vroeger heel erg last van dwanggedachten, als ik op de fiets zat moet ik 10x de bel aantikken, als ik op mijn wang krabte moet ik het nog 6x doen, deed ik de tv uit moest ik hem nog 8x aan en uitzetten.
Als iemand een pakje kauwgom aan de andere kant dan de kant met het uitgesneden halve rondje openmaakte kon ik flippen, het toiletpapier moest met het velletje naar achter hangen, het doosje vochtigtoiletpapier moest precies met de zijkant tegen een voeg aanstaan en ga zo maar door. heb mezelf gedwongen (met pijn en moeite) dat ik met dat achterlijke gedrag moest stoppen, en behalve dat doosje vochtig toiletpapier is me dat aardig gelukt.
__________________
Beagles hebben oren maar kunnen niet horen
|
|
02-03-2005, 23:45
|
||
|
|
Citaat:
anders kan je voor alles wel wat bedenken
|
|
|
03-03-2005, 12:19
|
||
|
|
Citaat:
 Dingen zijn pas ziekelijk als het een obsessie wordt, als je normaal dagelijks functioneren er onder gaat lijden.
|
|
|
03-03-2005, 13:22
|
||
|
Misschien een interessante site
Citaat:
Maar er wordt tegenwoordig ook gesproken van een stoornis, dus is het een OCS, obsessieve-compulsieve stoornis.
|
|
|
03-03-2005, 16:02
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
04-03-2005, 13:12
|
|
|
ik heb ooit eens een boek gelezen dat daarover ging, weet niet meer precies hoe het heet... kussen op de deurklink oid?
En volgens mij hebben heel veel kinderen ook een periode waarin zij in meer of mindere mate 'dwangmatig' zijn. denk aan 'alleen op de witte strepen van het zebrapad lopen' 'niet op tegels staan waar scheuren inzitten'. ik had dit ook een tijdje, maar dat is toen vanzelf overgegaan... ^^ dit is dus bij mij he, ik zeg niet dat het bij iedereen zo maar weer over gaat!
__________________
Dit is een coole sig.
|
|
04-03-2005, 16:02
|
||
|
|
Citaat:
Maar het verschil is dan wel dat kinderen dit nog als een spelletje zien en OCS'ers niet. Volgens mij moet je gewoon die verdomde knop in je hoofd kunnen omdraaien, maar da's nu net het verliezen van alle controle, je persoon zoals je ze al jaren kent, een gewoonte, een houvast...
|
|
|
05-03-2005, 20:42
|
||
|
|
Citaat:
je hebt een punt, het is idd een soort 'controle' voor jezelf, een soort zekerheid... xxx
__________________
Dit is een coole sig.
|
|
|
06-03-2005, 19:18
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
06-03-2005, 19:46
|
||
|
Citaat:
)Tja, als kind maak je vaak dat soort periodes door. Op dat moment is het ook geen stoornis, omdat je er toch wel overheen groeit. Al is het binnen dagen, al is het binnen weken of maanden. Pas als het doorzte wordt het een probleem. Ik was vroeger bang voor de kleur rood. Als ik iets roods zag moest ik er zo snel mogelijk vandaan rennen, anders zou er iets ergs gebeuren.  Grappig eigenlijk.
__________________
I like my new bunny suit
|
|
|
06-03-2005, 21:39
|
||
|
|
Citaat:
Je zou er een komedie kunnen van maken, eigenlijk. 't Is vooral dat laatste waar ik het moeilijkst mee heb, van de andere zaken zou ik wel nog kunnen afgeraken, denk ik.
|
|
|
06-03-2005, 22:16
|
|
|
|
ik ken dat. ik doe er serieus een half uur over om mijn wekker te zetten. zo moet ik als ik in bed lig telkens weer voor mij zelf herhalen hoelaat ik mijn wekker gezet heb en dat steeds weer controleren ik kan gewoon niet eerder slapen voor dat ik dat minimaal zijn 20 keer gedaan heb. ik moet kasten controleren of er niemand inzit of dat alles nog op zijn plaats ligt onder mijn bed het zelfde en niet omdat ik bang ben voor iets of iemand inbrekers ofzo maar het moet. ik moet als ik ga winkelen mijn portomonee om de 5 min controleren of ik hem wel bij heb het liefst houd ik hem heel de tijd vast. bij alles wat ik doe moet ik minimaal een 15 langer uit trekken omdat er zo veel bij komt kijken. mensen merken het ook weleens op van ja die deur zit dicht of moet je nu al weer naar de w.c nee dan moet ik niet ik moet alleen kijken of ik wel echt door getrokken heb en die andere keren niet verkeerd gekeken heb. het is echt ziekelijk.mijn hele leven wordt beheerst door die neurose. gelukkig kan mijn vriend er goed mee over weg soms is het wel lachwekkend en dat vind ik dan ook wel niet erg omdat ik weet dat het zo raar is het zijn van die kleine dingen en juist de kleine dingen die je in het dagelijkse leven doet. ik kan er nu ook wat beter mee omgaan vroeger wist ik wel van het is niet normaal maar ik wist het ook allemaal niet precies. nu weet ik wat er aan de hand is en dat ik er waarschijnlijk heel mijn leven mee zal lopen. aangezien de behandelingen niet werken, en alles dan 10 keer erger wordt dan anders. toch hoop ik wel dat ik het ooit onder controle kan krijgen maar tot die tijd ben ik blij dat ik mijn vriend hebt om mij te steunen als ik weer in een gat val.
__________________
ally american girl
|
|
07-03-2005, 12:20
|
||
|
|
Citaat:
Maar ook hem raadde ik aan om de dwang tegen te gaan en die vooral niet erger te laten worden. En het is dus wel aangenaam voor je dat je vriend je steunt, maar aan de andere kant mag hij niet meegaan met je neurose, anders wordt het nog erger. Misschien kan je proberen van één dwang af te geraken (deze die je het minst gevoelig ligt?). Gewoon stap voor stap.
|
|
|
14-03-2005, 12:34
|
|
|
ik moet zeggen dat ik er ook vee last van heb gehad.
Als er iets niet goed ging had ik er altijd last van. 15x in 1 ademzucht hetzelfde woordje herhalen als iets fout ging. Alles controleren, alles op een dezelfde manier doen, anders ging er nog meer fout. etc.etc. Handoeken op 1 bepaalde manier ophangen. Alleen over de zwarte zebrastrepen lopen of fietsen, veters op een bepaalde manier in de schoenen. maarja, het zit meer mij inde weg dan anderen. Nu ik meer gelukkig ben heb ik er minder last van.
|
|
14-03-2005, 16:51
|
||
|
Citaat:
nja kdoe em dicht (maar die deur wil nogal een niet helemaal dicht vallen) en daar denk ik 10 meter verderop pas aan dus kan ik weer terug om weer te checken
__________________
01110100011001010111011001100101011001010110110000100000011101000
11010010110101001100100001000000011111100111111001000000011101001010000
|
|
|
15-03-2005, 18:53
|
|
|
|
Duizend keer kijken of de gaskraan uitstaat, het raam dicht is en of je je id-bewijs wel bij je hebt. Ik ken het, ik heb het ook...
__________________
(onderschrift)
|
| Advertentie |
|
|
|
16-03-2005, 16:08
|
|
|
vreselijk irritante reclame van tv ja
__________________
Van een writersblock heb ik nooit last gehad, volgens mijn vrienden komt dat omdat ik nog van een hoopje stront een taartje kan maken...
|
|
17-03-2005, 13:36
|
|
|
Hey,
herken je volledig, echt niet leuk. Bij mij is het op sommige momenten toch wel ietsje beter omdat ik zodanig druk bezig ben met iets. Maar over het algemeen is het gewoon een gewoonte geworden. Deuren controleren (stel je voor dat ze inbreken), ligt ons elektrisch vuurtje wel af (stel je voor dat het begint te branden), ringen altijd aan dezelfde vinger (stel je voor dat daardoor iets ergs gebeurd) eigenlijk kan je zeggen dat ik constant in schrik leef behalve als alles zijn normale patroon heeft. Blijkbaar ben ik enorm (maar dan echt enorm) bang voor veranderingen. Weer stom voorbeeld, vorige week was het figuurtje van mijn kettinkje gevallen, ik had het er terug aangehangen maar omgekeerd (zodat ik het kettinkje omgekeerd moest dicht doen) de drie dagen daarna was mijn stage een echte ramp (buiten de drie dagen ervoor ging mijn stage fantastisch). Ik heb onmiddellijk mijn kettinkje weer normaal gehangen. Ik moet ook iedere avond wel twee of drie keer mijn licht weer aan en uit doen (stel je voor dat het niet goed uit is en weer aangaat). Echt geen pretje. Het enige wat ik kan doen is druk bezig zijn met iets anders (en dan nog...). Ik durf echt nergens veranderen aan brengen want stel je voor dat... Veel mensen zeggen stop ermee er zal echt niks ergs gebeuren maar het lukt gewoon niet (volgens reacties op het internet dan, want er is geen kat in mijn buurt die het weet). Ik voel me echt niet op mijn gemak dan en word enorm nerveus. Als je er een middel tegen hebt laat het me weten (sorry als ik in herhaling val, heb niet alle reacties gelezen). En idd kinderen hebben dit veel (staat ook in m'n cursus psychologie), als kind had ik dit ook maar blijkbaar is dit bij sommigen onder ons nooit overgegaan en uitgegroeid tot een echte obsessie  .Groetjes p.s. voor mensen die geïnteresseerd zijn in jeugdboeken , of die niet goed weten wat het inhoud. Het jeugdboek (niet echt meer voor onze leeftijd maar wel prachtig en correct beschreven) "Kussen op de deurklink" is een echt mooi omschreven boek over het probleem.
__________________
<~ Ik ben van niemand, alleen van mezelf!~>; no hope, no love, no glory... no happy ending; I should have kicked your ass instead!
Laatst gewijzigd op 17-03-2005 om 13:39.
|
|
17-03-2005, 16:45
|
|
Verwijderd
|
Ik controleer wel vaak dingen (staat mn mobiel op stil, etc) maar dat is omdat ik het me niet precies meer herinner of ik het ook gedaan heb. Dat valt er toch niet echt onder he?
|
|
24-03-2005, 00:16
|
|
|
Licht eraan hoe vaak je het doet. Ik heb persoonlijk de tik dat alles recht moet liggen tenopzichte van bijv de tafelrand symetrie is bij mij echt een tik. En als ik opstraat ben contoleer ik elke 2 tellen of ik nogwel alles bij me heb!!! ook niet echt normaal toch?
__________________
Een ieder moet iets geloven ik geloof dat een biertje me goed zal doen!!!
|
|
25-03-2005, 16:29
|
||
|
Citaat:
. Ook als 1 arm bijvoorbeeld de muur aanraakt als ik erlangs loop, moet ik terug om op dezelfde manier met mijn andere arm ook de muur zo aan te raken. Heb ik vijf minuten met mijn rechterbeen over mijn linker gezeten, dan moet ik omwisselen en dat precies evenlang volhouden.Ook ben ik bang andere mensen of mezelf pijn te doen. Als ik word ingehaald door een auto word ik soms panisch van de gedachte dat ik zo opzij eronder zou kunnen sturen. Als iemand op de stoeprand op de bus staat te wachten, hoop ik altijd dat ik erlangs kan lopen zonder hem/haar de straat op te duwen. Het zijn wel kenmerken van OCS of OCD, maar ik ben er niet obsessief mee bezig. Het is gewoon een deel van mij, en ik kan ermee leven. Omdat het mijn leven ook niet zodanig beheerst dat ik eronder lijd, is het niet te betitelen als OCS/OCD. Ik ben gewoon een beetje een neuroot
__________________
De huidarts vond het allemaal dermate logisch.
|
|
|
25-03-2005, 16:30
|
|
|
|
Het is trouwens wel iets typisch vrouwelijks
__________________
De huidarts vond het allemaal dermate logisch.
|
|
02-04-2005, 19:47
|
|
|
|
Ik heb dat vooral met prestaties op school, studie; heb anorexia gehad 3 jaar maar dat ging ook meer om de controle en dwang dan om het 'mooi' zijn. Als kind moest ik altijd mijn leeftijd in aantal traptreden lopen als ik de wc had doorgetrokken, en ik moest ook springen als er een deur dichtviel. Nu heb ik dwang met daginvulling, en ik word er zo moedeloos van dat ik de enige lijk te zijn die dat heeft. Het is een angst voor de tijd en eindeloos lijstjes maken met wat ik ga doen en dan aan het eind van de dag precies opschrijven wat ik heb gedaan en met wie, en hoe laat.
__________________
If only I could fill my heart with love.
|
|
04-04-2005, 14:13
|
|
Verwijderd
|
Uhm ja, ik heb iets dergelijks ook :
Het controledwang deel heb ik niet echt (meer) last van, maar wel werkelijk belachelijke (en eigenlijk niet uit te leggen) dingen, zoals 'net goed' over die streep rijden, anders terugfietsen en weer gaan... Ik koppel dingen ook vaak eraan, dat ik bijv. net iets doe terwijl ik aan iets denk wat ik niet wil denken, dat ik het weer moet doen omdat ik het anders niet uit m'n hoofd kan krijgen. Of dat ik eerst de kast aan moet raken voordat ik verder typ. Heb het ook met dit bericht ... edit: en het is erg vermoeiend
|
|
04-04-2005, 18:10
|
|
|
Ik denk niet dat ik OCS heb, maar ik heb wel een tijdje dwangmatige dingen gehad. Ik moest altijd en overal mn handen kunnen wassen omdat ik anders gek werd en me vies voelde. Op een gegeven moment werd het zo erg dat mijn handen pijn gingen doen van al dat gewas.
Nog steeds heb ik er af en toe last van. Als ik bijvoorbeeld op mijn ademhaling ga letten kan ik niet meer normaal ademen en ga ik het vreselijk controleren waardoor ik het heel benauwd krijg.
|
|
04-04-2005, 18:58
|
|
|
Toen ik 9 was ben ik voor zoiets 'behandeld'. Ik weet niet meer goed hoe dat ging, maar ik moest in ieder geval praten met een mevrouw terwijl ik met een zandtafel speelde..daarvan kan ik me nog een beeld herinneren dat ik een soort huisje had gemaakt van het zand en daar een plastic varkentje naast had gezet en die mevrouw vroeg waarom ik het zo recht had neergezet.
Ik kan me nog herinneren dat, toen we met ons gezin naar Disneyland Parijs gingen, ik in de auto zat ( en ik zit altijd links, als ik niet links kan, dan krijg ik zo'n drukkend gevoel van 'dat hoort niet, dat hoort niet') Ik heb mijn deur toen zo'n 30 keer dichtgedaan en toen moest ik mijn linkerduim knakken en toen m'n rechter, maar het voelde niet hetzelfde, dus moest het nog tig keer tot het helemaal perfect voelde. Mijn schoenen moesten op precies dezelfde manier uit dus, veters vast, veters los, veters vast, veters los, et cetera. De gordel moest ook helemaal goed om me heen zitten, en mijn armen helemaal recht tegen de achterkant van de autostoel. Er zat aan de deur een armsteuntje en aan de stoel zelf ook, en die zaten op verschillende afstanden van de stoel en als ik zag dat mijn broer die gebruikte zei ik telkens dat dat niet kon enzo... Na een tijdje ben ik er overheen gegroeid ofzo. Ik heb nu wéér dat in de klas mijn boeken perfect recht moeten liggen en mijn schrijfgerei en ik moet recht zitten en mijn stoel ook. Als ik een kamer binnenkom, moet ik dat ook wel eens overdoen, het voelt dan gewoon niet goed. Waar ik echt een bloedhekel aan heb: wit papier met een stom klein rotvlekje! Of het schoolbord waar nog een klein beetje krijt in een hoekje zit. Daar ga ik van knarsetanden en daarbij moet ik dan ook weer opletten of het links wel evenveel gaat als rechts enzo. Als er iemand in mijn kamer langs is geweest en die heeft op mijn nachtkastje iets neergelegd ofzo, dan moet ik het altijd wegleggen want het hoort niet zo. Ik had ook een tijd lang 2 posters boven mijn bed hangen en toen heb ik ze eraf moeten halen omdat ze gescheurd waren enzo.. ik moest heel erg wennen aan die lege wand..
|
|
05-04-2005, 17:05
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
05-04-2005, 17:34
|
||
|
Citaat:
__________________
wooptiediddleyf*ckingdoo
|
|
|
06-04-2005, 23:40
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
07-04-2005, 18:05
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
08-04-2005, 15:36
|
|
|
Ik heb ook zoiets. Ik moet ook ALTIJD controleren of mn deur wel goed dicht zit als ik op bed ga. En als ik van huis weg ga moet ik heel vaak controleren of ik de deur wel op slot heb gedaan, soms zit ik dan al op mn fiets en dan denk ik heb ik hem nou wel of niet dicht gedaan... en dan keer ik weer om om nog eens te kijken. En ik kan er ook echt niet tegen als dingen elkaar niet aanraken. Dat is echt heel raar. Als er allemaal spullen op een tafel liggen leg ik ze boven op elkaar of ik schuif het tegen iets anders aan. En ook als iemand zn schoenen uit doet dan zet ik die netjes naast elkaar in een hoekje. En als ik ga slapen moet ik ok altijd kijken of er iets onder mn bed ligt en ik moet heel vaak kijken hoe laat het is. Het gaat steeds van 10 uur 6 minuten en 10 seconden. En dan een paar seconden later kijk ik weer, totdat ik vind dat het genoeg is. En al die dingen die ik hier boven heb neergezet moet ik dus een aantal keer doen, het maakt niet uit hoe vaak als het maar een even getal is. Ook als ik de radio aan doe moet het geluid op een even getal staan. Het is echt heel vervelend en het kost allemaal hartstikke veel tijd!
|
|
08-04-2005, 17:32
|
|
Verwijderd
|
Volgens de neuroloog heb ik trouwens ook OCS, dit in combinatie met tics. Het syndroom Gilles de la tourette gaat bijv. ook vaak samen met OCS (of autisme of ADHD).
Ik heb dingen die moeten gebeuren en dingen die ik wil controleren. Vroeger liep ik een rondje voor het slapen gaan: verwarming uit? Kast op slot? Ligt er niks onder mijn bed? (10 keer). Gordijnen precies dicht? Lades dicht? etc etc. Nu heb ik heel soms dat als ik bijv. op mijn werk zit, ik twijfel of ik de voordeur dicht heb gedaan (echt dicht, dus niet op slot). Soms ben ik daar zo mee bezig, dat ik echt vergeet de deur dicht te doen. Dan staat de voordeur dus open als ik wegga. (nu niet allemaal gaan inbreken). Verder zijn tics natuurlijk ook drang. En ik cijfer altijd met de cijfers op mijn wekkertje. Dan reken ik uit dat het laatste cijfer de som is van de eerste 3 cijfers. Bijv. 21:25u. 2+1+2=5. 21.36u ook. (als kind ging ik rond deze tijd slapen, vandaar dat ik deze uit mijn hoofd weet). 21.36 is trouwens een heel bijzonder getal.. want 1/2 is hetzelfde als 3/6 en 1 keer 2 is 2 en 3 keer 2 is 6... Raar he dat ik nooit kan slapen Verder tel ik vaak dingen en moet ik 'evenwichtig' op de stoeptegels lopen. Ik bedoel daarmee, dat stoeptegels licht of donker zijn. Ik ga er vanuit dat ze standaard licht zijn. Als ik met rechts dus op een donker vlak stap, moet links ook. En als ik 10 keer op donker stap met rechts, dan links ook 10 keer. En ja dat hou ik bij. Zo weet ik in elk huis waar ik kom, hoeveel traptreden er zijn. Over nummerborden heb ik het maar niet, ik speel altijd een soort scrablle met de letters. (ik weet dan ook altijd het nummerbord van mijn vriend's auto, terwijl hij regelmatig een andere heeft = lease). Als ik IN een auto zit, heb ik enorm de behoefte om af en toe het portier open te smijten. Gelukkig kan ik dit tegenhouden, want dat is op de snelweg niet handig. Op de fiets wil ik altijd in een sloot rijden, maar dit kan ook tegenhouden. En mensen begrijpen nooit waarom ik geen rijles wil Automutilatie is trouwens ook dwang. En ja daar heb ik veel last van gehad en nu moet ik nog voortdurend wondjes openkrabben en haren uittrekken. De diagnose OCS had ik natuurlijk allang zelf gesteld Maar dinsdag zei de neuroloog het en ik ga nu naar de psychiater voor meer duidelijkheid.
|
|
13-04-2005, 13:23
|
|
|
|
ik MOET me altijd eerst rukken voor ik ga slapen
__________________
Единый, могучий Советски
|
|
13-04-2005, 15:15
|
|
|
Ik heb ook een dwang neurose... is ook vastgesteld
- Ik heb altijd dat ik iets altijd even keer moet aanraken ( 2x/4x/6x ) - ik tel ook altijd alles: bijv er ligt een stapeltje handdoeken dan tel ik dat altijd heel veel keer in mn hoofd - ik heb een soort van toetsenbord in mn hoofd, dat als ik naar tv shows zit te kijken vaak met ondertiteling, "typ" ik dat zeg maar uit in mn hoofd, vaak meerdere malen - ik heb soms nieuwe dingen erbij, bijv laatste keer moest ik bij alles als ik zei: "ik hoop dat het mooi weer wordt" dan moest ik afkloppen en alleen maar op hout - soms heb ik last van stoeptegels, dat ik in de lijntjes moet lopen of op de lijntjes - als ik in de auto zit, denk ik altijd een soort poppetje in mn hoofd dat over alles heen springt..en dan zit ik soms een uur in de auto met mn poppetje die over alles heen springt Het lijken allemaal simpele dingetjes, maar is het zeker niet en super moeilijk om eraf te komen. Het meeste last heb ik van dat aanraken en dat toesenbord.. mensen kijk ook best vaak raar op als ik iets meer dan 1 keer aanraak en dan vaak achter elkaar,
__________________
Well you know that I'm a wicked girl and I was born with a jealous mind.
Laatst gewijzigd op 13-04-2005 om 15:18.
|
|
13-04-2005, 21:39
|
|
Verwijderd
|
Ik heb gehoord dat OCS vaak samengaat met aandoeningen uit het autistisch spectrum, zoals ADHD en Gilles de la Tourette.
Hebben jullie ook last van tics/ADHD etc naast de dwanghandelingen? Wie heeft medicatie hiervoor? Wat is eigenlijk het verschil tussen dwang en drang?
|
|
13-04-2005, 22:33
|
|
|
|
Ik heb geen adhd en ook geen Gilles de la Tourette
Ik heb er medicatie voor gehad, was ook gelijk voor mn depressie, maar kon ook beholpen worden voor mn dwang Dwang is iets dat echt MOET, vaak mensen die dwang hebben, krijgen een verschikkelijk rot gevoel als ze de handelingen niet uitvoeren of worden heel gespannen of denken dat als ze het niet doen iemand dood gaat enzo... drang is denk ik meer dat je het heeel graag wilt, maar het niet per se hoeft: bijv de drang naar chocola omdat je liefdes verdriet heb. Het moet niet per se, maar je wilt het eigelijk wel super graag zal wel warrige uitleg zijn..mja
__________________
Well you know that I'm a wicked girl and I was born with a jealous mind.
|
|
14-04-2005, 21:31
|
|
|
|
Als je de 'drang' hebt iets te doen, kan je dit meestal wel van je afzetten, soms vergeet je het zelfs na een paar minuten.
Een 'dwang' kan je niet van je afzetten, je wordt enkel nog onrustiger als je het niet kan uitvoeren. Of misschien zelfs hysterisch (te zien in welke mate je het hebt natuurlijk).
|
|
20-04-2005, 19:35
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
24-04-2005, 14:03
|
|
|
Vraag t Chantal Janzen (NTI)
|
|
24-04-2005, 15:05
|
||
|
Citaat:
|
|
|
24-04-2005, 15:25
|
||
|
Citaat:
__________________
Just because you're paranoid doesn't mean they're not out to get you.
|
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 12:14.
Adverteren