werkloosheid in het rijke westen..

De winsten swingen de pan uit!

Het studiebureau Standard’s & Poors bracht aan het licht dat de winsten van de ondernemingen in alle sectoren in de Verenigde Staten vorig jaar gigantisch stegen . Dat was het geval in de energiesector, de nieuwe technologieën, de distributie, de geneesmiddelen, de scheikundige nijverheid enzovoort. McDonald’s verdrievoudigde zijn winst, Apple vermenigvuldigde de winst met vier en Exxon Mobile sloeg alle records met een winst van 25,3 miljard euro. Op het Europese vasteland spant Arcelor de kroon met een winststijging van 900 procent. Dat is een nettobedrag van 2,3 miljard euro. Renault-Nissan haalt een winst binnen van 3,6 miljard euro, l’Oréal eveneens zoveel en TotalElf een winst van 9 miljard euro. De ‘Vier Zusters’, de vier grootste banken van België, maakten halverwege vorig jaar een nettowinst van 4,4 miljard euro bekend. Dat is een stijging van 69 procent tegenover 2003. Beter nog: volgens het tijdschrift Trends is de winst van de 30.000 grootste ondernemingen in vergelijking met 2002 verdubbeld tot 27,8 miljard euro!

(Bron: "Vonk - Marxistische media voor de arbeidersbeweging" op http://www.vonk.org/CallReadOnly.asp...=1466&status=1)


>> HOELANG GAAN WE DIT NOG PIKKEN?!?

Gisteren las ik nog dat er ruim 1 miljoen betogers voor meer werk de straat op gingen in Frankrijk, een nationale grootste stakingsactie waar het openbare leven voor een dag gegijzeld werd. (Het was al de 3de nationale stakingsdag - maar niet de laatste!!)

En inderdaad, grote bank en verzekeraar Fortis maakte een schandalig hoge winst bekend.. maar dit KOMT DE WERKNEMERS of de WERKZOEKENDEN allesinds NIET TEN GOEDE! INTEGENDEEL!!! Deze - nogmaals - hogere winsten werden gerealiseerd enkel en alleen maar op de kap van de arbeiders en bedienden! --> doordat er MASSALE afdankingen en herstructureringen werden doorgevoerd, en voor wat? Meer klantenservice? Een zgn. 'broodnodige afslanking van het personeelsbestand, dit om een dynamisch personeelsbeleid na te streven'? NEEN! Enkel en alleen maar om NOG meer winst te maken, voor de aandeelhouders en debestuurders.

animo vind dit werkelijk onaanvaardbaar !


Volgende week zaterdag zal ik zelf met mijn organisatie aanwezig zijn op de grote Jongerenmars-manifestatie in de Eurpopese Hoofdstad, Brussel (Bel).

http://www.jongerenmars.be krijgt de steun van de 3 vakbonden van het land en hun respectievelijke jongerenafdelingen, maar ook van zowat elke politieke partij (met hun jongerenbewegingen, vrouwenbewegingen, cultuurafdelingen...) van het land, zowel Waals als Vlaams. Van sp.a - ps - ecolo - Groen! tot CD&V en NV-A... Zélfs de liberale vakbond en de holebiverenigingen doen mee.. havenarbeiders sturen honderden afgevaardigden (zelfs vanuit het buitenland - Nederland - naar verluid)...

ook andere jeugdbewegingen zoals 'de scouts' en 'de giro' zullen MASSAAL aanwezig zijn op een van de grootste protestacties van het jaar in de hoofdstad.

>> En waarom nu een jongerenmars?


Wij hebben 10 goede redenen om deze jongerenmars (zaterdag 19 maart) te organiseren... Wij eisen:

Meer jongeren aan het werk!
Vast en volwaardig werk: geen nepstatuut
Recht op opleiding, begeleiding en werkervaring.
Geen jacht op jonge werkzoekenden
Afschaffen wachttijd
Gratis en toegankelijk onderwijs voor iedereen
Meer middelen voor onderwijs
Geen discriminatie! Gelijke kansen in onderwijs en op de werkvloer.
Iedereen anders! Iedereen gelijk!
Recht op werkervaring tijdens schoolloopbaan.



Ikzelf spreek af met animo Brasschaat op het sp.a hoofdkwartier waar we collega's partijleden, kamerleden, senatoren en kabinetsleden van sp.a zullen ontmoeten.

JONGERENMARS VOOR WERK, GELIJKHEID EN GRATIS ONDERWIJS .. met ACTIES rond de verwerpelijke BOLKESTEIN-RICHTLIJN van de EU-COMMISSIE!!!

[PGWR]

De bedrijven hebben deze winsten gemaakt, omdat ze hun organisaties opnieuw hebben opgebouwd. Daarvoor waren vaak vacaturestoppen en ontslagen nodig.

De overheden moeten hun belastingen en regulering verminderen. Dan zullen bedrijven erg snel besluiten om nieuw personeel aan te trekken.

PGWR schreef op 11-03-2005 @ 10:36 :
De bedrijven hebben deze winsten gemaakt, omdat ze hun organisaties opnieuw hebben opgebouwd. Daarvoor waren vaak vacaturestoppen en ontslagen nodig.

De overheden moeten hun belastingen en regulering verminderen. Dan zullen bedrijven erg snel besluiten om nieuw personeel aan te trekken.

Het is juist de overheid aan te vallen over hun belastings- en reguleringsbeleid, maar het valt mijns inziens niet te verantwoorden dat bedrijven het met zo weinig mogelijk personeel willen stellen (en dus ontslagen en zware herstructureringen doorvoeren waardoor duizenden gezinnen zonder broodwinning komen te zitten) énkel en alleen maar om de miljardenwinsten nog eens te verdriedubbelen of zelfs meer!

Als het nu nog zou gaan om het gezondmaken van een slecht draaiend bedrijf.. (we kunnen dan nog praten over goede afspraken over afvloeingen; brugpensioenen, sociale ondersteuningsmaatregelen, tewerkstellingsprogramma's, sluitingsvergoedingen enz.. dit in onvoorwaardelijke samenspraak met de vakbonden)
maar..

NEEN, dàt is het zelfs niet!


Het kan dus zeker niet alleen aan 'de overheid' liggen, die overheid, die een makkelijk doelwit is als schuldenaar voor alle mogelijke problemen.. dié overheid heeft ook een heel ruim beleidsplan over de werkloosheid en de preventie en begeleiding daarvan klaarliggen. Er is zelfs een specifiek en goed uitgebouwd jongeren-tewerkstellingsprogramma in België & Vlaanderen.

neen.. zo makkelijk gaan we het niet maken..

de schuld ligt bij vele multi-nationals en concerns die op de kap van de mensen hun torenhoge winsten het liefst van al zien verdubbelen!!

Ah, the sweet smell of infancy!

Wat enorm naïef. Wel schattig.

De hoge winsten zijn het gevolg van kartelvorming en prijsafspraken, niet van het ontslag van mensen. Bedrijven ontslaan mensen die ze niet nodig hebben. Dat is positief, omdat zo de arbeidsproductiviteit omhoog gaat en de ontslagen mensen meestal ergens anders aan de slag kunnen en zo productiever kunnen zijn. Echter, omdat bedrijven hun prijzen niet zomaar omlaag brengen, krijgen zij zo grotere winsten. Het probleem ligt dus niet bij bedrijven die hun mensen ontslaan, maar bij bedrijven die de prijzen voor hun producten niet verlagen na dit ontslaan van mensen. Dat is óf een kwestie van tijd, óf een kwestie van proberen de kartelvorming tegen te gaan en de concurrentie te bevorderen.

Dat die mensen ontslagen worden is jammer, maar van de WW en de bijstand is prima te leven. Meestal is het die mensen ook wel deels zichzelf te verwijten, bijvoorbeeld doordat ze niet genoeg inzet getoond hebben bij het volgen van hun opleiding.

[PGWR]

geilespookje schreef op 11-03-2005 @ 10:41 :
Het is juist de overheid aan te vallen over hun belastings- en reguleringsbeleid, maar het valt mijns inziens niet te verantwoorden dat bedrijven het met zo weinig mogelijk personeel willen stellen (en dus ontslagen en zware herstructureringen doorvoeren waardoor duizenden gezinnen zonder broodwinning komen te zitten) énkel en alleen maar om de miljardenwinsten nog eens te verdriedubbelen of zelfs meer!

Als het nu nog zou gaan om het gezondmaken van een slecht draaiend bedrijf.. (we kunnen dan nog praten over goede afspraken over afvloeingen; brugpensioenen, sociale ondersteuningsmaatregelen, tewerkstellingsprogramma's, sluitingsvergoedingen enz.. dit in onvoorwaardelijke samenspraak met de vakbonden)
maar..

NEEN, dàt is het zelfs niet!


Het kan dus zeker niet alleen aan 'de overheid' liggen, die overheid, die een makkelijk doelwit is als schuldenaar voor alle mogelijke problemen.. dié overheid heeft ook een heel ruim beleidsplan over de werkloosheid en de preventie en begeleiding daarvan klaarliggen. Er is zelfs een specifiek en goed uitgebouwd jongeren-tewerkstellingsprogramma in België & Vlaanderen.

neen.. zo makkelijk gaan we het niet maken..

de schuld ligt bij vele multi-nationals en concerns die op de kap van de mensen hun torenhoge winsten het liefst van al zien verdubbelen!!

Dus? Directeuren en aandeelhouders hebben gewoon zeggenschap over hun eigen bedrijven. Ben je het daar niet mee eens? Prima, richt zelf dan een bedrijf op.

Bedrijven hebben hun productie gerationaliseerd. Mensen zijn eruit gegaan en vervangen door machines. Dit is nu juist ook wat de Westerse overheden wilden: meer innovatie. De hoge belastingen en regulering hebben dit proces versnelt.

Daarnaast hebben veel bedrijven hun productie verplaatst naar landen zoals Polen, China en India. Daar liggen de kosten vele malen lager. Ja, dan krijg je hier werkloosheid.

Ondernemingen zijn geen liefdadigheidsinstellingen.

[PGWR]

Mephostophilis schreef op 11-03-2005 @ 10:52 :
Wat enorm naïef. Wel schattig.

De hoge winsten zijn het gevolg van kartelvorming en prijsafspraken, niet van het ontslag van mensen. Bedrijven ontslaan mensen die ze niet nodig hebben. Dat is positief, omdat zo de arbeidsproductiviteit omhoog gaat en de ontslagen mensen meestal ergens anders aan de slag kunnen en zo productiever kunnen zijn. Echter, omdat bedrijven hun prijzen niet zomaar omlaag brengen, krijgen zij zo grotere winsten. Het probleem ligt dus niet bij bedrijven die hun mensen ontslaan, maar bij bedrijven die de prijzen voor hun producten niet verlagen na dit ontslaan van mensen. Dat is óf een kwestie van tijd, óf een kwestie van proberen de kartelvorming tegen te gaan en de concurrentie te bevorderen.

Dat die mensen ontslagen worden is jammer, maar van de WW en de bijstand is prima te leven. Meestal is het die mensen ook wel deels zichzelf te verwijten, bijvoorbeeld doordat ze niet genoeg inzet getoond hebben bij het volgen van hun opleiding.

Of de bedrijven gezamenlijk de prijzen hoog houden, is maar de vraag. Mochten de prijzen echter te hoog zijn, dan is dit slechts een kwestie van tijd.

Overigens gaan die winsten wel ergens heen. Dus de samenleving heeft daar op lange termijn voordeel van.

Mephostophilis schreef op 11-03-2005 @ 10:52 :
Wat enorm naïef. Wel schattig.

De hoge winsten zijn het gevolg van kartelvorming en prijsafspraken, niet van het ontslag van mensen. Bedrijven ontslaan mensen die ze niet nodig hebben. Dat is positief, omdat zo de arbeidsproductiviteit omhoog gaat en de ontslagen mensen meestal ergens anders aan de slag kunnen en zo productiever kunnen zijn. Echter, omdat bedrijven hun prijzen niet zomaar omlaag brengen, krijgen zij zo grotere winsten. Het probleem ligt dus niet bij bedrijven die hun mensen ontslaan, maar bij bedrijven die de prijzen voor hun producten niet verlagen na dit ontslaan van mensen. Dat is óf een kwestie van tijd, óf een kwestie van proberen de kartelvorming tegen te gaan en de concurrentie te bevorderen.

Dat die mensen ontslagen worden is jammer, maar van de WW en de bijstand is prima te leven. Meestal is het die mensen ook wel deels zichzelf te verwijten, bijvoorbeeld doordat ze niet genoeg inzet getoond hebben bij het volgen van hun opleiding.

- over het laatste.. niet alleen laaggeschoolden zijn het slachtoffer van ontslag.. steeds meer en meer hoog opgeleide (en dus DURE) universitairen geraken niet (terug) aan een job!
- prijsafspraken , kartelvorming .. dit is natuurlijk volledige zever als je het vergelijkt met mijn aangehaalde redenen... bedrijven verhuizen naar goedkopere productielanden omwille van personeelskosten en regelgeving die eenvoudiger is of zelfs op bepaalde domeinen zoals milieu niet eens bestaat!, dat ben je ook vergeten te zeggen (ik heb daar wel een aanstoot aan gegeven 'belastings en reguleringsbeleid overheid'.
Jij stelt dat er slecht een beperkt aantal redenen (2) dé oorzaak zijn van hoge winsten, uiteraard is dat ook onjuist.. want iets zoals gewoon 'een goed product', 'kwaliteit', 'vraag/aanbod', 'conjectuur', enz hebben OOK een beslissende invloed op de winstmarges. Ik heb dan ook nooit gezegd TEGEN forse bedrijfswinsten te zijn, in tegendeel! Des te beter.. maar ik kan dit niet aanvaarden op de kap van de werknemers die worden afgedankt NIET en ik herhaal met klem NIET omwille van arbeidstechnische/-productiviteitsredenen!!!!!!!!!

PGWR schreef op 11-03-2005 @ 10:58 :
Of de bedrijven gezamenlijk de prijzen hoog houden, is maar de vraag. Mochten de prijzen echter te hoog zijn, dan is dit slechts een kwestie van tijd.

Nou ja, dat hoeven ze niet expliciet zo afgesproken te hebben, natuurlijk. Het is niet ondenkbaar dat de bedrijfstop van een bedrijf X denkt: 'Als wij de prijzen niet verlagen, doet de concurrent dat vast ook niet' en vice versa.

Overigens gaan die winsten wel ergens heen. Dus de samenleving heeft daar op lange termijn voordeel van.

Dat geld verdwijnt natuurlijk niet, maar of 'de samenleving' als geheel daar nou zo'n groot voordeel aan heeft betwijfel ik. In principe is de consument het beste af als alle bedrijven break-even draaien.

nare man schreef op 11-03-2005 @ 10:57 :
Ondernemingen zijn geen liefdadigheidsinstellingen.

ja, dat is waar maar zij hebben wel een dubbele verantwoordelijkheid af te leggen
1° de conument (beschermen tegen gevaarlijke of ongezonde producten, handelspraktijken die niet door de beugel kunnen)
2° HUN WERKNEMERS... cruciaal om tot het 'product' dus ook de verkoop - omzet - winst te komen

een bedrijf dat goed is voor zijn werknemers (correct verloont, inspraak verleent door vakbonden toe te laten, eerlijke en correcte sociale verkiezingen toelaat, deze afgevaardigden ook betrekt bij sociaal overleg enz., een veilige en aangename arbeidsomgeving aanbied,...) heeft tevreden werknemers en tevreden werknemers maken goede producten!
en dan heb je het wel door wat de volgende stappen zijn in de ketting..

geilespookje schreef op 11-03-2005 @ 10:59 :
- over het laatste.. niet alleen laaggeschoolden zijn het slachtoffer van ontslag.. steeds meer en meer hoog opgeleide (en dus DURE) universitairen geraken niet (terug) aan een job!

Ja, en die hebben dan een taal of psychologie gestudeerd, ofzo.

- prijsafspraken , kartelvorming .. dit is natuurlijk volledige zever als je het vergelijkt met mijn aangehaalde redenen... bedrijven verhuizen naar goedkopere productielanden omwille van personeelskosten en regelgeving die eenvoudiger is of zelfs op bepaalde domeinen zoals milieu niet eens bestaat!, dat ben je ook vergeten te zeggen (ik heb daar wel een aanstoot aan gegeven 'belastings en reguleringsbeleid overheid'.
Jij stelt dat er slecht een beperkt aantal redenen (2) dé oorzaak zijn van hoge winsten, uiteraard is dat ook onjuist.. want iets zoals gewoon 'een goed product', 'kwaliteit', 'vraag/aanbod', 'conjectuur', enz hebben OOK een beslissende invloed op de winstmarges. Ik heb dan ook nooit gezegd TEGEN forse bedrijfswinsten te zijn, in tegendeel! Des te beter.. maar ik kan dit niet aanvaarden op de kap van de werknemers die worden afgedankt NIET en ik herhaal met klem NIET omwille van arbeidstechnische/-productiviteitsredenen!!!!!!!!!

Als mensen worden ontslagen, is dat altijd om de productiviteit te verhogen. Als dat niet het doel is, wat dan wel?

[PGWR]

Mephostophilis schreef op 11-03-2005 @ 11:00 :
Nou ja, dat hoeven ze niet expliciet zo afgesproken te hebben, natuurlijk. Het is niet ondenkbaar dat de bedrijfstop van een bedrijf X denkt: 'Als wij de prijzen niet verlagen, doet de concurrent dat vast ook niet' en vice versa.

Zo denken topmensen juist niet. Juist waar de concurrent zijn kans laat liggen, pakken anderen die op.

Dat geld verdwijnt natuurlijk niet, maar of 'de samenleving' als geheel daar nou zo'n groot voordeel aan heeft betwijfel ik. In principe is de consument het beste af als alle bedrijven break-even draaien.

Wanneer bedrijven break even draaien, verdwijnen ze. Bedrijven bestaan om winsten te draaien. Maken ze geen winsten, dan verdwijnt hun bestaansrecht. Dus de consument zal daar dus nadeel van ondervinden.

geilespookje schreef op 11-03-2005 @ 10:59 :
Des te beter.. maar ik kan dit niet aanvaarden op de kap van de werknemers die worden afgedankt NIET en ik herhaal met klem NIET omwille van arbeidstechnische/-productiviteitsredenen!!!!!!!!!

Het is denk ik sowieso nogal gevaarlijk om te denken dat een werknemer alleen maar ontslagen zou mogen worden om arbeidsproductiviteitsredenen. Dan misken je namelijk het eigen economisch belang van de werkgever om een zo efficiënt draaiende onderneming in stand te houden. Natuurlijk moet met werknemers anders omgesprongen worden dan met machines, het zijn mensen die voor hun inkomen afhankelijk zijn van de onderneming waar ze werken. Maar dat levert op zichzelf natuurlijk geen vrijbrief op om mensen die gewoon overbodige loonkosten genereren maar aan het werk te houden (beetje de Duitse instelling, wir kampfen für jedem Arbeidsplatz).

geilespookje schreef op 11-03-2005 @ 11:02 :
ja, dat is waar maar zij hebben wel een dubbele verantwoordelijkheid af te leggen
1° de conument (beschermen tegen gevaarlijke of ongezonde producten, handelspraktijken die niet door de beugel kunnen)
2° HUN WERKNEMERS... cruciaal om tot het 'product' dus ook de verkoop - omzet - winst te komen

een bedrijf dat goed is voor zijn werknemers (correct verloont, inspraak verleent door vakbonden toe te laten, eerlijke en correcte sociale verkiezingen toelaat, deze afgevaardigden ook betrekt bij sociaal overleg enz., een veilige en aangename arbeidsomgeving aanbied,...) heeft tevreden werknemers en tevreden werknemers maken goede producten!
en dan heb je het wel door wat de volgende stappen zijn in de ketting..

Nee, gemotiveerde werknemers maken goede producten. Die hoeven niet per se tevreden te zijn.

PGWR schreef op 11-03-2005 @ 11:03 :
Zo denken topmensen juist niet. Juist waar de concurrent zijn kans laat liggen, pakken anderen die op.

Vandaar die kleine winstmarge op de benzine.

En wat te denken van bijvoorbeeld scheermesjes en wasmiddelen.

Wanneer bedrijven break even draaien, verdwijnen ze. Bedrijven bestaan om winsten te draaien. Maken ze geen winsten, dan verdwijnt hun bestaansrecht. Dus de consument zal daar dus nadeel van ondervinden.

Waarom zou een bedrijf verdwijnen als het break even draait.

PGWR schreef op 11-03-2005 @ 10:56 :
Dus? Directeuren en aandeelhouders hebben gewoon zeggenschap over hun eigen bedrijven. Ben je het daar niet mee eens? Prima, richt zelf dan een bedrijf op.

Bedrijven hebben hun productie gerationaliseerd. Mensen zijn eruit gegaan en vervangen door machines. Dit is nu juist ook wat de Westerse overheden wilden: meer innovatie. De hoge belastingen en regulering hebben dit proces versnelt.

Daarnaast hebben veel bedrijven hun productie verplaatst naar landen zoals Polen, China en India. Daar liggen de kosten vele malen lager. Ja, dan krijg je hier werkloosheid.

Jij concentreert je te veek op zuiver jobverlies of decentralisatie.. wat er NU gaande is (in bijvoorbeeld Frankrijk of Nederland - minder in België, gelukkig) dat de grote bedrijven een loonreductie door de strot van hun werknemers duwen, beknibbelen op financiële bijdragen allerhande en op extra's (en dit met het o-zo-gekende en scheinheilige excuus dat men een moeilijke tijd doormaakt en het wel MOET doen omdat het bedrijf anders niet rendabel meer zou zijn..) wel dat kàn niet! Winsten die verviervoudigen EN TEGELIJK 40.000 man ontslaan, dat kan niet door de beugel!

Mephostophilis schreef op 11-03-2005 @ 11:03 :
Nee, gemotiveerde werknemers maken goede producten. Die hoeven niet per se tevreden te zijn.

ik moet de eerste ontevreden gemotiveerde werknemer nog tegenkomen hoor!

geilespookje schreef op 11-03-2005 @ 11:07 :
ik moet de eerste ontevreden gemotiveerde werknemer nog tegenkomen hoor!

Ga maar naar China. Die mensen werken keihard, maar onder slechte omstandigheden en ze hebben geen reet te vertellen. Ze zullen vast heel tevreden zijn.

nare man schreef op 11-03-2005 @ 11:03 :
Het is denk ik sowieso nogal gevaarlijk om te denken dat een werknemer alleen maar ontslagen zou mogen worden om arbeidsproductiviteitsredenen. Dan misken je namelijk het eigen economisch belang van de werkgever om een zo efficiënt draaiende onderneming in stand te houden. Natuurlijk moet met werknemers anders omgesprongen worden dan met machines, het zijn mensen die voor hun inkomen afhankelijk zijn van de onderneming waar ze werken. Maar dat levert op zichzelf natuurlijk geen vrijbrief op om mensen die gewoon overbodige loonkosten genereren maar aan het werk te houden (beetje de Duitse instelling, wir kampfen für jedem Arbeidsplatz).

maar zie je dan niet dat men het een beetje te bont begint te maken... of bereiken de berichten over de massale ontslagen jouw in Nederland dan niet.. nu hoor ik uitgerekend van die zelfde bedrijven gisteren dat ze recordwinsten maken!

Bedrijven die x2 x3 x4 tot x9 gaan zijn geen uitzondering, ONDANKS de economisch moeizame periode die we toch nog altijd meemaken!

Oplossing nog eens herstructureren

inleveren op loon
inleveren op vrije dagen

en waarvoor.. inderdaad.. weer eens de miljardenwinsten van de grote bazen

geilespookje schreef op 11-03-2005 @ 11:06 :
Winsten die verviervoudigen EN TEGELIJK 40.000 man ontslaan, dat kan niet door de beugel!

Je hebt nog steeds niet beargumenteerd waarom niet.

Mede door de reorganisaties van bedrijven in Nederland is de arbeidsproductiviteit vorig jaar met ruim 3% gestegen, als ik me niet vergis.

Mephostophilis schreef op 11-03-2005 @ 11:09 :
Ga maar naar China. Die mensen werken keihard, maar onder slechte omstandigheden en ze hebben geen reet te vertellen. Ze zullen vast heel tevreden zijn.

die hardwerkende mensen zijn niet gemotiveerd maar verplicht dat te doen, anders gaan ze dood. PUNT.

De situatie in China is overigens wel bijzonder, je kan het trouwens moeilijk een land noemen met een hoog 'democratisch gehalte' en 'betrouwbare en performant overheidsapparaat' noemen.

geilespookje schreef op 11-03-2005 @ 11:12 :
die hardwerkende mensen zijn niet gemotiveerd maar verplicht dat te doen, anders gaan ze dood. PUNT.

Niet willen doodgaan werkt niet motiverend?

De situatie in China is overigens wel bijzonder, je kan het trouwens moeilijk een land noemen met een hoog 'democratisch gehalte' en 'betrouwbare en performant overheidsapparaat' noemen.

Wat doet dat ertoe?

Mephostophilis schreef op 11-03-2005 @ 11:03 :
[B]Ja, en die hebben dan een taal of psychologie gestudeerd, ofzo.Als mensen worden ontslagen, is dat altijd om de productiviteit te verhogen. Als dat niet het doel is, wat dan wel?

de winst!

verhoging van arbeidsproductiviteit leid in veel gevallen tot een verhoging van de winst maar een verhoging van de winst is niet altijkd een gevolg van een verhoging van de arbeidsproductiviteit!

Mephostophilis schreef op 11-03-2005 @ 11:11 :
Je hebt nog steeds niet beargumenteerd waarom niet.

Mede door de reorganisaties van bedrijven in Nederland is de arbeidsproductiviteit vorig jaar met ruim 3% gestegen, als ik me niet vergis.

lees mijn posts eens door, ik doe nl niets anders dan dat!!

Mephostophilis schreef op 11-03-2005 @ 11:11 :

Mede door de reorganisaties van bedrijven in Nederland is de arbeidsproductiviteit vorig jaar met ruim 3% gestegen, als ik me niet vergis.

en de werkloosheid met 10% gestegen ofzo?!

geilespookje schreef op 11-03-2005 @ 11:14 :
de winst!

verhoging van arbeidsproductiviteit leid in veel gevallen tot een verhoging van de winst maar een verhoging van de winst is niet altijkd een gevolg van een verhoging van de arbeidsproductiviteit!

Nee dat klopt, een andere reden kan overproductie zijn. Ook niet erg als daar wat aan wordt gedaan, lijkt me.

Mephostophilis schreef op 11-03-2005 @ 11:13 :
[B]Niet willen doodgaan werkt niet motiverend?Wat doet dat ertoe?

ze kunnen ook gaan werken 'in die andere mijn', en nogmaals de situatie in China (met al haar problemen op de arbeidsmarkt en met de democratie - waar arbeids- en sociale wetgeving zou moeten ontstaan) vergelijken met die onze is gewoonweg pervers!

geilespookje schreef op 11-03-2005 @ 11:16 :
en de werkloosheid met 10% gestegen ofzo?!

Zoiets ja. Maar dat is niet zo erg, want we hebben WW en bijstand. Bovendien is een werkloosheidspercentage van ongeveer 5% ideaal (anders is de arbeidsmarkt te gespannen, zoals nu in het VK of in Nederland in '99-2000). Daar zitten we nu iets boven. Bovendien zijn er veel meer mensen die werken dan werklozen, dus is die stijging van 3% van de arbeidsproductiviteit ten opzichte van de stijging van de werkloosheid van ~10% veel belangrijker.

Mephostophilis schreef op 11-03-2005 @ 11:16 :
Nee dat klopt, een andere reden kan overproductie zijn. Ook niet erg als daar wat aan wordt gedaan, lijkt me.

kan jij er maar twee bedenken?

ik weet er wel een hoop meer, en op kop is die eene 'verhoging van de winsten door afvloeingen en herstructureringen'

mensen worden voorgelogen en er word gedreigd hun job af te pakken als ze niet inleveren op zowat alles, 'omdat het bedrijf het zo hard nodig heeft', 'omdat ze anders over de kop zullen gaan'..

geilespookje schreef op 11-03-2005 @ 11:17 :
ze kunnen ook gaan werken 'in die andere mijn', en nogmaals de situatie in China (met al haar problemen op de arbeidsmarkt en met de democratie - waar arbeids- en sociale wetgeving zou moeten ontstaan) vergelijken met die onze is gewoonweg pervers!

Ik maak helemaal geen vergelijking tussen Nederland en China. Ik stel alleen vast dat je niet tevreden hoeft te zijn om gemotiveerd te zijn.

geilespookje schreef op 11-03-2005 @ 11:19 :
kan jij er maar twee bedenken?

ik weet er wel een hoop meer, en op kop is die eene 'verhoging van de winsten door afvloeingen en herstructureringen'

mensen worden voorgelogen en er word gedreigd hun job af te pakken als ze niet inleveren op zowat alles, 'omdat het bedrijf het zo hard nodig heeft', 'omdat ze anders over de kop zullen gaan'..

Ja, en waarom wordt de winst hoger? Precies, doordat met minder mensen evenveel wordt geproduceerd. Verrek, dat is nou precies wat een arbeidsproductiviteitsverhoging inhoudt.

[PGWR]

Mephostophilis schreef op 11-03-2005 @ 11:06 :
Vandaar die kleine winstmarge op de benzine.

En wat te denken van bijvoorbeeld scheermesjes en wasmiddelen.

En jij denkt dat deze bedrijven hun winstmarge eindeloos omhoog kunnen stellen?

Waarom zou een bedrijf verdwijnen als het break even draait.

Omdat de bedrijfsvoering dan geen nut heeft.

Mephostophilis schreef op 11-03-2005 @ 11:19 :
Zoiets ja. Maar dat is niet zo erg, want we hebben WW en bijstand. Bovendien is een werkloosheidspercentage van ongeveer 5% ideaal (anders is de arbeidsmarkt te gespannen, zoals nu in het VK of in Nederland in '99-2000). Daar zitten we nu iets boven. Bovendien zijn er veel meer mensen die werken dan werklozen, dus is die stijging van 3% van de arbeidsproductiviteit ten opzichte van de stijging van de werkloosheid van ~10% veel belangrijker.

WORDT EENS WAKKER
hoezeer ik ook een voorstander ben - en zal blijven - van een goed sociaal vangnet, het wordt hoe langer hoe moeilijker om iedereen die er recht op heeft fatsoenlijk van te voorzien.

het vergrijzingseffect zal de staat miljarden kosten, ons zeer uitgebreid systeem van sociale zekerheid (en dat is werkelijk nog een pak anders dan in NL, gelukkig) wordt stilaan onbetaalbaar en ook daar zak men moeten hervormen.

"ah, hee.. don't cry.. we still got WHO'' zal niet helpen en het is fout daar op te rekenen.

Bovendien zal je inkomen fors naar beneden gaan (dito levensstandaard) want sociale uitkeringen kunnen nu eenmaal nooit de normale inkomsten uit arbeid vervangen. Zit dara dus maar niet op de juigen!



Wat zit jij eigenlijk hier je tijd nog te verdoen?!
Ga bij de regering werken als communicatieadviseur voor de liberale collega's in het Kabinet.. die zullen het nl. graag horen! Als ik jouw moet geloven is het allemaal nog niet zo slecht gesteld met de recessie in onze contreien!!

Goh, it's a jolly good time to live here!

Echter, de sociaal-economische realiteit is anders.. veel anders!

+10% werklozen

maar héééj niet erg joh! het gaat toch lekker in Nederland

Mephostophilis schreef op 11-03-2005 @ 11:20 :
Ik maak helemaal geen vergelijking tussen Nederland en China. Ik stel alleen vast dat je niet tevreden hoeft te zijn om gemotiveerd te zijn.

niet mee akkoord
niet werkbaar, niet doenbaar, niet realistisch

PGWR schreef op 11-03-2005 @ 11:23 :
En jij denkt dat deze bedrijven hun winstmarge eindeloos omhoog kunnen stellen?

Nee. Dat beweer ik ook helemaal niet. Ik stel alleen vast dat de prijzen makkelijk omlaag kunnen en dat de consument daarbij gebaat zou zijn.

Omdat de bedrijfsvoering dan geen nut heeft.

Waarom niet? Als je break-even draait kun je de salarissen van managers, topmannen e.d. toch nog uitbetalen?

Mephostophilis schreef op 11-03-2005 @ 11:21 :
Ja, en waarom wordt de winst hoger? Precies, doordat met minder mensen evenveel wordt geproduceerd. Verrek, dat is nou precies wat een arbeidsproductiviteitsverhoging inhoudt.

daar heb ik an zich ook geen fundamentele bezwaren tegen!
dit heb ik ook nooit gehad noch geuit!

het zou maar erg zijn, ik ben dan wel een socialist, ik ben ook realist en een voorvechter van de halfopen economie zoals we ze nu kennen in België.. voor mij geen fundamentele bezwaren.. maar daar gaat het ook niet over

men ontslaat tegewoordig niet meer mensen omwille van overbezettingsgraad ofzo maar om de luxueuze situatie alleen maar te verhogen

geilespookje schreef op 11-03-2005 @ 11:24 :
WORDT EENS WAKKER
hoezeer ik ook een voorstander ben - en zal blijven - van een goed sociaal vangnet, het wordt hoe langer hoe moeilijker om iedereen die er recht op heeft fatsoenlijk van te voorzien.

het vergrijzingseffect zal de staat miljarden kosten, ons zeer uitgebreid systeem van sociale zekerheid (en dat is werkelijk nog een pak anders dan in NL, gelukkig) wordt stilaan onbetaalbaar en ook daar zak men moeten hervormen.

Dat is een misvatting die het gevolg is van de negatieve propaganda van het kabinet Balkenende. We kunnen de verzorgingsstaat met het grootste gemak instandhouden door afschaffing van de nutteloze uitgaven zoals landbouwsubsidies, hypotheekrenteaftrek en defensie en verhoging van de belastingen voor hoge inkomens. Wel ben ik voor verhoging van de AOW-gerechtigde leeftijd naar 70 jaar - niet zozeer om geld te besparen, maar gewoon omdat ik het bullshit vind om met pensioen te gaan als je nog prima in staat bent te werken (zoals veel 65+-ers).

"ah, hee.. don't cry.. we still got WHO'' zal niet helpen en het is fout daar op te rekenen.

Bovendien zal je inkomen fors naar beneden gaan (dito levensstandaard) want sociale uitkeringen kunnen nu eenmaal nooit de normale inkomsten uit arbeid vervangen. Zit dara dus maar niet op de juigen!

Nee, duh. Je moet mensen ook niet aanmoedigen in de bijstand of WW te gaan, maar er is wel prima van te leven.

Wat zit jij eigenlijk hier je tijd nog te verdoen?!
Ga bij de regering werken als communicatieadviseur voor de liberale collega's in het Kabinet.. die zullen het nl. graag horen! Als ik jouw moet geloven is het allemaal nog niet zo slecht gesteld met de recessie in onze contreien!!

Goh, it's a jolly good time to live here!

Echter, de sociaal-economische realiteit is anders.. veel anders!

Lol. Ik hou het toch maar bij mijn studie.

[PGWR]

Mephostophilis schreef op 11-03-2005 @ 11:26 :
Nee. Dat beweer ik ook helemaal niet. Ik stel alleen vast dat de prijzen makkelijk omlaag kunnen en dat de consument daarbij gebaat zou zijn.

Zulke prijsverlagingen komen van zelf. Te hoge winstmarges lokken nieuwe toetreders of substituten uit.

Waarom niet? Als je break-even draait kun je de salarissen van managers, topmannen e.d. toch nog uitbetalen?

Bedrijven zijn geen liefdadigheidsorganisaties. Ze bestaan om winst te draaien.

geilespookje schreef op 11-03-2005 @ 11:27 :
daar heb ik an zich ook geen fundamentele bezwaren tegen!
dit heb ik ook nooit gehad noch geuit!

het zou maar erg zijn, ik ben dan wel een socialist, ik ben ook realist en een voorvechter van de halfopen economie zoals we ze nu kennen in België.. voor mij geen fundamentele bezwaren.. maar daar gaat het ook niet over

men ontslaat tegewoordig niet meer mensen omwille van overbezettingsgraad ofzo maar om de luxueuze situatie alleen maar te verhogen

Nee, men (het management) ontslaat mensen om de winst te verhogen en zo de aandeelhouders tevreden te stellen (en zelf bonussen op te strijken).

PGWR schreef op 11-03-2005 @ 11:31 :
Zulke prijsverlagingen komen van zelf. Te hoge winstmarges lokken nieuwe toetreders of substituten uit.

Maar in het geval van oligopolie of monopolie is dat zeer lastig, als het al niet onmogelijk is. Je kunt bijvoorbeeld niet eventjes een nieuwe oliemaatschappij oprichten. Ook zijn er producten met sterke merknamen waar mensen - helaas - intrappen.

Mephostophilis schreef op 11-03-2005 @ 11:31 :
Nee, men (het management) ontslaat mensen om de winst te verhogen en zo de aandeelhouders tevreden te stellen (en zelf bonussen op te strijken).

VOILA

blij dat je daar eindelijk zelf mee afkomt!
(yes )




wij noemen dat in Vlaanderen EGOÏSTEN

geilespookje schreef op 11-03-2005 @ 11:35 :
VOILA

blij dat je daar eindelijk zelf mee afkomt!
(yes )




wij noemen dat in Vlaanderen EGOÏSTEN

Alle mensen zijn egoïstisch - de één alleen in sterkere mate dan de ander.

Mephostophilis schreef op 11-03-2005 @ 11:38 :
Alle mensen zijn egoïstisch - de één alleen in sterkere mate dan de ander.

ah, dat is slechts een kwestie van perceptie..

[PGWR]

Mephostophilis schreef op 11-03-2005 @ 11:33 :
Maar in het geval van oligopolie of monopolie is dat zeer lastig, als het al niet onmogelijk is. Je kunt bijvoorbeeld niet eventjes een nieuwe oliemaatschappij oprichten. Ook zijn er producten met sterke merknamen waar mensen - helaas - intrappen.

Klopt. Toetreden tot de oliemarkt is erg moeilijk vanwege de toetredingskosten. Maar toch zullen ook deze maatschappijen moeten uitkijken. Niet voor niets zijn er nog steeds reclames van oliemaatschappijen op de televisie.

Hun winsten of ons leven? Enkel strijd loont!

De bazen maken winst. Dat wisten we al. Maar dat hun winsten alsmaar blijven stijgen en zelfs recordhoogtes halen is minder geweten. Deze informatie houden ze graag verborgen. Ondertussen blijft de tewerkstelling ter plaatse trappelen of achteruitgaan en volgen de lonen de stijging van de winsten niet. Wat is er aan de hand?

De laatste dagen kwamen de bedrijfsresultaten aan het licht van grote Europese ondernemingen. Total, de oliegigant, maakte verleden jaar 9 miljard euro winst. Een stijging van 23 procent of bijna één vierde. Maar de Belgische ondernemingen doen het ook goed. Zeer goed zelfs. Verleden jaar slaagde Solvay er in om voor de eerste keer een half miljard euro winst binnen te rijven. Belgacom haalde een winst van 922 miljoen euro en besloot een rijkelijk dividend uit te betalen. Mobistar besloot na een winstprestatie van 253 miljoen euro voor de eerste keer een dividend te betalen aan zijn aandeelhouders. Maar Fortis klopt iedereen. Met een winst van 3,358 miljard euro halen ze een absoluut record voor een Belgisch bedrijf. Volgens de analisten hebben bijna alle ondernemingen van de BEL 20 (de 20 belangrijkste ondernemingen die op de Belgische beurs zijn genoteerd) recordwinsten geboekt in 2004. Dit jaar zullen ze zelfs nog verbeteren.

Met de evolutie van de tewerkstelling en de lonen gaat het wel de andere richting uit. Sinds 2001 is het aantal tewerkgestelde arbeiders en bedienden in de privé-sector – 2,7 miljoen – ter plaatse blijven trappelen. De lonen zijn veel trager vooruitgegaan dan de algemene rijkdom in het land. Sinds 1996 is het aandeel van de loontrekkenden en de inkomsten van zelfstandigen stelselmatig blijven dalen als aandeel van de geproduceerde rijkdom. Volgens de Nationale Bank was dat aandeel verleden jaar 2,8 procent kleiner dan in 1996. Eigenlijk zit het aandeel van de lonen in de nationale rijkdom op het niveau van 1989!

Winsten maar geen jobs

“Ja maar”, antwoorden de bazen. “Deze winsten zijn nodig om investeringen mogelijk te maken, nieuwe technologieën en machines te verwerven. De winsten van vandaag zijn de investeringen van morgen en de jobs van overmorgen”, luidt het afgezaagde refrein. Die bewering weerstaat niet aan een nuchtere analyse van de werkelijkheid. Volgens Reginald Savage, raadgever van de studiedienst van het ministerie van Financiën, gaat het slecht met de investeringen (Le Soir, 03/03/05). De winsten dienen niet zozeer om machines op te kopen maar om grote dividenden uit te betalen aan de aandeelhouders en om hun eigen aandelen op te kopen. De economische groei die in België vorig jaar het dubbel was van 2003 (zo’n 2,7 procent) heeft niet voor extra jobs gezorgd. Dat noemen we jobloze groei. Op die manier worden hun winsten nog eens op een mechanische manier verhoogd. Als dat geen mooi voorbeeld is van een parasitair kapitalisme.

Aan de onderhandelingstafel in de sectoren en de bedrijven blijven de bazen echter steen en been klagen. Ze kijken misprijzend neer op de eisenbundels van de vakbonden. In de sector van de voedingsbedrijven, de tweede industriële sector in termen van tewerkstelling, willen de bazen de afgesproken loonnorm van 4,5 procent in het Interprofessioneel Akkoord naar beneden trekken. Te veel zeggen ze. In de Voeding is er slechts ruimte voor een maximale loonstijging van 4,1 procent! Die loonstijging mag ook niet toegepast worden op de minimumlonen van de arbeiders die minder dan vijf jaar anciënniteit hebben. Daarenboven wil het patronaat nog meer flexibiliteit. Ook willen ze prutsen aan het brugpensioen, dat ze liever afgebouwd zien. Het ABVV oordeelt terecht dat dit onaanvaardbaar is. Veel bedrijven presteren glansrijk en maken uitzonderlijke winsten in deze sector. Vandaar dat ABVV Voeding de spits heeft afgebeten met de eerste sectorale stakingsaanzegging.


Geen onderhandelingen zonder strijd

In andere bedrijven en sectoren rommelt het ook. Bij Van Hool, de busconstructeur bij Lier, hebben de arbeiders met verschillende schokstakingen geprobeerd twintig jaar sociale frustratie weg te werken. De directie wou daar niet van horen. Maar hier geldt ook die Vlaamse volkswijsheid: wie niet horen wil, zal voelen. Na verschillende geslaagde werkonderbrekingen is de baas door de knieën moeten gaan en werd er een positief akkoord afgesloten voor de arbeiders.

Het patronaat is zich wel bewust van de gevaren van de huidige toestand in de bedrijven op de vooravond van de sectorale en bedrijfsonderhandelingen. Na de prachtige vakbondsbetoging van 21 december in Brussel is een gedeelte van de arbeidersklasse aan beide kanten van de taalgrens en ook aan beide kanten van de vakbondsgrenzen bereid erin te vliegen om hun rechten ofwel te bewaren ofwel te verbeteren.

Voorbeelden kunnen dit bewijzen. Ten eerste is er de bikkelharde staking van de arbeiders van het glasbedrijf AGC-Automitive in Fleurus. Daar zijn ze nu al meer dan 100 dagen aan het staken tegen de geplande afdanking van 283 collega’s in een bedrijf en een sector die het zeer goed doet. Dan was er ook in Vlaanderen de mooie solidariteitsstaking van de arbeiders van de Berry-groep. Toen naar aanleiding van de sluiting van Fabelta Ninove de directie beweerde dat er geen geld voorhanden was om de wettelijke begeleidingsmaatregelen te betalen, braken er stakingen uit bij de zusterbedrijven Berry Yarns-Ninove (200 man), Berry Yarns-Komen (160), Orotex en Orotuft-Oostrozebeke (250 man), Berry Floor-Menen (350) en ook Berry Tuft en Berry Tapis in Frankrijk. “Ik hoor vaak dat arbeiders niet meer solidair zijn. Deze staking bewijst het tegendeel”, merkte een vakbondsmilitant op. Tenslotte is er natuurlijk de gedeeltelijke overwinning van de mensen van de non-profit. Die leveren nogmaals het bewijs dat strijd loont!

De bazen kunnen proberen in sommige bedrijven de arbeiders te sussen met een aalmoes, zoals bij Picanol. Daar kregen de arbeiders – als compensatie? – voor de schandalige zelfbeloning van 22 miljoen euro van baas Jan Coene, een premie toegeschoven van 250 euro. Nauwelijks 1 miljoen euro in het totaal voor al het personeel! Tijdelijk kan dat wel werken. Zeker als de vakbondsverantwoordelijken in het bedrijf dit willen slikken. Maar vroeg of laat wreekt dat zich.

Het wordt dus hard tegen hard in sommige sectoren en bedrijven in de komende weken en maanden. Zonder strijd kunnen we niets bekomen. Vroeg of laat zal een ander besef moeten groeien bij de vakbondsmilitanten en de mensen in de bedrijven. Namelijk dat het kapitalisme onverenigbaar is met een goed leven en een toekomst voor onze kinderen. Onder het kapitalisme zal altijd alles onderworpen blijven aan de winsthonger van enkelingen.

Erik Demeester, 11 maart 2005 (Vonk)

Slechte arbeidsomstandigheden blijken uit onderzoek

In 2002 werd een onderzoek gedaan bij 800 werkers en 800 ondernemers in de verwerkende industrie van Wallonië. De resultaten zijn alarmerend.

* Veertig procent van de werkers hebben te maken met flexibele uurroosters. In 15 procent van de gevallen kunnen de uurregelingen van de ene dag op de andere veranderen. Een derde werkt ’s nachts en onder hen werkt de helft meer dan vijftig nachten per jaar.

* De meerderheid (80 procent) van de ondernemers stellen zich tot doel de ‘dode tijd’ te verminderen zodat de operatoren 90 procent van hun arbeidstijd bezig zijn en niet meer 80 procent.

* Globaal gezien herkent meer dan de helft (53 procent) van de werkers zich in de vaststelling dat de intensiteit van de arbeid verhoogt (“de druk stijgt” en “we moeten steeds sneller werken”); 28 procent is hier ook mee akkoord maar verklaart dat het afhangt van de situaties en de arbeidsposten.

* Vier arbeiders op tien zeggen nooit of zeer zelden hun arbeid te kunnen onderbreken zoals zij zelf zouden willen. Evenveel zeggen dat ze dit wel “op om het even welk moment” kunnen doen. Onder diegenen die in de productie zijn ingezet, oordeelt vier op tien arbeiders dat ze heel de tijd ofwel meer dan de helft van de tijd tegen een hoog ritme moeten werken.

* De psychologische last is meer frequent volgens 50 procent van de ondervraagden (“helemaal akkoord”). De ingewikkeldheid van het werk verhoogt ook volgens één arbeider op vier (tot zes op tien arbeiders in sectoren die sterk geautomatiseerd zijn). Er bestaat een besef bij een grote minderheid (30 à 40 procent naar gelang de gevallen) dat de arbeid hen vroegtijdig veroudert.

* 65 procent van de werkers zegt in contact te zijn met stof, rook of gevaarlijke producten of deze in te ademen; 63 procent met geluid; 55 procent met warmtebronnen, slecht weer of koude; 53 procent met zware lasten en bijna evenveel staan onder een permanente zenuwspanning; 49 procent is onderworpen aan het risico van zware ongelukken en 43 procent aan slechte lichaamsposities of moeizame bewegingen gedurende een lange tijd.

* Wanneer de werkgevers een rangorde opgeven van de aanwervingkanalen van het personeel komen de interimkantoren het meest voor (gemiddeld zes op tien gevallen) tegenover drie of vier gevallen op tien voor spontane werkaanbiedingen of van mond tot mond. In deze peiling doen de meeste bedrijven beroep op interimarbeid en dit voor ongeveer één vierde van het personeel. Slechts 13 procent van de interim-werkers kreeg een contract van beperkte of onbeperkte duur op het einde van hun opdracht.

* Bijna 20 procent van de arbeiders zegt bloot gesteld te zijn aan economisch ontslag. Onder hen vindt twee derde dat het moeilijk is een nieuwe job te vinden. De meerderheid van de veertigers of vijftigers vinden dit zelfs buiten hun bereik.

[PGWR]

geilespookje, wat denk je wat het effect zal zijn wanneer de overheid al dit soort praktijken onmogelijk gaat maken? Wil je soms dat de overheid bedrijven gaan verplichten om werknemers in dienst te nemen?

PGWR schreef op 11-03-2005 @ 12:49 :
geilespookje, wat denk je wat het effect zal zijn wanneer de overheid al dit soort praktijken onmogelijk gaat maken? Wil je soms dat de overheid bedrijven gaan verplichten om werknemers in dienst te nemen?

neen

ik eis gewoon dat men de sociale wetten respecteert (goed vb is de 'wet renault' die men tegewoordig nauwelijks nog respecteert

[PGWR]

geilespookje schreef op 11-03-2005 @ 12:51 :
neen

ik eis gewoon dat men de sociale wetten respecteert (goed vb is de 'wet renault' die men tegewoordig nauwelijks nog respecteert

En die wetten houden in?