vriend naar psycholoog/psychiater

[Poesket]

Hallo,

Mijn vriend heeft het al een aantal jaar erg lastig thuis en dus stelde ik aan hem voor om eens met een psycholoog te gaan praten oid. Nu heeft hij morgen zijn eerste afspraak en op een of andere manier denk ik nu ineens dat onze relatie hier door kapot zou kunnen gaan.

Wie heeft hier ervaring met vriend(in) die een psycholoog of psychiater bezoekt. Heeft dit invloed gehad op jullie relatie? Wat voor soort dingen gaan ze vragen? Moest jij toen ook een keer op gesprek komen?

Ik hoop dat jullie me kunnen helpen, alvast bedankt.

[light fighter]

keb zelf geen relatie.

maar toen ik naar maat. werk ging is er een hele goede vriendin mee geweest en zij had het ook geregeld en later is ze nog een keer mee geweest. Soms vind ik het wel lastig omdat zij weet hoe m´n maat.werker is en daardoor botst het wel eens een klein beetje tussen ons als het daarom gaat.

Ze vragen in het eerste gesprek heel algemeen naar de problemen en de situatie hoe gaat het op school, heb je veel vrienden dat soort vragen.

of het invloed op je relatie heeft? als zijn situatie verbeterd denk ik het wel maar daar kan ik niet echt over oordelen

[Lelle_*]

Ik ben zelf al heel lang in therapie en het lijkt mij geen probleem voor je relatie. Ik neem aan dat je hem wilt steunen en dat je hoopt dat hij zich goed voelt en gelukkig is. Als een psycholoog of therapie hem daarbij kunnen helpen zou ik er achter staan.
Bovendien: denk je dat hij opeens minder van je gaat houden als je vriend in therapie zit? Ik denk, als hij beter in zijn vel zit, dat dat jullie relatie alleen maar ten goede komt. Als je hem tenminste steunt.

Oh, en verder.. Mijn vriend gaat niet mee naar therapie. Therapie is iets voor mij alleen. Het zijn mijn problemen. Natuurlijk praat ik er ook over met mijn vriend, maar therapie is iets voor mij. Wat ze vragen hangt af van de problemen die je vriend heeft.

[Nijn*]

Misschien is het zelfs wel positiever voor jullie relatie, want als hij zich beter gaat voelen, kan hij zich meer concentreren op jou(jullie). Aangezien je zelf het voorstel voor professionele hulp hebt gedaan, neem ik aan dat je volledig achter hem staat en hem zult steunen, dat is voor hem alleen ook maar goed om te voelen.
Je kunt er bijvoorbeeld wel rekening mee houden dat hij het af en toe niet gemakkelijk zal hebben (therapie kan soms heel zwaar zijn) en zich dan misschien chagerijnig uit oid. Maar ook dat hoeft jullie relatie niet echt te beïnvloeden.
In feite denk ik dus, dat het jullie relatie niet drastisch zal veranderen, en als dat het wel doet, voor het grootste deel ten positieve.

Sterkte voor jou en je vriend, de komende tijd!
Nijn*

[Poesket]

Aan de ene kant denk ik inderdaad dat het alleenmaar ten goede zal zijn, omdat hij zich tenslotte beter zal gaan voelen. Maar aan de andere kant ben ik ook bang dat hij ineens allemaal dingenuit zijn jeugd naar voren haalt waardoor hij denkt dat hij een nieuwe start moet maken of dat zijn psycholoog/psychiater zegt dat hij dat moet doen of dat het juist aan mij ligt. Terwijl dat niet zo is want problemen heeft hij al veel langer, ik heb hem voor een deel er mee geholpen maar weet ook niet alles, heb er nu eenmaal niet voor geleerd.
Tuurlijk zal ik hem altijd steunen en er voor hem zijn. Zijn geluk gaat voor en ik hoop met heel mijn hart dat hij het geluk vindt waar hij naar op zoek is. Het is gewoon lastig..

[Nijn*]

Ik snap dat je het lastig vind. En waarschijnlijk klopt het wel voor een deel wat je zegt: er zullen best wat dingen uit zijn jeugd worden opgerakelt. Misschien denkt hij idd over een tijdje dat hij een nieuwe start zal moeten maken, maar waarschijnlijk gaat hij dan ook inzien, dat hij elk moment met een nieuwe start kan beginnen, als hij maar eerst zijn verleden kan accepteren en afsluiten. En wie zegt dat jij niet bij zijn nieuwe start kan horen?

Waarom zou hij denken, of zijn psycholoog hem zeggen dat het aan jou ligt, terwijl jullie alle drie weten dat dat niet zo is, omdat hij die problemen al had voor dat jullie een relatie kregen? Je zegt zelf dat je hem er een beetje mee hebt geholpen, en je hebt ook nog eens het voorstel van een psycholoog gedaan, dan doe je toch genoeg en je best? En waarom zou iemand die eerst van alles veroorzaakt het daarna proberen op te lossen, als het over zulke dingen gaat?

Het is ook ontzettend lief van je dat je zijn geluk voor laat gaan en hem zal blijven steunen. Maar vergeet jezelf niet en blijf er niet teveel over tobben! Je zult zien dat het waarschijnlijk wel op zijn pootjes terecht komt, wat jullie relatie betreft, hoe moeilijk het dan ook wordt.

Nijn*

[leucomelas]

ik bven zelf oko in therapie geweest toen ik iets met mijn vriend had... mijn therapuet stelde een keer voor om hem ook uit te nodigen en ik voelde me ineens anders... bang dingen te zeggen, omdat hij erbij was... maar dat was meer een probleem voor mij, niet voor hem. hij heeft er verder weinig last van gehad, alleen had ie na de therapie een iets leuker vriendinnetje

Mijn vriend had na mijn gesprekken/therapie ook een veel liever leuker en opener vriendinnetje wat er veel beter uitzag. Het heeft voor mij namelijk erg positief uitgepakt.

Wel had hij het er soms moeilijk mee dat ik niet wilde praten over wat er besproken was, of dat ik in het algemeen niet wilde praten. Maargoed, daar konik ook n iet zoveel aan doen.

Het heeft onze relatie juist goed gedaan

[masterdj]

Denk dat het ook belangrijk is hoe je er zelf tegenoverstaat
En ik ben van mening dat het je relatie juist "sterker" kan maken..