Look behind the face...

[x_knorretje_x]

Had k ooit getekend (zie link). Op de momenten dat je wil dat mensen beter naar je 'kijken'.

http://artpad.art.com/gallery/?igdwrm8qbw8

weet niet of hij hier mag.

Nog meer mensen die dit gevoel kennen? Dat je, doordat je moeilijk kunt praten oid, zou willen dat mensen je beter/makkelijker konden doorzien?

[ilse]

ik kan juist wel heel makkelijk praten, maar kan me ook onwijs vrolijk voordoen en dan denkt iedereen dat er niets aan de hand is. ook als ik gewoon afspreek met iemand lijkt het net of ik 'normaal' ben terwijl ik me vaak dan heel rot voel. en nee, dat ziet niemand.

[x_knorretje_x]

ilse schreef op 12-05-2005 @ 18:13 :
ik kan juist wel heel makkelijk praten, maar kan me ook onwijs vrolijk voordoen en dan denkt iedereen dat er niets aan de hand is. ook als ik gewoon afspreek met iemand lijkt het net of ik 'normaal' ben terwijl ik me vaak dan heel rot voel. en nee, dat ziet niemand.

Dat bedoelde k ja

[ilse]

x_knorretje_x schreef op 12-05-2005 @ 18:15 :
Dat bedoelde k ja

juh.. denk dat veel mensen zo een 'masker' opzetten. zo noemt mijn psych het. maar ik kan hem soms ook niet afzetten, heel irritant. en andere keren kom ik daarna thuis en stort ik helemaal in omdat ik me dan wel op allemaal manieren heb moeten inhouden.

[dwight88]

ik denk dat 99.99% van de mensen zich anders voordoet dan dat hij/zij zich diep binnen in zijn/haar hart voelt.

van mezelf weet ik dat ook. zit nu in een zeker niet al te makkelijke tijd, terwijl degenen die ik in vertrouwen heb genomen misschien wel "iets" gemerkt hadden, maar zeke niet hadden verwacht dat 't zo diep zat..
ik denk dat mensen dat ook gewoon doen om van de constante vragen als "hoe gaat 't nu met je?" af te komen. Het blijft lief van mensen die het vragen.. maar zelf hoor ik dat liever alleen van de mensen die ik echt vertrouw en "dat" ook verteld heb, dan dat constant iedereen de hele dag komt vragen hoe 't is.
plus het feit dat ik niet wil dat "nieuwe" mensen in mijn omgeving gelijk denken dat ik over-pessimistisch ben, en daardoor mij laten zitten, terwijl ik niet zo ben.

maar over jezelf uitten; ik heb het zelf niet, maar wanneer je een beetje creatief bent kan ik me heel goed voorstellen dat je daarin je "ei" kwijtkan

[moon]

wat een goede tekening! (moest ik ook ff zeggen, want ik vind 'm echt goed)

Ik herken het gevoel niet. Ik kan dan wel niet goed praten over problemen, maar ik wil ook vaak dat mensen er niks vanaf weten. Het zou me dus erg benauwen als mensen door me heen konden kijken.

Ik denk ook dat er maar weinig mensen zijn die 100% zichzelf zijn. Ik ben dat in ieder geval niet. Ik ben wel vaak vrolijk, op zich. Maar dat is niet helemaal hoe ik me voel dan. Sommige mensen kunnen precies aan me zien hoe ik me ongeveer voel. Aan de manier waarop ik ga zitten of me beweeg ofzo. Maar dat zijn er niet zoveel en dat is maar goed ook.

[stuudjah]

Ja, dat gevoel ken ik.. Het lijkt me soms heel fijn omdat ik over sommige dingen niet echt goed kan praten..Maar me er wel anders door gedraag enzo.. Als ze het wisten en snapten zouden ze het misschien herkennen ofzo.. En me niet 'veroordelen' daarvoor..

Maar aan de andere kant, toen ik dacht dat wat mensen me 'door hadden' schrok ik wel heel erg.. En voelde ik me niet bepaald op mijn gemak bij ze..

[Warsocket]

niet echt, ik ben een erg transparant persoon ua gevoellens

als ik ergens bijv gefrustreerd of verdrietig over ben, begin ik gerut tegen iemand in d etrein te lullen en waarom ik me zo voel

[Mark Almighty]

Ik zou ook vaak willen dat mensen het zien. Maar ik geef ze ook niet echt de gelegenheid. Als ik onder vrienden ben, dan is het zo van: *grap* *grap* *grap*... *lach*... *grap* *grap*... Afijn, je snapt het principe. Humor (vaak ironisch of sarcastisch) als masker. En als afweermechanisme, om bepaalde gevoelens niet toe te laten. Maar het zou inderdaad heel fijn zijn als iemand er eens doorheen wist te prikken.

[Mark Almighty]

Warsocket schreef op 12-05-2005 @ 21:59 :
niet echt, ik ben een erg transparant persoon ua gevoellens

als ik ergens bijv gefrustreerd of verdrietig over ben, begin ik gerut tegen iemand in d etrein te lullen en waarom ik me zo voel

En die mensen? Die staan heel vlug op en gaan in een andere coupé zitten? Niet om lullig te doen ofzo, maar ik zou echt zoiets hebben van: 'What the fuck...? Ken ik jou? Laat em met rust'.

Ik vind het altijd zo knap als mensen een fatsoenlijke cirkel kunnen maken met dat programma van die website ..

Ik kan dat niet

[Freestyler*]

je kan niet verwachten dat mensen denken dat je verdrietig bent als je je vrolijk gedraagt.

[Warsocket]

Mark Almighty schreef op 12-05-2005 @ 22:22 :
En die mensen? Die staan heel vlug op en gaan in een andere coupé zitten? Niet om lullig te doen ofzo, maar ik zou echt zoiets hebben van: 'What the fuck...? Ken ik jou? Laat em met rust'.

dat merk je wel

je begin niet gelijk te janken whaah dit en dat


echt probeer maar eens bijna iedereen in de trein praat terug als je er op een fatsoenlijke manier begint te lullen

je knoopt gewoon een praatje aan en dan op een gegeven monent vertel je ook da tje een beetje sjaggie bent omda tje vriendin het uit heeft gemaakt / je hond dood is

en dan vraag je of die persoon ook een hond heeft

en dan ouwehoer je wat over je honden


er is serieus nog nooit iemand weggelopen, iedereen waarmee ik heb zitten lullen in de trein vond het wel gezellig

[Skilly]

ilse schreef op 12-05-2005 @ 18:18 :
juh.. denk dat veel mensen zo een 'masker' opzetten. zo noemt mijn psych het. maar ik kan hem soms ook niet afzetten, heel irritant. en andere keren kom ik daarna thuis en stort ik helemaal in omdat ik me dan wel op allemaal manieren heb moeten inhouden.

Ik kan wel makkelijke praten met mensen. Maar voor mij geld: hoe rustiger je ben van karakter oftewel stiller ik sneller met je kan praten. Dus Als je een vreemde ben moet je nooit helemaal zeg maar drukkerig op me af komen want dan praat ik bijna niet.


Kom me bekent voor. Soms kan ik gewoon een glimlach toveren terwijl ik eigenlijk heel verdrietig ben of ik voel me rot. Maar ja zoals velen zeggen veel mensen hebben dat.

Soms blijf ik iets zo vaak inhouden dat ik ziek word Ik krijg opeens buikpijn en dan stort ik me in. Omdat ik me niet meer kan inhouden.

Mark Almighty schreef op 12-05-2005 @ 22:20 :
Ik zou ook vaak willen dat mensen het zien. Maar ik geef ze ook niet echt de gelegenheid. Als ik onder vrienden ben, dan is het zo van: *grap* *grap* *grap*... *lach*... *grap* *grap*... Afijn, je snapt het principe. Humor (vaak ironisch of sarcastisch) als masker. En als afweermechanisme, om bepaalde gevoelens niet toe te laten. Maar het zou inderdaad heel fijn zijn als iemand er eens doorheen wist te prikken.

Humor ja, vooral sarcasme en sadisme, gebruik ik ook heel vaak.

Ik kan heel goed vrolijk doen als ik eigenlijk overloop van de gedachten. maar soms dan is mijn houding zodanig dat men kan zien dat er iets is. of ik ga kutopmerkingen maken die overlopen van sarcasme. dat ben ik. ik zal nooit uit mezelf gaan praten. en inderdaad, look behind the face...t is niet moeilijk.

[coopergirl]

dwight88 schreef op 12-05-2005 @ 19:17 :
ik denk dat 99.99% van de mensen zich anders voordoet dan dat hij/zij zich diep binnen in zijn/haar hart voelt.

Nou, dat lijkt me een ziekelijke ontwikkeling.. Er zijn absoluut wèl mensen die eerlijk en oprecht in hun gedrag zijn.

[coopergirl]

Mushu schreef op 12-05-2005 @ 20:59 :
Ik denk ook dat er maar weinig mensen zijn die 100% zichzelf zijn.

Je bent altijd jezelf. Ook al zeg dat je 'je goed voelt', terwijl dat diep van binnen niet zo is, dan nog ben je jezelf. Alleen wellicht niet degene die je op dat moment liever had willen zijn.

coopergirl schreef op 13-05-2005 @ 16:47 :
Je bent altijd jezelf. Ook al zeg dat je 'je goed voelt', terwijl dat diep van binnen niet zo is, dan nog ben je jezelf. Alleen wellicht niet degene die je op dat moment liever had willen zijn.

ja precies, jij maakt die keuze om je vrolijk voor te doen, en die keuze maakt jou jou.

[coopergirl]

me blackrose schreef op 13-05-2005 @ 16:49 :
ja precies, jij maakt die keuze om je vrolijk voor te doen, en die keuze maakt jou jou.

Wij liggen op één spreekwoordelijke lijn

[Mark Almighty]

Mushu schreef op 13-05-2005 @ 12:04 :
Humor ja, vooral sarcasme en sadisme, gebruik ik ook heel vaak.

Ik kan me dan ook heel vaak vinden in Chandler uit 'Friends'... zo zou je me kunnen zien. Hoewel dat niet positief hoeft te zijn, want veel mensen vinden hem ook irritant. Vrienden gelukkig niet.

ik doe het weinig maar kan het wel goed. me vrolijker voordoen dan ik ben om eeuwige psychologische gesprekken uit de weg te gaan (ik doe SPH, praatmensen genoeg) maar meestal is het niet nodig om me anders voor te doen dan ik me voel.

[x_knorretje_x]

Freestyler* schreef op 12-05-2005 @ 23:29 :
je kan niet verwachten dat mensen denken dat je verdrietig bent als je je vrolijk gedraagt.

Ik bedoel ook niet dat ik dat verwacht, want voor mijzelf is dat nog net zo moeilijk om achter het masker van mensen te kijken. Maar dan mag je het nog wel hopen, toch???

[Carrioncrow]

zoals hier al veel gezegd is , de meeste mensen zijn zo
en dat vind ik juist het intersante aan mensen , hoe zou deze persoon echt zijn ? daar zit een uitdaging voor mij..
zelf ben ik ook zo , kvoel me benauwd of rot , maar wil dit niet laten zien dus lachen maar
om mijn werk is dat ook zo , slechte bui of niet lachen naar klanten , dat heeft iedreen in school of op werk , altijd lachen ookal voel je je rot , om dat deze mensen buiten je prive staan en niet moeten weten hoe jij je voelt

dus , in sommige gevallen voor de goeie zaak ,
in andere gevallen om niemand te kwetsen of " druk " te maken .
en andere gevallen dan weer om je problemen te ontlopen
zo zie ik het dan en mss maar best dat het zo kan. anders was het maar een trieste boel overal

mvg kurobu

Als ik wil, dan praat ik ook. Anders niet, en dan weet ik het prima te verbergen, zelfs de ergste dingen... dat leer je met tijd en het is handig als je jezelf afsluit van de buitenwereld en je eigen problemen.

Dus nee, ik wil niet dat mensen 'alsnog door me heen prikken' want ik heb het gezicht niet voor niets, als ik dat zou willen laat ik dat schild wel zakken.
(of begrijp ik nu de vraag verkeerd?)

[Shitonya]

Hmm nee, had liever dat mensen meer luisterden, me meer begrepen. Gevoelens zien/opmerken doen de meeste die ik ken ook al nauwelijks, maar dat komt weer door het gebrek van luisteren/ de moeite nemen om me te begrijpen

Nou, ik kan heel makkelijk praten, maar ik zet heel makkelijk een masker op.
Ik moet ook wel, want anders zou ik te vaak depri zijn...
Mensen merken het ook gewoon niet als ik een masker op heb.
Ik heb hele lieve vrienden en vriendinnen die het wel zien als het masker even niet meer wil.
Maar ik zou wel willen dat ze het allemaal wat beter begrepen, want eigenlijk snap je alleen hoe het is,als je er midden in zit... al wil ik ze dat ook niet aandoen...
Tis voor mij meer: look behind the mask...