het gaat uit na een lange relatie. en dan?

[Maurice]

Voor mensen die een lange relatie (bepaal zelf wat lang is) met iemand hebben gehad.
Op het moment waarop het uitging, waarom was dat? Was je op de ander uitgekeken? Was het niet ontzettend moeilijk om het uit te maken / te laten gaan na zo'n tijd? Of spuugde je elkaar uit?
Was je al langere tijd niet meer verliefd, maar hield je het aan 'voor de veiligheid'. of was het onverwacht?
En toen het uit was, verlangde je toen extra naar je ex, of was het een opluchting; viel het eigenlijk wel mee. was je blij dat het over was?

Wat een vragen. ik ben benieuwd naar de verhalen

TS hoort te beginnen, maar dat doe ik liever na wat reacties.

is anderhalf jaar standaard lang, ik had de helft minder en dat vond ik al echt lang voor mijn doen.

[Maurice]

nou goed. dan mag dat ook.

[bindmiddel]

hmmm check m'n postgeschiedenis van januari, februari.
Psycholoog, depri, medicijnen hartkloppingen, hypergedoe noem het op ik had het en dat voor een 15jarige doos die tegen me loog over van alles marja ze wist zelf ook niet wat ze moest doen ofzo.

En bepaalde mensen maar zeggen van: I told you so

Ik heb 19 maanden verkering gehad. Op een gegeven moment was bij mij het gevoel over. Hij ging nooit mee stappen (kan ik wel mee leven), maar zijn werk ging altijd voor mij. Als ze belden of hij 's middags kon werken in plaats van 's avonds, dan gebeurde dat. Zelfs zo erg gehad dat we onderweg waren naar zijn ouders, zijn werk belde en hij draaide de auto, smste zn vader en bracht mij weer naar huis.
Dit alles, en gewoon het feit dat het een sleur werd, en normaal, gewoon, meer bank hangen als wat leuks doen, zorgde er voor dat ik het uitmaakte, en had het niet voorzien, ook niet na herhaaldelijke opmerkingen als; 'ik geloof niet dat onze relatie nog lang gaat duren' en 'ik zie er geen toekomst meer in met jou'

Mja, naderhand viel ik niet echt in een gat, ik miste hem niet. Ik had al veel contact met een exvriend van me, en dat contact werd beter. We werden goede vrienden en 20 dagen nadat het uit was met mn vriend, kreeg ik iets met die exvriend.

Misschien heb ik toen die relatie over ging een dubbele klap gehad. Ik was na 2 jaar (die relatie duurde niet langer als een maand of 5) weer echt alleen, zonder vriend. Ik voelde me erg rot, maar trok er veel op uit met vriendinnen. Een jaar ben ik single geweest, en nu heb ik al anderhalve maand een hele lieve vriend.

Heb in dat jaar wel 'scharrels' gehad, en een vakantievriend. Maar dat werd allemaal niets. Denk dat ik pas sinds korte tijd ook echt weer open sta voor een relatie.

Iets minder dan drie jaar relatie gehad.

Ging uit omdat zij niet meer van me hield. In ieder geval niet genoeg, volgens haar. Ik had sterk het idee dat ze vooral gewoon toe was aan iets anders, en bang was om haar hele leven met één jongen door te brengen (ook al had ze genoeg jonens voor mij gehad, ik was wel haar eerste "echte" relatie). Maar het werkte inderdaad niet meer de laatste maanden. Ik hield nog wel van haar, ik verlangde dan ook vreselijk veel naar haar. Heb een half jaar echt heel veel verdriet gehad.

Ik heb altijd het idee gehad dat het zou kunnen, dat als we elkaar later nog eens tegenkomen en we zijn allebei vrijgezel, dat het heel snel weer iets kan worden. We passen echt heel goed bij elkaar. Maar goed. Dat zal wel gewoon valse hoop zijn.

[Thee Muts]

De relatie met mijn ex heeft bijna 14 maanden geduurd, dit was tevens mijn eerste relatie. Eigenlijk zat de relatie vanaf het begin al niet helemaal lekker, maarja ik was nog naief en onervaren met dat hele relatie gebeuren, dus accepteerde het maar dat het beeld dat ik van een relatie had totaal niet overeenkwam met zoals het werkelijk was. Maarja, misschien had ik dat beeld ook wel veel te mooi gemaakt, wist ik veel.

Maar toen begon mijn ex om de een of andere reden steeds meer afstand te nemen en maakte hij steeds minder tijd voor mij vrij, alles en iedereen was belangrijker dan ik. Later kwam ik erachter dat dit was uit schuldgevoel tegenover mij omdat hij met een vriendin van mij had liggen rotzooien en hij mij nog amper onder ogen durfde te komen. Maar naief als ik was, vergaf ik hem zelfs dat, omdat ik hem maar niet kwijt wilde. Eigenlijk waren we elkaar al heel lang kwijt, maar er zaten ook nog hele zelfdzame mooie momenten tussen en daar kon ik het dan weer een hele tijd op doen. Totdat ik op gegeven moment steeds meer besefte dat een relatie wel degelijk uit meer bestond dan wat wij hadden en dus ging ik dat steeds meer missen. En toen werd ik ook verschrikkelijk kwaad op hem omdat ik eindelijk zag hoeveel ik eigenlijk van hem gepikt had. Nouja, toen ie kort daarna verliefd werd op een ander, hebben we maar besloten ermee te stoppen. Die beslissing hadden we al eerder gemaakt, maar we bleven elkaar maar opzoeken en konden elkaar niet echt los laten. Elke keer werd ik vreselijk hysterisch als hij weer begon over stoppen met de relatie en liep ik vreselijk op hem in te spelen en hem te manipuleren en riep ik dat hij mij toch niet kon weerstaan en toch niet zonder mij kon (jezeus, ik was echt gemeen toen...) Die laatste keer kon ik hem eindelijk wel loslaten, vooral door ook heel veel te schrijven over de relatie van mijn ex en mij en doordat ik eindelijk doorhad dat het gewoon echt niet klopte zo.

En 3 weken later kwam ik mijn huidige vriend tegen, en bij hem vond ik gelijk al die dingen die ik ruim een jaar lang bij mijn ex en mij had gemist, dus ook dat deed mij beseffen dat we er goed aan gedaan hadden om met de relatie te stoppen.

[Roos]

Het ging uit omdat we op elkaar waren uitgekeken. Gewoon niet verliefd meer, verder no hard feelings. Het is beter zo

Daarna ging ik keihard feesten met mijn liefste vriendinnetjes, gewoon zodat ik wist dat zij er voor me waren. Nu geniet ik van mijn single-zijn en hoef ik voorlopig geen vriend, ook geen losse scharrel ofzo, want die wil na een tijdje toch altijd méér, en dan heb je dat gedoe weer.

Ik zit goed in m'n vel, heb veel te doen (leuke dingen) en veel mooie plannen op allerlei fronten, behalve op liefdesgebied en dat is maar goed ook

[LOLA3000]

Het ging uit omdat....zowel ik als mijn ex weten het nog steeds niet! We hadden een jaar maar waren nog ontzettend verliefd, hielden ongelooflijk veel van elkaar en hadden het altijd nog heel leuk. En toch werkte het niet...soms is liefde alleen gewoon niet genoeg. Nu 8 maanden later ofzo mis ik hem nog steeds een beetje als vriendje maar we zijn gewoon supergoede vrienden geworden, en dat is toch ook wel erg fijn

[Kirk22]

We hadden door dat we heel slecht samen een lange relatie konden hebben.
We konden elkaar niet meer uitstaan op het ene moment en het andere moment was het dolle boel.

Het apparte was dat we allebei vonden dat de ander veranderd was. En ik hoopte dat ze weer ging zijn die ze was in het begin vd relatie. Nu weet ik waarom dat was. Ik werd gek van haar kritiek en wist er slecht mee om te gaan. Van de andere kant maakt dat haar ook weer een onuitstaanbaar persoon, dus spijt dat het uit is heb ik niet. Ik weet nu beter en weet hoe te reageren bij een volgende vriendin.
(maar dat duurt nog wel ff want ik vind het single-bestaan nog veel te leuk )

We hadden gewoon andere ideeen van een relatie. Jammer maar helaas.

Ik vond het in het begin, net nadat het uit ging, wel klote natuurlijk maar ik had snel iets van "next".

[Ingetjuhh]

Omdat het totaal geen zin meer had
Ik was er helemaal op uitgekeken ja en hij deed gewoon te stomme dingen en ik had trouwens 1.5 jaar en heb t met mijn stomme kop pas laat uit gemaakt
het waren al eerdere momenten dat ik hem had moeten dumpen..

Ik vond het niet meer moeilijk uit te maken
voelde niets meer bla..
de huidige reden ga ik ffhier niet neer zetten..

Het was een opluchting dat het uit was

[Eresh'kigål]

2 jaar.


Heb me een paar weken kut gevoeld, toen ging het wel weer, gaan momenteel gewoon als vrienden met elkaar om, maar eigenlijk duurde het niet zo lang voordat ik eroverheen was. Het ging toen al langer niet goed, de interesse was weg. Toen het uitging zijn we eigenlijk meteen vrienden gebleven, maar ik heb nooit verlangd om bij d'r terug te komen ofzo.

iets meer dan een jaar, lang genoeg?

Het ging uit omdat we allebei waren veranderd in de loop van dat jaar, en eigenlijk niet meer bij elkaar pasten, en mijn exvriend was daardoor niet meer verliefd op me. Hij vond 't wel moeilijk om 't uit te maken, deels ook doordat ik doorhad dat het slecht ging en me extra lief en aanhankelijk ging gedragen in de hoop dat het dan beter zou gaan; hij vatte dat op als dat ik dacht dat er geen vuiltje aan de lucht was (slecht geformuleerde zin, maar oke). Ik vond 't natuurlijk ook moeilijk, want ik was nog verliefd.
Hij was sinds een maand ongeveer niet meer echt verliefd, maar hoopte eerst nog een paar weken dat het terug zou komen, en heeft daarna gewacht tot mijn proefwerkweek voorbij was.

Toen het uit was, was ik een beetje opgelucht omdat ik geen slechtlopende relatie meer had, maar vooral verdrietig. Na een paar maanden was ik wel blij dat mijn ex-vriend op tijd zag dat het niet goed meer ging; als het maanden langer had geduurd, waren we waarschijnlijk vijandig uit elkaar gegaan.

[Mandarijntje]

Bijna 2,5 jaar.

Eerst was het echt heel, heel erg klote. Hij maakte het uit, alleen met de woorden dat hij niet meer verliefd was. Ik snapte dat niet, verliefdheid gaat toch over in houden van dacht ik altijd. Nu was dat dus niet genoeg meer voor hem.
Een maand later vertelde hij me doodleuk dat hij een nieuwe vriendin had, precíes vier weken later was dat. Dat was het winkelmeisje van waar hij altijd zijn kleding koopt, en waar ik dus ook vaak genoeg bij ben geweest. Ik vond haar wel tof, maar zij is compleet het tegenovergestelde van mij. Zij is klein, mager, kort donker haar, altijd súpervrolijk en enthousiast (soms misschien iets té vrolijk). Omdat het dus zo snel na onze relatie al tussen hun begon, en dan ook nog met iemand die totaal niet op mij lijkt, ook niet qua gedrag, heeft me dit intzettend onzeker gemaakt. Het was een flinke klap, ook als je 2,5 jaar voor iemand en met iemand heel intens leeft, en je hele beeld van de toekomst enzo is al zó gevormd dat hij er ook heel mooi inpaste.
Dus alles is ineens weg, en dan voel je je opeen heel erg 'bloot', je moet weer echt bij jezelf beginnen met nadenken wie je bent, wat je wilt, hoe anders de afgelopen jaren zijn geweest en hoe verblind je dus eigenlijk bent geweest.
Daarna heb ik een sociale fobie ontwikkeld bij mezelf, waar ik nu af en toe nog last van heb, en dat is dan anderhalf jaar later. Ik kan nu ook wel beter met hem omgaan, ik heb dat deel al afgesloten, maar ik ben wel heel erg bezig met die sociale fobie. Het belemmerd me in een heleboel dingen, en door de gevolgen hiervan moest ik stoppen met een opleiding die ik heel tof vond.
Beetje jammer dus allemaal.

[KiMZz]

Ik heb al eens eerder een heel topic gepost hierover maar nog even een korte herhaling:
Zelf uitgemaakt na 2,5 jaar november vorig jaar, voelde me heel kut, t ging aan en uit aan en uit,
mijn ex had zelfmoordpogingen en ging naar een psychiater,
ik at bijna niks, ben in die maand 12 kilo afgevallen,
ging dagelijks met een hele goeie vriend van me om waarmee ik zoende en overal naartoe ging,
mijn ex was boos op hem,
tussen hen is ook allerlei gezeik geweest tot vernielingen van auto-antenne enzo nog aan toe,
mijn vriend kreeg een nieuwe vriendin, waarmee hij me weer jaloers maakte,
vertelde dat hij doordat ik het uit had gemaakt een heleboel vrienden erbij had gekregen,
ikzelf kreeg ruzie met onze gezamenlijke vrienden die het er niet mee eens waren,
hij raakte gezamenlijke vrienden kwijt waarmee ik nu veel omga,
ik raakte gezamenlijke vrienden kwijt waarmee hij nu nog omgaat,
zelfs zijn moeder liet weten dat ze het maar vreemd vond dat er een nieuw meisje bij hen thuis kwam ipv mij,
ik kreeg na 4 maanden iets met die jongen met wie ik steeds zoende,
ik had afgesproken met mijn ex die me prompt weer begon te versieren wat ik niet wilde,
hij maakte het uit met zijn huidige vriendin en wilde mij terug,
ik heb niks meer met m afgesproken,
zie m af en toe nog op een verjaardag van nog steeds gezamenlijke vrienden of spreek hem op msn,
blijf bij mijn huidige vriend en hij bij zijn alweer-een-nieuwe vriendin.

Sorry voor de manier van typen, wilde alles achterelkaar zetten met steekwoorden maar zo komen jullie er vast wel uit..

Op het moment waarop het uitging, waarom was dat?
Omdat het niet meer ging en omdat hij niet eerder de ballen had om het uit te maken. ik mocht het vuile werk opknappen.

Was je op de ander uitgekeken?
Op zijn persoon niet, maar de relatie verliep gewoon niet meer goed.

Was het niet ontzettend moeilijk om het uit te maken / te laten gaan na zo'n tijd? Of spuugde je elkaar uit?
het was moeilijk om het uit te maken, we spuugden elkaar niet ui, maar het was wel klote.


Was je al langere tijd niet meer verliefd, maar hield je het aan 'voor de veiligheid'. of was het onverwacht?
we hielden wel van elkaar, maar dat is niet genoeg. en ik denk dat gewoon de liefde inderdaad wel langzaam verdween

En toen het uit was, verlangde je toen extra naar je ex, of was het een opluchting; viel het eigenlijk wel mee. was je blij dat het over was?

in eerste instantie miste ik hem vreselijk. we zagen elkaar toch zowieso elke dag en dat valt weg. ik heb nog gehuild dat ik hem terug wilde, terwijl ik eigenlijk wel beter wist. ik wilde niet hem terug maar de aandacht. hij vertelde laatst dat hij een nieuwe vriendin had, en dat viel me ook zwaar, maar dat had andere redenen.

overigens 1 jaar 10 maanden samen gweest. vind ik toch best lang.

iets meer dan 2 jaar, ook alweer meer dan een jaar geleden.

Werd een beetje een sleur en er kwamen steeds meer problemen bij kijken van zijn kant af, ik was nog lang niet zover dat ik het zat was. Ik was nog verliefd, houden van kwam ook al kijken etcetc... Na heel lang wikken en wegen, geven en maar blijven geven kreeg ik steeds minder van hem en ben ik het na dat laatste half jaar toch ergens anders gaan zoeken, nog redelijk netjes vind ik zelf. Hij was er níet zo blij mee, en heeft het dan ook a la minute uitgemaakt.

Was een opluchting, kon eindelijk weer even gewoon mn gang gaan zonder steeds rekening te moeten houden met hem, maar na een tijdje werd het toch wel moeilijk. Ben er opzich niet zo lang in blijven hangen, terug naar vanouds wilde ik niet meer maar toch mis je hem. Was wel een raar idee dat hij 4 weken later al met een ander liep (niet gepland hoor).

We zijn nogsteeds redelijk goeie vrienden, al zien we elkaar bijna nooit


Ben daarna te snel in een andere 'relatie' *kuch* gesprongen en dat had ik achteraf gezien níet moeten doen. Niet hij maar de manier waarop heeft een diepe wond achtergelaten. Nu hang ik een beetje in het niets.

Mandarijntje schreef op 25-07-2005 @ 14:17 :
Een maand later vertelde hij me doodleuk dat hij een nieuwe vriendin had, precíes vier weken later was dat. Dat was het winkelmeisje van waar hij altijd zijn kleding koopt, en waar ik dus ook vaak genoeg bij ben geweest. Ik vond haar wel tof, maar zij is compleet het tegenovergestelde van mij. (...)
Omdat het dus zo snel na onze relatie al tussen hun begon, en dan ook nog met iemand die totaal niet op mij lijkt, ook niet qua gedrag, heeft me dit intzettend onzeker gemaakt.

Ja, precies. Zeker als er nog een oppervlakkig contact tussen jullie bestaat en hij dan even haarfijn gaat uitleggen wat er beter/leuker/interessanter is aan haar dan aan jou.

mijn ex-vriend had ook kort na mij verkering met een meisje dat echt letterlijk helemaal tegengesteld was aan mij, maar ze had wel bijna dezelfde naam... ik denk dat hij gewoon even moest bewijzen dat-ie mij niet nodig had, of iets dergelijks. Die verkering duurde nog geen drie weken.

[Shitonya]

Ik ben bezig met mijn eerste "lange" relatie en hoop dat het zo blijft

[Mandarijntje]

Sovreze schreef op 25-07-2005 @ 15:05 :
Ja, precies. Zeker als er nog een oppervlakkig contact tussen jullie bestaat en hij dan even haarfijn gaat uitleggen wat er beter/leuker/interessanter is aan haar dan aan jou.

Precies, en om je eigen trots te behouden dóe je maar alsof het je niet veel doet, maar daar wordt dan uit opgemaakt dat hij dan alles over haar kan vertellen en hoe tof ze wel niet is enzo. En dat is kut.

[Konijn]

Sarah schreef op 25-07-2005 @ 15:15 :
ik denk dat hij gewoon even moest bewijzen dat-ie mij niet nodig had, of iets dergelijks. Die verkering duurde nog geen drie weken.

Ik heb het zelf na anderhalf jaar uitgemaakt met mijn ex, het liep voor mij al een aantal maanden niet lekker (voor hem ook niet echt, maar hij vond dat niet zo erg ofzo). Ik ging me steeds meer ergeren aan alles wat in het begin kleine irritaties waren, die werden steeds groter. Ik vond het moeilijk om uit te maken, maar was eigenlijk alleen maar opgelucht en blij toen ik het gedaan had. Toen hij daarna ook nog eens nogal kinderachtig ging doen via msn wist ik zeker dat ik de goede keuze had gemaakt.
En nu waarom ik bovenstaande (en een beetje het verhaal van Mandarijntje) heb gequote.
Twee dagen nadat ik het had uitgemaakt voegde iemand me toe op msn (toeval). Twee weken later ontmoete ik hem op een concert en hebben we gezoend. Inmiddels heb ik ruim drie maanden een relatie met hem, en dit was ook niet om me te bewijzen ofzo. Ik wist eerst zelfs niet of ik het wel wilde zo snel, omdat dat best raar overkomt op mensen enzo.
Volgens mij komt dat omdat het voor mij al maanden niet goed liep tussen mij en mn ex. Hierdoor was ik sneller toe aan een nieuwe relatie.

nee, dat hij snel een relatie kreeg vond ik ook geen teken dat hij zich wou bewijzen ofzo ik snap dat als je het zelf uit maakt, je sneller aan een nieuwe relatie toe bent. Het was meer dat dat meisje écht helemaal het tegenovergestelde was aan mij; ze zag er precies tegengesteld uit, vond alles leuk wat ik niet leuk vond en vond alles vreselijk wat ik wel leuk vond en ook door het feit dat hij het na drie weken al weer uit maakte.

Mandarijntje schreef op 25-07-2005 @ 18:51 :
Precies, en om je eigen trots te behouden dóe je maar alsof het je niet veel doet, maar daar wordt dan uit opgemaakt dat hij dan alles over haar kan vertellen en hoe tof ze wel niet is enzo. En dat is kut.

ach, toen het 6 weken later uit ging en hij liep te vloeken en tieren en stiekem janken door zn onmacht, had ik mn wraak
Kon me er niet over opwinden, his loss laten we maar zeggen.

[rodina]

Met mn ex, en tevens eerste echte vriendje ging 't na ongeveer een jaar uit.

Op een kut manier want hij ging vreemd bij 't leven. Naja toen 2, 3 maanden alleen nog maar met elkaar gesext. Dat ging niet goed want ik dacht zie je hij vindt me toch nog leuk, en hij dacht mooi makkelijk neuken.
Enfin, kheb daardoor wel een behoorlijke klap in me gezicht gekregen, iemand die je zo vertrouwd en waar je zo gek op bent die dan zo iets doet. Naja een een hele relatie die alleen maar gebasseerd is op leugens.

Ben er nu over heen, kan wel wat beters krijgen dan een jongen die zn poten niet van 'n ander af kan houden. Afgezien van dat hij komt er vanzelf wel achter hoe stom ie is om mij zo bedrogen te hebben.
Nu spreek ik 'm nooit meer, zie 'm ook niet meer, en i dont care. Wat me alleen nog mooi lijkt is als ie een keer spontaan naar me toe zou komen en zou zeggen dat ie er spijt van heeft en dan kan ik 'm zo hard uitlachen... maar goed.

Enige wat ik wel gemerkt heeft is dat het wel zn sporen na laat. Iedere jongen die er op volgt, vertrouw je niet zo snel meer, je bent veel eerder geneigd om te controleren. Terwijl dat helemaal niet goed is..

Nu een lief vriendje, en dat gaat allemaal hartstikke goed dus

[Mandarijntje]

Sovreze schreef op 25-07-2005 @ 19:45 :
ach, toen het 6 weken later uit ging en hij liep te vloeken en tieren en stiekem janken door zn onmacht, had ik mn wraak
Kon me er niet over opwinden, his loss laten we maar zeggen.

Ja, ik denk dat ik me er dan ook niet druk over zou kunnen maken. Maar in het geval met mijn ex en zijn nieuwe vriendin, na vier maanden besloten ze om samen te gaan wonen, zij had een huis gekocht dus kon hij erbij in trekken. Nu zijn ze nog steeds bij elkaar, dus alles wat ik had gedacht te gaan doen met hem, doet hij nu wel, maar niet met mij maar wel met haar.

[Alistar]

rodina schreef op 25-07-2005 @ 20:05 :
Enige wat ik wel gemerkt heeft is dat het wel zn sporen na laat. Iedere jongen die er op volgt, vertrouw je niet zo snel meer, je bent veel eerder geneigd om te controleren. Terwijl dat helemaal niet goed is..

Ja dat heb ik ook gemerkt, en dat merk ik nu nog.
Mijn ex ging niet vreemd, maar hij had nog heel veel gevoelens voor een ander meisje. Deels vermoedde ik dat, deels kwam het door onzekerheid dat ik het dacht. Iig, hij ontkende het. Hij zei dat hij nauwelijks nog gevoelens voor haar had, maar door dingen die hij zei, wist ik dat dat onzin was.
Ik merk daardoor dat ik me onzeker voel, ook in mn huidige relatie. Ik vertrouw mn vriend wel, maar ik ben gewoon bang dat hij verliefd wordt op een ander.
Dat neem ik mn ex wel kwalijk, want hij heeft in feite zo met mijn gevoelens en mij lopen spelen, dat ik daar nu de gevolgen van ondervindt. Daarom vind ik vreemdgaan ook zo kwalijk, je maakt iemands vertrouwen kapot. Niet alleen in jou, maar ook in een evt. volgende relatie.

Overigens heb ik nu bijna 16 maandjes met mn vriend, en het gaat nog steeds super!!!

['I'he Prophet]

Erturkoetjelief schreef op 24-07-2005 @ 21:04 :
Iets minder dan drie jaar relatie gehad.

Ging uit omdat zij niet meer van me hield. In ieder geval niet genoeg, volgens haar. Ik had sterk het idee dat ze vooral gewoon toe was aan iets anders, en bang was om haar hele leven met één jongen door te brengen (ook al had ze genoeg jonens voor mij gehad, ik was wel haar eerste "echte" relatie). Maar het werkte inderdaad niet meer de laatste maanden. Ik hield nog wel van haar, ik verlangde dan ook vreselijk veel naar haar. Heb een half jaar echt heel veel verdriet gehad.

Ik heb altijd het idee gehad dat het zou kunnen, dat als we elkaar later nog eens tegenkomen en we zijn allebei vrijgezel, dat het heel snel weer iets kan worden. We passen echt heel goed bij elkaar. Maar goed. Dat zal wel gewoon valse hoop zijn.

Klinkt bekend, maar dan anderhalf jaar.

2,5 jaar lang, met 2.5 maand uit geweest tussendoor. het was gewoon over en ik zag het al een tijd aankomen dus écht kapot was ik niet erdoor aangezien ik al bezig was met het verwerken. Paar dagen kut gevoeld en toen was het wel over. Maar ik zet me sowieso vrij makkelijk over van alles heen.

[vampire_esje]

het is ging uit, na een relatie van bijna 3 jaar omdat... we eigenlijk totaal niet bij elkaar pasten! Andere intresse's, andere hobbies, hij was een ochtendmens, ik een avondmens. Bijna alles hadden we tegengesteld.

We waren aan elkaar gewend en ik ben van huis uit opgevoed dat je met je eerste .. ja, daar blijf je gewoon bij. Je praat het uit en basta. Niet dus. Hij was niet zo'n prater, het kon morgen ook wel, maar vanuit mijn optiek is morgen té laat! Ik kon dan niet slapen en de volgende dag deed hij alsof er niets aan de hand was. Ik begon me ook steeds meer te ergeren aan hem en hij aan mij. Ik voelde mij een blok aan zijn been en zo behandelde hij mij ook. Hij stelde dingen die ik deed nietmeer op prijs, want ik deed ze toch wel. Het werkte gewoon niet. We kregen ook steeds vaker ruzie...

Op een avond begrepen we elkaar weer eens verkeerd en kregen we ruzie. Ik was het zo fucking zat dat hij niks wilde uitpraten, ik heb de autosleutels uit de auto gehaald en ben rennend naar binnen gegaan.

Hij ging door het lint en werd geweldadig. Hij heeft mij geintimideerd (ik schrik nogal snel, waar hij danig gebruik van maakte) en op een gegeven moment duwde hij mij op de grond, klapte zijn been dubbel, zette die op mijn borstkas en wilde zo zijn autosleutels terug krijgen. Ik wist mij met moeite los te krijgen en rende weer naar binnen. Ik stond te trillen op mijn benen. Pas toen mijn moeder vroeg waarom mijn kleding zo vies was, drong het tot mij door door wat hij gedaan had.

Ik was totaal emotioneel afhankelijk van hem. Ik wilde hem daarna zelfs terug nemen. Hij heeft mij een half jaar gestalkt via internet en de telefoon. Op een gegeven moment woog ik 70 kilo. Ik kon niet meer eten en had het continue koud. Hij begon te stoken tegen vrienden, die uiteindelijk geen vrienden bleken te zijn, omdat ze partij gingen trekken. Ik beheerde een forum die hij onder flamde. Het was gewoon niet leuk meer.

------

Nu ik erop terug kijk, hadden we het eerder uit moeten maken, we pasten gewoon totaal niet bij elkaar. Hij deed zijn best om iemand te zijn, die hij nooit kan worden, hoe hard hij zijn best er ook voor doet. Ik was blind en verliefd. Ik dacht dat hij zo was.

Een paar weken geleden zag ik hem met zijn nieuwe vriendin. Ik ben blij voor hem dat hij nieuw geluk heeft gevonden en hoop dat hij haar goed behandeld. Ik ben blij dat ik geen leven meer deel met hem. Ben al bijna 2 jaar gelukkig met mijn huidige vriend en 15 augustus wonen we al een jaar samen.

Mijn huidige vriend is totaal anders. Houd wel van praten. Als je hem kent zou je het niet zeggen, maar van ons 2en is hij de babbelkous.

Vampire_esje

Mandarijntje schreef op 25-07-2005 @ 20:25 :
Ja, ik denk dat ik me er dan ook niet druk over zou kunnen maken. Maar in het geval met mijn ex en zijn nieuwe vriendin, na vier maanden besloten ze om samen te gaan wonen, zij had een huis gekocht dus kon hij erbij in trekken. Nu zijn ze nog steeds bij elkaar, dus alles wat ik had gedacht te gaan doen met hem, doet hij nu wel, maar niet met mij maar wel met haar.

dat is lullig, en niet leuk om te zien gebeuren. Maar het is duidelijk een 'signaal' dat het absoluut geen vent voor jou was.

[Optima]

we maakten elkaar niet gelukkig, en hadden best vaak ruzie. Daarnaast wisten we niks meer om 'te doen' dus in zekere zin waren we wel op elkaar uitgekeken ja.

ik zeg altijd dat het is doodgebloed