Registreer FAQ Berichten van vandaag


Ga terug   Scholieren.com forum / Kunst & Cultuur / Verhalen & Gedichten
Reageren
 
Topictools Zoek in deze topic
Oud 20-08-2005, 21:57
Fiasco
Fiasco is offline
Kamelenleed

Het waren 20 kamelen. Allemaal hadden ze een eigen nummer. Duizenden kilometers woestijn hadden ze al doorkruist, vele eigenaars hadden het loodje gelegd, en alleen zij kenden de geheimen van de allesverzwelgende zon. Toch werden ze nooit gebeld. Aan hun belbundel kon het niet liggen, vele keren waren de kamelen al van provider en abonnement gewisseld. Belplus12000, smsxtra80euro pm, niets was te gek. Ook de verbinding was prima in orde. Hoewel een normale sterveling in de woestijn geen enkel bereik uit z'n telefoon kon persen, beschikten de dieren over de nieuwste, professioneelste satteliettelefoons, waarvan de verbinding pas onderbroken zou worden als het complete zonnestelsel werd vernietigd. Waren de nummers dan onbekend? Behalve dat alle kamelen elkaars nummers diep in hun bulten hadden opgeslagen, stonden ze ook in menig advertentieblaadje. Omdat de meeste mensen er heilig van overtuigd zijn dat kamelen niet in staat zijn mobiel te telefoneren, werden de contactadvertenties in verhullende taal opgesteld. Zo stond er een keer bij ons in de Boxtelse Koerier: "Gezocht: gratis psychiatrische hulp. Heb wel geld, maar geef dat liever uit aan drugs. Bij voorbaat dank, K.Meel." Toen ik dit nummer uit nieuwsgierigheid belde, nam een man met een wat Arabisch aandoend accent op. Hij wist gelijk waarvoor ik belde. Ik probeerde voor de luchtigheid nog een racistische grap over geitenneuken tussendoor te gooien, maar de beste man had geen behoefte aan koetjes en kalfjes."Ik ken sprookje" zei hij. "Mijn leven is sprookje" In een wat gebrekkige stijl met afentoe lange pauzes werd mij bovenstaand verhaal verteld. "Ik ben kameel" zei de kameel. "Nooit word ik gebeld". Bijdehand als ik ben, wilde ik hem vertellen dat hij nu wel degelijk was gebeld, namelijk door mij. Eerst volgde een stilte. Toen kwam de ontkenningsfase "Jij mij niet gebeld hebben". "Jij stem in hoofd zijn". "Jij mij leugenaar noemen". "Jij zelf leugenaar zijn". Maar de verwijten werden steeds zachter en met minder overtuiging. Daarna begon de kameel te huilen "Mijn leven was sprookje, nu jij mij bellen, nooit gebelde kameel die gebeld wordt is geen sprookje" Voorzichtig probeerde ik wat troostende woorden "Nouja... je bent in ieder geval géén geitenneuker, tenminste... ik heb nog nooit een kameel met een geit.." Er klonk een harde klagende schreeuw gevolgd door een geluid, dat ik, als ik niet beter wist, zou omschrijven als een enorme kitkat chunky die door een 120 kilo wegende kleuter hebberig in tweeën werd geknakt...

Elk jaar weer neemt het aantal kamelen met mobiele telefoon schrikbarend af. Berichten over de grootschalige zelfmoord van deze stille, maar ozo lieve dieren, worden systematisch in de doofpot gestopt. Zelf ben ik, na vijf jaar in een gesloten inrichting te hebben gezeten, weer in staat dit probleem aan te kaarten. Ook al heb ik een verklaring moeten tekenen waarin stond dat er géén verband bestaat tussen dode kamelen, mobiele telefoons, en de advertentie industrie (tijdens het tekenen hield ik mijn vingers gekruisd...) zeg ik nog steeds als één van de weinigen te weten hoe de vork echt in de steel zit. Die commerciële, kapitalistische, bedrijven verdienen veel te goed aan al die kamelen om de contactadvertenties stil te zetten. Geldwolven, dat zijn het. En ik kan het weten want ik heb er tot vijfenhalfjaar geleden zelf bij gewerkt. Dag in dag uit moest ik al die debiele, onduidelijk geschreven inzendingen, omzetten naar goed te lezen advertenties in de plaatselijke krant. De ene advertentie was nog kanslozer dan de andere. Van middelbare mannen die een seksdate wilden met een 18jarig fotomodel, tot prikkeldraadslikkers die op zoek waren naar mensen met dezelfde hobby. Om het niveau enigszins op te hogen had ik besloten zelf ook een advertentie te plaatsen. Het moest een contactadvertentie worden zoals de meeste contactzoekers alleen maar konden dromen. Ik ben géén man van leugens, dus had ik de tekst op een zo eerlijk mogelijke manier over mezelf opgesteld. 'Deze 35 jarige man, sportief ingesteld, maar als't moet ook wel eens valsspelend, met een bijzondere voorliefde voor kamelen, zoekt een geile gewillige vrouw, die op de cover van de FHM niet zou misstaan. (interesse voor kamelen gewenst, niet verplicht)' Dit alles in een indrukwekkend fluweelrood lettertype (het woord 'kamelen' was nog eens extra dikgedrukt!) paginagroot op de voorpagina... Mijn baas was niet zo blij met deze ingeving. Ik werd op staande voet ontslagen. Ik voelde me verward, alleen, en vooral heel boos. Probeer ik deze barre wereld een heel klein beetje te verbeteren, doe ik moeite, schrijf ik een tekst, gooi ik daarvoor tientallen andere waarschijnlijk best goedbedoelde, en vooral goedbetaalde, advertenties weg. Krijg ik stank voor dank. Ik ging aan de drank. Toen dat niet meer werkte nam ik mijn toevlucht tot andere hallucinerende middelen. Mijn vriendenkring loste langzaam op, en mijn enige gesprekspartner was ikzelf nog. In mijn heldere momenten ging ik naar de winkel om spullen te kopen waarmee ik toch met anderen kon communiceren. Maar eenmaal thuisgekomen gebruikte ik die extra telefoon, en die ingekochte advertentieruimte toch weer voor mezelf. Mijn oude moedertaal kwam weer bij me op, en mijn Nederlands werd steeds slechter. Ze hebben geprobeerd me kapot te maken, maar ik ben er nog.

Ik zeg: Red de kamelen, boycot de advertenties. Volg mijn voorbeeld en verzamel zo veel mogelijk aanstekers. Als iemand tegen je zegt "Vuurtje?" zeg je "Ja graag", ook al rook je niet, en je geeft de aansteker niet terug. Ga bij je buren langs met het smoesje dat je zo graag eens voor ze wilt koken, en jat dan dat ding waarmee ze altijd het gas aansteken. Neem het eerste vliegtuig naar Amerika en wordt lid van de KKK zodat je af kunt kijken hoe ze al die mensen en gebouwen in de fik steken. Meld je aan bij de plaatselijke brandweer, en ontfutsel de commandant op de oefendag waar ze toch die vlammenwerpers 's nachts bewaren. Samen zullen we sterk staan. Het kantoor van de Boxtelse Koerier zal branden. En het kamelenleed zal voor eens en voor altijd afgelopen zijn,

Met strijdlustige groeten,
een man met een missie,

Khalid M.

Laatst gewijzigd op 21-08-2005 om 01:16.
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 20-08-2005, 23:12
Zut Alors!
Avatar van Zut Alors!
Zut Alors! is offline
Warrige shit gast! maar wel

alleen die titel is zo veel te bijdehand
__________________
Recht voor je raapje!
Met citaat reageren
Oud 21-08-2005, 01:17
Fiasco
Fiasco is offline
Ik moet er natuurlijk wel bij vertellen dat alles waargebeurd is

dankje, titel is aangepast.
Met citaat reageren
Oud 22-08-2005, 22:13
Norrage
Norrage is offline
Ik volg er maar de helft van, en dat heb ik niet gauw.
Warrige shit gast! Maar het is in ieder geval leuk geschrevne. Als je misschien kan toelichten waar het in godsnaam over gaat dan ben ik blij...(verder dan inrichting en gestoorde gast kom ik niet)
Met citaat reageren
Oud 23-08-2005, 00:33
Fiasco
Fiasco is offline
Er zit geen diepere boodschap achter. Ik heb er geen bedoeling mee. en tja.. voorzover je iets uit zou kunnen leggen: er is een man aan't woord met een voorliefde voor kamelen, als hij op een dag wordt ontslagen vanwege die hobby begint hij een enorme complottheorie te bedenken...

meer positieve dingen ofwel kritiek is welkom
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren


Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 08:45.