stugge sprankeling

[botervleug]

sprankelende woorden,
verbeten afgericht.
het ene of het ander,
het gene en het schrappen.
het stug materiaal,
dat schuurt onder mijn schrapen,
van kelen en van gapen,
ik ben dit niet gewend.

want sprankelende stromen
in een minuut, of twee,
zeggen heerlijk helder
wat ik wou vermelden,
sprankelende woorden
verbeten afgericht,
in 't dichters eigen inzicht
de woorden ingericht
als logica in dromen.

[Porcelain]

Interessante boodschap, waarna ik eigenlijk geen kritiek meer durf te geven (, of interpreteer ik het verkeerd?

Toch even wat me opviel: schrappen en schrapen is vast expres, ik persoonlijk hou er niet van.
De vorm vind ik mooi, het leest fijn door. 'Ik ben dit niet gewend' klinkt fijn omdat het spreektalerig is, het leest wel als een soort opluchting.

Verder eigenlijk geen heel kritische puntjes, ik moest mezelf wel even tot lezen zetten, maar toen ik eenmaal aan het lezen was vond ik het een prettig gedicht.

[Reem]

Bij heerlijk helder moet ik meteen zo denken aan Heineken. En ik lust geen bier.
Verder vind ik het jammer dat je zo weinig gebruik gemaakt hebt van interpunctie, want hierdoor vloeien de regels niet mooi in elkaar over: er is niet echt sprake van een zinsbouw.
Verder leest het wel erg prettig (zoals Porcelain al zegt).