Constance en Mathilde [scène]

[Snow]

De opdracht was:
een scène schrijven
rond de 300 woorden
Toon wat het personage wil, hoe het deze wens probeert waar te maken en wat het doet: slagen of falen.

Gezocht: kritiek



De gezusters Constance en Mathilde zitten aan tafel. Op de tafel staat een theepot, twee dampende glazen thee en een schaaltje met koekjes. Naast de stoelen van elk van de gezusters staat een kartonnen doos met daarin kleding. Deze hangt er bij beide dozen deels uit. Op de achtergrond tikt een klok die de stilte die er heerst doorbreekt.

Mathilde is aan het haken.
Constance leest haar boek.

Het getik van de haaknaalden stopt en Mathilde heft haar hoofd licht en probeert in de doos te kijken die naast de stoel van Constance staat.
Constance kijkt over haar boek heen en ziet Mathilde kijken. Met haar voet duwt ze de doos achter haar stoel, zodat het zicht erop geblokkeerd is. Constance kijkt naar Mathilde, die op haar beurt met een smeulende glimlach weer verder in haar boek leest. Mathilde gaat door met haken.

Constance laat haar boek een stukje zakken en kijkt zuur naar de doos met kleding naast de stoel van Mathilde. Mathilde ziet Constance kijken en sluit de kartonnen doos met een wijds gebaar. Mathilde kijkt met een smeulende glimlach haar zuster aan en concentreert zich dan weer op het haken.

Constance neemt een slok van haar thee. Haar ogen sperren zich wijd open en ze hapt naar adem. Ze valt voorover met haar gezicht op tafel en beweegt niet meer.

[Close up Mathilde]
Mathilde glimlacht gemeen en gaat verder met haken.

[Hele scène weer in beeld en Constance zit rustig te lezen]

Constance kijkt over haar boek heen naar de hakende Mathilde.

Mathilde pakt een koekje van het schaaltje, neemt een hap en gaat door met haken.
Haar ogen sperren zich plots wijd open en ze hapt naar adem. Vervolgens valt haar hoofd naar achter en ze beweegt niet meer.

[Close up Constance]
Constance glimlacht gemeen en gaat verder met het lezen in haar boek.

[Hele scène in beeld en Mathilde haakt verder]

[Boate Bob]

Goed gelukt

Ik vind het heel sterk dat je op het eerste oog eigenlijk een scene hebt die (redelijk) saai/neutraal is, maar waarin een hele beklemmende sfeer zit. Ook de opbouw van spanning is goed.. Steeds een stapje erger.
Dat ze proberen in die dozen te kijken, top

Alleen snap ik het doel niet helemaal, het is duidelijk wat de personages willen, maar echt waar maken ze het niet (toch?). Ze fantaseren er alleen over.. Dat vroeg ik me af.

Je scenario straalt al een bepaalde spanning uit, als je goede acteurs hebt kan het echt heel goed worden! Wordt je tekst ook echt gespeeld?

[Snow]

Boate Bob schreef op 13-10-2005 @ 22:08 :
Goed gelukt

Ik vind het heel sterk dat je op het eerste oog eigenlijk een scene hebt die (redelijk) saai/neutraal is, maar waarin een hele beklemmende sfeer zit. Ook de opbouw van spanning is goed.. Steeds een stapje erger.
Dat ze proberen in die dozen te kijken, top

Alleen snap ik het doel niet helemaal, het is duidelijk wat de personages willen, maar echt waar maken ze het niet (toch?). Ze fantaseren er alleen over.. Dat vroeg ik me af.

Je scenario straalt al een bepaalde spanning uit, als je goede acteurs hebt kan het echt heel goed worden! Wordt je tekst ook echt gespeeld?

dank je wel

Ze maken hun 'droom' inderdaad niet echt waar. De eigenlijke (gehele) scène is echter langer dan 300 woorden en daarin zullen ze het (tot op zekere hoogte) wel waar maken.
Dat ze het al voor zich zien, vond ik op zich duidelijk genoeg om voor de kijker een beeld te vormen wat zich straks gaat afspelen, vandaar deze keuze. Het is voor de kijker heel even waarheid en dan blijkt dat ze beiden slechts fantaseren.

Eigenlijk is het maar samenvatting van het begin en het midden van het uiteindelijke scenario. Helaas lag het nog niet in de planning om het daadwerkelijk te gaan spelen

[Roosje]

Bedoel je niet een smalende glimlach, ipv een smeulende?

Verder vind ik het om te lezen niet echt iets, maar als het gespeeld wordt lijkt het me iig een stuk toffer.