Bedrog, utopie of gewoon een droom

[Reem]

Een uitzicht op zijn mooist bestaat niet, maar
wij haarspeldbochten door de bergen
want wij willen naar de top, waar
vandaan we naar beneden glijden
over koudfluwelen wit. We zijn
volwassen en dan écht,
maar de wereld is
meedogenloos.

Het geeft niet dat het vrees’lijk vriest,
want ijskristallen vallen zacht en
sterven op mijn jas pas na de laatste.
(Ons vijftal vormt ook een bloem.)

We zijn op onbemenste gronden
en voor één seconde zie ik in
hoe onbegrensd de leugen is
dat wij nooit zullen smelten.

[xineof]

Het geeft niet dat het vrees’lijk vriest,
want ijskristallen vallen zacht en
sterven op mijn jas pas na de laatste.
(Ons vijftal vormt ook een bloem.)

Wauw, prachtig stukje . Het is heel mooi beeldend, het doet met aan mijn Oostenrijk-vakanties kennen ^-^.

[CSN]

Oh, ik vind dit zeker mooi - het stukje dat xineof al quotete, maar ook het eerste gedeelte (ligt het aan mij of is het een helling?). Ik vind het ook interessanter dan je andere gedichten (dat klinkt alsof ik de rest niet interessant vind maar dat is heus helemaal niet zo), omdat het eens niet over zoiets abstracts als de liefde gaat (en dat klinkt alsof al je gedichten over de liefde gaan en ook dat is heus helemaal niet zo). Dit gedicht zit zo goed in elkaar, en elke regel betekent ook echt iets.

Zeer geslaagd wat mij betreft .

[gezweetwel]

Re3m schreef op 14-10-2005 @ 17:08 :
Een uitzicht op zijn mooist bestaat niet, maar
wij haarspeldbochten door de bergen

Mooi!

Het hele gedicht is eigenlijk mooi.
Al vind ik "We zijn
volwassen en dan écht,
maar de wereld is
meedogenloos." een minder stukje, want dat geeft het te veel weg, en zo.
Maar de sfeer! En "onbemenste gronden" ! En de hele middelste strofe!

[Reem]

Bedankt voor de fijne reacties. Het gedicht is ook wel behoorlijk op mijn Oostenrijk-vakanties gebaseerd eigenlijk.
CSN, het ligt niet aan jou, het is wel een beetje bewust gedaan. Ik begrijp wel wat je bedoelt, andere gedichten van mij zijn inderdaad wat ontoegankelijker/abstracter, terwijl dit wat meer verhalend is. Ik wil mezelf deze stijl graag ook eigen maken.

[Porcelain]

Sorry als ik iets zeg dat al is gezegd, ik laat me maar niet beïnvloeden.

Eerste indruk (of naja, zevende, ik heb je gedicht al vaker gelezen en post nu pas): mooi en vooral nostalgisch. Voor mij, want het gedicht doet me erg denken aan de enige keer dat ik in Zwitserland was -ik vond het er geweldig.

Tweede strofe is erg mooi, en de derde misschien nog wel mooier. In de eerste zie ik iets mindere stukjes. Eerst even het goede: die prachtige subtiele rijm van onbegrensd-onbemensd (leuk woord), je beschrijving van ijskristallen, de sfeer van het gedicht.

Dan de mindere puntjes: vooral het ritme. Ik zou het zo fijn vinden als de laatste twee strofes echt vloeiend liepen, en dat vind ik dus wat jammer (in de eerste maakt het niet zo uit). In de tweede strofe zijn het de laatste twee zinnen die niet vloeien en in de laatste is het de tweede zin.

Wij zijn volwassen en dan écht? Die kan ik niet plaatsen. Ach, de eerste strofe komt een beetje op me over alsof je een gedicht wilde schrijven dat goed gevonden zou worden -aargh- dat klinkt gemeen maar zo bedoel ik het niet: ik bedoel dat het lijkt alsof je schreef voor anderen in plaats van voor jezelf. Het is ook typisch een gedicht dat goed gevonden wordt.
Bij die laatste strofes heb ik dat gevoel niet, die vind ik prachtig.

(Ik heb wel kritisch gekeken, hoor.)

[PositiveTension]

Oostenrijk kwam bij mij ook meteen op. Het gedicht spreekt me enorm aan, ik kan er niet echt mijn vinger op leggen.

want wij willen naar de top, waar
vandaan we naar beneden glijden
over koudfluwelen wit.

Dat vind ik het echt het mooiste stuk. Ik kan me helemaal plaatsen in je gedicht. Echt mooi.

Ik vind dit een heel goed gedicht, waarom?
strofe 1: Geweldig, het ritme ( groot fan van ritme) het leest heerlijk weg, de woorden vloeien.
Strofe 2: vind ik persoonlijk wat minder, wel een mooie beelspraak, het leuke vind ik wel weer dat wat tussen haakjes is gezet, alsof je opeens jezelf onderbreekt, of nog wat wilt toevoegen.
Strofe 3: het maakt het mooi af ( ik zie een rijm, maar ik zie vaak rijm die niet zo bedoeld is. die van Onbemenst en onbegrensd? )
Legt mooie klank erin.



Groetje, Fri

[Porcelain]

onbemenst en onbegrensd weet ik wel bijna zeker dat dat bedoeld is, die is gooood.

[Not for Sale]

Zalig

Haarspeldbochten als werkwoord, onbemenst

Wat ik alleen jammer vind is dat je in de eerste strofe 'maar', 'waar' en 'we zijn' niet op de regel eronder hebt geplaatst. Hoewel dan de helling-vorm weg zou zijn vind ik dat een veel mooiere regelafbraak.

Een prachtig winters vanitas-dicht

[dromenvanger]

Oh.

Wat mooi dit.

*ja lekker nuttig*

[Paris]

Ik dacht dat ik hier al op gereageerd had, gelezen had ik 'm in ieder geval al wel.
Veel nieuws heb ik niet te zeggen, maar ik vind 'haarspeldbochten' ook geweldig. <3 En de tweede strofe vind ik vooral een heerlijk sfeertje hebben. Ja, mooi.

[Astuanax]

Koudfluwelen wit.

De mooiste omschrijving van sneeuw tot nu toe. Het gedicht straalt iets 'heiligs' uit. Het ritme klopt inderdaad niet helemaal maar dat was niet echt storend vond ik.

[Reem]

Dankjewel allemaal!
Porcelain: ik vind het juist fijn dat je kritisch hebt gekeken. Jammer dat het ritme minder is, om eerlijk te zijn heb ik me op dat punt ook niet zo geweldig geconcentreerd. Over het volwassen-stukje: je kunt je volwassen voelen en het niet echt zijn, je kunt volwassen zijn en je zo niet voelen, of je wél volwassen voelen en het ook daadwerkelijk zijn. Daar zit nogal wat verschil tussen, toch? Jammer dat je de eerste strofe minder vindt, dat je het gevoel hebt dat ik het 'voor anderen' geschreven heb want zelf heb ik dat gevoel totaal niet.
Not for Sale: ik begrijp wat je bedoelt met de enigszins rare afbraak, maar de vorm van de eerste strofe vond ik net iets belangrijker.
Verder ben ik erg blij met het positieve commentaar en hoop ik dat dit geen verband houdt met het feit dat ik gewonnen heb met de wedstrijd. Want dat zou stom zijn.

[Halogeen]

Ik vind het wel mooi geschreven, maar het raakt mij niet. Al moet ik toegeven dat ik dit stukje:

want ijskristallen vallen zacht en
sterven op mijn jas pas na de laatste.

en dit stukje:

hoe onbegrensd de leugen is
dat wij nooit zullen smelten

Toch wel heel erg mooi vind. Naar mijn gevoel heb je te veel woorden gebruikt om het echt boeiend te houden. Ik had het graag veel korter, bondiger gezien.