Hmm.. alleen kunnen schrijven op gevoel?

Wel apart, sinds ik me niet meer zo rot voel, heb ik amper nog inspiratie om iets te schrijven.

Zijn er mensen die hier ook last van hebben, of hadden in het verleden? Wat deed jij om inspiratie op te doen?

Iets wat me ook interesseert, wanneer besluiten jullie iets te schrijven? Is het gewoon in een opwelling dat je iets te binnen schiet, of wil je echt iets schrijven en denk je daarover na?

Ik schreef altijd dingen in een opwelling, vanuit mijn gevoel .. nu wil ik schrijven, maar mijn gevoel is door stomheid geslagen

[Gothic]

Ik schrijf op gevoel, of gedachte. Het schiet me zomaar te binnen, ik kan het niet op komando. Maar wat ik dicht hoeft niet altijd mijn gevoel te zijn, maar er zitten in mijn gedichten wel altijd biografische dingen...

[Genesis]

Ik schrijf alleen om gedachten/gevoelens kwijt te raken.. Als een soort uitlaatklep. Gedichten, maar vooral teksten, verhalen, enzovoorts komen er dan zo uit.. Wanneer ik geen behoefte heb om te schrijven (als ik me prima voel zeg maar) dan schrijf ik ook niet. En ik zal het ook niet proberen..
De meeste teksten/verhalen/gedichten hebben bij mij een symbolisch functie, en daarover is meestal wel nagedacht, de vorm en de precieze uitwerking bedenk ik ter plekke als ik eens besluit een nieuw topic te plaatsen

Genesis

[berteltje]

Ik schrijf ook alleen uit gevoel. Ik vind het juist moeilijk om te schrijven als ik me rot voel, omdat ik dan nog vol van emoties ben. Meestal schrijf ik een gedicht dan achteraf, als het allemaal een beetje is bedaard. Tja.. ik weet niet waarom....
Het lukt me anders gewoon niet ofzo.....

Ik denk meestal er niet echt over na, ik schrijf wat ik me opkomt.
Als ik geen inspiratie heb of had, dan ging ik altijd de krant lezen, tv kijken of radio luisteren. Door dat ene zinnetje in een liedje, of die wanhopige blik op een foto in de krant, krijg ik dan ineens zoiets van... hej.... pling...lichtje aan...

Liefs kimry

[Marit_temp]

Ik kan zelden schrijven, de laatste tijd al helemaal niet meer en dat irriteert me mateloos... Ik kan alleen schrijven als ik gevoel heb en dat heb ik niet echt. Verder heb ik ook geen woorden, geen rust, geen tijd en geen moed. Hopeloos dus.

[punkrock-bastard]

ik kan alleen maar over slechte verdrietige trieste dingen schrijven... ik kan niks vrolijks verzinnen... echt heel gek!

[iamre18]

Ik schrijf over het algemeen gevoelsmatig. Of ik nou vrolijk ben of juist depri, het brengt beide bij mij inspiratie naar boven. Ik schrijf gedichten over dingen die mij van binnen in beweging zetten, die indruk op me maken, die opvallen, waar ik mee zit, waar ik mee zat, het verschilt echt heel erg per keer. Heel soms schrijf ik een gedicht over iets waar ik van te voren eerst over ga nadenken, ik schrijf dan niet zozeer vanuit mijn gevoel, maar het houdt me toch veel bezig en ik probeer het dan in een gedicht goed te verwoorden, dat kost dan evn wat denkwerk...Maar normaal gesproken vanuit mn gevoel en door allerlei gedachten die ik in een sneltempo tot een gedicht in elkaar flans

[dreadje]

Ik schrijf nooit gedichten maar vandaag heb ik eigenlijk m'n eerste gedicht geschreven (Murdered by guilt...staat ook op het forum) en ik heb het echt geschreven omdat ik me zo voel...normaal gesproken schrijf ik dus echt nooit. Ook niet als er iets leuks is gebeurd, lijkt wel of ik alleen iets kan opschrijven als ik me klote voel

[Horror Kitty]

Als ik me kut voel schrijf ik t meeste,

Maar soms als ik me gewoon goed voel schrijf ik ook weleens wat, dan zijn t vaak filosofieën enzow

[tacidvs]

Gedichten zijn een slechte afspiegeling van een persoon. Meestal zijn het extreme emoties. Maar daar ging het niet over.

********: Dadelijk voel je je niet alleen niet meer 'kut', maar zelfs vrolijk , waarschijnlijk krijg je dan neiging om vrolijke gedichten te schrijven.

[klootzak2001]

******** schreef:
Wel apart, sinds ik me niet meer zo rot voel, heb ik amper nog inspiratie om iets te schrijven.

Zijn er mensen die hier ook last van hebben, of hadden in het verleden? Wat deed jij om inspiratie op te doen?

Iets wat me ook interesseert, wanneer besluiten jullie iets te schrijven? Is het gewoon in een opwelling dat je iets te binnen schiet, of wil je echt iets schrijven en denk je daarover na?

Ik schreef altijd dingen in een opwelling, vanuit mijn gevoel .. nu wil ik schrijven, maar mijn gevoel is door stomheid geslagen

mwa heb ik idd even gehad, ben even helemaal gestopt

totdat het ideetje wietplanten in me op kwam en ik melig was.
resultaat zijn diverse gedichten, met die inslag.

daarna heb ik veel gexpirimenteerd met gedichten die nergens over gaan, nu ben ik bezig met een nieuwe stijl, die voorzichtig aan weer gevoeliger wordt, ik verplaats me vaak in iemand.

maar als ik terug kijk naar mijn gevoelige gedichten vind ik die eigenlijk allemaal slecht.

en hoe ik mijn inspiratie opdoe op vanalles eigenlijk, misschien door mijn free stijl rap ervaring maargoed.

[Secreet]

Ik schrijf regelrecht vanuit het hart...het is idd zo dat wanneer ik gelukkig ben het moeilijker is te schrijven, maar niet onmogelijk...meestal zijn de "happy days" degenen die ik aan boeken. korte verhalen of cynische stukjes besteed...

Als ik schrijf is dat niet meteen een opwelling...soms schrijf ik weleens int kort op hoe ikd e dingen bedoel als ik ze in mijn hoofd heb plotseling...maar dan werk ik ze later uit en probeer het gevoel terug te halen...

mijn beste gedichten (in mijn ogen dan) komen voort uit wanneer ik heel rustig ben, niet perse verdrietig of vrolijk, maar gewoon bij mezelf ben....als ik met een boek in de tuin zit bijvoorbeeld of in het gras lig na te denken...op zo'n moment maak ik gedichten in mijn hoofd die ik later uitschrijf...