“Je kent je opdracht. Ga hem vervullen, de beloning volgt.”
“Ik begrijp het niet! Waarom ik? Waarom zou ik al die duizenden mensen moeten leiden?”
“Omdat je bent uitverkoren.”
“Wat maakt mij zo bijzonder?”
“Je bent zijn zoon. Dat maakt je bijzonder.”
“Wat als ik het verknal?”
“Dan… Dan stuurt hij een ander.”
“Kun je me niet helpen?”
“Nee, dit is iets wat je zelf moet doen. Wees dapper, red hen van hun straf!”
“Waarom offert hij mij op?! Wat heb ik misdaan? Zij verdienen die straf! Dat weet je net zo goed als ik!”
“Als iedereen die straf verdient dat ook daadwerkelijk krijgt, zijn we tot de Dag des Oordeels bezig.”
“Maar… maar ik ben bang.”
“Iedereen is bang. Sommigen weten niet waarvoor, maar ze zijn bang.”
“Ik weet wat me te wachten staat, dat maakt het nog het ergst.”
“Er zijn maar weinig mensen die weten dat de toekomst kennen vaak ook angst inhoudt.”
“Ze zullen mij nooit volgen.”
“Dat zullen ze wel. Ze zullen je volgen, van je houden en je vereren, tot duizenden jaren na je overlijden.”
“Maar, broer, mijn beste vriend, kun je niet met vader gaan praten? Hem een ander laten sturen?”
“Nee, natuurlijk kan ik dat niet! Hij heeft jou uitverkoren, je zou trots moeten zijn dat hij je goed genoeg acht. Elke vader moet moeilijke beslissingen nemen, maak het hem nu niet nog moeilijker. Ga met God, en doe wat je moet doen. Maak hem, en ons, trots.”
“Kom ik ooit nog terug? Zal ik jou, vader en moeder ooit nog zien? Al die anderen?”
“Natuurlijk…
Ik zal je missen.”
“Ik jou ook.”
De mens werd gered, en dankbaar aanbidt hij, tot de dag vandaag, zijn redder.
__________________
Ik ben ook maar een product van mijn opvoeding.
Laatst gewijzigd op 05-02-2006 om 11:59.
|