ik ben het beu. dat is hier nu verdomme al negen maanden aan de gang.
eind september ben ik verliefd geworden op een jongen van mijn klas, hij heeft echt een heel aparte persoonlijkheid enzo, maar ik had spijtig genoeg niet veel contact met hem, omdat hij redelijk asociaal is (was). in het begin was het niet echt fel, ik was wel zo'n beetje verliefd, maar niet dat ik aan niks anders meer kon denken.
dan met kerstmis werd het heel fel, en toen zag ik hem twee weken niet door de kerstvakantie, en het tweede trimester ging het dan weer een beetje over.
ik ben in totaal misschien twee weken redelijk over hem geweest, ik weet niet waardoor, maar toen begon ik door een bepaald voorval in de klas (hij speelde piano tijdens esthetica

zo schoon) weer interesse te krijgen. en toen we met de hele klas naar hasselt gingen op een vrijdagavond merkte ik dat ik terug stapelverliefd was op die jongen. maar ik wist dat ik hem uit mijn kop moest zetten, da wist ik echt al van in het begin.
anyway, in de paasvakantie gingen we dan met de klas naar londen en daar is de situatie in een stroomversnelling terechtgekomen: ik kwam erachter dat hij hopeloos verliefd was op een meisje, maar niemand wist wie, en ook dat hij nog perfecter was dan ik had gedacht met als resultaat dat ik doodongelukkig én verliefder dan ooit was.
het derde trimester kwam hij erachter dat ik verliefd op hem ben, maar hij weet niet eens dat het echt serieus is of zo, dat vind ik het ergste, dat hij misschien denkt dat het maar een heel onnozele korte verliefdheid is, want dat is het niet. ik wil doodgraag met hem praten, maar ik durf nie, en ik zou ook eigenlijk niet goed weten wat zeggen.
anyway, hij heeft tegen een vriend van mij gezegd dat hij mij heel sympathiek vond, maar dus verliefd is op een ander meisje. maar na de examens gingen we naar de stad om ons te gaan bezuipen, en hij was er ook bij, en hij heeft mij de hele avond genegeerd, echt zelfs nie "hey" gezegd of zo.
en het was wellicht de laatste keer dat ik hem zag
ik wil echt alleen nog maar met hem bevriend geraken, ik wil dat hij mij vertrouwt, echt graag heeft, en het is zo frustrerend dat ik niet dichter bij hem kan geraken (hij is heel gesloten enzo)
ik ben er echt ongelukkig over, en ik wil er meer dan ooit overheen geraken, maar ik weet bijgot nie meer hoe. heeft iemand tips? of heeft iemand in dezelfde situatie gezeten?