Monument

We hebben op school de Aanslag gekeken, en daarbij moesten we een schrijfopdracht maken. Daarbij heb ik het volgende gedichtje geschreven;


Monument

kleine gouden letters
op het kille steen
een ode
aan wat je ooit bent geweest

gevochten en gestreden
al je krachten gegeven
je maten opgebeurd
meegesleurd - niet opgeven
- niet nu, nog heel even
tot we de strijd
gewonnen hebben
de duiven kunnen terugkeren

het wordt alsmaar zwaarder
je begint moe te worden
de strijd duurt langer
slachtoffers tellen meer
dan begin je op te geven
in het vliegend vuur
sterf je je laatste dood

te vroeg vergaan
nog voor de duiven
konden vliegen

nu ben je slechts
gouden letters
op een stukje steen

[LiefsvanHier]

Ik vind de derde strofe best sterk maar de rest niet zo. Jammer. Het ritme hapert soms nogal en ik krijg een treurig gevoel van het gedicht.