Advertentie | |
|
![]() |
|
Misschien heb je hier iets aan:
De aanvraag De 'verzoekers' moeten zich richten tot de officier van justitie van de rechtbank in het arrondissement van de werkelijke woon- of verblijfplaats van de patiënt. Als de patiënt al in behandeling was, telt de vestigingsplaats van het ziekenhuis waarin die behandeling plaatsvond. Over het familieverzoek is nog op te merken dat de officier in voorkomend geval verplicht is een vordering bij de rechter in te stellen; dat geldt niet als anderen hem daar om verzoeken. De officier kan het familieverzoek alleen weigeren als hij van mening is dat het verzoek kennelijk ongegrond is, of wanneer in het voorafgaande jaar al een vordering over dezelfde persoon werd afgewezen en uit het verzoek geen nieuwe feiten blijken. Geneeskundige verklaring Om de 'stoornis der geestesvermogens' aan te tonen moet het verzoek of de vordering vergezeld gaan van een geneeskundige verklaring. Hierin moet ook worden aangetoond dat de betrokkene gevaar veroorzaakt (of dreigt te veroorzaken), dat niet zonder personen of instellingen buiten het psychiatrisch ziekenhuis kan worden afgewend. De arts of psychiater moet bovendien een duidelijk verband tussen het (dreigend) gevaar en de stoornis aangeven. Deze verklaring moet van een 'onafhankelijk' arts of psychiater komen, een deskundige die niet bij de behandeling van de patiënt is betrokken. Deze overlegt zo mogelijk eerst met de huisarts en de behandelend psychiater. Als dat niet mogelijk is, vermeldt hij de reden daarvan in de verklaring. Wanneer de patiënt al in een ziekenhuis was opgenomen, moet de geneesheer-directeur (verantwoordelijke arts) de verklaring afgeven. De verklaring mag niet meer dan vijf dagen oud zijn. De uitvoering Wanneer al deze stappen zijn gezet, stelt de officier bij de rechter een vordering in tot het verlenen van een machtiging. De rechter voegt betrokkene dan een raadsman toe. De rechter zal van een aantal betrokkenen willen horen hoe de situatie precies in elkaar zit. Hij laat zich voorlichten door de verzoeker, de familie, de behandelend arts of psychiater, andere getuigen en deskundigen, maar ook door de patiënt zelf. De rechter moet hem eventueel in het ziekenhuis opzoeken. Alleen de patiënt zelf kan laten weten dat hij niet mee wil werken; het is niet voldoende als een familielid of kennis dit de rechter laat weten. De rechter bepaalt welke mensen daadwerkelijk gehoord worden. Dat kunnen natuurlijk ook mensen zijn waar de patiënt om gevraagd heeft. Er volgt 'zo snel mogelijk' een beslissing. Wanneer de patiënt al in een ziekenhuis was opgenomen, is deze termijn op maximaal drie weken gesteld. Het is niet mogelijk tegen de beslissing in hoger beroep te gaan. http://www.psychoseplein.nl/hulp/adv...pz/rm-proc.htm Verder denk ik dat je rechtshulp moet zoeken in de vorm van een advocaat of rechtswinkel om alles wettelijk geregeld te krijgen, daar heb je waarschijnlijk een expert bij nodig. |
![]() |
|
Wanneer de psychiater acht dat een RM noodzakelijk is omdat bv iemand anders zijn medicatie weigert of wat dan ook, dan moet deze gaan bewijzen dat het noodzakelijk is. (Alle verpleegkundige rapportages worden bijvoorbeeld per week of maand samengevat). Degene om wie het gaat krijgt de rechter op bezoek en krijgt een advocaat toegewezen. Een RM verkrijgen gaat niet 1-2-3 (en dat is misschien maar beter ook). Het is wel een erg ingrijpende maatregel.
Heb je http://www.hulpgids.nl/wetten/pvp_opname.htm al bekeken? De hulpgids heeft altijd wel nuttige info.. Als je nog vragen hebt/ er onduidelijkheden zijn, hoor ik van je.
__________________
Just because you're paranoid doesn't mean they're not out to get you.
|
![]() |
||||
Verwijderd
|
Citaat:
Citaat:
bedankt voor je reactie. Dit maakt het inderdaad al iets duidelijker, ookal blijven er een aantal vragen openstaan. Wat ik hieronder ookal tegen coopergirl zeg, het lijkt me erg krom dat op het moment dat een RM in principe noodzakelijk zou zijn, deze pas ingediend kan worden nadat een persoon met een psychiater heeft gepraat. Zo komt er bij een heleboel mensen natuurlijk nooit iets op gang, omdat je gewoon kan weigeren om die psychiater binnen te laten. Ik snap niet helemaal hoe die procedure dan werkt en of er manieren zijn om toch de mensen die hulp weigeren (gedwongen) hulp te geven. Citaat:
Ik heb het inderdaad al gelezen. Het probleem is dat mij niet duidelijk word of ik nou zelf moet zorgen voor die verklaring van de psychiater of niet. De persoon waarover het gaat weigert namelijk alle hulp. Op deze manier kan een psychiater ook geen verklaring schrijven. Hij laat ze gewoon niet binnen. Daarom vroeg ik me af of dit anders werkt op het moment dat een familielid de aanvraag doet tot een RM. Er moet toch een manier zijn om een persoon die alle contact met de psychiatrie weigert toch hulp te geven? Want het lijkt mij nogal krom dat dit dus niet kan voor mensen die geen contact willen met de psychiatrie. |
Advertentie |
|
![]() |
|
|
![]() |
||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Nieuws, Achtergronden & Wetenschap |
Klacht moslima omdat huisarts toegang weigerde Joostje | 500 | 23-02-2010 15:41 | |
Psychologie |
Discussie: Bestaat Geestelijke Ziekte Mitch Plat | 185 | 27-04-2006 19:35 | |
Algemene schoolzaken |
Arrest 13 mrt 1987 synclinorium | 6 | 07-11-2005 17:14 | |
Drugs & Alcohol |
De mening van de Arabisch-Europese Liga (AEL )over drugs. Isa | 1 | 11-03-2003 17:00 | |
Psychologie |
Opname Rocaliaan Lieke | 20 | 06-03-2003 13:20 |