[poging VO5]

[Heksjuh]

Ik weet niet zeker of dit wel een VO5 is, maar het was wel als VO bedoeld. Een beetje kort, maar het is toch te warm of veel te lezen.

Waarom geef ik nog om hem? Hij geeft niks om mij. Helemaal niks.
De rode rozen op mijn kamer zijn misplaatst. De rozen, die zijn liefde voor mij symboliseerden. Zijn rozen, zijn liefde. Het stelt allemaal niks voor.
De zon straalt. Hij zei altijd dat ik net zo stralend was als de zon. Op de foto’s straal ik samen met hem. Ik wilde mijn leven met hem delen. Hij wilde zijn tijd niet meer aan mij verspillen. Mijn hart voelt aan als een ijsklomp, die de zon niet kan laten smelten. Ik begin een hekel te krijgen aan die zon. De zon scheen ook die dag op de hei, toen hij het uitmaakte. De hei, waar we altijd zoenden en vreeën. De hei, de plaats waar hij mijn hart in vuur en vlam zette. De plaats waar ik me veilig en gelukkig voelde. De plaats waar hij mijn hart gebroken heeft.
Ik wil huilen, maar ik begin hysterisch te lachen. Mijn hart is gebroken in duizend stukjes. En ondanks de pijn kan ik alleen maar lachen.