Leeg

[Jaleesa]

Eigenlijk heb ik nog nooit iemand verhalen laten lezen die ik schrijf, en ik weet dat ik niet geweldig goed ben, mischien zelfs wel bagger slecht, maar ik hoop dat jullie opbouwende kritiek kunnen geven.


Hailie ondersteunend liep hij door de straat. Het normaal zo onhoudbare meisje liep nu als een mak lammetje met hem mee. Haar tranen waren onstuitbaar, hij kreeg het gevoel dat als hij haar niet vasthield ze op de grond zou vallen en altijd zou blijven liggen. Hij wist hoeveel haar jongere zusje voor haar had betekent, en dat zij nu dood was deed zoveel pijn dat alle geluk uit het meisje gezogen leek. Ze had het nooit makkelijk gehad maar Tink was voor haar altijd een rede geweest om door te blijven zetten, hoe zwaar het soms ook was. Als alle hoop verloren leek en Hailie op moeilijke situaties of keuzes stuitte, dan had ze altijd nog Tink, die dan even tegen haar aan kroop om wat liefde te krijgen. Lang geleden al was het duidelijk dat Hailie geen liefde meer kon geven, niet nadat al haar onschuld en geluk haar af was genomen, maar toen Tink geboren werd veranderde dat alles. Tink gaf haar weer een sprankje hoop dat niet heel de wereld door God verlaten was. In Tink zag ze alles wat zij nooit gehad had. En ze zou alles op alles zetten om te zorgen dat dan in ieder geval haar zusje het zou krijgen. Maar nu had ze zelfs daarin gefaald. Tink was vermoord, het meisje had moeten boetten voor de fouten van haar moeder, en Hailie was te laat geweest om haar te beschermen. Van binnen voelde ze kapot, en niets zou haar ooit weer kunnen maken. Haar Tink, haar lieve kleine Tink was er niet meer.

[Barones]

euhm wat ik hierover te zeggen heb? Ten eerste wil ik zeggen dat ik niet erg goed ben in opbouwende kritiek, maar goed ik ga toch maar wat zeggen.

Het stukje tekst dat je hier neer hebt gezet is eigenlijk nog te klein om echt over te oordelen.
De allereerste regel moest ik 3 keer lezen voor ik hem begreep. Hij ondersteunt Hailie. Ik denk dat het mooier is als je deze zin anders formuleert.

verder zitten er kleine spellingsfoutjes in (rede = reden, boetten =boeten)

Ik vind ook dat je verhaal niet lekker loopt. De zinnen komen een beetje hakkerig op mij over. Bovendien lijkt het een clicheverhaal te gaan worden, maar goed het is nog een te kort stuk om daar over te oordelen. Ik zou zeggen post eens wat meer. Dan kunnen wij er ook wat meer mee

[Skyler]

Jammer van de spelfouten al, dat is toch erg belangrijk.

Alles wordt 34 keer herhaald - probeer met wat meer gevoel te schrijven, dan enkel de zinnen waar slechts één woord veranderd is.

"Lang geleden al was het duidelijk dat Hailie geen liefde meer kon geven, niet nadat al haar onschuld en geluk haar af was genomen, maar toen Tink geboren werd veranderde dat alles"

Deze zin is veel te lang en veel te vaag. Lange zinnen zijn mooi, zolang ze goed en duidelijk zijn. Dat is dit niet.

Zoiets als de dood is toch een meestal gevoelig/rakend onderwerp, en het op deze manier zo vaak herhalen is niet best.
Toen je in het begin al zoiets zei van "degene waarbij ik altijd terecht kon" (of zoiets) was het al duidelijk dat zij of dood was of niet meer bij haar.

Misschien dat het beter wordt naarmate je ermee doorgaat?