Solomon Asch en de wonderlijke wereld van conformiteit: wat jij?

[Nona]

In de jaren vijftig voerde een wetenschapper genaamd Asch een aantal experimenten uit in het kader van de sociale psychologie. Hij onderzocht in welke mate mensen toegaven aan de mening van anderen. Om dit te onderzoeken zette hij een experiment op waarin mensen verschillende lijnstukken met elkaar moesten vergelijken. Het onderscheid tussen de lijnen was duidelijk en er kon geen twijfel bestaan over het juiste antwoord als hij bijvoorbeeld vroeg welke van de lijnen de langste was of welke lijn even lang was als een ander. Toch gaf een opmerkelijk aantal mensen zo nu en dan een antwoord dat overeenkwam met dat van de rest van de groep, die de instructie had gekregen opzettelijk het verkeerde antwoord te geven.

Hier vind je meer informatie.


Wat zou jij doen in de situatie die Asch creëerde, ervan uit gaande dat je de bedoeling van het experiment niet door zou hebben? Zijn er situaties waarin je het meer of minder moeilijk hebt je bij je eigen mening te houden? Ben je hierin gegroeid tijdens je leven?

Note: het is niet de bedoeling dat je alle vragen onder elkaar beantwoord. Maak er gewoon je eigen persoonlijke verhaaltje van en ga, waar jij dat wilt, op anderen in!

dat met die lijnen vind ik eigenlijk niet over een mening gaan.. een mening is subjectief, maar de lengte van een lijn is objectief..
ik denk dat als het (dat van die lijnen) mij gevraagd werd ik zou zeggen welke lijn het volgens mij zou zijn, ongeacht wat anderen ervan zouden zeggen..
als het om iets subjectiefs als een mening gaat ligt het denk ik heel erg aan de groep en de situatie of ik m'n eigen mening boven de collectieve mening uit zou laten stijgen..

[Mariekje*]

Als ik momenteel in aanraking zou komen met het experiment van Solomon Asch denk ik dat ik toch echt zelf op onderzoek uitga, inplaats van de mening van de voorganger te volgen.

Ik had op hele jonge leeftijd al een sterke eigen mening, en ik liet destijds eigenlijk nooit iets wijs maken en ging zelf op onderzoek uit alvorens ik een uitspraak deed. Na verloop van tijd ben ik hier laks in geworden en interesseerde het me niet tot nauwelijks meer of ik mijn eigen mening of die van een ander verkondigde. Sinds een jaar of 3 trekt dit langzaam weer bij, en laat ik me zelden tot nooit meer iets vertellen, hooguit door mensen waarvan ik zeker weet dat zij veel meer kennis in huis hebben dan ik zelf.
Opvallend was echter wel dat ik mijn mening verloor op het moment dat ik niet lekker in mijn vel zat, ik haalde mijn schouders op en dacht 'het zal wel'. Tegenwoordig heb ik er geen enkel probleem meer mee om mijn mening te geven.

[Mariekje*]

slobowicz schreef op 08-01-2007 @ 23:39 :
dat met die lijnen vind ik eigenlijk niet over een mening gaan.. een mening is subjectief, maar de lengte van een lijn is objectief..

Is ook zo, maar vergis je niet in het aantal mensen die de mening/ideeen van anderen klakkeloos overnemen.

Dit onderzoek ken ik idd wel, vind het een leuk onderzoek.

Toen ik in de tweede klas zat hadden we wiskunde en de leraar vroeg iets en iedereen gaf het verkeerde antwoord, ik keek nogal verbaasd en niet begrijpend dus de leraar vroeg of het wel klopte. Ik zei van ja, terwijl ik dus eigenlijk wist dat iedereen het fout had. Hier ging ik mee met de rest van klas omdat ik door ál die andere meningen ging twijfelen aan mijn eigen antwoord en "zij zullen het wel goed hebben".

Ik denk wel dat ik sinds dien gegroeid ben hierin. Ik durf veel meer mn eigen mening te geven ookal vinden de anderen iets anders. Nog lang niet 100% en het verschilt ook per persoon/situatie. Het ligt er heel erg aan hoe zeker ik van mn antwoord en mezelf ben en of het uitmaakt als ik een fout maak. Bij sommige mensen vind ik dat erger dan bij anderen. Bij mensen die veel over één onderwerp weten zal ik minder snel heel overtuigd iets over dat onderwerp zeggen dan bij mensen die helemaal niks daar over weten. En als ik erg onzeker ben over mezelf kom ik ook niet gauw uit voor mn eigen (soms opvallende) mening.

[madelief21]

Heb een sterke eigen mening, maar sta open voor een ieder ander zijn / haar mening.

[Gothic]

Ik heb het gezien, een filmpje ervan op college. Want ik echt heel grappig vond, was dat je mensen ook echt zag kijken. Ze wisten dat ze het verkeerde antwoord gaven, en ze hadden er ook zo'n blik bij van "waarom geeft iedereen nou zo'n stom antwoord, je ziet toch dat het X moet zijn" en toch zelf ook het verkeerde antwoord geven...

Het interessante is ook, dat ze ervoor gevraagd hadden wat ze zouden doen in zo'n situatie en ze allemaal zeiden dat ze toch het goede antwoord zouden geven, ipv de mening van de groep volgen...

[Daboman]

Ligt er denk ik sterk aan wie die meerderheid is. Gek genoeg durf ik in sommige sociale kringen wel sterk voor mezelf op te komen en in andere kringen niet.

Gothic schreef op 09-01-2007 @ 16:56 :
Het interessante is ook, dat ze ervoor gevraagd hadden wat ze zouden doen in zo'n situatie en ze allemaal zeiden dat ze toch het goede antwoord zouden geven, ipv de mening van de groep volgen...

Ja inderdaad.. Het heeft echt geen nut om hier een topic over te openen, want iedereen zegt tóch dat hij z'n eigen mening volgen..
En dan blijkt in experimenten dat een zeer groot deel van de proefpersonen dat niet doet, dus mensen kunnen zichzelf gewoon niet goed inschatten.

En ontopic ik weet niet wat ik zou doen (maar ik geef het tenminste toe) Kzou wel eens graag aan zo'n experiment meedoen!

[Nona]

doezel schreef op 10-01-2007 @ 16:09 :
En dan blijkt in experimenten dat een zeer groot deel van de proefpersonen dat niet doet, dus mensen kunnen zichzelf gewoon niet goed inschatten.

Maar waarom dan niet? Want iedereen kent zichzelf toch het beste.

Kruimel schreef op 10-01-2007 @ 16:12 :
Maar waarom dan niet? Want iedereen kent zichzelf toch het beste.

Wat zal jij een belabberde psycholoog worden.

[Nona]

hppa schreef op 10-01-2007 @ 18:25 :
Wat zal jij een belabberde psycholoog worden.

En wat ben jij weer heerlijk in voor discussie.

[Mariekje*]

doezel schreef op 10-01-2007 @ 16:09 :
Ja inderdaad.. Het heeft echt geen nut om hier een topic over te openen, want iedereen zegt tóch dat hij z'n eigen mening volgen..

Daarom staat er ook nog een extra vraagstelling bij: Zijn er situaties waarin jij meer of minder moeilijk hebt je bij je eigen mening te houden? En ben je hierin gegroeid in je leven?

HvJ schreef op 10-01-2007 @ 19:18 :
Daarom staat er ook nog een extra vraagstelling bij: Zijn er situaties waarin jij meer of minder moeilijk hebt je bij je eigen mening te houden? En ben je hierin gegroeid in je leven?

Ok dan, daar had ik een beetje overgelezen..

En Kruimel: hppa heeft ergens wel een punt.. Het gaat er namelijk niet over hoe goed je jezelf kent want allerlei dingen over jezelf beweren kan iedereen wel. Maar als uit onderzoek blijkt dat die vaak op niks slagen, ben je daar dus niks mee..

Maar die extra vraagstelling maakt het wel een nuttig topic hoor Dus daarom zal ik nu ook even kort antwoorden: ja, ik geef nu ook veel meer mijn eigen mening dan vroeger. Ik denk dat ik me nog steeds veel kan laten beïnvloeden door anderen, maar ik besef het op z'n minst wel en dan vind ik dat geen probleem eigenlijk. Je laten beïnvloeden door vrienden, mensen die ergens veel over weten, mensen die gewoon gelijk hebben, ergens ervaring mee hebben ed is niet slecht vind ik. Zolang je zelf ook maar nadenkt
Er zijn wel situaties waarin ik niet voor m'n eigen mening opkom geloof ik, maar dat heeft dan dikwijls te maken met het feit dat ik de mening van iemand anders toch niet kan veranderen, dus dan ben ik soms te lui om er ook maar iets van te zeggen..

[Yab-Yum]

Ja zo werkt dat nu eenmaal.
Ik zal waarschijnlijk eerst bedenken wat ik zelf denk dat t is en dan kijken wat de groep denkt en dan iets ertussenin nemen.