Inderdaad een leeg blad, omdat er geen verhaal tot stand komt. Maar ook zonder verhaal hebben wij een tekst! Wonderbaarlijk? Neen! De macht van de literatureluur!
"nog eenmaal dat smetteloos witte velletje"
Het 'nog eenmaal' en het 'smetteloos witte' klinken beiden doordrongen van de symboliek en staan daarom in een nogal scherp contrast met het woord 'velletje' dat in mijn oren klinkt als een pruttelende snotpeuter die tussen zijn gekwijl door aan zijn lip staat te plukken en het losgescheurde lapje trots aan zijn moeder laat zien. Wel, dat is misschien iets overdreven, maar je snapt wat ik bedoel.
"er dondert water uit de lucht"
Leuk! Iedereen verwacht, na de aankondiging van de regen, dat donder als een zelfstandig naamwoord gebruikt zal worden, maar je zet het in als werkwoord. Vin 'k leuk!
"dat God niet bestaan kan"
Misschien een kwestie van regio, maar ik zou zelf 'kan bestaan' zeggen. 'Bestaan kan' klinkt als een germanisme, maar misschien is dat wel weer leuk bij Goethe.
"verbrijzelde gitaar"
Voor mij gaat het nu over een gitaar van steen, glas of bot. Ik zie hout niet echt verbrijzelen.
"Ook schrijven doet me pijn; vroeger waren ze buigzaam, rank."
Volgens mij is dit grammaticaal niet helemaal in Ordnung. Het 'Ze' slaat terug op de vingers van de zin ervoor, maar doordat je hier twee hoofdzinnen samentrekt (toch?), lijkt het alsof het 'ze' uit de tweede zin op iets in de eerste slaat.
"maar is de literatuur verschraald, verhongerd en doodgeschopt"
True dat, bro!
"gevuld door de schrijvers"
Sympathiek van heren schrijvers dat ze boeken naar je kamer komen brengen en op de onderste planken van je kast zetten. Ik geloof dat je 'gevuld met' zocht.
"mailtje"
Vind ik een stijlbreuk met de rest van de tekst, maar ik heb sowieso nogal een probleem met internettechnieken in non-sciencefictionteksten. Ik heb geen flauw idee waarom, maar het kan me maar heel zelden bekoren. Gibsons Pattern Recognition was zo'n uitzondering.
Al met al een nogal bombastische en kwelerige overdenking, maar ik had niets anders verwacht van een tekst die Goethe aanhaalt en treurt om het verlies van de forumliteratuur. Ik hoop van harte dat je vingers rap weer buigzaam en rank worden!
LUH-3417