twijfel...

[sparkling star]

Ik heb al 7 maanden een vriend. Dit is eigenlijk mijn eerste serieuze relatie, en ook meteen de eerste jongen waar ik zoveel om gegeven heb. Wij zien elkaar redelijk vaak, en wij hebben een fantastische band met elkaar. Tot zover ging alles goed
Nu... ik ben iemand die heel vaak zegt wat ik voel, dus ik zeg heel veel lieve dingen tegen mijn vriend, en ik zeg vaak dat ik van hem hou ed. Ik stuur hem vaak mails, ik bel hem vaak en ik schrijf gedichten en brieven naar hem. Maar hij doet dit niet. Hij kan gewoon niet zeggen wat hij voelt. Als hij mij dan een sms'je stuurt, dan kan hij het wel. Toen we pas samen waren was dit omgekeerd, het heeft lang geduurd vooraleer ik kon zeggen dat ik van hem hield, en vooraleer ik niet meer verlegen was. Toen we een maand of twee samen waren, deed hij zoveel voor mij, hij schreef kaartjes voor mij tijdens de les die hij mij dan in de pauze gaf, hij bracht een roos mee voor mij, hij kocht een taartje voor me onderweg naar school, hij stapte bijna 15 km voor mij, hij verstopte briefjes die ik dan later vond, ed...
Dit is nu allemaal niet meer, ik snap wel dat het over gaat na een langere tijd, en dat je anders tegen elkaar begint te doen naarmate je langer samen bent enzo. Ik heb al zoveel aan hem uitgelegt dat ik het nodig heb dat hij mij weer zoals vroeger behandeld, en dat hij mij het gevoel geeft dat ik speciaal voor hem ben. Ik heb een sterk minderwaardigheidscomplex, en het feit dat ik zoveel aan mezelf twijfel gaat gepaard met het feit dat ik niet kan geloven dat die perfecte jongen zoveel van mij kan houden. Hij belooft ook veel, en dat heeft hij tot hiertoe nog altijd niet uitgevoerd.
Ik weet wel dat hij van me houdt, maar ik heb gewoon nodig dat hij me behandeld alsof hij niet zonder mij kan! En dat heb ik hem juist via de telefoon uitgelegt, maar hij begreep echt niet wat ik bedoelde, hij werd kwaad en zei dat ik weeral afkwam met hetzelfde als altijd. En ik kon het niet goed uitleggen, en het telefoongesprek eindigde dat ik huilde, en dat hij niets zei. Dan zei hij dat we daar nog uren over konder doorpraten, en dat het beter was dat hij iets anders ging doen dan met mij telefoneren. Hij was wel kwaad ook al zei hij van niet. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik hou zoveel van hem, en hij ook van mij. Maar ik wil gewoon af en toe eens horen dat hij om mij geeft, en het gevoel hebben dat ik speciaal voor hem ben!

[PardonMe]

als het via de telefoon niet lukt om het uit te leggen wat je bedoelt, spreek dan af en vertel het face-to-face.. of als je dat liever niet doet, schrijf het in een brief of een mailtje..
Vertel wat je hier ook hebt uitgelegd, maar dan echt precies wat je voelt en dan gericht aan hem..
Misschien dat hij het dan begrijpt..?

Laat hem weten dat je het gewoon af en toe nodig hebt om te horen van hem, dat hij om je geeft en van je houdt..
Dat hij dat af en toe eens in je oor fluistert ofzo, hoeft niet elke dag misschien, maar gewoon eens als jullie samen zijn ofzo..Of een lief speciaal kusje op een moment dat je het niet verwacht.

Maar als je weet dat hij nu zo iig nog veel om je geeft, twijfel dan niet aan hem en je relatie
Gewoon er goed over praten met elkaar...
succes!

[-Meisje-]

Kan hij je niet op andere manier tonen dat ie van je houd? Doet ie dat niett? Is een lieve knuffel geven ofzo...? Of je is verliefd aankijken?

[sparkling star]

PardonMe schreef:
spreek dan af en vertel het face-to-face.. of als je dat liever niet doet, schrijf het in een brief of een mailtje..

Dit heb ik al gedaan, maar het probleem is dat als hij zegt dat ik toch ook moet merken dat hij van me houdt en dat hij vindt dat als hij ervoor zorgt dat we elkaar kunnen zien, dat dat veel meer waard is dan één keer zeggen dat hij van me houdt, dan is dat wel waar, en dan geef ik hem gelijk, en dan vraagt hij of ik nu zelf in zie of ik overdrijf of niet... Hij vindt dat ik overdrijf, en als hij dan zijn argumenten zegt, dan vind ik dat hij gelijk heeft... en zo kom ik vast te zitten

[PardonMe]

Tja als hij toch ook nog op andere manieren laat merken dat hij echt wel om je geeft, dan zou ik me maar niet zo druk maken
Die jongen is echt nog wel gek op jou
Laat het gewoon een tijdje rusten en ontdek zijn maniertjes van jou te laten merken dat hij van je houdt..

[girl18]

ik begrijp echt niet waar je druk om maakt je hebt een perfecte relatie veel meiden zouden jaloers op je zijn het is al een wonder als een jongen meer dan een half jaar bij je blijft moet je na gaan een jaar.. of een anderhalf jaar zolang heb ik nu met mijn vriend maar aan de ene kant begrijp ik het wel vroeger kwam me vriend een keer per week met rozen aan zetten terwijl die dat nu niet doet maar gelukkig stuurt me nog wel onverwachts een kaartje met ik hou van je of hij zegt dat s nachts..

Damn! Het lijkt wel of ik mezelf hoor praten..

Ik kan er niets over zeggen, alleen maar dat ik je wel begrijp. Maar weet wel dat jongens heel anders werken, en dat het dus helemaal niet betekent dat ie niet van je houdt. Jongens uiten hun gevoel minder/anders..

[TMLWKY]

Dit probleem klinkt f*cking bekend

Ik ben zelf een jongen (oh ja? ja.), en ik toonde mijn gevoelens ook te weinig. En nu is het uit...

Ik denk dat je aan je vriend duidelijk moet maken dat hij meer moet zeggen en laten blijken wat hij voelt... Dat je nu het gevoel krijgt dat je 'gewoon' voor hem bent geworden.

Succes ermee,
F

[Dminor]

~Dark Voice~ schreef:
Damn! Het lijkt wel of ik mezelf hoor praten..

Ik kan er niets over zeggen, alleen maar dat ik je wel begrijp. Maar weet wel dat jongens heel anders werken, en dat het dus helemaal niet betekent dat ie niet van je houdt. Jongens uiten hun gevoel minder/anders..

Het is een generalisering, maar het klopt over het algemeen genomen wel. Ik heb er trouwens juist last van dat ik m'n gevoelens te veel uit. Ik verklaar m'n liefde veel te vroeg aan iemand, overdonder meisjes af en toe met een compliment die ze helemaal niet aan zagen komen (effect = )... Nou heb ik me ingehouden de laatste tijd en voel ik me héél raar... Gewoon, alsof er in mij iets opgesloten zit wat ik er uit moet schreeuwen. Ik ben nu verliefd en... tja.

Maar sprankelende ster, om toch maar even op de inhoud van het topic in te gaan, ik snap het wel een beetje, maar..
Wat gebeurt er precies als jullie samen zijn?
Zijn jullie überhaupt wel vaak samen?
Is het voor de omgeving wel te merken dat jullie een koppel zijn?

Want ik denk dat als een stel bij mekaar is, de twee personen daarin zich dan heel verliefd gaan gedragen. Dat is de hele kern van een relatie: samen verliefd zijn. Merk je dit dan op geen enkele manier?! Ik kan het me haast niet voorstellen. Heeft Dark Voice hier misschien ook nog wat over te vertellen? (Aangezien het haar heel bekend in de oren klonk.)