[Steyve Haerck]

ik heb een jaar geleden een stalker gehad, die me zoon vijf maanden intensief lastig viel, op mijn werk en daarbuiten, bellen, mailen, en een paar keer stond de persoon in kwestie voor mn neus. uit het niets. een keer greep ie me vast, de rest bleef het bij hard praten en dreigen/smeken
het ergste wat ie heeft gedaan is mij 2x klemrijden met zijn scooter en bedreigen, maar echt erge dingen zijn er nooit gebeurd.
de stalker in kwestie was een ex, die het niet wilde accepteren dat ik onze relatie had beendigd. alle vormen van stalken heb ik genegeerd en aangegeven bij de politie. deze konden niet zoveel voor me doen, zelfs het klemrijden werd alleen maar opgeschreven, meer niet.
na 5 maanden hield het stalken ineens op.

toch heb ik hier nu, dik een half jaar later, nog steeds zeer regelmatig nachtmerries over. de laatste twee maanden was het iets minder met die nare dromen, dus ik dacht dat het wel voorbij was.

hij is afgelopen week bij mn werk gesignaleerd, en nu is het weer in alle hevigheid terug.
ben weer terug bij af. durf amper alleen over straat, ga continu mensen bellen als ik alleen thuis ben. durf niet meer alleen weg te gaan in de avond.
wat kan ik hier aan doen? ik weet zelf ook wel dat ik overdreven angstig ben geworden, maar er is wel aanleiding toe geweest die maanden dat k gestalkt ben. heb wel bedreigingen e.d gehad toen.
kom ik ooit nog van die irritante nachtmerries af??

[Droomvlucht]

Ik wil je geen stoornis aanpraten, en ik ben geen deskundige, maar er bestaat zoiets als posttraumatische stress. Kenmerken daarvan zijn:

*Vervreemding van lichaam en gevoel
*Blijvende angstverschijnselen, zoals trillen, zweten, hartkloppingen, ademhalingsproblemen
* Herbeleving (nachtmerries en flashbacks)
* Uit geheugen weggevaagd zijn van de traumatische gebeurtenis
* Communicatieproblemen en woede-aanvallen.
* Slaapproblemen.
* Concentratieproblemen

Misschien een idee om een keer met je huisarts hierover te praten? Want die nachtmerries zouden natuurlijk op den duur vanzelf weg kunnen gaan. Maar als ik ook al lees dat je het zo moeilijk vind om op straat te gaan, dan eist die angst wel steeds meer tol in je leven.

[Nona]

Als hij alleen maar gezien is en er geen reden is (althans: niet veel reden) om aan te nemen dat hij je weer zou gaan stalken zou ik inderdaad eens contact opnemen met de huisarts. Dit hoeft geen stoornis te zijn, maar je hebt wel gewoon gevoelens en angsten waar je zelf niet heel goed mee om kunt gaan en waar je best wat hulp bij kunt gebruiken.

Gaat hij je weer stalken zou ik aangifte doen. En geen opschrijven accepteren; neem desnoods iemand mee die stevig in zijn schoenen staat. Je kunt daarbij aandragen dat je al op zoek bent naar psychische hulp (of misschien al hebt) en dat dit jou echt schaadt; dat geeft de politie een betere indicatie van hoe ver dit gaat.

Het is misschien niet wat je wil horen, maar het zou een oplossing kunnen zijn om van omgeving te veranderen. Dat hoeft niet heel drastisch, maar als je bijv. verhuist en ergens anders gaat werken is de kans al een stuk kleiner dat hij ineens voor je deur staat. Ook word je dan minder herinnerd aan wat er gebeurd is, omdat je simpelweg niet meer in die omgeving zit.

Misschien vind je dan wat rust.

Mocht hij je toch weer lastig gaan vallen en er is niemand die je wil helpen, dan valt hij maar per ongeluk van de trap ofzo. Dat soort gasten ben je liever kwijt dan rijk Ik zou even aardig tegen zo iemand zijn en hem op een moment dat hij het niet verwacht een enkeltje terug naar de hemel geven.. niet om je ideeen te geven ofzo

[gewoonmax]

je moet problemen naar mijn inzien bij de bron aanpakken. En de bron is je stalker. Waarschijnlijk zijn er situaties die ankerpunten blijven voor de herinneringen aan vroeger. Je kunt leren om volledig in het moment te gaan leren. Je aandacht in het NU houden. Maargoed dat is meer een zen oplossing en weet niet of je daartoe bereid bent, is namelijk wel een langere weg. Alhoewel deze later wel meer voordelen bied in je gehele leven.

Maar je zou ook de stalker op kunnen zoeken en hem helemaal zwart maken somehow. Of je laat het iemand anders voor je doen. Maar toch kun je het het beste zelf doen, zo overwin je je angsten en dat is net de bedoeling.