[Kort verhaal] De schone vrouwe & de narcistische autist

[trophus]

De schone vrouwe & de narcistische autist

Hallo mijn naam is Peter, en ik hou alleen van mezelf. Ik ben echter zwaar autistisch en heb me daar recent overheen gezet, dit is mijn verhaal.

Het was een koude zaterdagavond en ik had al mijn moed bij elkaar geraapt om me eens goed te gaan bezatten bij de locale discotheek. De mensenmassa was dreigend.
Ik zag een mooie vrouw op een barkruk 3 krukken verwijderd van de mijne, ik voelde dat ze mij wilde. We zaten daar met zijn tweeen en zeiden niets.
Ooit had ik in een liedje gehoord over het kunnen communiceren met elkaar zonder woorden, en over hoe het een teken van echte liefde is. Dus ik sprak niet met haar, en zij sprak niet met mij. Zo zaten wij daar een uur, romantisch zwijgend. Ik wist wat ze wilde, dus ik raapte mijn moed bij elkaar.

Ik liep naar haar toe en zei “Ik weet precies wat je wil, je wil met mij mee naar huis”.
Ze keek me aan, haar wenkbrauwen lichtelijk gefronst alsof ze wilde zeggen “hoe weet je dat?”. “Geef het maar toe” zei ik tot haar “Je wil met mij de liefde bedrijven en ik wijk niet van je zijde totdat ik en telefoonnummer heb”.
Haastig pakte ze een stukje papier uit haar roze handtas en noteerde haar telefoonnummer voor mij. Ik keerde weer naar huis, dol van geluk.

Ik heb enkele dagen gewacht voordat ik haar belde, toen draaide ik het nummer op het papier. Een luid hijgen aan de andere kant van de lijn was het eerste wat me op viel “Ik wil je in me” kreunde ze. Ik wist dat ik goed zat.
“Waar woon je?” vroeg ik. Jouw hand op mijn rug, kom hier schat ik zal je verwennen”. Mijn enthousiasme was groot, wat een vangst en dat na 1 avond uit.
Nog enkele malen probeerde ik haar haar woonlocatie te ontfutselen, maar snel werd mij duidelijk dat ze een spelltje met me speelde, ik moest haar zoeken.

Dat zag ik wel zitten, ik ging op zoek maar bij welke stad de regiocode 0909 behoort is mij nooit duidelijk geworden.

Ik zal vrouwen nooit begrijpen.

Ik vind het stom, het is niet grappig.
Enkele opmerkingen:
Een goed verhaal begint niet met ''Hallo mijn naam is Peter...", maar heeft een pakkende inleiding.
Een zware autist gaat niet naar de discotheek en houd al helemaal niet van dit soort gesprekken.
Over autisme kun je je niet heenzetten.
Cijfers onder de twintig altijd voluit schrijven, dus ''een'' en ''drie'' ipv 1 en 3.
Let eens op wanneer je een komma en wanneer je een punt neerzet.
''Zei ik tot haar''? Gebruik je dat soort woorden werkelijk?
Het ''dus'' in ''Dus ik sprak niet met haar, en zij sprak niet met mij.'' is misplaatst. Het is namelijk geen gevolg van wat je in de vorige zin stelde.

Door het slechte leestekengebruik haak ik snel af. Ik ben erg gecharmeerd van deze zinsnede: "Ik ben echter zwaar autistisch en heb me daar recent overheen gezet, dit is mijn verhaal." De rest vind ik niks.