Zijn hier ervaringsdeskundigen?

[Eend]

Ik ben gevraagd om samen met mijn pber en ex-pber voorlichting te gaan geven over het soort afdeling waar ik op zit. Ik ben benieuwd hoe dit gaat lopen, maar ik vroeg me af of hier nog meer mensen zijn die voorlichting geven oid. en wat staat je dan te wachten?

[Gothic]

Wees voorbereid op alle vragen. Wees duidelijk in wat je wel en niet wil vertellen/beantwoorden.

Alleen ervaring met patienten die dit doen en zelf voorlichting geven, maar is toch anders...

Ik denk wel dat jij hier heel geschikt voor bent en dat het ook zeker goed voor je is...

[coopergirl]

Geef je de voorlichting aan cliënten of aan hulpverleners?

[~~dolce~~]

oh, ik ben een keer meegeweest naar een "les" van mijn pyschologe van de kliniek. Het was een bijeenkomst voor allerlei hulpverleners, maar er zaten toen vooral huisartsen. Ik was mee als, ja.. als wat.. intervieuw object ofzo. Ik vond het iig niet erg om te doen, het viel me reuze mee.

Ook hebben we open middagen/en avonden gehouden bij de kliniek. Er was toen voornamelijk familie enzo. Ik zat toen in het forum, voor het vragenuurtje ofzo. Kreeg veel vragen over de afdeling enzo.

Weet niet of je zulke dingen bedoelt?

[justhanna]

Ik heb ook als ervaringsdeskundige voorlichting gegeven. In eerste instantie vertelde ik een stuk van mijn eigen verhaal, waar vervolgens vragen over mochten worden gesteld. Mijn collega's deden dan het theoretische deel van de voorlichting. Later heb ik ook zelf het theoretische gedeelte gedaan, en dat vertelde ik dan weer aan de hand van mijn eigen ervaringen.

Belangrijk is je eigen grenzen in de gaten te houden. Ik had in het begin zelf al snel dat ik heel veel wilde vertellen, omdat ik merkte dat er vaak veel onbegrip onder de hulpverleners was. Maar na de voorlichting was ik dan wel helemaal op, omdat het wel enorm veel energie kost, en ik me daarna ook schuldig voelde over wat ik allemaal wel niet verteld had over mezelf. Later heb ik hier gelukkig wel een balans in kunnen vinden, vooral door eerst te overleggen met collega's waar mijn grenzen lagen, en wat ik wel en niet wilde vertellen.

[Eend]

coopergirl schreef op 15-07-2007 @ 21:16 :
Geef je de voorlichting aan cliënten of aan hulpverleners?

Aan hulpverleners.

[Eend]

~~dolce~~ schreef op 15-07-2007 @ 21:58 :
oh, ik ben een keer meegeweest naar een "les" van mijn pyschologe van de kliniek. Het was een bijeenkomst voor allerlei hulpverleners, maar er zaten toen vooral huisartsen. Ik was mee als, ja.. als wat.. intervieuw object ofzo. Ik vond het iig niet erg om te doen, het viel me reuze mee.

Ook hebben we open middagen/en avonden gehouden bij de kliniek. Er was toen voornamelijk familie enzo. Ik zat toen in het forum, voor het vragenuurtje ofzo. Kreeg veel vragen over de afdeling enzo.

Weet niet of je zulke dingen bedoelt?

Ja, zoiets is het denk ik wel. Thnx

[Eend]

justhanna schreef op 16-07-2007 @ 09:50 :
Ik heb ook als ervaringsdeskundige voorlichting gegeven. In eerste instantie vertelde ik een stuk van mijn eigen verhaal, waar vervolgens vragen over mochten worden gesteld. Mijn collega's deden dan het theoretische deel van de voorlichting. Later heb ik ook zelf het theoretische gedeelte gedaan, en dat vertelde ik dan weer aan de hand van mijn eigen ervaringen.

Belangrijk is je eigen grenzen in de gaten te houden. Ik had in het begin zelf al snel dat ik heel veel wilde vertellen, omdat ik merkte dat er vaak veel onbegrip onder de hulpverleners was. Maar na de voorlichting was ik dan wel helemaal op, omdat het wel enorm veel energie kost, en ik me daarna ook schuldig voelde over wat ik allemaal wel niet verteld had over mezelf. Later heb ik hier gelukkig wel een balans in kunnen vinden, vooral door eerst te overleggen met collega's waar mijn grenzen lagen, en wat ik wel en niet wilde vertellen.

Ja, mijn eigen grenzen in de gaten houden, dat is wel moeilijk. Maar mijn twee hulpverleners gaan mee, die weten mijn grenzen beter dan ik en die zullen me ook ondersteunen.