Rare competenties die je moet ontwikkelen. Daar moesten wij dus totaal niet op focusen toen wij onze ontwikkelingsplannen moesten opschrijven. En ik zit ook in de informatica.
Anyway...
Citaat:
maar hoe kan ik mijn zinnen verzetten, mezelf afleiden, of whatever
want op die dagen blijven die vragen door mijn hoofd spoken.
|
Je moet jezelf natuurlijk wel
toelaten om afgeleid te zijn. En dat is lastig. Dat weet ik. Bij mij blijft ook alles wat dwarszit, spoken. Ik moet in dat soort gevallen mezelf laten gaan en leren te ontspannen.
En, hoe simpel het ook klinkt, moet je je gewoon aanleren om je niet druk te maken om sommige dingen. Je zegt bijvoorbeeld zelf al dat het studeren je prima afgaat en dat je bijna af mag studeren. Dus gaat alles goed. En als het eventjes tegenzit, moet je niet in de stress raken. Er is altijd wel een herkansing die je kan doen om 't recht te trekken.
MBT je vriendin: Ik ga er van uit dat ze tot nu toe (bijna) altijd veilig is thuisgekomen. Wat ze doet, heeft ze bewust gekozen. Ze zal heus wel zorgen dat haar niets overkomt. En tot nu toe is het wel goed gegaan.
Toegegeven, ik weet je situatie niet. Assumpties de gekste.
Wat ik probeer te zeggen is: Je moet jezelf leren om, als er iets mis kan gaan, het latrer gewoon nog een keer te proberen. En ach. Dan mislukt het maar een keer. Je bent immers mens en fouten maken hoort er nou eenmaal bij.
En dingen die al tijden goed gaan, zullen vast en zeker ook wel goed blijven gaan.
Citaat:
Niet meteen op iets reageren, met name als ik geirriteerd ben kan ik nogal fel uit de hoek komen
|
Soms reageer ik ook te snel (en in bepaalde situaties ook nog eens te fel) op iets. En dat kan mij (of de mensen om mij heen) wel eens in de problemen brengen of onnodige ruzies / argumenten veroorzaken. Wat ik dat geval dan doe, is flink op mijn tong bijten en eventjes de reactie van iemand anders afwachten om wat licht te scheppen in de situatie. Is er geen iemand anders, en alleen jullie twee, dan moet je proberen even te wachten tot je afkoelt.
Wanneer ik geïrriteerd ben, ben een stuk minder rationeel. Eventjes afwachten en je gedachten op een rijtje zetten, is een simpele stap die in het algemeen niet zo erg lang duurt. Maar je moet jezelf er wel toe zetten met wat zelfdiscipline.
Wat dat betreft ben ik zelf ook nog onderweg. Ik kan echt heel erg licht ontvlambaar zijn.
Je focus continu houden, kan natuurlijk niet. Misschien is het makkelijker om te kijken of je de probleemsituaties kan herkennen, zowel van buitenaf en als van binnenuit en dan je concentratievermogen tegelijkertijd aan te passen aan de hand van de situatie.
Met van buitenaf bedoel ik: Herken een externe situatie waarvan jij wéét dat je één van de bovenstaande punten tegen gaat komen, maar waarvan jij ook weet dat je er niets aan kan doen als deze gebeurt. Bijvoorbeeld wanneer je vriendin gaat werken. Maar natuurlijk ook op een subtieler en abstracter niveau.
Probeer dan dus te herkennen dat er iets gaat gebeuren waar je niets aan kan doen en dat jezelf er druk om maken toch niets uithaalt en dat snel of fel reageren de situatie misschien alleen maar verergert.
Met van binnenuit bedoel ik: Herken je eigen staat van zijn en pas je gedrag er op aan. Als je merkt dat je geïrriteerd ben, weet je dat je feller en sneller kan reageren, en misschien zelfs zonder er bij na te denken.
Voorbeeld: Je merkt dat je geïrriteerd bent en je bespreekt jouw deel van het project. Bereid je in dat geval bijvoorbeeld al mentaal voor door er rekening mee te houden dat je (negatief) commentaar kàn krijgen. En probeer jezelf aan te leren dat je
luistert naar wat ze zeggen. Misschien komt het er juist van hun kant krom uit en bedoelen ze het niet kwaad. Laat 't bezinken en formuleer je gedachten rustig.
En soms, is het wijzer om de waarheid op een wat minder tactische wijze te verwoorden.
Eh, ja. Misschien heb je er wat aan.