When life fades to death

[Genesis]

He kneels down on the floor
evil penetrating his heart
he realises while it's hurting
he knew it all from the start

Where the devil has been waiting
on the corner of life
he should have been prepaired
he should have used the knife

He should have done it when he had the chance
nobody at home, just you and the knife
so dishonourable and frustrating
living against a life

When I'm waking up I realize
it's not me who's talking
They are the dreams of a tripled human mind
they are the dead that are walking

Walking through the mind of a crashed human being
Walking through the dreams of an unrested soul
Blood is running from the arm
Dripping down on the floor

Why does nobody ever realise
what is going through my mind
death and life are becoming one
and a razor is all I'll find

[Genesis]

~Dark Voice~ schreef:


Zo mooi geschreven. Maar zo triest Dit gedicht spreekt me heel erg aan. Jammer alleen dat het beschrijft wat jij voelt. Jammer dat het dus geen vrolijker gedicht is

<QUOTE><b>death and life are becoming one
</QUOTE></b>

Weetje. bij dit stukkie moet ik denken aan die oude sign van mij. "If you want to live in Heaven, you'll have to die in Hell.
Ik bedoel, Leven en Dood hetzelfde. Ja zo zie ik het soms ook wel. Dit is soms net Hell. Dus... ja, sorry je zal het wel niet begrijpen, als je maar weet, dat ik jou WEL begrijp!!!

Ik hoop je echt graag weer een keertje te spreken!!!

Veel sterkte!!!

Kussies en Liefs,

Het is geen vrolijk gedicht inderdaad.. Tja, kan het ook neit helpen.. Gaat ook nie erg goed

Volgens mij ervaren wij wat leven/dood betreft veel soortgelijke dingen.. Er lijkt voor mij op veel momenten helemaal geen verschil meer te zijn, omdat het allemaal een rare mengelmoes wordt. Ik kan het allemaal niet meer uit elkaar houden, en ik word er gek van.. Wat is nou echt en wat niet, en wat niet echt is, wat is dat dan? Is dat fantasie, of is het stiekem toch echt? IK WEET HET ALLEMAAL NIET MEER

hoop jou ook snel weer te spreken...

liefs,

Genesis