![]() |
|
Van 5 t/m 11 april is het de week van de poëzie. In en om deze week wordt er vanalles georganiseerd, meer info op http://www.weekvandepoezie.nl/2008/. Het thema is 'De eerste liefde'.
Bij deze wil ik jullie uitdagen een gedicht te schrijven dat betrekking heeft op het thema. Natuurlijk kan je ook een eerder geschreven gedicht posten. Liefst in een nieuw topic met [Week van de poëzie] in de titel. Het hoeft geen hoogstaand werk te zijn en het is geen wedstrijd. Dit soort initiatieven zijn er om je er mee bezig te laten zijn. Succes! Edit: ik bedacht me net dat het misschien fijn is om dit als kladtopic te gebruiken, dan kunnen we elkaar een beetje helpen. Het helpt om niet te vragen 'wat moet ik hiermee?', maar een directe vraag te stellen zoals 'werkt mijn binnenrijm wel?', 'loopt deze zin goed?' of 'moet ik nu nog op het onderwerp uit deze strofe verdergaan?'. Edit2: god ik lijk wel een gezinstherapeut ![]() ![]() Laatst gewijzigd op 04-04-2008 om 20:41. |
Advertentie | |
|
![]() |
|
Hihi, ik heb een heleboel gedichten over allerhande eerste liefdes, eerste basisschoolliefde bijvoorbeeld. Maar ik heb ze allemaal al gepost.
|
![]() |
|
Oja. Want er gaat niet genoeg poëzie over liefde, dus we moeten het nog een beetje extra stimuleren
![]() Extra sneu dat dan een krant als de DAG daar prominent aan meewerkt, dan neem ik het al niet meer serieus. Wel leuk dat VERS ook in deze week is, dat wel!
__________________
Als je luistert naar de wolken, als je luistert naar de wind
|
![]() |
|
Ja, inderdaad. Eerste liefde is een kutthema. Ze hadden veel beter iets heel poëtisch kunnen nemen waar het grote publiek dat verder niets met dichten heeft zich absoluut niet in herkent of iets over te zeggen heeft zodat de drempel om er iets mee te doen hoog ligt en alleen mensen die al dichten zich aangesproken voelen en het leuk vinden, en poëzie in het algemeen net zo weinig gewaardeerd blijft als het nu is en die hele week dus eigenlijk volstrekt nutteloos is.
Punt is dat de week van de poëzie meer bedoeld is om de massa te bereiken en enige interesse te stimuleren, net zoals de boekenweek bedoeld is om meer mensen aan het lezen te krijgen. Dat DAG er aan meewerkt geeft dat al aan, en het 'thema' wat een ontzettend lage instapdrempel geeft (want begon niet vrijwel iedereen ooit met halfbakken liefdesgedichten) lijkt me daar ook heel geschikt voor. Je moet het een beetje in perspectief zien, we spugen ook niet de actie 'Nederland leest...' ook al is de qualiteit van die boeken op z'n minst bedenkelijk. |
![]() |
|
Klopt, en je hebt ook verschillende soorten eerste liefdes. Zo was mijn moeder eigenlijk mijn eerste liefde, ik wilde toch o zo graag met haar trouwen. Samson en Gert kun je ook tot mijn eerste liefdes rekenen, of Disneyfilms. Hoeveel uren ik als kind zo wel niet voor de televisie heb doorgebracht...
Gisteren heb ik al iets gemaakt, en ik post het vanavond hier wel. Verwacht er niet te veel van, maar ik vond dat we wat minder moesten zeuren over het thema en wat meer dóen ![]() |
![]() |
|
Ach, het is leuk dat er zoiets is. En het thema... tja, het ligt helemaal aan jezelf hoe je dat invult. Aan de ene kant is er natuurlijk een ontzettend lage instapdrempel zoals Sketch zei, want iedereen kan hier wel iets over schrijven. Aan de andere kant is het dan wel weer een enorme uitdaging om met zo'n thema origineel uit de hoek te komen. Kijk maar naar Fayelinde!
__________________
et je ne compte pas mes jours.
|
![]() |
||
Citaat:
![]()
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
|
![]() |
|
Het moment dat een kind in zijn kraaloogjes wrijft en
beseft dat er méér is dan de schoot van een vader, een moederborst. Dat ogenblik weet hij waar de zoete smaak van appels vandaan komt, kent hij de aerodynamische wetten van het in de lucht gooien van zijn rammelaar. (biedt zijn fopspeen slechts nog een bittere troost) Ze proeven de geur en de kleur en de smaak van het leven, hun handen trillen en beven. Ze slaken gelukskreten. Een wolkenloze hemel blijkt nu blauw, versgemaaid gras groen. Totnogtoe blijft hun eerste liefde blauwe plasticine, verdacht uitziende spaghetti die voor mama vervaardigd wordt. Ze zijn nog even bespaard van een gebroken hart, tranen en tuiten en smart, ik haat hem voor eeuwig en altijd. Dat laatste stukje, hoort het er of niet? En het geheel: yes or no? C'rrect or inc'rrect? Laatst gewijzigd op 07-04-2008 om 17:53. |
![]() |
|
fopspeen, bedoel je toch? Dat blijf ik een raar woord vinden, wij noemen dat fiep
![]() ![]() Ik ook ![]() Laura Ten tweede: vliegende olifanten, failliete oliemagnaten, magische vogels en brandweerauto's. Alles, behalve dat. Maar opnieuw, als een oprisping: Laura. Ten vierde: stofzuigende moeders, mokkende vaders en oude opa in zijn blauwe bloemenstoel: "En, hoe gaat het nu op school?" Ruk liever mijn tong, mijn hart uit, sla me neer met sabels, houw mijn hoofd af. (Gebeurt toch wel.) Niet dit. Haar neus rimpelt als ze lacht.
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
|
![]() |
|
Ik vind die wel leuk. Vooral omdat het iets is dat ik me heel goed kan voorstellen denk ik. "Hoe gaat het nu op school?" haha, dat is echt zo'n opapraatje.
O ja, ik bedoelde fopspeen, ik zal het even editen. Wij noemen het een 'tut' trouwens, dat is het enige mooi Nederlandse woord dat ik kon bedenken. |
![]() |
||
Citaat:
![]() Een tut is bij ons weer wat anders, zo'n lapje wat kinderen vaak hebben en wat ze dan om hun duim wikkelen of weet ik veel wat. Grappig, die verschillende benamingen. (en o ja, fopspeen is wel een wat normaler, mooier woord dan tut of fiep ja ![]()
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
|
![]() |
||
Citaat:
__________________
I know a ghost can walk through a wall, yet, I'm just a man, still learning how to fall
|
![]() |
|
Voor het thema gekrabbeld, sorry dat het even duurde maar ik heb het gedicht eerst een paar dagen liefdevol gehaat
![]() Omzwervingen Mijn ribben omlus ik als zwervingen rond matblauwe huid mijn poriën stik ik door met slanke naalden in bloemrijk borduursel Want hij bleef veel liever hangen in de lente als najaarsnarcis, turend naar niets dan oorsprong die sneed aan de bovenzij van geelomrande vlokkenspa En al was hij slechts de vroegste: later was die lijn op de hoogte van mijn ogen niet meer te onderscheiden van de rest
__________________
Ik loop geen risico, ik ren het.
|
Advertentie |
|
![]() |
|
![]() |
de week van poëzie is alweer voorbij, maar ik was toch begonnen na enige aanmoediging om iets te schrijven, dus heb ik een stel regels ergens in word geklad over het eerste vriendje waar ik mij ook bewust van was. Ik vind het te ruw voor een eigen topic. Onder werktitel 'twinlove':
Liefde bestond nog niet, maar mijn eerste vriendje was een tweeling. Hun namen rijmden en hun uiterlijk ook, ze leken namelijk hetzelfde maar waren beiden uniek, ik wilde er één terwijl de rest de andere leek te willen ze kwamen niet van de antillen, maar uit een republiek, uit een hoofdstad die ik niet uit kon spreken en wel kon schrijven; dat had ik net geleerd. Onze eerste ontbering was van éénzelfde niveau, de plagerijen. Ze hielden op toen wij ophielden, misschien daarom ook wel, ik iniedergeval wel weet ik nog gezegd te hebben zo anders toen ik zei ‘ik wil met je’ en hij alleen kon lachen en antwoorden ‘dat hoort de jongen toch te vragen’
__________________
jij <3
|
![]() |
|
|