Verliefd op ex van een vriendin

[Nyai]

Ik zal het hele verhaal maar even typen, maar ik weet gewoon niet zo goed hoe of wat. (of eigenlijk wel en ik zoek gewoon bevestiging )

Ik woon in een portiek, en 2 etages boven mij woonde Mark(de ex) en Sylvia(de vriendin). Inmiddels zijn Mark en Sylvia uit elkaar, Sylvia woont weer bij haar ouders, en Mark woont er nog.
Mark zag ik af en toe wel als ik de hond uitliet, en dan maakte we een praatje .verder eigelijk in al die jaren weinig contact met hem gehad, dat was meer met Sylvia, die ik ook nog regelmatig over msn spreek. In de periode dat ik nog wel werkte, lieten hun mn hond altijd uit als ik de hele dag weg was.

Een tijdje terug lag mn opa heel erg slecht, en ik zat in eindhoven bij wat vrienden. Toen ik terug thuis was midden in de nacht, reed er al geen openbaar vervoer meer naar het tehuis waar mn opa woont, en zag dat het licht van Mark brandde. Dus, ik hem gebelt, en hij heeft me naar mn opa gebracht met de auto. In die periode heeft ie heel erg veel voor me gedaan en voor me betekend. Er waren wat familie ruzies, verdrietig omdat opa overleed, etc. In die 2 weken zijn we eigenlijk heel close geworden. Veel contact, etc. en Ik heb heel erg veel steun aan hem gehad, en dat heb ik nog steeds. Hij is ook bij de condoleance gebleven, heeft me naar de begrafenis gebracht. Helaas moest ie werken anders was ie daar ook bij gebleven voor mij. Gelijk na zn werk kwam ie weer terug. Hij heeft geholpen met het leegruimen van de kamer, wat ik heel erg waardeer.

Verder zijn er rondom mij gewoon een hoop problemen de laatste tijd. Mn huis is een zooitje, ik ben overspannen, werkeloos, schulden, en ik trek het gewoon allemaal even niet meer. Ook op dit gebied vind ik veel steun bij hem, en heb ik niet het gevoel dat ik me moet schamen voor de puinhoop waar ik mezelf in bevind. Zowel qua mn huis als geestelijk. Ik voel me gewoon op mn gemak, het voelt vertrouwd en het is fijn dat iemand me accepteerd zoals ik ben en zoals mijn situatie nu is.

In de afgelopen weken zijn er aardig wat gevoelend voor Mark ontwikkeld, en ik durf eigenlijk wel te zeggen dat ik straal verliefd ben. Dat gevoel is wederzijds, daar hebben we het al over gehad. Ik heb ook aangegeven dat ik erg met mezelf in de knoop zit op het moment en hem daar niet in mee wil trekken. Hij heeft aangegeven alle tijd te hebben, en niks te willen overhaasten en dat ik rustig de tijd moet nemen. Plus dat ik het gewoon vervelend vind mbt Sylvia. Ik weet dat zij nog veel om hem geeft, en ik voel me gewoon erg schuldig tegenover haar dat deze gevoelens zijn ontstaan. Hij heeft gezegd met haar hier over te praten.
Mark en ik hebben 'nog niks gedaan'. Niet gezoent, of wat dan ook. Gewoon een hoop geknuffel, en wat lol. We gaan af en toe samen even weg, marktje op, wat dan ook.
Mn moeder is helemaal weg van hem, en de rest van mn familie denkt al dat we wat hebben. We hebben dat maar zo gelaten omdat het wat lastig uit te leggen was waarom ie anders bij toch best wel intieme, familie-momenten geweest is. Iets wat misschien ook wel genoeg zegt over de manier waarop we met elkaar om gaan?

Ik weet gewoon niet zo goed wat ik met deze situatie aan moet..

Zo te horen klinkt het alsof jij en die Sylvia alleen maar (goede) kennissen zijn en Mark en jij gewoon op een relatie afstevenen? Ik zie niet zo goed in wat het probleem is, behalve dat het misschien idd niet zo slim is om wat met hem te beginnen als jij nog zo met jezelf in de knoop zit (het is vaak moeilijk om de ander niet als een oplossing van je problemen te gaan zien, vandaar - en dat gaat natuurlijk altijd een keertje mis, want niemand anders kan jouw problemen oplossen).

[Nyai]

Ik verwacht ook absoluut niet dat hij mijn problemen oplost, wat dat betreft laat ik niet echt iemand toe. Ik ben bezig met schuldhulpverlening en de uitkering loopt nu, en ik heb eind van het jaar intake bij een psychiater voor de psychische kant.

Hij is gewoon een welkome afwisseling en hij voelt me dondersgoed aan als er iets is. Hij is zo iemand die met een kopje thee voor de deur staat als ik me niet lekker voel, en dan bij me in bed kruipt en me gewoon vast houd.

Ik heb hem ook gezegd dat ik het gewoon allemaal lekker rustig aan wil doen, dat ik daar veel meer behoefte aan heb. En dat accepteert, begrijpt en respecteert hij ook.

Klinkt als een leuk vriendje dan, toch?

Ik bedoelde alleen meer dat de ander je in het begin gelukkig maakt, en dat je dan in die zin hem als de oplossing ziet (want bij hem voel je je goed, etc) - maar dat je dus niet kan verwachten dat hij je vervolgens de rest van je leven je goed kan laten voelen, dat zul je toch zelf moeten doen. Zegmaar niet de letterlijke oplossing voor je problemen maar meer een 'zo lang hij er is en zich zo gedraagt als ik leuk vind, ben ik gelukkig'. Niet dat je dat doet, hoor, maar het gebeurt gewoon best vaak. (Ook als mensen níet enorm met zichzelf in de knoop zitten, trouwens.)

[x-spekkie-x]

Hoe goed ben je bevriend met Sylvia?
En waarom is hun relatie uitgegaan? Is dat in de periode gebeurd dat jij veel contact met hem opnam? (Of was die periode pas nadat het uit was?)

Ziet er voor mij ook 'duidelijk' uit. Jij voelt wat voor hem en hij voelt wat voor jou. Leuk toch
Laat hem wel eerst met Sylvia praten. Het is tenslotte net uit en voor haar ook niet zo gemakkelijk dat hij alweer opnieuw verliefd is.

[Nyai]

Het contact met Sylvia is erg verwatert de laatste tijd. Voordat het tussen hun uit ging, hadden we beter contact. Maar toen woonde ze ook een stuk dichterbij.
Met hem heb ik verder nooit contact gehad echt, in de jaren dat we hier wonen. Als ik hem in die 2 jaar een keer of 20 gesproken heb en hij hier 4 keer binnen is geweest(op de keren na dat ie mn hond uit liet dan, maar dan was ik er zelf niet ) is het veel.

Tussen hun is het nu een maand of 3 uit denk ik.. De reden weet ik niet precies, geloof dat het gewoon niet meer werkte tussen hun.

Ik heb pas de laatste 2 weken veel contact met hem. Sinds het uit is, kom ik hem wel s vaker tegen met de hond uit laten en babbelde we wel een hoop. Maar niet echt veel intensief contact. Nu dus wel.

[WolterB]

Ik ben het met Freyja eens

En verder, dat hij al aangeeft te willen wachten totdat jij je beter voelt, geeft hem alleen maar meer krediet in mijn ogen. Hij vindt je leuk, wil zich niet opdringen, etc.

[Nyai]

Gewoon Mn ongegronde twijfels aan de kant gooien, en maar doen dan?

[I C U]

^ Denk dat dat het inderdaad wel samenvat!

[cenerentola]

Volgens mij ben je helemaal gek op die jongen. Je moeilijke situatie en je vriendschap met Sylvia moet je niet als excuses zien om iets met Mark te beginnen. Zou toch zonde zijn?