Dromen (Indiana Rose is terug op DoP :))

[Indiana Rose]

21-9-2001
Ik zie: een droom
donkere lijnen op wit papier
Ik teken en kleur in.
Observeer, beoordeel
en gum weer uit.
Mijn droom moet perfect zijn.

16-9-2001
Ik zie: Je zit weer te dromen
Staart stil voor je uit.
Je glimlach gelukkig,
je blik op oneindig,
je kin rustend op je hand.
Ik zie: Een droom in je ogen.
alleen de omtrek zichtbaar voor mij.
Naar de inhoud kan ik slechts gissen.
Wie je gedachten bevolken
blijft voor mij een raadsel.
Ik zie: Het geluk in je droom.
De zelf-gecreerde wereld,
Het slechte stevig ingesnoerd.
Geluk is het eindpunt
maar jou droom het begin.
Ik kuch: Je schrikt op.
Een moment van ontreddering
Dan zien je ogen de wereld
mijn wereld
En krijg ik een stralende lach.
Je realiteit is soms even mooi als je droom.

Ik ben niet helemaal tevreden over het middenstuk van die tweede, maar goed, perfectie is een ilusie, nietwaar?

[Dreampoet]

Het zijn woorden die iets moois vertellen, zonder dat ze daarvoor moeten kronkelen in de gekste bochten. Toch verliezen ze hun symboliek niet, en blijven ze erg spitsvondige vergelijkingen opbouwen, die werkelijk als een redenering door blijven lopen in het gedicht. Nee, het middenstuk is langer, en kan op het eerste moment brekend lijken met de kalmte uitstralend van het eerste deel, maar niets is minder waar. Want het tweede deel wordt opgesplitst op het moment dat het oogcontact er komt, en de andere opschrikt. Om dan te eindigen in een omschrijving van geluk zoals ik er nog nooit één las: niet meer of niet minder dan echt.

Groetjes, Dreampoet

[Indiana Rose]

Dank je, Dreampoet. Positieve reacties zijn toch altijd leuk...

[Anne]

Ik ga niet zoveel zeggen als de twee mensen voor mij, want ik heb niet zoveel te zeggen (duh )
Maar: Ik vind ze allebei echt mooi!