zo maar een ideetje, zeg maar wat je ervan vind

[leenjte]

Zij ligt op bed
Uitgemergeld en klein
Mager
Zij is ziek, erg ziek
Haar haar ligt als een stralenkrans om haar hoofd
Haar handen zijn bleek en doorschijnend
Haar gezicht is bleek
Haar mond is een rode veeg temidden van al dat wit

Plotsklaps vliegen haar ogen open
Een schorre hoestbui verstoort de stilte,
Verstoord het beeld van wit tegen wit
Van haar hoofd tegen de kussens

Zij fluistert iets.
Ik buig mijn hoofd naar haar lippen om haar te kunnen verstaan.
Slechts een woord:
Vaarwel.
Dan valt zij terug in de kussens
Bleekwit
Alleen.

[LissaPissa]

Mooi.. Erg mooi

[halve gare]

tering mooi zeg...
hoop dat het niet echt zo was...

[leenjte]

halve gare schreef:
tering mooi zeg...
hoop dat het niet echt zo was...

Nee was een boek dat ik gelezen had en ik vond het zo zielig...
moest ik ff over schrijven

[ekki]

leenjte schreef:
DRUPPELS

DRUPPELS
Druppels die hun eigen leven leiden
druppels die uit de hemel komen vallen
die zich vermengen met de tranen op je wangen
Die tranen druppelen naar beneden,
Naar beneden, waar ze zich vermengen
met de druppels van de bron
en die druppels zullen zich samen voegen tot een beekje
en de druppels van zovele beekjes.
zullen zich samen voegen tot een rivier
Die rivier stroomt door arme en rijke landen
langs krotten, villa’s en rijtjeshuizen.
Er zullen kinderen in spelen
kinderen van wie de buik bol is van
het feestmaal dat ze net habben gehad,
het feestmaal dat ze misschien elke dag krijgen.
Er zullen ook andere kinderen in spelen,
kinderen die bijna neeervallen van ziekte.
Ook hun buik is bol, bol van de honger.
Het water van de rivier vermengt zich ook met hun tranen,
tranen van een groot, bitter verdriet.
maar de druppels van de rivier stromen verder,
verder, naar de zee.
En daar, bij de zee, slik jij ze misschien in
en dan komen ze in jouw buik,
in die buik worden ze gemaakt tot tranen,
Tranen die van je wangen druppelen,
naar beneden, op de grond.
Daar, in de grond, zullen ze het voedsel zijn van vele planten.
Dan zal je misschien, op een dag,
Neer kijken op bloemen die gegroeid zijn door jouw tranen.

Eenzaamheid

Veel mensen
Om je heen
Maar jij
Bent alleen
Jij zit tussen
Al die mensen
Zij lachen en praten
Jij bent stil

Jij kijkt naar die mensen
Jij zegt niets
Jij hebt niets te zeggen
Je ben immers alleen

Alleen, tussen al die mensen
Eenzaam in je eigen wereld
Geen mensen om je heen
Jij zit zonder mensen

Zij lachen en praten
Zij kùnnen dat
Jij niet
Jij bent leeg

Leeg van binnen
Geen gevoelens
Alleen jij
Alleen een lege borst

Jouw hart is gestolen
Uit je borst gerukt
Leeg...
Alleen...

Jij leeft in je eigen wereld
In jouw eigen glazen kooi
Jij kannaar buiten kijken
Maar jij kan niets zeggen

Jouw mond is voorgoed gesloten
Jouw hart is voor altijd verdwenen
Jij zit in je glazen kooi
Met mensen die naar je kijken

Zij kijken naar jou
Zij praten over jou
Jij praat tegen hen
Zij horen je niet...

Zij kijken naar jou
Jij kijkt naar hen
Meer niet...
Zij kunnen je toch niet verstaan

Jij zit in je eigen kooi
Met al die mensen om je heen
Maar jij kan er niet uit
Jij bent alleen

Jij wilt huilen
Jij wilt schreeuwen
Maar jouw tranen zijn opgedroogd
Jouw stem is verstomd.

(dit is in de jij-vorm, omdat ik de ik-vorm niet echt aandurfde.. iets te persoonlijk.)

jij...

Ik loop door de straten
Ik loop, ik beweeg zonder er bij na te denken
Ik loop door de straten te peinzen
Ik denk aan jou
Ik denk aan jouw woorden, die uit jouw mond kwamen
Ik denk aan jouw lachen, jouw bewegingen
Ik denk aan jou, maar het blijft bij denken.
Nooit meer zal ik met jou praten en lachen.
Nooit meer zal jij bij mij zijn.

Ik denk aan je gezicht voordat je verdween
uit mijn leven
Je verdween in de aarde,
een leegte achterlatend in mijn hart.
Met de scheppen aarde en de bloemen
werd de aarde gerepareerd,
maar wie repareerd mijn hart?

Nooit meer zullen wij samen praten en lachen.
Nooit meer zal jij bij mij zijn.

Ik denk aan jou…

leenjte, denk ajb aan de 2 topics per dag per persoon (zie announcement

[ekki]

)

[ekki]

leenjte schreef:
niemand, nooit meer
Ik zal het niet vergeten
Het staat in mijn hart gegrift
Het staat in mijn hersens gebeiteld
Ik zal je nooit vergeten
Ik zal altijd aan je blijven denken
‘k zal je nooit vergeten
Waarom?
Jij was zo speciaal

Zo speciaal, zo onvergetelijk
Jij was zo goed, zo vriendelijk
Jij was zo, zo menselijk
Jij liet me kijken

Jij leerde me kijken en luisteren
Jij leerde me troosten en helpen
Maar wat jij vergat
Is hoe ik mijzelf moet troosten

Dat was moeilijk
Mijzelf troosten, als jij er niet was.
Ook nooit meer zou komen
Dat moest ik mijzelf leren

Toen jij weg was
Toen ik jou kwijt was
Jij was zo lief
Jij was zo tijdloos

Ze zeiden dat ik jou moest vergeten
Dat er meer mensen waren
Meer lieve en goede mensen
Net als jij was

Maar ik kan jou niet vergeten
Er is niemand zoals jij
Op deze aarde
Niemand, nooit meer