Waaraan denk jij zoal?

**18-03-2010, 02:56**

En post eens een voorbeeldstukje? Ik bedoel dan gedachten die je hebt op momenten waarop je niets anders aan je hoofd hebt.

Ik had het met Uice laatst namelijk over gedachten, en waar je op 'n dag zoal aan dacht. Hij zei toen tot mijn verbazing dat hij vooral aan muziek, films en de politiek dacht. Met als voorbeeldgedachte: "Als ik een debat zou voeren met Wilders, hoe zou dat dan gaan."

Dat vind ik heel raar. Ik denk namelijk bijna nooit aan films, muziek, en politiek. Het houdt me wel bezig, maar dat is vooral in de actieve rol (kijken, luisteren, lezen) en dan denk ik erover na, ook na afloop, maar het is niet zo dat het prominente onderwerpen van gedachten zijn. Als ik gewoon in de tram zit of in 't park rondhang dan denk ik aan heel andere dingen.

(Spoiler vanwege wall of text.)

Spoiler

Ik denk dan eerder aan hoe mijn gehemelte eruitziet, of aan het vlees dat onder je nagels is en dat het heel raar is dat je dat niet aan kunt aanraken maar op zich ook wel heel fijn want aanrakingen daar voelen ongetwijfeld heel onprettig. Aan dat schedels een soort knusse kamers zijn voor hersenen, en dat het raar is dat je ogen zomaar uit je gezicht steken terwijl ze aan de achterkant vastzitten aan je hersenen. Ik denk na over al het plastic op straat, hoe het daar is gekomen en waarom de mensen 't niet in de prullenbak hebben gegooid. Over dat 't water dat we op aarde hebben al miljoenen jaren oud is, terwijl wij pas 200 duizend jaar oud zijn. Ik denk aan slakken. Aan vragen zoals 'wat als slakken mensen waren, hoe zouden ze eruitzien', die dikwijls eindigen met dingen zoals 'wat als er een slakkenprins was en een zoutprinses, en ze waren verliefd, dat zou echt een soort Romeo en Julia-verhaal zijn met een evenzo dodelijk einde'.

Ik denk ook wel vaak aan sociale situaties, specifiek aan momenten waarover ik me afvraag of ik nou juist gehandeld heb of niet. Oja, moraliteit, daar denk ik ook veel over na. Maar ook aan sociale verbanden en sociale conventies. En aan mijn vriend en mijn vrienden en mijn familie. Vaak bedenk ik waarom ik zo van die mensen houd en dan ga ik glunderen. Soms herinner ik me dan een leuke uitspraak en moet ik hardop lachen. Als je in de tram zit dan is dat raar.
Als ik in een nieuwe ruimte ben en ik verveel me dan ga ik kijken naar waar alle ramen en deuren zitten, zodat ik weet waar ik heen moet in geval van brand. Verder denk ik vaak na over of ik een postapocalyptische samenleving zou overleven. (Ik denk het wel, maar mijn overlevingskansen zouden een stuk beter zijn als er iemand bij me was die goed kan vechten.)

De laatste tijd denk ik veel aan structuren. Dat je de structuur van iets pas kunt zien als je veel van een onderwerp afweet. Bij films zie ik tegenwoordig heel goed hoe zij opgebouwd zijn, de shotstructuur, de montage, hoe er is omgegaan met geluid en kadrering en belichting. Maar als ik naar lantaarnpalen kijk dan zie ik alleen lantaarnpalen. Ik zie niet het hele netwerk van elektriciteitkabels dat eronder loopt, en al helemaal niet de plaats waar die kabels samenkomen en afsplitsen en waar ze naartoe gaan enzo. Ik denk ook vaak aan hoe alledaagse dingen alleen alledaags zijn omdat we ze vaak zien. Dat voor kinderen Sesamstraat een heel realistisch programma is, want ze weten nog niet precies wat kan en wat niet kan. En dat voor een of andere nomade uit Afrika dingen heel anders zouden ogen dan voor ons. Stopcontacten enzo, en magnetrons.

Als ik chagrijnig ben dan wentel ik me in weltschmerz en denk ik aan hoe mensen in flats leven. Helemaal opgehokt in opgestapelde kleine ruimtes. Aan het rioolsysteem en aan de duizenden poriën aan ieder mens en dat als je een microscoop had, je heel goed kon zien dat al die poriën vol zitten met smerigheid. Aan haren op mensen en vettige voorhoofdjes. Aan dat in iedere mensenbuik allemaal zakken zitten, soort-van, die gevuld zijn met gal en zuur en andere smerigheid. Ik denk aan de kleinzieligheid der mensen. Aan varkens in varkensflats en opgejaagde zwerfhonden en aan grote industrieterreinen waar veel rook vandaan komt. Aan genocide en open wonden en vernieling en dikke kinderen die worsten naar binnen werken.

Als ik melancholisch ben dan denk ik aan de tragiek. Aan ingekakte huisvrouwen van middelbare leeftijd die naakt in de badkamer hun haar staan te blonderen in de ijdele hoop nog op te vallen bij het manvolk. Aan de verf op de muren in donkere tunnels, dat iemand dat ooit ijverig heeft geverfd en dat niemand het nu ziet. Aan alle ouders wiens kinderen nooit op bezoek komen. Vooral als 't een beetje kutkinderen zijn. Dat die lieve ouders maandenlang zitten te wachten op een telefoontje, maar dat de kutkinderen liever naar de Escape gaan om daar vieze cocktails te drinken en lawaai te maken en te dansen op slechte muziek. En dan denken de ouders van 'ja, wij zouden ook wel willen bellen, maar 't arme kind is zo druk, we wachten wel'. En van 'we worden tenslotte ook oude mensen, wat moet onze Dominique nou met ons gezelschap'. Ik denk ook weleens aan vaders die heel veel van hun kinderen houden, maar 't zijn van die serieuze emotioneel onbeholpen mannen, dus dat kunnen ze nooit goed uiten.

Als ik blij ben denk ik aan wat ik allemaal fijn vind aan het leven. En aan allemaal blije dingen. Voorbeelden komen later wel, want deze post is te lang, ik ga 'm niet meer afmaken.

Groetjesssss, Para.

Rationeel · **18-03-2010, 08:40**

het grootste deel van de dag krijg ik vol met het observeren van anderen en me daar dan over verbazen. en tig andere binnenpretjes

**18-03-2010, 09:58**

Mooi beschreven, Para.

Ik denk de laatste tijd vooral veel na over wat ik wil, of ik dat wel wil en zo ja, hoe ik dat ga bereiken.

Als ik in de trein zit of bus en ik kijk naar buiten, word ik, afhankelijk van het weer, blij of melancholisch. Als de zon schijnt, en ik zie bijv. weilanden met koeien en slootjes, denk ik aan hoe raar Nederland eigenlijk is. Een Amerikaan is wolkenkrabbers gewend en verstedelijking en dan komen ze in de polder terecht met weiland en een snelwegje en landweggetjes en een molentje en boerderijtje en koeien, en dan zou dat echt een cultuurschok zijn.
Als het regenachtig en donker weer is, denk ik aan de leegheid en betekenisloosheid van het leven. Het bekende 'wat is het nut'-gevoel. Je kan zoveel doen en niet-doen in het leven, je leven lang saai werk doen of van alles maken, maar volgende generaties zullen niet meer weten dat je ooit geleefd hebt, en over een paar eeuwen is jouw 'era' gereduceerd tot een alineaatje in een geschiedenisboek: de meest prominente schilder (van de 6 miljard mensen), de grootste oorlog uit deze tijd (van de tientallen), de grootste uitvinding van deze tijd (de computer ofzo) en daarmee alle andere kleine dingetjes insignificant makend. Hoe ontzettend nutteloos en utterly stupid het eigenlijk is dat we ons zo druk maken om een politieke non-kwestie, of een showbiz-figuur die is overleden, of een nieuw I-pod product dat helemaal "in" is. Hoe triest het is, dat dit soort dingen eigenlijk alleen maar zijn om ons leven een geforceerde zin te geven.
Om vervolgens tot dezelfde conclusie te komen als altijd: ik leef in het hier en nu, en dat het geen zin heeft om je druk te maken om suffe dingen en dat je maar gewoon moet doen wat je leuk lijkt.

Hoe vet zou het zijn als je al je geheugen en herinneringen en dromen kon backuppen.... /nieuwe gedachtekronkel

Jasmijn. · **18-03-2010, 12:46**

Bij mooi weer denk ik wat al die andere mensen buiten doen. Willen ze ook doodgraag gewoon in een parkje gaan liggen, boekje lezen, wandelen en van het weer genieten? Of hebben ze er geen probleem mee om gewoon t werken en wachten tot de vakantie omdat ze weten dat ze sowieso ergens heengaan.
In de tram, bus of metro (als ik niet lees) dan vraag ik me af wat de persoon voor, of naast mij in zijn of haar leven doet? Wat is haar job? Is ze misschien gestoord en lijkt ze heel normaal? Gaat hij naar huis? Wat vind ze ervan om in de metro te moeten zitten tussen al die andere mensen? ...

Bij slecht weer voel ik me melancholisch. Zo'n weer houdt iedereen binnen, geïsoleerd. Net of de mens al niet genoeg geïsoleerd leeft. Iedereen kleedt zich dan meestal in grijze, zwarte donkere herfstkleuren. Dat maakt het allemaal nog triester. Als het regent wil ik niets liever dan zo snel mogelijk thuis zijn om warme kleren aan te trekken. Lekker warm en droog.

Ik denk ook vaak hoe het eraan toegaat aan de andere kant van de wereld, zoals US, China, ...
Denken die mensen ook soms aan onze kant van de wereld (belgië, nl)..?
En als het hier winter is en daar zomer, beseffen ze dan dat terwijl zij van het zonnetje genieten, andere mensen in de vrieskou moeten gaan werken?
En wat als ik in een ver land woonde? Wat zou ik doen?

En een hoop vragen over de toekomst (zowel verre als nabije toekomst).

**18-03-2010, 12:56**

Ik denk meestal aan wat ik in de nabije toekomst nog moet of wil of ga doen, of wat ik in de verre toekomst wil doen. En of dat wel allemaal goed gaat. En ik denk aan andere mensen en stel me dan voor dat ik met ze aan het praten ben. Die gesprekken zijn tamelijk gedetailleerd en kunnen gerust een halfuur duren. Soms zijn ze realistisch, soms niet, meestal iets ertussenin. Op diezelfde manier forum ik ook wel eens in gedachten. Het merendeel van mijn gedachten bestaat uit gesprekken en planningen.
Als ik mediteer mag ik alleen denken aan het hier en nu. Dus dan denk ik dingen als 'de vloer is van hout'. En daarna denk ik 'ik zou 'm eigenlijk eens in de was moeten zetten' maar dat mag dus eigenlijk niet.

**18-03-2010, 12:59**

weer een 'kijk eens hoe lekker gek ik ben'-topic van Para.

Volk · **18-03-2010, 13:10**

Ik denk vaak aan talen, hoe taal wordt gebruikt, kleuren en menselijke reacties.
Maar vooral taal en kleur.

O, en ik denk zo'n beetje heel de dag door aan eten.

Cherry Springs · **18-03-2010, 16:14**

Ik denk na over wat mijn vrienden allemaal zeggen en of ze dan gelijk hebben of niet en waarom ze zeggen en doen wat ze zeggen en doen. Zoals vandaag toen een beetje maffe vriendin van me van streek reageerde omdat ze erachter kwam dat ik stiekem ijdel ben ofzoiets en dat vond ze vreselijk. En ik denk na over wat andere mensen doen en hoe ze zijn en hoe ze klinken en vooral als ze iets moeten presenteren probeer ik ze te zien als mensen en niet als vanzelfsprekende wezens in mijn omgeving. En dan klinkt hun stem opeens anders en zien ze er heel anders uit dan toen ik ze voor het eerst leerde kennen. Soms denk ik na over wat ik eet, of het niet te veel of te weinig is, hetzelfde over de hoeveelheid geld die ik uitgeef (hoewel ik daarvan meestal denk dat het te veel is) of plan ik in mijn hoofd hoeveel tijd ik ga besteden aan mijn huiswerk of aan andere dingen doen thuis. Ik denk vaak na over wat ik ga doen als ik m'n vriendje weer zie en dan haal ik me voor de geest hoe hij ruikt en hoe z'n armen voelen, ik denk vaak terug aan hoe ik vroeger was en dat ik sindsdien best wel vooruitgegaan ben en dan vraag ik me af hoe het zou gaan als ik weer oude klasgenootjes tegen zou komen. Ik denk na over hoe het zou zijn als ik ga studeren, waar ik ga wonen, wat voor vrienden ik zou maken, hoe dat allemaal wordt. Hoe het zou zijn als ik weer terug zou gaan naar mijn oude school om mijn oude leraren enzo weer op te zoeken. En over alle mensen die ik nu mag maar niet heel close bevriend mee ben en dat ik die waarschijnlijk nooit meer zie als ik ga studeren ook al heb ik ze op hyves. Hoe alle lagere klassers die ik ken op zullen groeien en hoe ze na de puberteit zijn, vooral de jongens, of die later als ze 24 zijn allemaal woest aantrekkelijk en lang zijn geworden. Of de alto's dan nog alto zijn. Of de emo-crowd die nu op mijn school zit over 6 jaar vervangen is door een nieuwe alternatieve stroming. Hoe het weer gaat worden, wanneer het echt warm wordt, etc.

**18-03-2010, 16:39**

Ik denk niet zoveel geloof ik. Meestal doe ik iets en denk ik na over hetgeen ik op dat moment doe, of ik ga gericht nadenken over iets waar ik een gedachte over moet formuleren, of ik praat met mensen om zo mijn eigen ideeën duidelijk te krijgen: zo niet dan verkeer ik vaak in een gedachteloze rusttoestand. Of ik paniekeer en heb doemgedachten over alles wat er mis kan gaan aan project x, maar dat is gelukkig niet vaak het geval.

Edit: nu ik er over nagedacht heb (

) klopt mijn eerste stelling niet. Ik denk juist wel aan van alles, maar vergeet het meteen weer, zoals Para aanhaalt. Ruwweg ingeschat denk ik vaak aan dingen die niet kunnen, aan de toekomst, aan eten en aan filosofische dilemma's (maar dat is meer nadenken).

Geel · **18-03-2010, 16:44**

ik heb vooral 'wat als' gedachtes

**18-03-2010, 17:08**

Citaat:

N00dles schreef:

Hoe vet zou het zijn als je al je geheugen en herinneringen en dromen kon backuppen.... /nieuwe gedachtekronkel

Hier denk ik inderdaad ook vaak aan, omdat ik heb geconstateerd dat je vaak na een dag al niet meer weet wat je de vorige dag allemaal gedacht hebt. Of eigenlijk na een paar uur al. Het is dan ook nog best moeilijk om je meestvoorkomende gedachtestromen in kaart te brengen, want je vergeet zoveel dat je het niet zo 1-2-3 weet. Ik zou een pink opgeven voor een levenslang abonnement op een database van al m'n gedachten.

Citaat:

Stefenootje schreef:

[afbeelding]
weer een 'kijk eens hoe lekker gek ik ben'-topic van Para.

Moar like een 'ik ben benieuwd naar de belevingen van andere mensen, volgens mij verschilt iedereen hierin enorm'-topic van Para. Maar als er niet zoveel in jouw hoofd omgaat hoef je niet te reageren hoor! Er is nog altijd SBS6 en de patattenkraam om de hoek.

**18-03-2010, 17:18**

Citaat:

ggcy8 schreef:

ik heb vooral 'wat als' gedachtes

Nona · **18-03-2010, 20:06**

Dat weet ik bijna nooit, tenzij ik er actief bij stil ga staan. Mijn gedachtegang is ook niet zo vaak logisch, dus onthouden waarom ik juist daaraan dacht is vaak moeilijk. Laatst zat ik bijvoorbeeld met mijn vriend in de auto, en hij vroeg me opeens waar ik aan dacht. Ik zei: Harry Potter. Op dat moment luisterden we Circle of Life van the Lion King, en hij vroeg me hoe ik dan van Circle of Life bij Harry Potter kwam. Toen realiseerde ik me dat ik dacht aan de kringloop van het leven, en hoe dat dan in zijn werk ging, en vervolgens aan schoolopdrachten waarin kinderen een soort van kleine kringloop moesten tekenen. En hoe ik een verhaaltje las (MLIA) van iemand die Voldemort in die kringloop had getekend. En toen vroeg ik me af hoe het avada kedavra'en van een ander persoon hem in leven zou houden, en ik bedacht me dat het maken van een horcrux moord noodzakelijk maakte. En dat het doden van een ander dus wel degelijk bijdroeg aan het verlengen van zijn leven, dus dat klopte ergens wel al dan in indirecte vorm. En toen dacht ik aan de horcrux midden in het meer in deel 6, en ik begon me af te vragen hoe het mogelijk was om magische krachten te verbinden aan de capaciteiten van een bootje, want Dumbledore zei dat dat zo was. En toen begon ik na te denken over het valide en betrouwbaar meten van de hoeveelheid magische krachten die iemand bezat, en dat is heel wat moeilijker dan capaciteit van het werkgeheugen of getalbegrip bij kleuters.

Zodoende.

Miekje* · **18-03-2010, 20:38**

Ik leef me vaak in in dieren. Van mug tot olifant. Bijvoorbeeld hoe zou het nou voelen om een mug te zijn en dan bloed uit mensen te zuigen? Wat moet je eten als je als mug vegetariër bent? En zou een giraf nou nooit de behoefte hebben om in de dierentuin eens lekker een mens plat te trappen? Of zou een geit op een gegeven moment genoeg hebben van de eeuwige melktank aan zijn spenen, en wel zo dat zij dol gaat doen en de slang wil stukbijten? En hoe zou een kakkerlak zich voelen als hij besefte dat de hele wereld hem haat? En als ik een kat zou zijn, zou ik me denk ik wel vervelen. En waarom hebben de meeste degoe's de onweerstaanbare drang om aan alles te gaan knagen? Hmmm...
Ook snap ik niet hoe het voelt om een normale 'losse' rug te hebben. Daar fantaseer ik dan over; misschien voelt het wel alsof je kan vliegen, of juist dat je heel de tijd op je tenen loopt. Of misschien voelt het heel normaal omdat je nooit anders hebt geweten. Dan geniet ik van mijn fantasie en meestal gniffel ik erbij, wat rare blikken veroorzaakt in de bus.
Als ik en boek lees, en ik krijg het op een of andere manier niet uit, ga ik een eigen einde verzinnen. Meestal schrijf ik het einde dan op en verbeter ik het duisend keer, omdat een rare gedachtenkronkel in mijn hoofd opeens zei: die, nee díe zin is niet goed. Vervolgens gooi ik het weg omdat ik niet meer weer welk boek erbij hoort.
Ik denk ook veel na over getallen. Die dan gaan leven en arme mensen en eenzame bejaarden gaan helpen. Of die juist en evil mob vormen en de wereld veroveren. Of ik denk aan putmonsters en verzin er zelf een uiterlijk bij. Van groot gedrocht met bananenschillen op zijn schouders tot klein kaboutertje dat niemand kwaad wil doen.

Wie weet moet ik ooit sprookjes gaan schrijven.

Giles · **18-03-2010, 21:06**

Als ik bewust aan het denken ben, val ik terug op al mijn levens in paralelle dimensies. Ik geloof niet in het bestaan daarvan, maar ik word er wel erg vrolijk van. Soms grijp ik terug op jarenoude verhalen en herhaal ik ze alleen maar, op andere momenten breid ik ze uit.
Wanneer ik niet in de metro lees, denk ik aan de binnenkanten van andere mensen. Zij zijn geen bordkartonnen accessoires in mijn leven, zij zijn uit puur toeval daar op hetzelfde moment als ik er ben. Zij voelen ook magen borrelen, ogen jeuken en hebben allerlei gedachtes. Als ik lang genoeg doordenk, zie ik gedachtenwolkjes, dat geborrel en gaan mijn ogen ook jeuken, maar dat doen ze sowieso vrij vaak.
Ik ben ook heel goed in ongewenste gedachtes ontwijken, dan grijp ik graag terug op die eerder genoemde dimensies. Ik denk wel eens aan hoe het zal zijn om door een auto geraakt te worden, ik voel me bijna voor de trein vallen als iemand dicht langs me loopt en ik weer eens te dicht bij de rand van het perron sta. Ik ga er toch nooit verder van af staan, want dat geroetsj langs je lijf is zo fijn.
Veel te vaak denk ik nog: 'Wat zal die over mij denken?' wanneer ik een vreemde passeer, om vervolgens te denken 'Niets, want ik ben zijn leven al weer uitgelopen.'

**18-03-2010, 21:13**

Het is redelijk leeg in mijn hoofd. Lang ergens over nadenken doe ik maar zelden.

Trimm Trabb · **18-03-2010, 21:18**

Er spookt een hoop zieke zooi rond in mijn hoofd en ik heb geleerd dat ook in mijn hoofd te houden.
Verder wat standaard observaties, gedachtes aan hoe belachelijk ik dingen vind en hoeveel ik mensen haat en een groot deel zelfreflectie.
Ik heb geen psycholoog nodig, want ik weet zelf precies waarom ik bepaalde dingen doe en waar dat vandaan komt.

**18-03-2010, 21:19**

Oja, observaties. Dat is 99% van waar ik aan denk. Als ik iemand zie, dan weet ik meteen hoe die van binnen is, en dat klopt 90% van de keren.

Rivka · **20-03-2010, 15:34**

Ik leef me een heel groot gedeelte van de dag in in hoe andere mensen zich voelen en hoe ze denken, dat heb ik eigenlijk mijn hele leven al gedaan. Ik kwam er best laat achter dat anderen dit vaak helemaal niet hebben en bovenal in zichzelf geïnteresseerd zijn.
Ik ben ook heel dromerig, dus als ik in de bus of de tram zit probeer ik altijd te denken hoe mensen leven en hoe ze zijn en wat voor geheimen ze zouden hebben. Of ik vraag me af waarom mensen de sportpagina lezen als ik de Spits doorlees in de metro. En als ik een boek lees, ga ik helemaal op in het verhaal en smelt dan helemaal samen met de personen en hun gedachten, heerlijk. En ik denk net als Volk veel na over taal en kleur. Waarom we onze woorden zo uitspreken en zeggen en hoe je een stel letters achter elkaar zo mooi kunt begrijpen als een woord. En zo af en toe gaat er een liedje door mijn hoofd of een fijne film. Of huiselijke beelden als ik heimwee heb, en beelden van regenbogen en bloemen als ik blij en ontspannen ben. En als het schijtweer is met veel regen, zoals nu, denk ik aan die scene in Bambi waarin alle diertjes zich verschuilen <3

**20-03-2010, 15:42**

ik vermaak mij vooral met mijn omgeving geloof ik, zo van, wat als deze boom nu helemaal rood zou zijn, dat zou bizar zijn of, wat als die man die net de bus binnenstapt opeens zichzelf begint op te eten en wat als er opeens een man in de lucht zou zweven en ik improviseer een ladder en heb een gesprekje met hem en wat als er opeens midden in de winkel straat een soort houten hutje zou staan. En verder verzin ik dan ontmoetingen met mensen die ik bewonder.

Enfin, dat is dus vermaak en voor de rest maak ik mij vooral heel erg druk. Druk over mijn werk dat nog lang niet de aanwezigheid heeft die ik wens, of de impact. En druk over mensen die vaak toch wel een beetje klein in het hoofd zijn. En meer maar ik breng dat nog in kaart

**20-03-2010, 21:59**

Citaat:

ecnelis schreef:

ik vermaak mij vooral met mijn omgeving geloof ik, zo van, wat als deze boom nu helemaal rood zou zijn, dat zou bizar zijn of, wat als die man die net de bus binnenstapt opeens zichzelf begint op te eten en wat als er opeens een man in de lucht zou zweven en ik improviseer een ladder en heb een gesprekje met hem en wat als er opeens midden in de winkel straat een soort houten hutje zou staan. En verder verzin ik dan ontmoetingen met mensen die ik bewonder.

Enfin, dat is dus vermaak en voor de rest maak ik mij vooral heel erg druk. Druk over mijn werk dat nog lang niet de aanwezigheid heeft die ik wens, of de impact. En druk over mensen die vaak toch wel een beetje klein in het hoofd zijn. En meer maar ik breng dat nog in kaart

Ik zat al te wachten op jouw post in dit topic!

Kazet naamzoek trouwens, ik wil dat hij hier ook reageert. Mijn gok is dat hij vooral denkt aan muziek, politiek en natuurkunde. Eén keer vroeg ik hem op een meeting iets in de richting van 'he Kazet, stel je eens voor dat je een trein was, zou je dat dan leuk vinden of niet?' en toen zei hij 'mensen kunnen geen treinen worden'.

**20-03-2010, 22:03**

Soms heb ik trouwens een moment van extreem zelfbesef. Dan zit ik op mijn stoeltje dingen te bedenken als 'Ik ben M. Dat is mijn naam. Deze gedachten zitten in mijn hoofd. Hier zijn al mijn ledematen, als ik wil kan ik ermee bewegen. Ik zit in mijn lichaam en mijn lichaam zit in mijn huis. Afgezien van mijzelf liggen er allerlei voorwerpen in dit huis. Die zijn ook van mij.' Dan ga ik tevreden door het huis lopen en mijn voorwerpen verschuiven en op bed springen enzo.

Miekje* · **20-03-2010, 22:05**

Ik fantaseer ook graag over mensenlevens. Als er in de bus/metro/trein een interessant persoon zit (of juist niet), fantaseer ik over zijn/haar leven. Bijvoorbeeld een excentriek uitziend iemand die misschien wel sociaal gehandicapt is en geen vrienden heeft, of een nette student die in een studentenhuis woont en elke week een extreem feestje geeft. Of een oude man die misschien wel heel eenzaam is en nog steeds op zoek is naar de liefde van zijn leven. Of een scenekid die heel verlegen is en hele liev&sagte seks heeft met zijn vriendinnetje.

BendeBen · **20-03-2010, 22:25**

ik denk voornamelijk aan hoe ik mezelf kan ontwikkelen als mens. welke skills ik niet heb en hoe fucking schraal dat eigenlijk is. vuur maken bijvoorbeeld, met slechts de natuur tot je beschikking. ik kom er denk ik wel uit maar nondeju dat moet hilarisch zijn om mij te zien kutten. welke planten kan ik wel of niet eten. of paardrijden. hoe werken verschillende vuurwapens? ehbo, wel cursus gehad maar kan ik het ook wel echt?

mja eigenlijk komt t allemaal voort uit risicomanagement ofzo. stel een survival of andere nood situatie waarin je niet ff kan googlen. ben je dan nog wat waard of ga je gelijk aan de ptsd?

ja vuur maken blijft me toch het meest dwars zitten. ik bedoel, iedere n00b in de prehistorie kon dat zelfs wtf. lijkt me toch wel een basic human skill die we allemaal overslaan (padvinders uitgezonderd). alsof je op level 60 begint in wow. het kan wel, maar je wordt nooit echt goed.

Nona · **21-03-2010, 11:40**

Citaat:

Paranoide schreef:

Soms heb ik trouwens een moment van extreem zelfbesef. Dan zit ik op mijn stoeltje dingen te bedenken als 'Ik ben M. Dat is mijn naam. Deze gedachten zitten in mijn hoofd. Hier zijn al mijn ledematen, als ik wil kan ik ermee bewegen. Ik zit in mijn lichaam en mijn lichaam zit in mijn huis. Afgezien van mijzelf liggen er allerlei voorwerpen in dit huis. Die zijn ook van mij.' Dan ga ik tevreden door het huis lopen en mijn voorwerpen verschuiven en op bed springen enzo.

Oh, als ik dan denk aan mijn naam of de naam van een ander die heel belangrijk voor me is, dan vraag ik me vaak af of ik wel zeker weet dat ik of die ander zo heet. Heb ik dat toch niet gewoon even verkeerd onthouden? Want ik zou zomaar anders kunnen heten, en het staat een beetje gek als je je voorstelt met de verkeerde naam.

**21-03-2010, 14:57**

Citaat:

Paranoide schreef:

Ik zat al te wachten op jouw post in dit topic!

Kazet naamzoek trouwens, ik wil dat hij hier ook reageert. Mijn gok is dat hij vooral denkt aan muziek, politiek en natuurkunde. Eén keer vroeg ik hem op een meeting iets in de richting van 'he Kazet, stel je eens voor dat je een trein was, zou je dat dan leuk vinden of niet?' en toen zei hij 'mensen kunnen geen treinen worden'.

Tja, waar denk ik aan. Dat ik zin heb in koffie, bier of seks. Of ik verzin in mijn hoofd een of andere melodie. Of ik denk aan waar ik bezig mee ben op mijn werk en hoe ik het probleem met de code kan oplossen. Aan politiek denk ik niet zo veel, ik check wel vaak het nieuws (en dus ook politiek) en ik houd bij wat er gebeurt op wielren- en snookergebied.

Zei ik trouwens niet zoiets als "treinen zijn geen bewuste wezens en kunnen dus niet iets leuk of stom vinden"?

Of je formuleerde de vraag verkeerd en vroeg of ik het leuk zou vinden als ik een trein zou worden (in plaats van was).

Rivka · **21-03-2010, 18:19**

Citaat:

*Miekje* schreef:

Ik fantaseer ook graag over mensenlevens. Als er in de bus/metro/trein een interessant persoon zit (of juist niet), fantaseer ik over zijn/haar leven. Bijvoorbeeld een excentriek uitziend iemand die misschien wel sociaal gehandicapt is en geen vrienden heeft, of een nette student die in een studentenhuis woont en elke week een extreem feestje geeft. Of een oude man die misschien wel heel eenzaam is en nog steeds op zoek is naar de liefde van zijn leven. Of een scenekid die heel verlegen is en hele liev&sagte seks heeft met zijn vriendinnetje.

Precies dit.
Laatst dacht ik ook aan mijn buurvrouw die net haar 19-jarige dochter aan een lang ziekbed heeft verloren (kanker) en hoe droevig dat moet zijn en dat als je haar in de supermarkt zou zien dat je dat helemaal niet zou kunnen weten.

**21-03-2010, 22:56**

Citaat:

Rivka* schreef:

Precies dit.
Laatst dacht ik ook aan mijn buurvrouw die net haar 19-jarige dochter aan een lang ziekbed heeft verloren (kanker) en hoe droevig dat moet zijn en dat als je haar in de supermarkt zou zien dat je dat helemaal niet zou kunnen weten.

Alsof die mensen hun hele leven daarmee achtervolgd willen worden

**22-03-2010, 08:37**

Ik denk gewoon random dingen? ik ben me er niet echt van bewust.

Bright Blue · **22-03-2010, 09:20**

Ik denk vaak aan anderen.

fizzle-fluffy · **23-03-2010, 11:30**

Ik denk vaak hele gesprekken uit, vooral gesprekken met hevige emoties zoals woede of liefde of lust. Dan heb ik een uitgebreid gesprek met die persoon, eventueel en vaker wel dan niet met schreeuwen en fysiek geweld (of juist seks natuurlijk). Als ik zulke gedachtes klaar heb, hoef ik het gesprek niet meer in het echt te voeren. Zo kom ik naar de buitenwereld heel beheerst over, want de lading is al van mijn borst; ik heb alles gezegd wat ik wilde zeggen, ookal was het dan in gedachten.

MTpower · **23-03-2010, 11:58**

Ik denk vaak zieke dingen, soms schrik ik van m'n eigen gedachtes

**23-03-2010, 12:45**

Ik denk trouwens wel vaak dat iemand mij iets wil flikken of aandoen. zondag bijvoorbeeld, liep ik met een brief over straat om in de brievenbus te doen, toen dacht ik stel nou dat iemand langsloopt en deze brief verscheurt, dan ben ik mooi zuur.
slaat helemaal nergens op natuurlijk.

Trimm Trabb · **23-03-2010, 12:50**

^ Oh ja, dat doe ik ook wel. En dan bedenk ik meteen erbij wat ik dan zou doen als ik werd aangevallen. Allerlei super ninja-moves enzo. *haaaaiaaaaaah!*

**23-03-2010, 12:57**

Citaat:

Trimm Trabb schreef:

^ Oh ja, dat doe ik ook wel. En dan bedenk ik meteen erbij wat ik dan zou doen als ik werd aangevallen. Allerlei super ninja-moves enzo. *haaaaiaaaaaah!*

Rivka · **23-03-2010, 16:56**

Citaat:

Sigmund schreef:

Alsof die mensen hun hele leven daarmee achtervolgd willen worden

Daar gaat het toch helemaal niet over? Ik bedoelde het meer als in: goh, wat weten we toch eigenlijk van mensen.

**23-03-2010, 18:31**

Citaat:

fizzle-fluffy schreef:

Ik denk vaak hele gesprekken uit, vooral gesprekken met hevige emoties zoals woede of liefde of lust. Dan heb ik een uitgebreid gesprek met die persoon, eventueel en vaker wel dan niet met schreeuwen en fysiek geweld (of juist seks natuurlijk). Als ik zulke gedachtes klaar heb, hoef ik het gesprek niet meer in het echt te voeren. Zo kom ik naar de buitenwereld heel beheerst over, want de lading is al van mijn borst; ik heb alles gezegd wat ik wilde zeggen, ookal was het dan in gedachten.

Superherkenbaar.

Verder geloof ik dat ik vrij zieke dingen denk, hoewel niet in verontrustende mate. Een docent van me bijvoorbeeld heeft naar verhouding een behoorlijk dikke nek, en dan denk iets raars als: 'goh, als hij een kip zou zijn en ik zou zijn nek om moeten draaien zou het vast niet in een keer lukken.' oid. Als ik kleine kinderen zie verbaas ik me er vaak over hoe kwetsbaar ze eruit zien en vraag ik me af hoe makkelijk hun botten zijn te breken, en als ik een baby had zou ik me waarschijnlijk zwaar aangetrokken voelen tot die fontanellen; ik ben zo benieuwd hoe dat voelt. Gewoon gedachtes die door mijn hoofd schieten; ik ben niet van plan om er iets mee te doen hoor.

Verder kneed en bewerk ik veel mensen en dingen in gedachten. Ik fixeer me op iemand uit mijn omgeving en stel me voor dat ik de lippen van die persoon rood stift, om maar wat te noemen. En zo doe ik allerlei dingen om mensen om te vormen tot iets aangenamers. Als voorwerpen scheef staan zet ik ze in gedachten recht, of ik poets een krasje weg dat me irriteert. Nu ik erover nadenk pas ik het alleen toe op dingen die me storen.

MTpower · **24-03-2010, 10:07**

Citaat:

Rasmusje schreef:

Verder geloof ik dat ik vrij zieke dingen denk, hoewel niet in verontrustende mate. Een docent van me bijvoorbeeld heeft naar verhouding een behoorlijk dikke nek, en dan denk iets raars als: 'goh, als hij een kip zou zijn en ik zou zijn nek om moeten draaien zou het vast niet in een keer lukken.' oid. Als ik kleine kinderen zie verbaas ik me er vaak over hoe kwetsbaar ze eruit zien en vraag ik me af hoe makkelijk hun botten zijn te breken, en als ik een baby had zou ik me waarschijnlijk zwaar aangetrokken voelen tot die fontanellen; ik ben zo benieuwd hoe dat voelt. Gewoon gedachtes die door mijn hoofd schieten; ik ben niet van plan om er iets mee te doen hoor.

Dat ken ik wel, hoewel het bij mij nog veel verder gaat. Denk dat dat te maken heeft met mijn toch al zieke gevoel voor humor. Zo heb ik bijvoorbeeld een keer helemaal plat gelegen toen ik las hoe Vlad III mensen dood maakte

Ik ben ook naar SAW geweest in de bioscoop, toen heb ik ook constant zitten lachen, tot ergernis van andere mensen

Soortgelijke topics
Forum	Topic	Reacties	Laatste bericht
Flora & Fauna	STOP de bio-industrie Lottiej	499	22-06-2005 18:43
Nieuws, Achtergronden & Wetenschap	EG wil roken in alle openbare gebouwen verbieden little nemo	144	02-02-2004 13:49
Levensbeschouwing & Filosofie	Rassen zijn helemaal niet gelijk. Isa	247	28-12-2003 14:06
Games	vragenlijst gamers SuperSanne	14	01-10-2003 21:29
Psychologie	Negativiteit <-> realisme ? Verwijderd	22	01-04-2002 17:32
Levensbeschouwing & Filosofie	Gelovigen zijn labiel, naief en dom Vincent Vega	65	19-01-2002 18:47

18-03-2010, 08:40
Rationeel	het grootste deel van de dag krijg ik vol met het observeren van anderen en me daar dan over verbazen. en tig andere binnenpretjes

18-03-2010, 12:59
Verwijderd	weer een 'kijk eens hoe lekker gek ik ben'-topic van Para.

18-03-2010, 13:10
Volk	Ik denk vaak aan talen, hoe taal wordt gebruikt, kleuren en menselijke reacties. Maar vooral taal en kleur. O, en ik denk zo'n beetje heel de dag door aan eten.

18-03-2010, 16:44
Geel	ik heb vooral 'wat als' gedachtes __________________ Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.

18-03-2010, 21:13
Verwijderd	Het is redelijk leeg in mijn hoofd. Lang ergens over nadenken doe ik maar zelden.

18-03-2010, 21:19
Verwijderd	Oja, observaties. Dat is 99% van waar ik aan denk. Als ik iemand zie, dan weet ik meteen hoe die van binnen is, en dat klopt 90% van de keren.

22-03-2010, 08:37
Verwijderd	Ik denk gewoon random dingen? ik ben me er niet echt van bewust.

22-03-2010, 09:20
Bright Blue	Ik denk vaak aan anderen. __________________ mijn handtekening

23-03-2010, 11:58
MTpower	Ik denk vaak zieke dingen, soms schrik ik van m'n eigen gedachtes __________________ Zoek en gij zult gezocht hebben.

23-03-2010, 12:45
Verwijderd	Ik denk trouwens wel vaak dat iemand mij iets wil flikken of aandoen. zondag bijvoorbeeld, liep ik met een brief over straat om in de brievenbus te doen, toen dacht ik stel nou dat iemand langsloopt en deze brief verscheurt, dan ben ik mooi zuur. slaat helemaal nergens op natuurlijk.

Advertentie

23-03-2010, 12:50
Trimm Trabb	^ Oh ja, dat doe ik ook wel. En dan bedenk ik meteen erbij wat ik dan zou doen als ik werd aangevallen. Allerlei super ninja-moves enzo. haaaaiaaaaaah! __________________ Stephen enjoys cooking his godchildren and leaving out commas.