Dermatillomanie

[Sorry.x]

ik heb dermatillomanie,
ontstaan door stress, waarschijnlijk.
dit kan voorkomen over je hele lichaam,
maar bij mij op m'n hoofdhuid, bovenop mijn hoofd dus.

inmiddels is het alweer aan het verminderen,
maar dat is mjin probleem niet.

met deze stoornis heb je een ziekelijke neiging om wondjes open te krabben.
dit heb ik dus ook een lange tijd gedaan,
ook op school.

nu zit er dus een jongen bij mij in de klas, M.
en dat is hem opgevallen, dat ik dan steeds krabde.

en nu pest hij mij steeds,
door diezelfde krab beweging te maken,
me vrijwel de hele les aan te staren,
en zo ook zijn klasgenoten tegen mij op te zetten! ;o
(dit is niet mijn basisklas, maar uit de clusterklas wel,
met hen zit ik bij m&o, wiskunde, economie, geschiedenis, maatschappijwetenschappen, frans
algauw goed voor 12 lesuren.)
vandaag is er daardoor ook openbaar over me geroddeld,
ik vind het prima achter mn rug om,
maar niet als ze met z'n allen in een kring staan,
naar de wijzen, bewegingen maken etc.

dus wat moet ik nu?
ik loop er al zo'n 5 weken mee rond,
en ik weet niet meer wat ik moet doen?
met m'n mentor of teamleider praten,
of toch het in mn eentje aanpakken tegen hun allemaal?

HELP!?

Ik heb ook last van iets vergelijkbaars, knap moeilijk om jezelf tegen te houden op zulke momenten, dus hartstikke goed van je dat het weer aan het verminderen is.

Wel naar dat ze je ermee pesten. Het is me niet helemaal duidelijk of al 5 weken de hele klas je aan het pesten is, of dat het tot vandaag alleen die M. was. Als het alleen vandaag met z'n allen was, kan het ook best zijn dat het vanzelf weer 'overwaait', zeker omdat jij nu minder last hebt van je dermatillomanie. Maar ik zou er toch eens met je mentor over praten, als dat een beetje een sympathiek persoon is. Die kent je klas natuurlijk ook beter, en hoe jij normaal gesproken in je klas zit, en die weet daarom waarschijnlijk ook beter wat een verstandige aanpak zou zijn. En ook al wil je niet dat hij/zij er op dit moment zelf iets aan doet, is het toch handig dat hij/zij alvast op de hoogte is dat dit speelt en kan-ie wat polshoogte blijven houden.