Ten eerste, ik kan het erbij voelen. Concentratieproblemen, en uit stress gelijk denken van 'fuck it, laat maar, ik ga er niet eens over nadenken, ik ga wel gamen/tv kijken/een vriend(in) opbellen' en hopen dat het beter is.
Dat is een van de dingen die mij vorig jaar lieten falen op school. Doe mijn examenjaar Havo nu over.
Ik zit nu op sprinthavo, en de individuele begeleiding is groter dan op mijn vorige school. (weinig lessen, Havo 4 en 5 in 1 jaar betekenen veel huiswerk) Gelukkig doe ik maar 3 vakken over, maar ik heb ook klasgenoten die al hun vakken doen. (komen van het Vmbo, komen van Havo 3 of 4 etc.)
Wat zij dus hebben op school zijn verplichte studieuren, en bieden ook niet-verplichte studieuren aan. Dit laatste helpt mij ENORM. Aangezien je jezelf eraan bind om voor 1 of 2 uur te werken voor school kan je eigenlijk niet denken van 'ik stop er mee, laat maar zitten'. Je zit er immers toch. Als je wilt pauzeren mag dat.
Je zou zoiets voor jezelf kunnen doen. It works for me, in ieder geval.
Ten tweede, het probleem dat je ondervind met dat mensen moeilijk aan je binden is niet raar. Zelf heb ik een vrij hechte vriendengroep van mijn vorige school. Begrijp me niet verkeerd, ik kan heel goed met hun vinden en we spreken vaak genoeg af, maar ik kan zelf met geen van hen - en zij denk ik ook niet met mij - ECHT goed binden. Hierdoor vang ik soms niets op als er iets gaande is in de groep. Sterker nog, eigenlijk vrijwel nooit. Ik zou er wel wat meer van willen weten, maar er is maar 1 persoon in de hele groep waar ik echt iets van een sterkere band mee heb.
Daarintegen heb ik op dezelfde school ook een andere, kleinere vriendengroep van klasgenoten opgebouwd. Hier is het juist andersom, ze komen allemaal bij mij, waardoor ik het idee heb dat zij aan mij hechten. Ook al sta ik open voor iemand, ik hoef het niet per se. Ik heb daar ook niet altijd te tijd voor. Soms spreken we wat af, maar dan heb ik geen zin om mee te gaan, dan lieg ik om niet te komen, ik doe liever wat anders.
Ik herken het dus daadwerkelijk wel, als je gewoon vrienden hebt, en genoeg. Maar je kan je pas echt goed binden met iemand als je veel tijd met eenzelfde persoon doorbrengt. Doe je dat wel? Zo niet, dan kan het daar dus aan liggen. Daarom voelt het wat 'leeg'. Ikzelf heb vroeger (basisschool, brugklassen) altijd een paar vrienden gehad, maar daar kon ik altijd heel goed mee opschieten. Later kende ik meer mensen, waar ik ook mee omging, en ik minder tijd met mijn hechtere vrienden doorbracht. Dan verwaterd zoiets.
Of het kan zijn dat je rusteloos bent naar een relatie. Zou ook nog kunnen.
Weet niet of dit helpt, voor mijn gevoel is dit een wat losse wirwar aan woorden. Ben moe, zal het vast aan liggen.
Wat je seksuele geaardheid is, en wat je daar mee moet doen en hoe je er mee omgaat, dude, ik val op meisjes, en ik zal dat altijd blijven doen. Ik kan je daar niet mee helpen.