Als de vlinders verdwijnen...

[Breg]

Dit kan een nogal lang verhaal worden, maar ik zal proberen het zo kort mogelijk te houden.

Mijn vriend en ik zijn nu ruim een jaar bij elkaar en op zich loopt alles nog steeds goed. We passen goed bij elkaar, maken eigenlijk nooit ruzie (als er meningsverschillen zijn dan praten we die op een normale manier uit), en als ik aan de lange-termijn denk dan denk ik aan ons samen; ik kan me echt voorstellen dat hij ook over 30 jaar nog bij me past.

Maar, ik heb ook het idee dat onze relatie nogal in een sleur zit. We doen wel dingen met elkaar, maar niet zo heel veel nieuws. Daarnaast is mijn vriend ontzettend lief (langskomen om voor me koken als ik een drukke dag heb gehad), maar niet echt romantisch (hij zou me nooit verrassen bv.). Dus we zijn heel erg comfortabel bij elkaar, kan 100% mijzelf zijn, enz., maar het romantische en de vlinders zijn aan het verdwijnen.

Daar komt bij dat ik vorige week op vakantie een jongen ontmoet heb. We waren een paar dagen lang gewoon als vrienden opgetrokken, toen hij mij ineens vertelde dat hij me heel erg leuk vond en graag meer wilde. Heb hem verteld dat ik dat niet kon en wilde omdat ik een vriend heb, en er is tussen ons dan ook niks gebeurd. Verder zijn deze jongen en ik sowieso heel erg verschillend, wat niet erg is voor een vakantie avontuurtje, maar een relatie zou sowieso geen kans hebben. Maar toch voelde ik een soort van vlinders in mijn buik, die ik bij mijn eigen vriend niet meer zo vaak voel.

En nu voel ik me vooral in de war. Zoals ik al zei, als ik aan de toekomst denk, denk ik aan een toekomt voor mij en m'n vriend samen. Aan de andere kant heb ik het gevoel dat onze relatie te vroeg is gekomen, dat ik nog wat langer 'jong' had willen zijn, zonder lange serieuze relatie. Daar komt bij dat ik deze zomer afstudeer en dat nu dus een moment is waarop mijn vriend en ik serieuze plannen voor de toekomst aan het maken zijn.

Al in al, vroeg ik me af of er mensen zijn die dit bekend voor komt en/of mensen die advies hebben. Is het normaal dat je tijdens een langdurige relatie soms iemand anders tegenkomt die wat vlinders opwekt, maar die misschien over 2 weken weer helemaal uit mijn hoofd is, of is het een teken dat de relatie met mijn vriend misschien toch niet zo goed zit als ik denk?

Als de verliefdheid voor je vriend wat overgaat, is het niet meer dan logisch dat je soms voor andere mensen vlinders zult voelen. Dat kan zelfs als je nog verliefd bent. Het hoeft niet te betekenen dat je relatie niet goed zit, maar in jullie geval is er waarschijnlijk een duidelijke link tussen de sleur die je ervaart en het feit dat iemand anders opeens spannend is. Dat zie ik vaker om me heen gebeuren. Op zich is de bestaande relatie prima, maar hij is wel gewoon geworden, en dan is iets nieuws interessant, zelfs al wil je op zichzelf oud worden met je huidige. Het kan wel aangeven dat je met iets in je relatie niet tevreden bent (vriendin van me bijvoorbeeld vond opeens een ongeschikte jongen leuk op het moment dat de balans tussen haar vriend en haar verstoord was; andere vriendin vond een tijd een andere jongen leuk omdat ze haar vriend teveel als gewoon en betrouwbaar en eigenlijk saai was gaan beschouwen - beide gevallen ging het over toen balans hersteld werd / ze bewust moeite ging doen om het leuk te hebben met d'r vriend).

Tot zover de situatie: niks vreemds, en iedereen loopt er vanzelf een keer tegenaan. De een alleen pas na 10 jaar, de ander na 1 jaar. Het risico voor je relatie zit 'm vooral bij jouzelf: jij hebt duidelijk je twijfels bij of je dit wilt blijven doen, of je misschien niet langer 'jong' had willen zijn (ik neem aan dat je bedoelt: vrijgezel en zonder vaststaande toekomstplannen ), etcetera. Aan jou dus de keus wat je wilt dóen. Hoe je jullie beschrijft, klinkt het alsof jullie inderdaad goed klikken en alsof je op een later moment in je leven (ook) heel gelukkig met hem zou zijn. Maar daarvoor zul je dus wel wat moeite moeten doen; je moet zelf energie stoppen in het leuk houden, je met enige regelmaat realiseren hoe bijzonder hij is, en er goeie gesprekken over voeren. Van eventuele kriebels voor andere jongens kun je ook prima genieten zonder er iets mee te doen (sterker nog, die kriebels gaan net zo snel over als je iets begint met een ander, en dan heb je hetzelfde probleem ).

Je kunt ook zeggen, ik ben hier nu nog niet klaar voor, en het uitmaken. Dat zie ik vaak om me heen gebeuren op jouw leeftijd (omg zie mij eens oud zijn, maar het is serieus zo - mijn relatie met m'n ex is min of meer hierom uitgegaan, en nu zitten we allebei met een veel vastere relatie met samenwonen en realistische plannen enzo ). Je moet je dan wel realiseren dat je waarschijnlijk een aantal jaar later wél dat soort dingen wil - had je dat dan alsnog met hém gewild? Of gok je er liever op dat je vanzelf wel weer iemand anders tegenkomt die zo goed bij je past?

Tjaa.. Ik weet niet wat ik zou doen, eigenlijk. Meestal vind ik dat mensen gewoon wat meer moeite moeten stoppen in hun relaties, want tegenwoordig denkt iedereen dat alles maar vanzelf moet gaan. Maar aan de andere kant zie ik ook een soort onrust in je laatste posts en in dit topic, waarvan ik denk, is dat nog wel te fixen? Heb je niet al zelf éigenlijk besloten om er mee te stoppen?

Dat je tijdens een relatie verliefde gevoelens krijgt voor een ander, is echt niet ongewoon en komt volgens mij bij iedereen wel voor - tenzij je echt moeilijk verliefd wordt, maar dan nog zal er een moment zijn waarop je iemand anders echt leuk vindt en erover nadenkt oid. Dat is op zich helemaal geen teken dat je huidige relatie niet goed zit, maar jij zegt expliciet dat jullie in een sleur zijn beland; dan zit er dus iets niet goed. Een sleur doorbreken kan op allerlei manieren, de een gaat samen op dansles, de ander besluit samen te gaan wonen en weer een ander laat het even rusten. (En dan zijn er nog mensen die het uitmaken, maar dan vind ik dat je wel erg weinig moeite doet voor elkaar en zat er imo al meer mis, want dan wil je dus niet eens samen iets nieuws doen... als je dat niet meer wil, dan houdt het idd op.)
Mja, praten samen? Leg uit dat je het saai vindt, dat je nieuwe dingen wil doen samen en vraag hoe hij daarover denkt.

[men123]

Het is ook van, in het begin ben je verliefd, voel je vlinders en ben je blij. Maar na een tijdje is het gewoon houden van... En het is gewoon logisch dat je dat niet meer voelt, het gaat erom dat je gelukkig moet zijn met zo'n vriend.

men123 schreef:

Het is ook van, in het begin ben je verliefd, voel je vlinders en ben je blij. Maar na een tijdje is het gewoon houden van... En het is gewoon logisch dat je dat niet meer voelt, het gaat erom dat je gelukkig moet zijn met zo'n vriend.

Daar ben ik het niet helemaal mee eens... Ja, die verliefdheid wordt anders dan in net begin, maar 'gewoon houden van' klinkt alsof het dan dus maar saai moet zijn en je daar genoegen mee moet nemen. Ik heb na 11 jaar nog steeds die verliefdheid (anders dan in het begin, zeker!) en het is nooit saai.

[Breg]

Bedankt voor de reacties, het is in ieder geval goed te weten dat dit niet abnormaal is . Dit weekend gaan m'n vriend en ik met z'n tweeen een weekendje weg, dus denk/hoop dat dat de relatie ook goed zal doen, omdat we in het dagelijks leven zo druk zijn dat we maar weinig tijd hebben om leuke dingen met elkaar te doen.

Verder denk ik dat ik op dit moment ook een zekere onrust voel omdat ik over een paar maanden afstudeer. Daardoor voelt het alsof dit een soort kruispunt is, dat dit het begin van de rest van mijn leven is zeg maar.

En @Freya; ik denk dat je wel enigzins gelijk hebt dat ik wat onrustig ben (zoals ik hier boven al zeg), aan de andere kant post ik hier ook vooral als ik met moeilijke vragen zit, en niet tijdens de dagen/weken/maanden dat alles goed gaat.

[Qimm]

ik merk dat het helpt om zo nu en dan echt expres wat nieuws of spannends te gaan doen. Dan kan ik weer echt de kriebels krijgen waar ik weer een lange tijd op kan 'teren'
een sleur voorkomen lijkt me bijna onmogelijk, maar hem af en toe doorbreken lukt vaak prima.

[Charliekoopvaar]

sleur voorkomen is bijna niet te doen, na een poos gebeurd dat in praktisch alle relaties.
Doe soms gewoon wat leuks om jullie weer wat pit te geven!

[Daantje_0705]

Qimm schreef:

ik merk dat het helpt om zo nu en dan echt expres wat nieuws of spannends te gaan doen. Dan kan ik weer echt de kriebels krijgen waar ik weer een lange tijd op kan 'teren'
een sleur voorkomen lijkt me bijna onmogelijk, maar hem af en toe doorbreken lukt vaak prima.

Dit idd. Je moet aan je relatie blijven werken, ook als je samenwoont en elkaar vaker ziet want dan zie je elkaar wel maar spreek je niet bewust samen af om samen te zijn (en het dus fijn te hebben samen en echt samen wat te gaan doen).

Verder zou ik je aanraden niet teveel waarde te hechten aan het veranderen van je leven na je afstuderen. Zelf ben ik na m'n afstuderen wel gelijk gaan werken maar toen pas gaan zoeken naar een ander huisje en nu ik twee jaar een huisje heb is m'n vriend steeds vaker bij me maar echt fulltime bij me wonen doet hij nog niet. Zo zijn de stapjes die je neemt in je leven wat kleiner dan als je in een keer een baan, een huis en een partner bij je in huis hebt waardoor de overgang kleiner wordt. Misschien is dat voor jou ook fijner.

Daantje_0705 schreef:

Dit idd. Je moet aan je relatie blijven werken, ook als je samenwoont en elkaar vaker ziet want dan zie je elkaar wel maar spreek je niet bewust samen af om samen te zijn (en het dus fijn te hebben samen en echt samen wat te gaan doen).

Verder zou ik je aanraden niet teveel waarde te hechten aan het veranderen van je leven na je afstuderen. Zelf ben ik na m'n afstuderen wel gelijk gaan werken maar toen pas gaan zoeken naar een ander huisje en nu ik twee jaar een huisje heb is m'n vriend steeds vaker bij me maar echt fulltime bij me wonen doet hij nog niet. Zo zijn de stapjes die je neemt in je leven wat kleiner dan als je in een keer een baan, een huis en een partner bij je in huis hebt waardoor de overgang kleiner wordt. Misschien is dat voor jou ook fijner.

Vaak verandert je leven vanzelf toch in korte tijd best snel als je afstudeert? Dat gaat bij mij wel het geval zijn iig (al was het maar omdat mijn flat dan gesloopt gaat worden en ik dus wel zal moeten verhuizen meteen ), en was de vorige keer ook zo.

[Daantje_0705]

Bij mij viel het wel mee. Tijdens m'n afstuderen liep ik stage wat al veel meer op werken lijkt dan gewoon colleges volgen dus ik was gewend aan hele dagen van huis zijn, vroeg op staan, etc. Daarna bleef ik nog een tijdje in m'n studentenhuis wonen en ook m'n vrienden studeerden allemaal nog waardoor ik nog wel in dat wereldje zat.

Daantje_0705 schreef:

Bij mij viel het wel mee. Tijdens m'n afstuderen liep ik stage wat al veel meer op werken lijkt dan gewoon colleges volgen dus ik was gewend aan hele dagen van huis zijn, vroeg op staan, etc. Daarna bleef ik nog een tijdje in m'n studentenhuis wonen en ook m'n vrienden studeerden allemaal nog waardoor ik nog wel in dat wereldje zat.

Mja, dan gaat het idd geleidelijker. Ik ben vaak na een jaar of 5 ook wel toe aan drastische veranderingen, hoewel ik ze dan ook wel heel spannend vind.

Ik denk dat het heel belangrijk is om je te realiseren hoe belangrijk je relatie voor je is en welke gevoelens je nog voor hem hebt.

Ik had vroeger een ontzettend idealistisch beeld van de liefde en ook van hoe ik zelf in een relatie zou staan. Dat beeld heb ik tot op zekere hoogte nog steeds: ik weet dat mijn vriend "de ware" voor mij is en dat ik voor altijd bij hem wil blijven. Dat ik nooit iets beters tegen zal komen, dat niemand hem kan vervangen. Op zich is dat ook weer een heel eng gevoel, eigenlijk... het is een gevoel dat over de jaren heen steeds gegroeid is. Ik heb nu 8 jaar een relatie, trouwens.
En in die tijd heb ik een paar keer foute beslissingen genomen, dingen gedaan die ik nooit van mezelf had verwacht. Maar zelfs die dingen hebben alleen maar mijn gevoelens voor mijn vriend bevestigd.

En het gekke is, dat ik na 8 jaar het woord "sleur" helemaal niet van toepassing vind. Alles wat wij doen, gaat met een bepaalde vanzelfsprekendheid, waarbij je jezelf kunt zijn bij elkaar. Je gaat samen iets doen, en je weet dat het leuk is. Omdat het samen is. Dat is heel anders dan in het begin, en ja je weet al alles van elkaar, dus je kunt minder "nieuwe" dingen aan elkaar ontdekken, maar eigenlijk is het veel fijner.

[deptofpureblue]

Ik zit met precies hetzelfde, alleen ik ben jonger. Ik kom nu bijna in de periode van uitgaan en lekker scharrelen, maar ook ik heb een vriend en wil eigenlijk ook wat langer 'jong zijn'.

[arPos]

val een beetje in herhaling maar:

ach je went wat aan elkaar, het wordt wat gewoon en je weet van elkaar wat je prettig vind.

ik ben sowieso niet zo van nieuwe dingen doen en erg op mijn rust gesteld, als je in zon geval een partner hebt die ook zo is dan gaat dat prima.
Al krijg ik na een jaar nog steeds vlinders bij elke inademing van haar geur

[ik_eet_egels]

deptofpureblue schreef:

Ik zit met precies hetzelfde, alleen ik ben jonger. Ik kom nu bijna in de periode van uitgaan en lekker scharrelen, maar ook ik heb een vriend en wil eigenlijk ook wat langer 'jong zijn'.

Je bent 14...Dat gaat vanzelf nog wel uit. En de relatie daarna ook. En die daarna ook...


Ontopic:
Ik kan het hele "langer jong zijn" wel begrijpen. Ik ben het grootste deel van mijn leven vrijgezel geweest omdat ik nog geen behoefte had aan een relatie. Nu heb ik er sinds kort één en dat gevoel van langer jong willen zijn heb ik niet (ik word over 4 maanden 26). My guess is dus ook dat je er te vroeg aan bent begonnen. Maar hoe nu verder kan alleen jij beantwoorden.