Schrijf-spel: Een plaatje in woorden

[Kitten]

Een nieuw idee waarvan ik benieuwd ben of het leuk is.
Wat is het doel: Je neemt het plaatje van de post voor je. Je kiest een manier van beschrijven uit die jij bij het plaatje vindt passen. Natuurlijk mag het gewoon beschrijven, of je maakt er iets heel anders van.

Gebruik niet te veel woorden (Max 100) en let vooral op wat je wil overbrengen, niet op de spelfouten!

Voorbeeld:


Ze was nat. Sterker nog: ze was he-le-maal doorweekt! Het water daalde als een koude douche op haar neer en vormde een gordijn voor haar ogen. Haar zwarte haar viel langs haar gezicht en drupte rond haar in de plassen. Stappend door het water op de grond met haar blote voeten voelde ze hoe het zweet van de dag van haar af spoelde. Een glimlach vormde zich op haar gezicht en ze spreidde haar armen. Op het ritme van de regen danste ze op straat, alleen in haar cocon van water.

------------------------------------------------
Om te vervolgen heb ik hieronder een volgend plaatje gezet.

[Issun]

Consument was moe. Ze had het ook niet makkelijk. Al die verleidingen de hele dag door waren eigenlijk te veel voor een mens. Dat shoppen doe je ook niet omdat je er zin in hebt. Je moet. Hoe kan een mens anders goed rusten?

[flyaway]

"Kijk pappa, mijn vogel blijft vliegen!" Het was soms best vermoeiend voor commandant Uyterborst om zijn zoon als een gelijke te behandelen. Maar het leger is er voor iedereen. Ook voor jou.

[Kitten]

Het was een goede dag geweest besloot Timmiratianetysan. Hij had lang gezocht naar zijn prooi die hem vaardig had proberen te ontwijken. Uren had hij liggen wachten op het juiste moment. Bij het minste of geringste geluid was zijn prooi gevlucht. Toch was het hem gelukt. Met zijn zachte blauwe vingers hing hij de slak op zijn rug en zette zijn paddenstoelen hoed stevig op zijn hoofd. Hij kon terug naar huis!

Offtopic: Wat een fantastisch plaatje Flyaway!

[Issun]

Ja, lach maar, mensen, lach maar om die sukkelige dolfijn. Lach maar om hem, toen hij wild naar het badeentje toezwom en het in z'n bek nam omdat hij dacht dat hij wat te eten kreeg. Weet je, als mijn neef de Haai straks in jullie zwembad ligt, dan kunnen we pas lachen.


bến-sông by -Sanwa-, on Flickr

[Pythagoras.]

Afgelopen zaterdag was het weer tijd voor de jaarlijkse competitie snelkanobouwen, wat uiteraard weer tot fantastische resultaten heeft geleid! Dit jaar vond het spetterende evenement plaats in Halong Bin-Hau, waar deelnemers uit het hele land bijeenkwamen om een zo goed mogelijke tijd én kano neer en in elkaar te zetten.

[Issun]

Daar staan je dan, met je winnende courgette. Toch nog iets van je leven gemaakt.


UFSC by charquipunk, on Flickr

[Wishper]

Een vogel in de lucht is vrijheid, een gevlogen vogel komt niet meer terug, een vogel in een kooi
is lang zo mooi niet als een echt - wilde - vrij in de natuur. Maar het liefst was ik een getekende vogel op de muur,
veilig voor de wind, klaar voor de eeuwigheid, gewoon een beetje de kat uit de boom kijken.
Ik hoef niet te vliegen.Ik heb hoogtevrees.

[Refill-sensei]

De tranen liepen over zijn wangen. "Het spijt me, maar ik kan niet meer bij je zijn" zei hij snikkend. Het meisje staarde hem met wijdopen ogen aan. "Maar waarom niet? Je zei toch dat we altijd samen zouden blijven, wat er ook gebeurde!". Hij gromde. "Ben je blind ofzo? Ik ben een monster, ik zou je heel veel pijn kunnen doen. Het is beter zo." Hij keek naar de grond en fluisterde zacht: "Sorry". Het meisje aaide hem over zijn kop en zei met een brok in haar keel: "Wat er ook gebeurt, jij blijft altijd mijn knuffelbeer."

MUHAHAHA! 99 woorden!

[Maritt]

Zuchtend blijf ik staan. Hoever zou het nog zijn? Ik breng mijn hand boven mijn ogen en kijk naar de wolken die over de horizon van het heuvelachtige landschap komen piepen. Mijn blik glijdt door naar de net nieuwe maan, die ondanks zijn grootte de wolken toch nog in een gloed plaatst.
Waarschijnlijk niet zo lang meer. Toen ik vertrok, was de maan nog vol.

'Youssef!'
Het schrille geluid van mijn vrouw bereikte mijn toch al gekwetste oren.
'Youssef!' herhaalde ze gillend, zich reeds bewust van mijn nabijheid.
'Vrouw, wat is er toch, waarom schreeuw je zo? Bij Allah's baard, waarom?'
Wat een ellende, al zes jaar getrouwd en nog steeds te arm voor een tweede vrouw. Ik had dat wel prima gevonden. Ik heb alles goed gedaan, hard gewerkt, iedere dag vijf keer gebeden. Voor het slapengaan nog een keer extra, dat kan geen kwaad. Ik heb een mooie dochter, maar nog geen kamelen gekregen. En die telg huilt natuurlijk iedere dag. Althans, dat deed ze, en dat doet ze nu weer. Ik zal je vertellen wat er is gebeurd. Op een dag hebben we haar een zandhaas gegeven. De kleur kun je wel raden. Nou ja, het beest in een kooi gezet en braaf gevoerd, en toen hij groter werd hebben we er een huis omheen getimmerd. Zie mij nu staan, met mijn vrouw naast me, gillend en wijzend. De zandhaas is weer gegroeid en heeft een hol gegraven. Mijn huis weg. Het huis van de buren weg. De moskee weg. Sta ik daar, met mijn armen vol gras. Alsof dat beest daar nog tevreden van wordt. Nog nooit zo lullig erbij gestaan. Mijn vrouw gilt verder. Mijn dochters ook. Wat een ellende. Wat een gekwetste oren.