Geld/roem of principes?

Stel, je hebt een aantal principes waar je normaal gezien niet van afwijkt of dingen die je verafschuwt en die je nooit zou aanraden aan je vrienden. Je krijgt een aanbieding om geld of roem te vergaren, maar dat wat je moet promoten, gaat tegen je principes in of vind je afschuwelijk lelijk/slecht/wansmaak. Zou je dit doen?

Bijvoorbeeld: je weigert bont te dragen, maar je wordt gevraagd om reclame te maken met een bontmantel aan. Je wil nooit gelinkt worden aan het idee dat je 50 tinten grijs zou gelezen hebben en je wordt gevraagd om dit boek aan te prijzen. Je wil niet dood gevonden worden in Uggs, maar ze vragen je om reclame te maken voor het nieuwste model.

In alle gevallen gaat het over een behoorlijk som geld of uitzicht op een heleboel andere projecten die ook geld in het laatje kunnen brengen.

Ik denk dat heel veel mensen heel veel principes hebben, maar dat als je maar een hoog genoeg bedrag biedt het merendeel van deze principes als sneeuw voor de zon verdwijnt. Iedereen heeft zijn prijs. Dat geldt ook voor mij. Ik wil bijvoorbeeld geen seks met mijn vieze onverzorgde alcoholverslaafde buurman, maar als hij me een exorbitant bedrag biedt (like 200.000 euro) dan zou ik dat wel doen.
Er zijn wel een paar uitzonderingen natuurlijk, zoals het omleggen van mensen of woordvoerder worden van de PVV e.d.

Alleen in ruil voor roem zou ik dingen niet doen, maar wel voor (genoeg) geld dus.

Dat ben ik met je eens, ik denk dat mensen heel veel zullen doen voor geld (of om te overleven als het er op aankomt, maar dat is een andere discussie), maar ik was eigenlijk wel benieuwd naar de uitzonderingen ^^

Aangezien ik een baan en een huis heb, geen lasten die ik niet kan betalen en elke mand geld over voor sparen en leuke dingen, kan ik me eigenlijk niet voorstellen dat ik principes aan de kant zou zetten voor geld. Als ik dakloos ofzo zou zijn, zou dat vast een ander verhaal worden.

leuke vraag ik denk dat ik mij niet snel zou omkopen tegen mijn principes in, vooral omdat ik er zelf een hekel aan heb als anderen het doen (voorbeeld; de 4 gasten van de lama's waren alle 4 ontiegelijk grappig en konden het echt heel ver schieten in de comedy, maar in plaats daarvan doen ze allerlei reclames (denk maar aan die irritante mediamartk reclames van vorige jaren), en intelligente non-humor programmas... Ik baal dat zij hun principes/talenten niet laten zien doordat ze zijn omgekocht om iemand te zijn dat ze niet zijn, en ik denk dat als ik mij om laat kopen ik daar ook van zal balen.

[Vowel]

Het ligt aan mijn situatie en aan wélke principes ik aan de kant zou moeten zetten. Ik zou bijvoorbeeld nooit vreemdgaan, ook niet als de persoon in kwestie me een miljoen zou aanbieden. Ik zou het wellicht overwegen als mijn vriend ermee instemt, maar dat is weer een ander verhaal.
Ik heb verder niet echt principes als het aankomt op seks, dus als ik vrijgezel zou zijn zou ik heel makkelijk zoiets doen (voor genoeg geld, zoals Pip ook al zei).

Maar mijn échte principes zou ik niet zo snel verkopen. Ik zou niet de KKK joinen, of Pips voorbeeld van de PVV, of dieren martelen, of langs de deuren om mensen te bekeren tot een religie, of protesteren tegen abortus. En zo is er nog wel een hele lijst andere dingen die ik niet zou doen.

De simpele voorbeelden die in de OP staan, tja, dat soort dingen boeien me vrij weinig. Dat zijn eerder preferences dan principes. Ik wil inderdaad "niet dood gevonden worden" in Uggs, maar als iemand me duizend euro biedt ga ik er wel een dagje in lopen. Maar met dat soort simpele voorbeelden haal je geen dingen aan die de integriteit van mensen aantast. Échte principes zijn iets meer waard.

Fuck principes, ik neem de money en de bitches.

[Vowel]

Reverend schreef:

Fuck principes, ik neem de money en de bitches.

Ja dat zeg je wel zo makkelijk, maar zou je vreemdgaan voor een bult geld (ervan uitgaande dat je daadwerkelijk om het meisje geeft )? Of racistische dingen roepen naar mensen? Whatever.

Oh en nog een aanvulling op mijn vorige post: roem laat me koud. Daar zou ik sowieso niets voor doen.

Ik zou niet vreemdgaan nee, maar ik was in de veronderstelling dat het daar niet om ging. Racistische dingen roepen naar mensen doe ik gratis.

voorbeeld; de 4 gasten van de lama's waren alle 4 ontiegelijk grappig en konden het echt heel ver schieten in de comedy

hahaha nee.

Offtopic:

Spencer schreef:

leuke vraag ik denk dat ik mij niet snel zou omkopen tegen mijn principes in, vooral omdat ik er zelf een hekel aan heb als anderen het doen (voorbeeld; de 4 gasten van de lama's waren alle 4 ontiegelijk grappig en konden het echt heel ver schieten in de comedy, maar in plaats daarvan doen ze allerlei reclames (denk maar aan die irritante mediamartk reclames van vorige jaren), en intelligente non-humor programmas... Ik baal dat zij hun principes/talenten niet laten zien doordat ze zijn omgekocht om iemand te zijn dat ze niet zijn, en ik denk dat als ik mij om laat kopen ik daar ook van zal balen.

ruben van de meer en jeroen van koningsbrugge hebben in de jaren 90 al heel wat reclames en andere zaken gedaan.

[Vowel]

Reverend schreef:

Ik zou niet vreemdgaan nee, maar ik was in de veronderstelling dat het daar niet om ging. Racistische dingen roepen naar mensen doe ik gratis.

Ok, wat je wilt, maar er zijn dus wel dingen die je niet zou doen voor een zooi geld. En dat zijn waarschijnlijk je échte principes. Niet in Uggs willen lopen is niet echt een principe, lijkt me dan.

Vowel schreef:

De simpele voorbeelden die in de OP staan, tja, dat soort dingen boeien me vrij weinig. Dat zijn eerder preferences dan principes. Ik wil inderdaad "niet dood gevonden worden" in Uggs, maar als iemand me duizend euro biedt ga ik er wel een dagje in lopen. Maar met dat soort simpele voorbeelden haal je geen dingen aan die de integriteit van mensen aantast. Échte principes zijn iets meer waard.

Ik kon niet zo snel echt zwaarwegende dingen verzinnen, al gaat de bontmantel wel verder dan de Uggs, vind ik. Dierenleed is ook wel een belangrijk punt voor velen.

En waar ik ook aan dacht, stel dat je beroemd bent en in die wereld zit. Zou geld of meer roem dan doorwegen in waar je reclame voor wil maken? Zou je iets aanprijzen dat totaal niet werkt of wat je zelf nooit zou willen hebben?

[Vowel]

Mutant schreef:

En waar ik ook aan dacht, stel dat je beroemd bent en in die wereld zit. Zou geld of meer roem dan doorwegen in waar je reclame voor wil maken? Zou je iets aanprijzen dat totaal niet werkt of wat je zelf nooit zou willen hebben?

Ik kan me niet voorstellen dat ik dat zou doen. Misschien juist dan niet meer, want je bent dan toch al beroemd en rijk, dus dan kun je makkelijker nee zeggen tegen een paar miljoen, lijkt me.

Nou, Vowel, er zijn zat bekende mensen die niet rijk zijn

Vowel schreef:

Ok, wat je wilt, maar er zijn dus wel dingen die je niet zou doen voor een zooi geld. En dat zijn waarschijnlijk je échte principes. Niet in Uggs willen lopen is niet echt een principe, lijkt me dan.

True, maar de first post doet mij niet vermoeden dat het om zaken als "als je een miljoen krijgt leg jij dan je moeder om"? gaat. Natuurlijk zijn er dan wel 'principes' ja.

Ik had het inderdaad niet over moorden en andere heftige dingen.
Maar dingen als woordvoerder van de PVV worden, vlees eten/bont dragen als vegetariër, vreemdgaan, woordvoerder voor een schadelijk product (sigaretten ofzo), een moordenaar verdedigen als advocaat,... Dingen die je belangrijk vindt, maar niet per se vallen onder algemene normen en waarden. Ik weet niet hoe ik het beter kan uitleggen eigenlijk.

En dan de luchtigere variant op modegebied natuurlijk, zouden ze jou kunnen overtuigen om Uggs te dragen, of Crocs voor mij part, hoeveel zou het je moeten opleveren?

Ik heb eerstegraadsprincipes en tweedegraadsprincipes. Eerstegraadsprincipes zou ik pas aan de kant zetten als het gaat om het sparen van het leven van mij (en eventuele aanhangsels van mij). Tweedegraadsprincipes kunnen ook voor veel geld wel even wijken.

Crocs en Uggs aanprijzen zou ik zo doen, boeiend.

[*oma*]

Ik hoorde dat uggs gemaakt zijn van koelbloedig vermoorde, binnenstebuiten gekeerde lammetjes.

Maar ik heb geen principes en geen geld, dus kom maar op

[*oma*]

Ik zou trouwens absoluut niet beroemd willen zijn. Dat lijkt me echt kut.

[Vowel]

*oma* schreef:

Ik zou trouwens absoluut niet beroemd willen zijn. Dat lijkt me echt kut.

Eens.

[Crocodi1e]

Nee ik zou dat niet doen. Als ik bijvoorbeeld gevraagd zou worden om een proffesionele vechter te worden, zou ik de aanbieder vriendelijk bedanken.

Etmakas schreef:

Ik heb eerstegraadsprincipes en tweedegraadsprincipes. Eerstegraadsprincipes zou ik pas aan de kant zetten als het gaat om het sparen van het leven van mij (en eventuele aanhangsels van mij). Tweedegraadsprincipes kunnen ook voor veel geld wel even wijken.

Crocs en Uggs aanprijzen zou ik zo doen, boeiend.

Een beetje dit wel ja.

[Em.]

Mutant schreef:

Dingen die je belangrijk vindt, maar niet per se vallen onder algemene normen en waarden. Ik weet niet hoe ik het beter kan uitleggen eigenlijk.

Ik zou niet zo snel iets kunnen bedenken dat buiten normen en waarden valt, maar binnen zwaarwegende principes. Ik zou bijvoorbeeld echt niet zomaar mensen willen vermoorden of - bijvoorbeeld homodiscriminatie enorm willen promoten, maar dat lijkt me binnen normen en waardes te vallen.

Als ik iets moet verzinnen dat algemeen geaccepteerd is om te doen maar dat ik voor bijvoorbeeld 1000 euro nog niet zou willen, zou het eerder iets zijn als 'de marathon lopen' of 'verhuizen naar een ander land' of zoiets. Maar dat zijn geen principes, dat heeft er eerder mee van doen dat ik een graftakkenhekel heb aan rennen (als ik zou mogen wandelen, zou ik het wel doen ). Hoewel ook voor die dingen geldt dat ik het waarschijnlijk nog zou doen als ik er genoeg geld voor kreeg.

[Little Phoebe]

Ik ben met Etmakas. Het ligt aan de situatie, wat er op het spel staat en waar het precies allemaal om gaat. Voor roem ga ik niet ver, voor geld wel wat verder.

Overigens keek ik wel eens Fear Factor, en om eens wat te noemen, voor 100.000 euro ga ik niet in een bak met vogelspinnen liggen of levende maden en kevers eten ofzo, no way José.

[Crocodi1e]

Little Phoebe schreef:

Ik ben met Etmakas. Het ligt aan de situatie, wat er op het spel staat en waar het precies allemaal om gaat. Voor roem ga ik niet ver, voor geld wel wat verder.

Overigens keek ik wel eens Fear Factor, en om eens wat te noemen, voor 100.000 euro ga ik niet in een bak met vogelspinnen liggen of levende maden en kevers eten ofzo, no way José.

Ik zou voor 100.000 euro echt wel in een bak met spinnen gaan liggen en insecten eten hoor, die mensen zorgen er echt wel voor dat het geen gevaarlijke insecten zijn. XTREME

Ik zou het denk ik ook wel doen. Haha.

Geluk kun je niet kopen, liefde ook niet. Maar geld maakt het ongelukkig zijn wel draaglijker en intimiteit en seks in inderdaad te koop, maar liefde kun je dat niet noemen.

Crocodi1e schreef:

Ik zou voor 100.000 euro echt wel in een bak met spinnen gaan liggen en insecten eten hoor, die mensen zorgen er echt wel voor dat het geen gevaarlijke insecten zijn. XTREME

hoe bedoel je geen gevaarlijke insecten? Vogelspinnen zijn vogelspinnen, of ze nu als decor fungeren in een idioot spelletje of niet.

['I'he Prophet]

Ik geloof er heilig in dat alles een prijs heeft.

[Vowel]

'I'he Prophet schreef:

Ik geloof er heilig in dat alles een prijs heeft.

Alles? En dan een prijs als in geld? Dat geloof ik niet. Ik geloof wel dat mensen (bijna) overal toe in staat zijn, in bepaalde gevallen.

Zo zullen bijvoorbeeld ouders allerlei dingen doen om hun kind te redden die ze niet zouden doen voor (heel veel) geld.

Principes worden pas principes doordát je het niet zomaar aan de kant schuift. Dus of iemand heeft principes, of niet. Je hebt ze natuurlijk niet als je ze niet kan veroorloven. Ik kan dan ook lastig iets bedenken wat voorgaat, zodra je geld kiest bestaat je principe niet meer. De vraag is waar je de grens legt Iedereen heeft z'n prijs. En dan niet per se centjesprijs.