Zonder jou

[emelkaraco]

Een dagje voorbij uit mijn leven,
weer laat de tak een blaadje zakken.
Mijn lichaam laat zijn zwakte tonen,
weer spel ik een ander naam.
Het is tijd om mijn gevoelens te onderdrukken.
Weer zullen de mensen om mij heen zich ergens en nergens druk om maken.
Weer komt er geen slokje water door mijn keel.
Ik deel mijn leven nog steeds met jou.
Weer een natte dag,
weer een einde zonder jou.
En nog steeds valt dezelfde traan alleen voor jou.