geaardheid

[ziggy1]

Hallo iedereen,

Ik zit namelijk zwaar met de twijfel of ik hetero ben of bi..
Eerst dacht ik aan lesbisch maar dat heb ik inmiddels van de baan geschoven omdat ik toch bijna overtuigd ben dat dit onmogelijk is.
Ik weet dat het eigenlijk allemaal niet uitmaakt en dat ik gewoon mijn leven moet lijden en dat dan alles vanzelfs wel duidelijk wordt.
Maar dit kan ik niet, ik moet persee mezelf in een hokje kunnen steken pff..

Ik stop niet meer met hieraan te denken en blijf erover piekeren de hele dag.
Dit is nu al 2jaar aan de hang en ik ben 22jaar.

Het begon na dat ik gedumpt werd door mijn 1e liefde, ik was SMOORverliefd op die jongen (zal dit misschien nooit voor iemand meer voelen)
maar hij nam het niet serieus met mij. En sindsdien ben ik daar altijd blijven over nadenken.

Behalve de periodes dat ik een vriendje had ( eens 6maand en eens 8maand, dus ben geen 2j aan één stuk aan het piekeren ) was ik terug zeker dat ik hetero was en ook de periode na de relaties (wanneer ik kapot ging van de pijn).
Maar telkens dat ik terug op mijn pootjes terecht kom en vrijgezel ben en wanhopig dat ik nooit de ware tegenkom, dan komen de die piekergedachtes terug opdagen.

Eigenlijk duidt niet veel erop dat ik lesbisch ben, want daarvoor ben ik nog net iets te hetero. Maar de reden dat ik misschien toch voor vrouwen kan vallen komt door:
-ik vind vrouwen soms zo leuk dat ik hen bewonder.
-ik vind vrouwen soms heel knap dat ik jaloers word.
-Ik vind vrouwen soms zo sexy dat het me ergens opwind.

Maar toch denk ik dat ik realiteit geen seks zou kunnen hebben met een vrouw (dat voelt vreemd in mijn gedachten).
En ook als ik mastrubeer fantaseer ik over heteroporno.

Ook droom ik al heel mijn leven (al van kind zijn af) over een toekomst met een man (een echte man, spieren etc. ) en een kind. Een relatie met een vrouw lijkt mij ook minder spannend dan met een man.
Ik vond vroeger lesbische mensen zelfs vies.

Ik snap niet waar mijn gedachten vandaan komen en kom er ZOT van..
wel kan ik zeggen dat ik kalmeringspillen moet nemen omdat ik anders continue panikeer door al dat piekeren ( over eten, over dat ik een ziekte heb, over mijn leven, ... )
Kan iemand zeggen dat hij/zij dit herkent of wat dit zou willen betekenen?
Aub geen nutteloze of kwetsende reacties, alleen reacties die helpen of tenminste serieus zijn

Bedankt !
x

[Elin3]

Het is helemaal niet raar om als hetero vrouwen ook gewoon knap of leuk of sexy te vinden. Als ik jou was zou ik me er niet te druk over maken. Probeer te beseffen dat jouw leven ook de moeite waard is wanneer je alleen bent en dat jij niet iemand (ongeacht het geslacht) nodig hebt om leuker of completer te zijn. Je hebt geen partner nodig om lekker in je vel te zitten. Wanneer je dan iemand tegenkomt die echt heel leuk is zie je dan wel weer hoe het loopt en wat er verandert.

[DAH]

Ik denk dat veel mensen niet helemaal hetero zijn, maar niet genoeg om bi te zijn. Ik zelf zie mijzelf als heteroseksueel. Ik heb dezelfde dingen als jij, maar dan soms bij mannen. In mijn geval is het zo oppervlakkig en gebeurt het te weinig om me niet hetero te noemen. Ik ben ook nooit verliefd geweest op een man en ik vind maar een vrij klein deel van de mannen aantrekkelijk, in tegenstelling tot de grote hoeveelheid vrouwen tot wie ik me aangetrokken voel. Ik noem me gewoon hetero, maar ik ben simpelweg niet 100% hetero.

DAH schreef:

Ik denk dat veel mensen niet helemaal hetero zijn, maar niet genoeg om bi te zijn.

Dit.

Als je per se een term wil om jezelf te duiden kun 'heteroflexibel' gebruiken.

Verder is het wel opmerkelijk dat je op je 22ste zo kunt piekeren over zoiets dat je er nota bene kalmeringspillen voor slikt. Ik zag in eerste instantie je leeftijd over 't hoofd en schatte je rond de twaalf/dertien. Ben je vaker zo obsessief in je gedachtewereld?

[henk001]

Hallo,

Ik heb precies het zelfde gehad als jou, en nu. 2 jaar verder weet ik het nogsteeds niet.

Bij mij begon het allemaal zomaar, uit het niet dacht ik; val ik wel op meisjes?
Sinds ik het me afvraag kan ik er nog steeds geen antwoord opgeven.
Soms denk ik dat ik het antwoord heb, maar voel me af en toe nog steeds aangetrokken door jongens.

Bij mij werd het op een gegeven moment zo erg dat ik niet meer goed functioneerde op school, en thuis.
Ik heb het toen tegen me moeder verteld en dat was een hele grote opluchting, gewoon dat iemand het wist was al genoeg omdat je dan niks meer hoefde te verbergen.
Ik ben nu 20 en weet het nog steeds niet, het is belangrijk dat je er mee kan omgaan en een plekje kunt geven.

Ik piekerde ook elke dag, dag in dag uit.
Op een gegeven moment wilde ik gewoon heel de dag slapen, omdat als ik wakker werd, ik er 10 minuten er niet aan hoefde te denken.

Ik heb er 6 maanden serieus problemen mee gehad, op een gegeven moment was ik het zat, en wilde naar de psygiator maar heb dat uit eindelijk niet gedaan omdat ik me zelf beloofd had de zomer ( die er toen aan kwam ) niet te gaan piekeren en sinds dien kan ik het rust geven.

Ik weet het soms nog steeds niet alhoewel ik toch denk dat ik hetero ben.
Maar eigenlijk maakt het niet uit wat je bent, je bent je zelf en jij bent ook de enige die er antwoord op kan geven, misschien heb je het antwoord niet snel, maar er komt een dag dat alles duidelijk word.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt en als je meer wilt witl weten kan je altijd een prive bericht sturen.

Vergeet niet, wat je ook bent, blijf jezelf!

Je kan toch gewoon bi zijn, henk? Hoeft niet eens 50/50 bi te zijn, je kunt als biseksueel ook voornamelijk op 't ene geslacht vallen maar af en toe ook op 't andere.