Haat-liefde

[priet]

Ik heb een vriend van wie ik ontzettend veel hou. Waarom ik van hem hou kan ik niet zo goed achterkomen. Maar dr zijn momenten dat ik m niet uit kan staan, dat hij me niet begrijpt. Ik weet dat ie om me geeft maar af en toe lijkt het alsof ie geen zak om me geeft.

Elke dag doet hij me een beetje pijn. Onbewust, niet expres maar doordat hij andere normen en waarden heeft. Dan zou ik m wel wat kunnen doen. De gemengde gevoelens die hij me elke dag weer geeft. Het gevoel dat ik niet verder meer kan, dat het me teveel wordt maar aan de andere kant de grote liefde die ik niet zomaar opzij kan zetten.

Kunnen jullie begrijpen dat zoiets zo dicht bij elkaar zit? Waarschijnlijk ben ik ontzettend naief bezig en dat weet ik ook. Maar hoe vergeet je iemand waar je van houdt? Zou een breuk helpen? Verder gaan waar ik gebleven was? Of toegeven en het er het beste van maken. Ik ben bang dat ik m ontzettend zal gaan missen. Is het echt zo dat haat en liefde zo dicht bij elkaar kan zitten?

Ten eerste.. verder gaan waar je was gebleven kan natuurlijk nooit, er is altijd wat verandert.. je bent dus al verder, terug gaat niet..

Ten tweede.. wat zegt je gevoel hierin? Is die haat te overwinnen door die liefde? Of kwetst die haat je zoveel dat ie de liefde gaat overstemmen?

En sowieso.. praat erover met hem, wees eerlijk, wie weet valt er wat te veranderen

Ik herken dit wel een beetje en ik denk niet dat het haat is.. Is het is bij mij vaak juist wanhopigheid, verdriet enzow, omdat ik zo graag zou willen dat ik me niet zo vaak kut voel (met of zonder zijn toedoen).. En dan voel ik me verdrietig maar haat ik hem zeker niet. Op die moment wil ik juist veel meer bij hem zijn en lief gevonden worden.. Op zo'n moment wil ik hem juist niet kwijt maar wel dicht bij me hebben. Op zo'n moment wil ik niet alleen zijn, maar hem vasthouden en horen dat ie van me houdt..

Wat je in de eerste twee stukjes schrijft herken ik echt gigantisch, maar ikkan het geen haat noemen.. Tis liefde in een vorm die je graag zou willen maar je niet krijgt

[priet]

~Dark Voice~ schreef:
Ik herken dit wel een beetje en ik denk niet dat het haat is.. Is het is bij mij vaak juist wanhopigheid, verdriet enzow, omdat ik zo graag zou willen dat ik me niet zo vaak kut voel (met of zonder zijn toedoen).. En dan voel ik me verdrietig maar haat ik hem zeker niet. Op die moment wil ik juist veel meer bij hem zijn en lief gevonden worden.. Op zo'n moment wil ik hem juist niet kwijt maar wel dicht bij me hebben. Op zo'n moment wil ik niet alleen zijn, maar hem vasthouden en horen dat ie van me houdt..

Wat je in de eerste twee stukjes schrijft herken ik echt gigantisch, maar ikkan het geen haat noemen.. Tis liefde in een vorm die je graag zou willen maar je niet krijgt

Ik denk dat jij het tien keer zo goed beschrijft als ik..... Het klop idd dat het niet echt haat is. Meer verdriet en wanhopigheid. Dat ik m bij me wil hebben maar dat gaat dan niet. Maar ik heb dan af en toe wel t gevoel dat ik veel beter af zou zijn zonder hem. Het verdriet wat ik elke dag door hem heb zou minder zijn, maar waarschijnlijk zou dat omslaan in verdriet om hem omdat ik zonder hem ben. Het is zo raar dat zoiets kan. Zoveel van iemand houden en tegelijkertijd verdriet hebben.

priet schreef:
Ik denk dat jij het tien keer zo goed beschrijft als ik..... Het klop idd dat het niet echt haat is. Meer verdriet en wanhopigheid. Dat ik m bij me wil hebben maar dat gaat dan niet. Maar ik heb dan af en toe wel t gevoel dat ik veel beter af zou zijn zonder hem. Het verdriet wat ik elke dag door hem heb zou minder zijn, maar waarschijnlijk zou dat omslaan in verdriet om hem omdat ik zonder hem ben. Het is zo raar dat zoiets kan. Zoveel van iemand houden en tegelijkertijd verdriet hebben.

Kijk nu is het allemaal al duidelijker
Dat heb ik dus ook! Alleen bij mij compenseert het. Ik weet gewoon dat mijn liefde voor hem groter is dan het verdriet dat ik heb. En ik weet ook dat ik hem veel meer zou missen dan dat ik nu verdrietig ben bij hem..
Tuurlijk wil ik dat verdriet ook kwijt en we hebben het daar over gehad en we gaan er flink aan werken. Voor zover ik zie is er nog maar één probleem bij ons (1 echt probleem) en dat valt op te lossen
Maar je moet niet gaan denken dat ik heel vaak verdrietig ben, alleen op de momenten dat ik verdrietig ben zie ik alles overdreven en lijkt het voor mijn gevoel soms net alsof het elke dag zo gaat, terwijl dat niet zo is. Daar moet je je zelf ook niet in vergissen hoor!

Ik weet precies wat je bedoeld... ik denk dat t normaal.. angezein so veel t ook hebben