Ik heb een zeer frustrerend probleem.
Mijn ex en ik zijn al uit elkaar sinds vorig jaar augustus ofzo en een tijdje later waren we weer beste vrienden en dat ging allemaal prima, totdat ze een nieuwe vriend kreeg. Vanaf toen voelde ik me echt kut.
De laatste week of 2 zat ik er nog steeds over na te denken. Elke keer als ik wegging na een wandeling met haar of ff langs de winkel ofzo, miste ik haar de seconde dat ik in mijn auto stapte. Laatst kwam ze kletsen en hebben we 2 uur gepraat over vanalles en nog wat. De seconde dat ik de deur dicht deed dacht ik: Waarom moet je nou weggaan? Van mij mag je altiijd blijven.
Ik heb altijd nagedacht over een toekomst samen en samenwonen enzo. De laatste paar weken heb ik er nog aan gedacht en zelfs dat ik de rest van mijn leven met haar wil zijn. Volgens mij is dit de eerste keer dat ik echt van iemand houd, en ik ben 21 nu.
Ik wist nooit echt hoe verliefd zijn voelde maar ik denk echt dat ik van haar houd.
Maar ze is mijn beste vriend en ze heeft nu een leven wat in mijn ogen is, wat ze altijd wilde en ze heeft een klik met haar nieuwe vriend.
Alles wat ze zegt herinnert me eraan dat zij nu het leven heeft dat ik met haar wilde hebben. Een eigen huis voor ons samen. Het vreet me echt op maar ik kan het niet zeggen want ze betekent alles voor me en ik wil haar niet kwijt raken.
Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. De enige oplossing die ik kan bedenken om erover heen te komen is elkaar niet meer zien of spreken totdat ik weer aan haar kan denken als een normale vriend.... Maar dat is een oplossing die ik niet wil gebruiken...
Heeft iemand alsjeblieft advies?
|