Vier... nooit durven zeggen...

[Gothic]

Vier regeldruppels glijden weg,
Zoals ik die koude dag van jou,
Vier jaren, het lijkt al zo lang,
Zo alleen, allebei in de kou.

Vier tranen druppelen weg,
Zonder jou om ze te drogen,
Vier jaren, gek dat ik nog leef,
Kennelijk had jij dat vermogen..

Vier woorden in de stilte,
Die ik je nooit kon zeggen,
De liefde was echt en sterk,
Ik zeg ze nu: ik hou van jou…

[berteltje]

Niet een van je betere vind ik persoonlijk. Ga het eens een keertje goed proberen te beargumenteren:

Vier regeldruppels glijden weg,
Zoals ik die koude dag van jou,
Vier jaren, het lijkt al zo lang,
Zo alleen, allebei in de kou.

Mis geloof ik hier ergens iets. Moeilijk uit te leggen wat, het lijken een beetje losse stukjes, maar dan gekoppeld Snap je?

Vier tranen druppelen weg,
Zonder jou om ze te drogen,
Vier jaren, gek dat ik nog leef,
Kennelijk had jij dat vermogen..

De eerste 3 regels vind ik heel erh mooi, maar de laatste regel kraakt het heel erg af op de een of andere manier. Vind het geen mooie zin oid.

Vier woorden in de stilte,
Die ik je nooit kon zeggen,
De liefde was echt en sterk,
Ik zeg ze nu: ik hou van jou…

Jammer dat je hier van je rijmschema afwijkt. Maar op de een of andere manier spreekt dit laatste stukje. De derde regel vind ik het minst mooi van de vier.

Geen slecht gedicht, maar spreekt me niet heel erg aan.

Kus Kimry