Hoe beoordeel ik een verhaal?

[Vlooienband]

Omdat niet veel mensen succesvol een verhaal kunnen beoordelen, lijkt het me zinnnig hier een discuddie te maken over hoe je een verhaal kan beoordelen.
Ik heb zelf een klein lijstje, kraak het af of prijs het de hemel in, maar hopelijk houden we er aan voer dat je we nu slaagde discussies kunnen houden

Lijst.
Realistische argumenten
(Het verhaal geeft de werkelijkheid wel óf niet nauwkeurig weer)
Emotivistische argumenten
(Het verhaal is aangrijpend en doet me veel, óf het doet me niets, is saai en vervelend)
Morele argumenten
(Verhaal bevat wijze levenslessen óf is in strijd met deugd en fatsoen)
Structurele argumenten
(Sprake van structurele opbouw, samenhang van elementen, complexiteit óf geen functionele opbouw, weinig samenhang en één verhaallaag)
Intentionele argumenten
(Bedoeling van de auteur is gerealiseerd óf niet)
Vernieuwingsargumenten
(Verhaal is origineel van vorm/inhoud óf niet)
Argumenten op het vlak van identificatie
(Verhaal biedt mij de mogelijkheid me in te leven óf ik heb niet het gevoel dat ik meespeel)
Moeilijkheidsgraad
(Verhaal is erg moeilijk, vergt veel v/d lezer óf is makkelijk te volgen)
Taalgebruik en stijl
(Taalgebruik en stijl zijn lastig óf leveren geen problemen op)
Spelling
(Veel óf weinig spellingsfouten)

Dan verplak ik het ook even. Hoewel ik het een goed idee vind om iemand die nog geen flauw idee heeft over hoe je een verhaal moet beoordelen een helpende hand te bieden, vind ik ook dat we nooit met vaste waarden aan moeten komen. Vandaar dat ik wat tegenwicht biedt.



Realistische argumenten
(Het verhaal geeft de werkelijkheid wel óf niet nauwkeurig weer)

Ik vind dit een moeilijk criterium om verhalen aan te toetsen. Fantasy of science fiction verhalen zouden per definitie al aan punten verliezen. Of bedoel je een consequente wereld? Ook niet mee eens. Kijk eens hoe goed iedereen Kafka's Methamorphosen vind en kijk eens hoe die rommelt met de waarheid. Dit argument zou niets meer overlaten van het hele post-modernisme!



Emotivistische argumenten
(Het verhaal is aangrijpend en doet me veel, óf het doet me niets, is saai en vervelend)

Saaiheid en verveling kunnen een functie hebben. In sommige post-modernistiche teksten wordt saaiheid gebruikt als contrast voor de bizarre dingen die er gebeuren. Wat gebeurt is dus ongelovelijk vreemd, maar de reacties van de karakters en alle beschrijvingen zijn geestdodend saai.
Trouwens, De Avonden van Reve is ook saai, maar toch een kopstuk.



Morele argumenten
(Verhaal bevat wijze levenslessen óf is in strijd met deugd en fatsoen)

Ik weet niet hoe ik dit op moet vatten, maar verhalen die in strijd zijn met de hedendaagse opvatting van normen en waarden zijn juist weer boeiend. Ik vind het niet altijd even spannend om te lezen hoe iemand opstaat voor oma in de tram, om vervolgens haar voor te laten gaan bij de supermarkt. Geef mij maar een kettingzaagslachtpartij temidden van een roedel onschuldige maagden.



Structurele argumenten
(Sprake van structurele opbouw, samenhang van elementen, complexiteit óf geen functionele opbouw, weinig samenhang en één verhaallaag)

Kan ik me wat bij voorstellen, maar neem nu een film als Memento (stap van literatuur naar film is vaak kleiner dan je denkt). Eigenlijk is dat een doodnormaal verhaal, maar door de chronologie (wezenlijk onderdeel van de opbouw) is het zo interessant. Maar dat is gezever. Er moet een structuur zijn wil het enige zin hebben.



Intentionele argumenten
(Bedoeling van de auteur is gerealiseerd óf niet)

Moeilijk. We kunnen niet verwachten dat de auteur zijn bedoelingen van te voren neerzet (dat zou het verhaal kapot maken). Dit is meer een argument dat de schrijver zich naar aanleiding van de reacties zich kan afvragen.



Vernieuwingsargumenten
(Verhaal is origineel van vorm/inhoud óf niet)

Mee eens. Hoewel ik wel moet herinneren aan de woorden van Derrida, die stelt dat alles plagiaat is en alles al eens gezegd is. Er zijn zelfs mensen die beweren dat elke tekst die meer dan 2% -echt- nieuwe elementen in zich zou hebben, volstrekt onbegrijpbaar zou zijn. Maar we weten wat je bedoelt.



Argumenten op het vlak van identificatie
(Verhaal biedt mij de mogelijkheid me in te leven óf ik heb niet het gevoel dat ik meespeel)

Hoeft ook niet, toch? Buitenstaanders vonden we mooi omdat we ons met niemand konden identificeren en bij sommige verhalen werkt de vervreemding zo aanlokkend.



Moeilijkheidsgraad
(Verhaal is erg moeilijk, vergt veel v/d lezer óf is makkelijk te volgen)

Ja, het moet een niet al te lastige tekst worden. Wetenschappelijke artikelen weten we zelf wel te vinden. Mee eens. (Hoewel ook dit natuurlijk wel weer zijn functie kan hebben.)



Taalgebruik en stijl
(Taalgebruik en stijl zijn lastig óf leveren geen problemen op)

Ongeveer hetzelfde idee als hierboven.




Spelling
(Veel óf weinig spellingsfouten)

Ha, wie had dat gedacht? Onze niet te volgen spelling, door menig leerling vervloekt en verfoeid, blijkt nu de enige vaste, onwrikbare waarde te zijn. Lang leve de spelling! Hoezee voor de dt!
We laten even buiten beschouwing dat Remco Campert ook een poos fonetisch geschreven heeft en hebben ook geen boodschap aan het relaas van Paardekoper.

LUH-3417

[Vlooienband]

De realistische argumenten zeggen niet of iets goed of slecht is, maar wát het is. Het helpt je een mening te vormen want:
Leuk verhaal. klinkt toch slechter dan Leuk verhaal, ik hou wel van sf, niet?

Over de intentionele argumenten heb je gelijk. Ik gebruik ze zelf nooit, ik lkees er slechts over heen. Deze lijst heb ik dan ook van internet afgeplukt.

Argumenten op het vlak van identificatie helpen ook een mening te vormen, niet een verhaal af te kraken of op te hemelen. Daarom meld ik zo ook, zodat wij kunnen denken over een verhaal en kunnen zeggen wat wel of niet leuk is.

Over de spelling. Ik vind zelf dat veel spellingsfouten afbreuk doen aan een tekst. Ik maak ze zelf ook, maar ik probeer de meeste fouten te verbeteren. Dus het gaat om het geheel, alle punten bij elkaar opgeteld en dan een algemene mening. Die mening is dan gebaseerd op heel veel puntjes, maar ook op de spelling.