Zie je ze niet
Ze fluisteren jouw naam
en staan om je heen
Ze kloppen op je schouders
bemoedigend en hard
Ze aaien jouw haren
met dunne witte vingers
aan een hand van jaren oud
Zie je ze niet
Terwijl jij bloemen neerlegt
op het graf van jouw moeder
lachen zij naar jou
Hun adem als witte wolkjes
lost op in de herfstlucht
En de vrouw met de jurk
huilt zacht en stil
Een traan rolt van haar wang
Voel je dan niet
De warme luchtvlaag
langs jouw gezicht
De tranen op jouw hoofd
en in jouw nek
En de geur van de bloemen
zomaar opeens in je neus
omdat jouw moeder ze heeft opgepakt
__________________
Hm... Larstig... ;)
Laatst gewijzigd op 08-10-2002 om 10:41.
|