raar..

[luk@z]

hele tijd terug ging 't beroerd met me. Omstandigheden thuis ed. zorgden ervoor dat ik slecht sliep en op een gegeven moment maar later naar bed ging omdat 'ik toch niet kon slapen' Na veel gedoe + het ontmoeten van een erg leuk meisje op 't internet is het allemaal goed gekomen. Ik sliep op tijd, ging met plezier naar me werk, sociale leven borrelde weer omhoog.. Dat was van half januari to eind juli zo. Relatie met dat meisje is toen verbroken, maar 't ging nog wel redelijk. Alleen.. de laatste 2 weken benk echt een ramp, terwijl ik niet weet waardoor dit kan komen Slaap weer laat, hang de hele dag achter de pc als 't ff kan, ga niet meer sporten terwijl ik maatregelen had getroffen om 't juist te bevorderen.. En als ik aan mezelf vraag wat er nu aan de hand is, krijg ik geen antwoord Ook zoiets: ik mag geen chocola eten.. ik heb nu bijna een Toblerone van 200gr. op terwijl ik weet wat de consequenties zijn, doe ik dit soort dingen toch, net alsof ik mezelf wil pijnigen. Maar dat wil ik juist niet, althans, niet bewust. Alles in m'n leven gaat zoals ik 't wil (nahja ik ben tevreden, zal ik 't zo zeggen) 't enige wat ik mis is een vriendin, met wie ik kan knuffelen, wandelen, voor de buis hangen, vaag doen.. Maar dat komt ook wel weer, daar vertrouw ik op. Dus dat kan 't probleem ook niet zijn.. Als ik nu door m'n kamer kijk, weet ik gewoon dat ik weleens wat mag gaan opruimen, alleen.. dat was een week terug ookal zo. De enige gedachte die ik heb is 'doen we morgen wel ff' Morgen gaat 't zo: wordt weer veel te laat wakker, kan nog net ff eten, douchen en ga dan aan 't werk. Kom 7 uur thuis, ga eten en ga naar vrienden toe. 't zou eigelijk moeten zijn: ik wordt wakker, ga ontbijten, douche ff, doe m'n huishoudelijke taak, ga lunchen, naar m'n werk, kom thuis, ga eten, ff relaxen, fitnessen, douchen, naar huis, naar bed. Ik weet 't van mezelf, ik weet ook dat dat veel beter is, maar toch krijg ik mezelf niet zover
klinkt dit iemand bekend in de oren?

gr.

Lukas

[moenbase]

luk@z schreef:
ik wordt wakker, ga ontbijten, douche ff, doe m'n huishoudelijke taak, ga lunchen, naar m'n werk, kom thuis, ga eten, ff relaxen, fitnessen, douchen, naar huis, naar bed. Ik weet 't van mezelf, ik weet ook dat dat veel beter is, maar toch krijg ik mezelf niet zover
klinkt dit iemand bekend in de oren?

Bel dan nu: 06-Lukas om een afspraak te maken voor een gezellig avondje saampjes voor de buis.

sorry, heb geen zin om alles te lezen, daarom deze rare reply

[luk@z]

<zeurmode> hmz, ik heb dit juist ge-post met de bedoeling dat iemand dit leest en er een serieuze reactie op kan geven.. Dus als je dan te lui bent om te lezen, reply dan ook gewoon niet. </zeurmode>

[N*A*Shezbaernon.temp]

Ik kan alleen zeggen dat je zeker niet de enige bent die hier last van heeft ... klinkt wel redelijk als een beschrijving van mijn dag, al die
wat - ik - doe, wat - ik - zou - moeten - doen en maar blijven uitstellen ... Volgens mij kan het bij iedereen verschillend zijn, maar ik ben soms heel moe van het leven, ben al blij als ik het voor elkaar krijg naar school te gaan. Maar het is ook waar dat die periodes van oninteresse ook weer overgaan, bij mij tenminste tot nu toe altijd ... Misschien kan het helpen als je iets probeert te vinden dat je echt leuk zou vinden, iets wat je zou motiveren ?

En anders gewoon doen, niet nadenken en niet uitstellen, maar gewoon doen. Het is vervelend, lukt niet altijd en je moet er best veel didcipline / moed voor opbrengen, maar het helpt tenminste in die zin dat je werkelijk iets DOET.