[Verhaal] Verpest

Een nogal aparte kijk op het fenomeen pesten. Er zitten waarschijnlijk nog wat kromme zinnen en spelfouten in, omdat ik het niet al te grondig heb nagelezen, maar leeft u zich uit. Onderaan het verhaal zal ik om uw hulp vragen.

- - -

Aan de ontbijttafel, doorgaans een anker van rust in het gezin, kwam het gesprek bovendobberen als een lijk dat weken in het kanaal gelegen had. Na een zucht waar een leeglopend luchtbed jaloers op was, sprak Franz, zoon van het huis.
“Mama, papa, ik word gepest op school,” klonk het verwachtingsvol.
Vader keek op vanachter zijn kop koffie, wierp een blik op zijn horloge en realiseerde zich dat het inderdaad dinsdag was. Hij zocht de ogen van moeder op en weemoedige blikken werden uitgewisseld.
“Jongen,” begon vader.
“Vertel dan toch wat er mis is!” maakte moeder af.
“Neen papa, neen mama, dat zal ik niet. Ik ben gedoemd mijn kruis alleen te dragen. Al jaren doe ik dat en liefde is mij vreemd. Bovendien vrees ik dat de sympathie die ik mogelijk zou ontvangen me gehecht aan jullie zou maken, iets wat niet strookt met mijn bindingsangst. Nee, er is geen uitweg.”
“Franz toch,” zei moeder alsof zij de tekst van een bord oplas, terwijl ze toch duidelijk het etiket van de pindakaas bestudeerde. Moeder speelde altijd het best.
“Nou Franz, weet je dat nu wel zeker?” nam vader de rol plichtmatig over. “wij als ouders zijn er voor je, dat weet je toch?”
“Nee moeder, nee vader, mijn besluit staat vast. Ik zal niet spreken. Slechts wilde ik jullie kennis geven van het tranendal dat zich mijn leven noemt.”
De broodrooster onderbrak het familiair samenzijn met de melding dat de boterhammen een derdegraads verbranding opgelopen hadden.
De drie aanwezigen knikten begrijpend en tevreden naar elkaar.

Die dag op school leek veel op de voorgaande dagen en waarschijnlijk ook veel op zij die nog komen zouden. Franz sleepte zijn onnodig zware tas van lokaal naar lokaal. Demonstratief ging hij vooraan alleen zitten, waar hij nogmaals deodorant opspoot die rook naar oud zweet, speciaal geïmporteerd Duitsland. Hij complimenteerde de docenten op hun modieuze kapsel en gaf zoveel mogelijk goede antwoorden, doch keek ervoor uit dat hij niet op zijn gemak leek. Hij wist de delicate balans tussen irriterend aanwezig zijn en schuchter op de achtergrond bewegen volmaakt te hanteren. Maar hij vergat ook zijn klasgenoten niet. Al een aantal weken droeg hij een shirt waarop hij de tekst ‘gooi propjes naar mij’ had laten drukken.
In de pauzes probeerde hij in het midden van de aula zo dramatisch mogelijk te struikelen en zoveel mogelijk vloeibare lunch over zich te gooien. Alleen aan zijn tafel gezeten probeerde hij zich schuw achter zijn tas te verstoppen en een weke uitstraling te hebben. De bril met de dikke glazen van beide doodnormaal, plat glas hadden hem in dat opzicht wel geholpen, maar doorslaggevender voor zijn imago waren de puisten die hij met een rode stift elke morgen op zijn gezicht stipte. Echter, Franz was voorzichtig met zijn trots, want zelfvertrouwen kon fataal zijn.
Klasgenoten die naar huis gingen zouden bij zijn fiets de stanleymessen zien liggen, naast het briefje met de tekst ‘gaat uw gang!’. Ze zouden de grootst mogelijke moeite hebben om tijdens het pakken van hun eigen fiets niet iets van de fiets van Franz kapot te maken. Als ze dan eenmaal op weg naar huis waren zouden ze moeten manoeuvreren als een bezetene om niet Franz’ tas van de snelbinder van te rijden, aangezien hij zich constant voor de wielen van zijn klasgenoten bleef werpen.

Thuisgekomen werd hij door zijn moeder ontvangen. Met open armen, warme chocolademelk en de koekjestrommel klaar, stond ze in de deuropening. Franz liep vrijwel door haar heen en wilde naar zijn kamer stormen, terwijl hij probeerde te huilen.
“Franz, wat is er gebeurd?” vroeg zijn moeder die een bezorgde toon opzette, “hebben ze je weer te pakken gehad op school?”
“Ja mamma,” antwoordde Franz, terwijl er nu echte tranen kwamen, “ze hebben me weer niet gepest…

- - -

Waar ik uw hulp nog bij nodig heb, is het einde van het verhaal. Vrij plotseling kom ik daar op de proppen met de reden waarom Franz gepest wil worden, namelijk omdat hij artiest wil worden en ervan overtuigd is dat dat niet kan zonder slecht jeugd.

Vinden jullie dat ik dat moet laten staan? Zelf vind ik het een geval van mosterd na de maaltijd, een zwakke climax na de echte climax (het gepest willen worden). Maar, ergens voel ik ook dat ik dit verhaal niet kan afsluiten zonder een reden te geven waarom Franz gepest wil worden.

Wat vinden jullie?

LUH-3417

[oeski]

Tja... Het spreekt me nou niet echt aan. Het is meer, met hoeveel rare woorden die je normaal niet gebruikt kan je iets doodsnormaals omschrijven? Ik vond het begin sowieso erg vaag geschreven, voorbeeldje:
“Jongen,” begon vader, “vertel dan toch wat er mis is!” maakte moeder af.
Kijk, eerst denk je dat die vader zegt: 'vertel dan toch wat er mis is!' (moet trouwens toch een vraagteken zijn?) en dan opeens blijkt dat die moeder dat zegt...
Ik kan het niet helpen, maar ik vind het een heel irritante stijl.

[Vlooienband]

Over de spelling en stijl ga ik het morgen hebben. Nu het einde.
Het is niet leuk dat we zo makkelijk en zo snel de hoofdgedachte te horen krijgen. Ik had liever gezien dat de vader, of de moeder de hoofdgedachte gaf. In ieder geval niet Franz zelf.
Dat maakt het zo... Gemaakt. Nu kan ik héél duidelijk merken dat het een geschreven verhaal is, je andere verhalen komen tot leven. Dit blijft echter vastplakken op het papier.

Je kan de vader ook een oor van Franz af laten snijden, met een opmerking in de trend van 'zo kan je ook een kunstenaar zijn'.

Of je laat de moeder héél nijdig naar de school gaan, de directeur van de school eisen te spreken (kromme zin) en tegen hem uitvallen, omdat haar zoontje geen kunstenaar kan worden. Dan kan ze hem bijvoorbeeld bij zijn door moeder gesteken colbert grijpen, over het bureau trekken en tegen hem uitvaren.

Het laatste idee lijkt me erg tof.

Het is zeker aantrekkelijk, maar ik ben bang dat ik er dan een te lang verhaal van ga bakken en dat de focus verschuift van het 'de draak steken met het fenomeen pesten' naar 'De bizarre moeder van Franz die eist dat haar zoon gepest wordt en derhalve de school afbreekt'.

Ik heb de laatste twee regels erafgeknipt en laat hem zo. Althans, ik heb hem al lichtelijk herschreven, maar dat zijn kleine dingen. Vooral struikelblokken voor de lezers.

LUH-3417

[Vlooienband]

Dan ga ik mijn idee zelf gebruiken. Ik heb al lang genoeg niets geschreven.


Het is moeilijker dan ik dacht, om een website te maken. maar ik ga doorzetten. Morgen heb ik mijn eigen site!

[Tofke_H]

Scimmia schreef:
Het is moeilijker dan ik dacht, om een website te maken. maar ik ga doorzetten. Morgen heb ik mijn eigen site!

Offtopic: Das dan ook specialisten werk J/K

[Vlooienband]

Tofke_H schreef:
Offtopic: Das dan ook specialisten werk J/K

Offtopic: Wil je de vorderingen volgen? Op www.boomspeed.com/scimmia kan je mijn gepruts aanschouwen. Vandaag waren er: foute links, spellingsfouten, een pagina met een witte achtergrond kreeg pardoes een blauwe, grijze tekst werd gifgroen; het was een fiasco. Maar nu begint het te lijken. Ook is mijn cu2 weer up to date.

LUH-3417, misschien dat je de wijzigingen hier ook kan posten, zodat ik morgen grammaticale verbeteringen en opmerkingen bij de goede versie maak.

Voor elkaar en bij voorbaat dank.

Waar maak je je site trouwens in? Professionele HTML code's met JAVA scripting om de USB-port van het CGI-bestand goed te laten werken?

Ik heb er geen verstand van en werk altijd in Frontpage. Erg simpel en ik ben tevreden over het resultaat. (En ja, zwart en blauw zijn prachtige kleuren. De BH-Bode is niet iets om overdag te lezen.)

LUH-3417

[Vlooienband]

Microsoft word, hét programma voor de arme zielen met een computer die begiftigd is met een terminale ziekte.
Ik durf het ding niet al te veel te belasten, dus het gaat zo simpel mogelijk. Maar het begint te lijken!
Drie links doen het al.

De kleuren van de BH-Bode zijn vreselijk. Het is werkelijk afgrijselijk om te lezen, elke keer weer valt het me op. Hoewel, hier in het donker is het best oké. Leuk zelfs.

[Anne]

Ik vind het een goed verhaal, alleen het einde zwakt het af. ze hebben me weer niet gepest. De lezer (ik in ieder geval wel) had dit al door, het had niet in zoveel bewoordingen gezegd hoeven worden.
Jouw einde, dat hij persé een slechte jeugd wil hebben om artiest te kunnen worden, heb je in dit verhaal niet beschreven? Ik denk dat dat er best in zou kunnen, maar dan niet heel uitgebreid. 1 of 2 zinnen zijn voldoende, het geeft een soort clue aan het verhaal, maar daarmee moet je dus uitkijken dat het niet afzwakt.
Wat ik trouwens een hele goede scène vind, is de eerste scène aan de ontbijttafel. Hier krijg je echt een beeld van de familie, die me zo op het eerste gezicht nogal vreemd lijkt. Het zou misschien goed zijn om dit in het verhaal veel verder uit te werken, dit gedrag te verklaren aan de lezer, maar ook hier weer: niet te veel informatie!
In het begin begon ik het verhaal even te vergelijken met Werther Nieland van Gerard Reve. Ik weet niet precies hoe dat komt, ik denk dat jouw hoofdpersonage, Franz, wel iets van Werther weg heeft.

... Hopelijk heb je hier iets aan...

[Anne]

@ Scimmia: er staat een schrijffoutje op je site
Hier vind U... moet toch echt zijn Hier vindt u

Bedankt voor de reactie.

Die opmerking aan het einde over het einde klopt niet echt meer, omdat ik een nieuwere versie online gezet had waarin in al gesneden had.

En ik ben het met jullie eens dat ik wel meer uit dit verhaal had kunnen halen. Ik was zelf vooral bang voor het middenstuk, waarin ik meer simpel vertel en niet echt een verhaal maak.

Maar goed.

LUH-3417

[Vlooienband]

Anneee schreef:
@ Scimmia: er staat een schrijffoutje op je site
Hier vind U... moet toch echt zijn Hier vindt u

Merci.


@ LUH-3417

Voila, verbeteringen.

“klonk het verwachtingsvol”
Volgens Wolters bestaat het woord “verwachtingsvol” niet.

“Vader keek op vanachter zijn kop koffie”
"vanachter" hoor je los te schrijven.

“realiseerde zich dat het inderdaad dinsdag was”
Waarom inderdaad?

“Hij zocht de ogen van moeder op”
Klinkt niet. Misschien: zocht moeders’ ogen op.

“de sympathie die ik mogelijk zou ontvangen”
Klinkt niet. Geen idee waarom, maar het klinkt niet mooi.

“terwijl ze toch duidelijk het etiket van de pindakaas bestudeerde.”
“toch” past hier niet bij.

“wij als ouders zijn er voor je, dat weet je toch?”
Hoofdletter aan het begin van een tekst.

“Ik zal niet spreken.”
Hij spreekt nu al. Misschien kan je iets in de trend van “Ik zal jullie hier buiten laten” doen?

“Hij wist de delicate balans tussen irriterend (...)”
Het woord voluit is: delicaat. Klopt dit dan?

“Maar hij vergat ook zijn klasgenoten niet.”
Ik vind het woord “maar” niet mooi staan. Misschien iets als: “Ook vergat hij”

“Al een aantal weken droeg hij een shirt waarop hij de tekst ‘gooi propjes naar mij’ had laten drukken.”
Beetje overdone. “Jullie zijn allemaal achterlijk” of “Kick me” lijkt me leuker.

“Klasgenoten die naar huis gingen zouden bij zijn fiets de stanleymessen zien liggen, naast het briefje met de tekst ‘gaat uw gang!’. Ze zouden de grootst mogelijke moeite hebben om tijdens het pakken van hun eigen fiets niet iets van de fiets van Franz kapot te maken.”
Hinderlijke herhaling: fiets

“zouden ze moeten manoeuvreren als een bezetene”
Mooier staat: “als een bezetene moeten manouvreren”.

“hij zich constant voor de wielen van zijn klasgenoten bleef werpen.”
Hoort het niet “wierp” te zijn?

“Ja mamma,”
In het begin schrijf je mama met slechts twee ‘m’en. Kies.

[rozijntje]

LUH-3417 schreef:
Voor elkaar en bij voorbaat dank.

Waar maak je je site trouwens in? Professionele HTML code's met JAVA scripting om de USB-port van het CGI-bestand goed te laten werken?

Ik heb er geen verstand van en werk altijd in Frontpage. Erg simpel en ik ben tevreden over het resultaat. (En ja, zwart en blauw zijn prachtige kleuren. De BH-Bode is niet iets om overdag te lezen.)

LUH-3417

eum ik ben net naar je site geweest en ik moet zeggen dat ik het wel zie zitten om een van de beperkte leden van jullie clubje te worden, m.a.w., hoe schrijf ik mij in? stond nie echt duidelijk op de site.
aangezien ik aanneem dat jij de hoofdredacteur bent, kan je me misschien zo al toevoegen aan je mailinglist?
sien_ombelet@hotmail.com
bedankt bij voorbaat

[~*Marsmallow*~]

ik ben bij de errste alinea afgehaakt, simpelweg omdat het te gedetaileerd is
spijt me
maar al sje 5 regel nodig hebt om te zeggen dat er personen aan een ontbijdtafel zitten, haak ik af....

Demonstratief ging hij vooraan alleen zitten, waar hij nogmaals deodorant opspoot die rook naar oud zweet, speciaal geïmporteerd Duitsland. -> speciaal geïmporteerd uit Duitsland ?

Als ze dan eenmaal op weg naar huis waren zouden ze moeten manoeuvreren als een bezetene om niet Franz’ tas van de snelbinder van te rijden, aangezien hij zich constant voor de wielen van zijn klasgenoten bleef werpen. -> om niet Franz’ tas van de snelbinder te rijden ?

'k weenie wat ik van het verhaal moet vinden...


Scimmia: op je site heb je het over een 'sterio', moet zijn stereo...geloof ik iig.

[Signy]

Al een aantal weken droeg hij een shirt waarop hij de tekst ‘gooi propjes naar mij’ had laten drukken.



Verhaal is wel goed, maar niet meer dan dat.

Mentaal heb ik dit verhaal trouwens al verstoten. Ik geef iedereen met kritiek gelijk en schaam me diep. Rond maandag hoop ik het goed te maken met een beter verhaal.

LUH-3417 - Rozijntje, ik heb je lidgemaakt.

[Vlooienband]

Leonoor schreef:




Scimmia: op je site heb je het over een 'sterio', moet zijn stereo...geloof ik iig.

merci.
Offtopic: Hij doet het nu
Ik heb een werkende site geproduceerd. Wauw.